--[คะน้า ขาว ดำ ส้ม ตอนที่ 1]--
|
 |
ตอนที่ 1 ปรากฎตัว
เฮ้ยงู!!
ผมร้องพร้อมสะดุ้งสุดตัว
เมื่ออยู่ดี ๆ ก็รู้สึกถึงการสัมผัสแบบหยุ่นๆ บริเวณตาตุ่มอันเปล่าเปลือยของผม ที่ขณะนี้กำลังยืนกินน้ำอยู่หน้าตู้เย็น มือหนึ่งจับประตูตู้เย็นค้างไว้ อีกมือหนึ่งก็กำลังจับขวดน้ำกระดกเข้าปากด้วยความกระหาย เพราะเพิ่งกลับจากเล่นกีฬามาหมาด ๆ
ใจหนึ่งอยากจะกระโจนหนี แต่อีกใจหนึ่งก็บอกกับตัวเองว่า กูกระโดดไม่ไหวแล้ว อีกใจหนึ่งก็บอกให้วิ่งสิ แต่อีกใจหนึ่ง กระซิบ บอกข้างๆหูว่า จะบ้าเร๊อะ!! ระหว่างที่กำลังตัดสินใจว่าผมจะเชื่อใจดวงไหนดี เสียงแม่ผมก็ดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน
งูบ้าอะไรจะขึ้นมาถึงชั้น 3
เสียงของแม่นั่นเองทำให้ผมเริ่มคิดได้ ......เออ จริงด้วยคงไม่มีงูที่ไหนดั้นด้นขึ้นบันไดมาถึงบนนี้ ถึงแม้ถ้ามี มันก็คงเป็นงูไฮโซ ชอบอยู่ในที่สูง ๆ ที่ซึ่งหาอะไรกินไม่ได้ มันจะขึ้นมาทำไมกัน เมื่อคิดได้ ผมก็ยิ้มแหย ๆ แก้เก้อ
แหมก็มันตกใจนี่นา แม่ผมส่ายหัวประมาณว่า ปลงกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอพร้อมพึมพำเบาๆ ให้ได้ยิน
ชั้นเลี้ยงมันมาอีท่าไหนหว่า
ผมเบื่อที่จะต่อล้อต่อเถียงกับคำบ่นของแม่ จึงเอ่ยถามถึงสาเหตุการสัมผัสหยุ่นๆเมื่อซักครู่
แล้วอะไรอ่ะเมื่อกี๊นี้ ผมเหลียวมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติ
แมว เสียงตอบจากแม่ทำเอาผมฉงน
หืมม แมว แมวอะไร
ผมเหลียวมองไปรอบๆ อีกครั้ง เพื่อหาแมวที่แม่ว่า เอ๊ะ หรือว่าแม่จะอำผมอีกแล้ว แมวอะไรจะขึ้นมาถึงชั้น 3 แต่...เอ แมวไมใช่งูนี่หว่า แค่ชั้น 3 แค่นี้มันไม่ครณาแมวหรอก ผมพยายามสอดส่ายสายตาอันซ่อกแซ่กเพื่อหา แต่ก็ไม่เจอ
มานี่มาลูก เมี๊ยว ๆ ๆ ๆ
เสียงแม่ผมเรียก ตอนแรกผมจะเดินไปหาแล้ว ถ้าไม่ติดว่ามีเสียง เมี๊ยว ๆ ตามหลังผมต้องนึกว่ากำลังเรียกผมอยู่แน่ ๆ โชคดีที่ผมฉลาด เลยรู้ว่า แม่เรียกแมว ไม่ได้เรียกผม สิ้นเสียงเมี๊ยว ๆ ของแม่ ตัวร้ายก็ปรากฏ
แง๊ว แง๊ว แง๊ว
มันส่งเสียงตอบออกมาจากหลังตู้เย็นที่ผมยืนพิงอยู่ มิน่าล่ะผมถึงหามันไม่เจอ ไปหลบอยู่หลังตู้เย็นนี่เอง เข้าไปได้ยังไงหว่า ที่นิดเดียว ผมหันไปตามเสียงร้องตอบ ทันใดนั้น ก็ได้ประสบพบเจอกับ
แมว!!....... เอ่อ .......... หรือเปล่าวะ!!!
รูปพรรณสัณฐานน่าจะเป็นแมว สิ่งมีชีวิตตัวนั้น มี 3 สี เท่าที่เห็นแว้บ ๆ มีสีขาว สีส้ม และ สีดำอยู่ในตัวเดียวกัน มันก็น่าจะเป็นแมวนั่นแหล่ะ แต่บางอย่างบอกกับผมว่า มันไม่ใช่ มันต้องเป็นอะไรซักอย่างที่รูปร่างเหมือนแมว
มันย่าง 2 ขุมครึ่งเข้ามาหาผม ยิ่งท่าเดินของมันยิ่งแล้วใหญ่ มันจะเป็นแมวไปได้เยี่ยงไร ในเมื่อมันเดินเอียงข้าง!! เดินยังไงถึงเรียกว่าเดินเอียงข้าง คุณเคยเห็นปูไหมครับ ปูมันเดินยังไง ไอ้ตัวนี้ก็เดินอย่างนั้นแหล่ะ
มันแถเข้ามาหาผมด้วยจุดประสงค์อะไรซักอย่างของมัน ที่ผมก็ไม่มีปัญญาจะรู้ มันก้าว ก้าว เอียง เอียง แถ แถ เข้ามาหาผม ท่าทางมันไม่น่าไว้วางใจเป็นอย่างมาก และผมเริ่มรู้แล้วว่ามันเป็นอะไร แน่นอน มันต้องเป็นปูแน่ๆ มันต้องเป็นปูปลอมตัวเป็นแมวมาอำผมแน่ๆ เพราะมันเดินเอียงข้าง!
โอว แม่เจ้าโว้ย คิดได้ยังไงกันนี่ ปูปลอมตัวเป็นแมว!!
ผมกระถดถอยหนีแมวสามสีในร่างปู หรือ ปูในร่างแมวสามสีตัวนั้นด้วยความไม่ไว้วางใจ มันจะหนีบผมหรือเปล่าก็ไม่รู้ ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า
มันเหลือบสายตามองผมแบบขวางๆ เพราะตัวมันยืนขวางๆ กับผม เมื่อมันเห็นผมเดินหนีมันพร้อมทำสายตาไม่เชื่อ มันจึงร้องออกมาให้ผมได้ยิน เพื่อยืนยันตัวมันเองว่า มันเป็นแมว ไม่ใช่ปูแปลงร่างมา
เมี๊ยว เมี๊ยววววววววว
เฮ้ย อย่ามาโกหก นี่มันปลอมเหมือนแม้กระทั้งเสียงเชียวหรือนี่!!
ผมตะโกนพลางกระถดถอยหลังกรูด ๆ ๆ จนในที่สุด หลังผมก็ปะทะเข้ากับกำแพงบ้าน ในขณะที่ ปู เอ้ย แมว เอ้ย ปู ตัวนั้นก็แถเข้ามาหาผมด้วยความมุ่งมั่น
หลังผมชิดกำแพง ทำยังไงดีล่ะ หนีไม่ได้อีกแล้ว โอว โชคชะตาช่างเล่นตลกกับผมเสียเหลือเกิน นี่ผมต้องเอาชีวิตวัยหนุ่มมาทิ้งเสียแล้วหรือ เมียก็ยังไม่มี น่าสมเพชเวทนาเสียนี่กระไร
ภาพในหัวตอนนั้น ท่านจะเห็นชายหนุ่มตัวเล็ก ๆ ยืนเอาหลังพิงกำแพง สองมือโบกสะบัดอยู่ข้างหน้า พลางร้องขอชีวิต
โอว ไม่ ได้โปรด ไม่นะ อย่า พรีสสสสสสสสส
ในขณะที่เบื้องหน้า มีปูสัญชาติแมวตัวใหญ่ยักษ์ สูงกว่า 3 เมตร กำลังเยี้องย่าง 2 ขุมครึ่งในท่าตะแคงตีนเดินเข้ามาช้า ๆ (มันต้องเป็นแมวผู้ดีแน่ๆ)
| จากคุณ |
:
สมันน้อย เบอร์ 14   
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 มิ.ย. 54 21:21:59
|
|
|
| 
