ความคิดเห็นที่ 1 เพราะร้อยวันพันปี ไม่เคยยอมเถียงกับน้องคนนี้ซักครั้ง มีแต่ ติติงบ้าง โดยค่อย ๆ พูดเป็นส่วนใหญ่ เวลาเธอชักขึ้นเสียง เราก็มักจะเงียบ มิน่า ถึงดูเหมือนว่าเรากลัว ๆ มันอยู่นา (ส่วนสีพื้น พี่ใช้มาก่อน ก็จะไม่เปลี่ยน ห้ามขึ้นเสียงด้วย) จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 54 20:40:18

ความคิดเห็นที่ 2 เรานี่ทำกลับกันหมดเลย กับผู้หญิงอื่น มักจะไม่ค่อยยอมลงให้ แต่ถ้าคนไหนที่คิดว่าเป็นน้อง มักจะพูดดี ๆ เพราะ ๆ   คอยเป็นห่วงเป็นใย คอยปกป้องดูแล ไม่อยากเถียง อาจจะเป็นเพราะว่า ปฏิบัติกับน้องสาวแท้ ๆ มาแบบนี้ จึงกลายเป็นเรื่องหลงผิด คิดว่าเป็นความรักหนุ่มสาว ต่อไปนี้ต้องกลับข้างกัน คนไหนที่คิดว่าเป็นน้อง ต้องดุเยอะ ๆ เถียงให้มาก ๆ ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะแต่ละคน ก็เก่งเกินทนอยู่แล้ว จะได้มีเวลาไปเอาใจใส่หญิงให้มากกว่าที่เคยเป็น...โป๊ะเชะ จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 54 21:45:55

ความคิดเห็นที่ 3 - - อารมณ์ซ่อนอ่อนไหว...แลไหลลึก - - บางวันคึก...บางวันขลาด...ประหลาดเหลือ - - บางวันรัก...บางวันล้า...อ่ะคลุมเคลือ - - เหมือนลอยเรือกลางอ่าง...ไม่ต่างกัน - - ยามเราสุข...ปล่อยลอยเหมือนคอยคู่ - - คิดขี้ตู่...เข้าข้าง...เพื่อสร้างฝัน - - ยามน้อยเนื้อ-ต่ำใจ...ก็ไหวทัน - - เพียงรำพัน...ว่าเศร้า...น้องเข้าใจ - - รอคลื่นลมสงบ...ค่อยพบน้อง - - จะสอดคล้องซ่อนเร้น...ยังเป็นได้ - - อย่า...คิดมากจากลา...ร่ำอาลัย - - ด้วยห่วงใย...ลูกผู้ชายตัวจริง..กระทิงแดง ......แวะมาแซวค่ะ..ไม่รู้สาเหตุ ไม่ทราบว่ากล่าวถึงใคร?..ขอแจมด้วยอีกต่างหาก จากคุณ : go far far เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 16:21:31

ความคิดเห็นที่ 4 รู้เรื่องดี เช่นนี้ แฟนประจำ เรื่องไร้นาม บทกวี ที่แอบแฝง มีทุกข์สุข เร่งเร้า รักร้อนแรง นำแสดง โดยเจ้าตัว รู้ทั่วกัน มิต้องห่วง น้องพี่ ยังดีอยู่ เจ้าโฉมตรู เข้าใจ พี่ชายนั้น ทั้งแอ๊บแบ๊ว บ้าบอ อยู่ทุกวัน เรื่องสร้างสรรค์ ความวุ่นวาย ไม่เคยพอ ให้คนอื่น มาเล่น มันดูชืด เหมือนแกงจืด แช่เย็น เป็นต้องขอ ได้นางเอก พันล้าน มาเข้าจอ ไม่ต้องรอ ผู้ชม ให้เหนื่อยใจ เมื่อถึงครา เวลา จ่ายค่าจ้าง โดนเปรี้ยงป้าง อย่าปิดป้อง ต้องรับได้ จะบ่นว่า ด่าตี ก็ทำไป ต้องชดใช้ ให้น้อง ของพี่ชาย ...จ่ายค่าจ้างไปบางส่วนแระ แต่หนังขาดทุนยับ...เฮ้อออออ.. จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 19:05:55

ความคิดเห็นที่ 5 มาแอบอ่านบทกวีที่แสนไพเราะ  ขอรับ จากคุณ : ฮกกงจื้อ (ฮกกงจื้อ) เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 00:16:02

ความคิดเห็นที่ 6 มิกล้า ๆ ....ช่างน่าอับอาย คุณชายฮกนัก               ที่เข้ามาทัก ให้เป็นถึงบทกวี               ผู้น้อยจะละอาย ไปทั่วทุกที่               แต่เมื่อหวังดี ก็ขอรับด้วยใจ จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 08:40:57

ความคิดเห็นที่ 7 หนังเรื่องนี้ ยังจบไม่บริบูรณ์ พ่อคุณ แม่คุณ เข้ามาใกล้ ๆ ยังมีอีกม้วน เป็นข้อสงสัย ว่าอันไหนใช่ โปรดพิจารณา จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 09:01:14

ความคิดเห็นที่ 8 เอ้อระเหยลอยรอ                    ตั้งแต่ คมช ยึดบ้านเมืองไป เริ่มต้นได้รู้จักกัน                     เพราะว่าความฝัน ประชาธิปไตย เราร่วมประชุมยอดตึก              แสนอึกทึก พวกเรามากมาย ล้วนแล้วล๊อคอินชื่อดัง              ไปพูด ไปฟัง ไม่เคยกลัวตาย จะจับก็รีบมาจับ                      จะอยู่ให้จับ เพราะหนีไม่ได้ ก็เล่นอยู่ชั้นบนสุด                   จะหนีจะมุด ไปอยู่ที่ไหน ที่ไปทุกคนรู้ดี                         รวมทั้งน้องพี่ สู้ด้วยหัวใจ คนน้องนั้นชอบขีดเขียน            เข้าขั้นชั้นเซียน พี่นี้ภูมิใจ ตอนนั้นยังไม่กล้าแกร่ง             ยังไม่แข็งแรง เพราะเพิ่งมาใหม่ ตอนนี้ใครหรือจะสู้                   ก็รู้ ๆ อยู่ ว่าคมแค่ไหน ส่วนพี่มักมีข่าวลึก                    ข่าวอึกทึก ไม่ค่อยสนใจ วิเคราะห์การเมืองนั้นขาด           เหมือนฉีกกระดาษ แควก ๆ รู้ไหม บอกม๊ากจะเป็นนายก                น้องบอกตลก ให้พี่คิดใหม่ เพื่อไทยจะกลับเข้ามา               ยังไม่ยุบสภา คนพี่ว่าไว้ สุดท้ายป๋าเหนาะบิ๊กจิ๋ว               ที่เคยวิ่งฉิว ออกจากเพื่อไทย บอกน้องให้คิดช้า ๆ                   ประวิงเวลา อย่าคิดเร็วไป เดี๋ยวก็กลับมาเชื่อพี่                  เหตุผลที่มี บอกน้องทันใด จะเชื่อหรือเปล่าไม่ว่า                แต่ไม่เขียนด่า เป็นอันใช้ได้ ท้าวความมาถึงตรงนี้                 เข้าเรื่องซักที จะเล่าต่อไป จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 09:18:05

ความคิดเห็นที่ 9 สองคนคบอย่างน้องพี่                    มาเป็นปี ๆ ไม่มีเสื่อมคลาย คนพี่มักถูกน้องแกล้ง                     จะโต้จะแย้ง กลัวน้องเสียใจ บางครั้งเราก็โมโห                         พอน้องมาโอ๋ โมโหก็หายไป ไม่คิดเกินเลยจากนี้                       มาเป็นปี ๆ เปลี่ยนไปได้งัย เรื่องเปลี่ยนนั้นไม่เคยมี                  เราก็รู้ดี รักเราเหมือนพี่ชาย แต่เราจะเอาคืนมั่ง                         เพราะแม่ร้อยชั่ง ทำไว้มากมาย ก่อนอื่นต้องคิดวิแคะ                     คิดให้แน่ ๆ เดี๋ยวแม่เอาตาย ถ้าโกรธจะโกรธแค่ไหน                 โกรธแค่ร้องไห้ หรือเผาวอดวาย โกรธแล้วจะทำงัยต่อ                     แล้วเราจะพอ เอาแค่ตรงไหน จะหยุดตรงแค่น้องปรี๊ด                   หรือจะให้จี๊ด อีกหน่อยได้ไหม ตกลงเอาแค่น้องปรี๊ด                     อย่าให้ถึงจี๊ด เดี๋ยวชีวา(เรา)วาย จะหลอกยังงัยไม่พลาด                   น้องแสนฉลาด เชียวนะจะบอกให้ แต่บอกทีแรกน้อง งง                      เพราะยังก่งก๊ง เลยไม่สงสัย เราเล่นของเราเรื่อยเปื่อย                 กระแซะไปเรื่อย จนน่าหมั่นไส้ จีบหญิงถ้าจีบแบบนี้                        ต้องขอโทษที ต้องไปจีบฟาย ก็ไม่เคยคิดจะครองคู่                      ก็รู้ ๆ อยู่ เธอเป็นยังไง แม่เสือหรือก็ไม่ปาน                        เดี๋ยวโดนรับทาน ไปอยู่ในไส้ น้องก็รู้ ว่าเราเจ้าเล่ห์                       ร้อยกลตะเข้ มีกี่ขดไส้ จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 09:32:07

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่องรักที่ไม่สมหวัง                    เป็นนิยายตั้ง แต่เริ่มเรื่องไว้ จุดประสงค์ แค่ยั่วโมโห               ว่ามีโทโส น้องเป็นยังงัย คุยกันมาเป็นปี ๆ                        ไม่เห็นซักที ที่จะขัดใจ ทีแรกคิดจะยั่วต่อ                       เพราะยังไม่พอ แต่ท้อที่ใจ ก็เรื่องที่ไม่เคยเถียง                    ขอพูดเอียง ๆ พี่ชนะใส ๆ แต่เถียงแล้วมันก็ฝืน                    รู้สึกกล้ำกลืน เอาชนะทำไม เลยพอขอยั่วแค่นี้                       น่าจะพอดี ไม่มากไม่มาย แค่โมโหออกอากาศ                    ยังมาบังอาจ ว่าไม่มากไม่มาย โดนสวดเข้าซ้า สองยก                ทำหัวผงก ว่า ใช่ ใช่ ใช่ นี่แหละน้องสาวคนดี                    หนุ่ม ๆ ตัวดี จำไว้ จำไว้ ถึงเธอเป็นคนน่ารัก                      แต่ตอนหน้ายักษ์ อย่าอยู่ใกล้ ๆ ก็ลุ้นมานานแสนนาน                    ยังไม่พบพาน หนุ่ม ๆ คนไหน อยากรู้ดูหน้าชัด ๆ                        คนที่มาซัด หมอบกระแตลงไป แล้วพี่จะขอจับมือ                        โอ้โห..อื้อหือ สะจาย สะจาย เอ้อระเหยลอยไกล                      ขอจบนิยาย รักแสนเศร้าเอยยยย จากคุณ : ไม้ตะพด เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 09:47:50