Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
+++++++++++++++จ้างเธอให้รัก ตอนที่5+++++++++++++++ ติดต่อทีมงาน

ลิงค์ของตอนที่ผ่านมานะคะ

บทนำและตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10613052/W10613052.html
ตอนที่2
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10644126/W10644126.html
ตอนที่3
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10661938/W10661938.html
ตอนที่4
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10682612/W10682612.html


++++++++++++++++++++

บทที่ห้า
เข้าใจผิด

หลังจากที่ทีคได้ใช้เวลาร่วมกันกับนีรนามากขึ้น ทั้งสองก็สะดวกใจที่จะสนทนากันอย่างสนิทสนม
ส่วนใหญ่นีรนาจะเผลอพูดเรื่องของตัวเองออกไปทำให้ทีคต้องทำทีเป็นสงสัยให้เธอบอกตอบแม้ว่าเขาจะรู้เรื่องของเธอมาพอสมควรแล้วก็ตาม เขาไม่เคยปฏิเสธการฟังคำบอกเล่าด้วยน้ำเสียงใสๆของเธอเลยเพียงสักครั้งเดียว
ในช่วงวันหยุดพักผ่อนทีคจึงหาโอกาสชวนนีรไปดูหนังภาพยนตร์ด้วยกันอีก ไม่นานนักก้างขวางคออย่างไอ้บอลหรือคำแซวของไอ้โต้ก็ไม่มีความจำเป็นสำหรับทีคอีก เขาชวนนีรนาอย่างเปิดเผย เดินไปรับไปส่ง บางครั้งก็ถือโอกาสใช้มือเกี่ยวผมหรือใช้หลังมือลูบแก้มของเธอ
ไม่ว่าใครก็ตามที่มองเห็นทั้งคู่เดินด้วยกันก็พอจะเดาได้ในวินาทีเดียวกันว่าทั้งสองคบหาดูใจกันอยู่
นีรนาอยากจะปฏิเสธแต่ก็คงไม่มีใครเชื่อเธอหรอก
แม้แต่พี่สาวตัวเองด้วยก็เช่นกัน
เธอกลัว ... เธอกำลังกลัวว่าตอนนี้เธออ้าแขนรับทีคโดยที่เธอไม่รู้ตัว ...

“งานปาร์ตี้บ้านไอ้บอล”ทีคบอกระหว่างยืนพิงกรอบประตูห้องพักของนีรนา “พรุ่งนี้ไปด้วยกันนะ”
นีรนาแสร้งฉีกยิ้มกว้างพยักหน้ารับ ... งานของเพื่อนตัวเองเธอไม่ไปก็คงไม่ได้หรอก
ทีคเลื่อนนิ้วชี้เคลียแก้มนุ่มๆของเธอก่อนจะมองดูริมฝีปากได้รูปของนีรนาอย่างพึงพอใจ เขายิ้มน้อยๆรีบผละตัวโบกมือลาแล้วจึงเดินเข้าไปในลิฟท์ทันที

ก่อนเวลาเริ่มงานปาร์ตี้ซึ่งบอลจัดขึ้น นีรนาก็เดินทางไปแวะเวียน ณ คิส คิส คาราโอเกะเช่นเคย เธอรู้สึกดีใจมากเมื่อพี่สาวมีเวลาให้แก่เธอบ้างก็คราวนี้
อย่างน้อยก็สักหนึ่งถึงสองชั่วโมงก่อนที่นราวรรณจะเริ่มทำงาน
“วันนี้ฉันจะไปนอนโรงแรม”นราวรรณบอกเช่นนั้นนีรนาก็ต้องหุบปากเงียบเพราะเธอรู้ว่าพี่สาวต้องไปกับแขกคนใหม่ ตัวอวบอ้วนเคราเยิ้ม ยืนรอเธออยู่หน้าร้านเมื่อช่วงกลางวันที่ผ่านมานี้เอง
“พี่โทรศัพท์หาแม่บ้างหรือเปล่า”
“ส่งเงินไปให้แม่เมื่อวานนี้ แม่บอกว่าพ่อไม่สบาย”นราวรรณกล่าวตามจริง เธอเรียกเด็กเสิร์ฟสั่งน้ำดื่มเพิ่ม “อยู่ที่นี่แกก็ระวังตัวด้วยนะ พี่ไม่ค่อยมีเวลาดูแลเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
“ทราบแล้วค่า”นีรนากล่าวเสียงยานคาง
“อย่างน้อยแกก็มีคนไปรับไปส่ง พี่ก็เบาใจขึ้น”
“พี่หมายถึงทีคน่ะหรือ?”อันที่จริงพี่สาวของเธอไม่เคยเห็นชายคนนี้หรอก เพียงแต่นีรนาเล่าให้ฟังบ่อยๆนับตั้งแต่รู้ว่าเขามีใจให้แก่เธอ
“ใครเสียอีก”
นีรนานั่งดูดน้ำหลบหน้าพี่สาว
“ฉันเคยเห็นผู้ชายคนนั้นแล้ว”นราวรรณพูดจบนีรนาก็หันไปสบตามองอย่างประหลาดใจ “ก็แค่เห็นน่ะ ... มีลูกค้าคนหนึ่งของฉันเป็นคนรู้จักกับแฟนของแก เขาก็เลยชี้ให้ฉันดูตอนที่พวกเราเดินเที่ยวห้างด้วยกัน”
“พี่พูดอะไรเกี่ยวกับฉันให้แขกฟังใช่ไหม”นีรนาตกใจ
“เปล๊า”หญิงสาวรีบปฏิเสธ “ฉันก็แค่เห็นว่าเขาเรียนปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเดียวกันกับแกแล้วก็คณะบริหารธุรกิจด้วยก็เลยแอบลองถามดูน่ะ”ว่าพร้อมกับทานอาหารต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย “แฟนแกเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างแต่งตัว กระเป๋าคงหนักพอสมควรสินะ”
นีรนาเลี่ยงไม่ตอบ เธอเกรงว่าพี่สาวจะเห็นดีเห็นชอบร่วมกับพี่จ๋าและพี่สาในการคบหาดูใจกับทีคเพียงเพราะเหตุของเงิน
“หนูจะแวะมาหาพี่อีกนะ”เธอรีบกล่าวลาหลังจากดูเวลาและพบว่าต้องเดินทางกลับหอพักเพราะทีครอรับเธอไปงานปาร์ตี้พร้อมกัน
นราวรรณพยักเพยิดหน้ายิ้มบางๆให้น้องสาวสุดที่รักขณะมองนีรนาเดินจากไป

นีรนาเดินเลี้ยวผ่านตรอกเล็กๆซึ่งนั่งทานอาหารกับพี่สาว เธอเดินเข้าไปในร้าน คิส คิส คาราโอเกะแล้วจึงกล่าวลาบรรดาหญิงสาวซึ่งรู้จักกัน เมื่อเธอกำลังจะเดินไปยังป้ายรถเมล์เสียงชายหนุ่มก็ดังไล่หลัง นีรนาแทบสะดุ้งเฮือกเมื่อเธอคุ้นเคยน้ำเสียงนั้นจนน่าใจหาย
“นีร!”
เธอหันไปมองปรุฬห์ซึ่งวิ่งเหยาะๆมาหาเธอ ใบหน้าคมเข้มก้มลงมองหญิงสาวด้วยความสงสัย “มาทำอะไรที่นี่น่ะครับ?”
“คะ?”นีรนาพยายามหาข้อแก้ตัว เธอจะบอกว่ามาหาพี่สาวอย่างนั้นหรือ?
ถ้าหากพูดแบบนั้นออกไปเขาก็คงจะมองเธอเสียๆหายๆแน่ๆ ... ทำยังไงดีล่ะ
“มาหาเพื่อนค่ะ”เธอปั้นหน้ายิ้มตอบ พยายามจะเดินหนี
ปรุฬห์ต้องเลิกคิ้วสูงอย่างสงสัย เขาเดาออกหรอกนะว่าเธอโกหก “กลับหอใช่ไหม เดี๋ยวผมไปส่ง”
นีรนาดีใจที่เขาไม่ได้ถามซอกแซกให้มากความ หญิงสาวแอบตื่นเต้นด้วยซ้ำที่ชายหนุ่มน่ารักคนนี้เสนอไปส่งเธอจนถึงหอพัก ทว่าความประหม่าทำให้เธอยืนเก้กังอยู่นานจนปรุฬห์ต้องเดินนำกลับไปที่รถสปอร์ตสีเหลืองพาดลายดำคันงามของตนเอง
“เชิญครับ”ปรุฬห์เปิดประตูรถผายมือให้หญิงสาวนั่งตามมารยาทก่อนจะเดินไปนั่งในฝั่งคนขับคาดเข็มขัดและขับรถอย่างระมัดระวัง “เพื่อนอยู่แถวนี้หรือ?” ปรุฬห์ถามต่อ
นีรนาต้องนิ่งเงียบ ... เธอนึกว่าเธอจะรอด แต่แล้วการพาเธอไปส่งหอพักก็นับเป็นการบังคับให้เธอจำยอมต้องตอบคำถาม
“ค่ะ”
“อยู่แถวซ่องเนี่ยนะ?”คำพูดตรงไปตรงมาของปรุฬห์ฟังดูไม่พอใจเท่าใดนัก
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ คือว่า ...”นีรนาต้องโบกมือปฏิเสธ
ปรุฬห์คิดเพียงเรื่องเดียวว่าเธอทำงานในย่านสถานเริงรมย์เพราะนักศึกษาสาวบางคนซึ่งเขารู้จักก็เคยทำงานที่นี่เพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ แล้วทีคซึ่งเคยบอกแก่เขาว่านีรนาไม่ใช่คนมีฐานะคงจะไม่แตกต่างกันหรอก
นีรนาไม่ต้องหาข้ออ้างก็ได้ แต่มันก็คงเป็นเรื่องน่าอายสำหรับผู้หญิงซึ่งถูกจับได้ว่าตนเองมีอาชีพขายบริการ
“วันก่อนผมชวนนีรไปงานเลี้ยงที่บ้าน”ปรุฬห์เลิกรอฟังคำตอบ เขามองดูสัญญาณไฟแดง “แต่นีรไม่ไป ... ถ้าหากจำไม่ผิดนีรบอกว่านีรไปสอนพิเศษ”
“ค่ะ นีรไปสอนพิเศษ”
“แต่ผมเห็นนีรเวลาประมาณเกือบเที่ยงคืนที่ซ่อง”
“คิส คิส คาราโอเกะค่ะ”นีรแก้
“มันก็คือซ่องดีๆนี่ล่ะ”ปรุฬห์รีบกล่าวแทรกไม่ยอมแพ้ เขาไม่ได้หันไปมองเธอเลย “ผมไปที่นั่นเพราะผมมีเหตุผลนิดหน่อย แล้วเหตุผลของนีรคืออะไร?”
หญิงสาวไม่เข้าใจว่าทำไมตนต้องตอบคำถามต่อชายซึ่งไม่รู้จักกันดีด้วย เธอรู้สึกราวกับถูกสอบสวน
บางทีปรุฬห์อาจจะกำลังเป็นห่วงทีคมากกว่า ... ทีคชอบนีรนาและถ้าหากทีครู้ว่านีรนาเดินทางมาในย่านสถานเริงรมย์บ่อยๆเขาคงต้องมองนีรนาในแง่ลบอย่างแน่นอน
แต่มันเป็นเหตุผลของครอบครัว เธอไม่จำเป็นต้องบอกพวกเขา! “เรื่องส่วนตัวค่ะ”
“อืม”ปรุฬห์พยักเพยิดหน้ารับ
จากนั้นแล้วบรรยากาศในรถหรูหราก็เงียบเชียบ มีเพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศเบาๆและเพลงสากลคลอไม่ให้วังเวงจนเกินไป
นีรนารู้สึกกระสับกระส่าย แทนที่เธอจะพึงพอใจกับการได้นั่งภายในรถโก้ๆเช่นเดียวกับคนขับในยามนี้ เธอกลับต้องเครียดเพราะเรื่องไร้สาระจนน่าปวดหัว
“ผมอยากจะเตือนคุณนะ”คำพูดปรุฬห์ราวกับขู่เธออยู่ หญิงสาวหันไปมองด้วยความเกรงกลัว “ทำงานในที่แบบนั้นมันไม่ดีหรอกนะ คุณยังคงอยู่ในสถานภาพนักศึกษา งานมีอีกเยอะแยะที่พอจะช่วยเหลือคุณระหว่างเรียน ป.โทได้ ถึงแม้ว่ามันอาจจะน้อยกว่าความสุขหนึ่งคืนหลายพัน แต่มันก็ยังดีกว่าทำให้คนอื่นในสังคมกว้างมองคุณเสียๆหายๆ ... ผมหวังดีนะ”
“อะไรนะคะ”นีรนาตะลึงพลึงเพลิด
ปรุฬห์พูดถึงอะไรน่ะ!
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มหึๆอย่างเย็นยะเยือกพลางถอดสายเข็มขัดนิรภัยก่อนจะเตือนให้นีรนาลงจากรถเพราะถึงหอพักแล้ว
ทีคนั่งรออยู่หน้าหอ ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวปล่อยชาย ใส่กางเกงขาเดฟ สีหน้าของเขาดูชื่นมื่นเมื่อเห็นนีรนากลับมาแล้ว “สวัสดีครับพี่รุฬห์ เจอกันได้ยังไงน่ะ”
นีรนาหันไปมองปรุฬห์ซึ่งยิ้มกริ่ม “เห็นนีรเดินอยู่ข้างถนนจากร้านอาหารที่พี่ไปแวะพอดีพี่ก็เลยพามาส่ง แกกำลังจะไปไหนหรือเปล่า?”
“งานปาร์ตี้ไอ้บอลมันน่ะครับ”
“ฝากบอกมันด้วยว่าขอให้สนุกล่ะ วันนี้ฉันไม่ว่าง ฉันไปก่อนนะ”ว่าพลางเดินกลับเข้าไปในรถสายตามองนีรนาราวกับเตือนให้เธออยู่ห่างๆน้องชายต่างมารดาของเขาทั้งๆที่ขณะนี้ทีคเลื่อนแขนพาดไหล่เธอเรียบร้อยแล้ว
นีรนารู้สึกแย่มาก ...
คำพูดของปรุฬห์ทบทวนอยู่ในสมองของเธอ ... เขาหมายถึงอะไรน่ะ เขาพูดว่าอะไรนะ?
งานอะไรคือหนึ่งคืนหลายพันที่เขาหมายถึง? เขาคิดว่าฉันทำงานในสถานที่แบบนั้นน่ะเหรอ!

\\\\\\\\\\\\\\\\\\

งานเลี้ยงของเพื่อนครั้งนี้ดูสนุกสนานกว่าที่คาดเอาไว้ นีรนาอยู่ในมุมร้องเพลงร่วมกับเพื่อนสาว ขณะที่เพื่อนๆบางคนตั้งวงเล่นไพ่ บ้างก็เล่นสนุกเกอร์หรือออกไปดื่มไวน์กันข้างสระว่ายน้ำ บรรดาแขกงานก็ไม่ได้มีเพียงแค่เพื่อนๆในภาควิชาเดียวกัน ทว่าเพื่อนสนิทของบอลมากกว่าสามสิบคนต่างทยอยกันเดินทางมาที่นี่
นีรนาหัวเราะชอบใจขณะมองดูหนุ่มๆสองสามคนถูกแกล้งผลักตกลงไปในสระน้ำ บรรดาผู้คนรายล้อมต่างส่งเสียงโห่โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่นชายด้วยกัน
เธอพบเจอกลุ่มคนหลากหลายซึ่งสวมเสื้อผ้าสวยงามมาในงานปาร์ตี้ นีรนาได้สนทนากับพวกเขาอย่างถูกคอจนลืมไปเสียแล้วว่าเมื่อช่วงตอนเย็นที่ผ่านมาเธอพูดคุยอะไรกับพี่สาวบ้าง
นีรนาเห็นแผ่นหลังของทีคไหวๆจึงเดินเข้าไปหา ชายหนุ่มรีบยื่นกล้องถ่ายรูปให้แก่หญิงสาวทันทีอย่างรู้ดี เธอได้เก็บภาพสวยๆจากภายในงานหลายรูปทีเดียวและก็มีครั้งหนึ่งซึ่งเธอเกือบตกลงไปในสระน้ำเพราะโดนกลุ่มเด็กชายเบียดและนั่นก็อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการชดใช้ค่าใช้จ่ายที่มากโขเพราะกล้องราคาแพงของทีคมากกว่าความอับอายจากการเปียกน้ำเปียกท่าท่ามกลางสายตาผู้คนในงานปาร์ตี้แห่งนี้
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมอยากได้กล้องที่ดีกว่านี้เสียด้วยซ้ำ ผมใช้กล้องตัวนี้มาสี่ปีแล้ว”ทีคกล่าวอย่างอารมณ์ดีแต่ทว่าคนที่เกือบทำให้กล้องมีปัญหาต้องหน้าซีด
ทีคลูบศีรษะชวนเธอไปนั่งข้างๆลานน้ำพุไม่ไกลจากบริเวณสระว่ายน้ำ
สถานที่แห่งนี้สงบ บรรยากาศดี เสียงเพลงแว่วๆมาจากภายในบ้านรู้สึกอบอุ่นใจ นีรนาจิบไวน์จนหมดไปสามแก้วจนเธออยากจะเข้าห้องน้ำทว่าทีคก็รีบแกล้งรินแก้วใหม่ให้เธออีก
“ภาพนี้นีรน่ารักดี”ทีคบอกก่อนจะยื่นกล้องให้ดู หญิงสาวโน้มตัวมองรูปภาพตัวเองก่อนจะเบ้ปากตอบ
“ก่อนถ่ายต้องเตือนนีรก่อนนะว่าให้จัดทรงผม”
ทีคหัวเราะอย่างชอบใจ “เกินไปหรือเปล่า แป้นแล้น”
“ใครคือแป้นแล้น”
“นีรไง”ทีคบอก “ผู้หญิงทุกคนก็ดูดีทุกเวลาแต่ชอบคิดว่าตัวเองยังสวยไม่พอ”
“รวมเวลาโทรมด้วยหรือเปล่า”นีรสงสัย
ทีคต้องโก่งตัวหัวเราะ “นั่นเป็นข้อยกเว้น แต่งตัวบ้างก็ดีแต่ไม่ต้องมากน่ะ”
“ผู้ชายก็พูดแบบนี้แทบทุกคน เอาเข้าจริงไม่เห็นมีใครคิดเลย”นีรบ่น
“แน่ะ ... ผู้ชายพูดจริงก็คือพูดจริงนะ ผู้หญิงน่ะเล่นตัวเอาเอง”ทีคเถียงบ้าง “บางทีสิ่งที่นีรฟังมาอาจจะไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆเป็นคนพูดก็ได้ ใครจะรู้”ทีคพูดพลางเลื่อนภาพไปเรื่อยๆ เขาไม่ได้สนใจนีรซึ่งกำลังเอากิ่งไม้ตีเบาๆบนศีรษะของเขาอยู่ “รูปนี้นีรน่ารักดี”พูดจบก็ยื่นให้ดูอีก
นีรนาไม่พอใจรูปที่ทีคให้ดูเลยเพียงสักนิด “ไม่จริง”
“จริงสิครับ ผมจะโกหกทำไม”ทีคพูดพลางส่งกล้องให้นีรนา เขาวางแก้วไวน์เอาไว้บนโต๊ะ ขณะที่นั่งอยู่บนเตียงไม้สำหรับอาบแดด เขาก็เหลือบสายตามองดูดวงจันทร์เสี้ยวท่ามกลางเมฆครึ้มบดบัง อากาศเย็นๆชวนให้น่านอนเป็นอย่างยิ่ง
ทีคก้มลงมองหญิงสาวข้างกายเงียบไป เธอกำลังเพ่งมองภาพถ่ายพร้อมกับแอบยิ้มเพียงคนเดียว
“เริ่มง่วงแล้ว”ทีคบอก
“อืม”นีรนาส่งเสียงในลำคอตอบ
ชายหนุ่มได้โอกาสมองเธอในมุมข้าง เขาใช้นิ้วเลื่อนเส้นผมเกี่ยวหูของเธอเอาไว้แล้วพวงแก้มนุ่มๆของเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนขึ้น รอยยิ้มบางๆบนริมฝีปากกับดวงตากลมก้มหน้าลงนั้นช่างชวนให้หลงใหลยิ่งนัก
ภายใต้ความเงียบระหว่างทั้งสอง ทีคโน้มตัวประทับริมฝีปากบนแก้มของเธออย่างแผ่วเบา ได้กลิ่นหอมๆของแป้งบนใบหน้าและเสียงอุทานของนีรนา
นีรนาเหลือบสายตาหันไปจดจ้องมองทีคในระยะชิดใกล้ นัยน์ตาสีดำสนิทของทั้งสองประสานกันเช่นเดียวกับลมหายใจอุ่นๆ ทีคใช้นิ้วแตะปลายคางของเธอก่อนจะก้มลงจูบเธอ ความรู้สึกร้อนในกายแผ่ซ่านไปทั่วทุกรูขุมขน ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากจูบเธออีกครั้งครั้นแล้วเขาก็รู้สึกได้ว่าเธอใช้มือดันหน้าอกเบาๆ
“ทีค ...”นีรนาจดจ้องมองเขา ตอนนี้เขาทำให้หัวใจของเธอกำลังเต้นรัวเร็ว ... เดี๋ยวก่อน ... ไม่ใช่ตอนนี้
“ครับ”ทีคขาน มองดูดวงหน้าหญิงสาวครู่หนึ่งแล้วจึงเลื่อนใบหน้าหมายจะจูบเธอซ้ำแต่นีรนาไม่เล่นด้วย เธอเอี้ยวตัวหลบ
“เดี๋ยวก่อนค่ะ”เสียงเต้นของหัวใจราวกับกลอง
“มีอะไรหรือเปล่า?”
“เปล่าค่ะ”นีรนาเขยิบตัวออกห่างช้าๆ ยิ้มบางๆให้แก่ชายหนุ่มระหว่างที่ทีคใช้มือลูบแก้มของเธออย่างพึงพอใจ “นีรก็เริ่มจะง่วงแล้ว”
ทั้งสองสบสายตากันครู่ใหญ่โดยไม่สนทนากันอีก ทีคจึงตัดสินใจถาม “ถ้าอย่างนั้นจะกลับก่อนไหม พรุ่งนี้มีเรียนคาบเช้านี่นา” นีรนากำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์เมื่อครู่ เธออ้ำอึ้งก่อนจะพยักหน้ารับ หญิงสาวพยายามไม่สบมองชายหนุ่มข้างกายตนเองอีก ...
เธอรู้สึกสับสนเต็มที ... เธอจะทำอย่างไรดี

ทีคพาเธอมาส่งยังห้องพักเช่นเคย ตอนนี้รอยยิ้มซึ่งกล่าวราตรีสวัสดิ์ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทั้งสองต่างประหม่าและเกิดความเขินอาย นีรนารีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินวนรอบห้องด้วยความรู้สึกวุ่นว้าใจ ...
หญิงสาวไม่ได้คิดว่าเธอจะต้องเป็นแฟนกับชายคนนี้ แต่คำแนะนำของบรรดาพี่ๆก็เหมือนกับการบอกให้เธอเปิดใจลองคบหากับใครสักคนหนึ่ง
เธอควรจะทำอย่างไรดี? ทำตามใจตนเองหรือว่าทำตามใจคนอื่น ...
ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด
นีรนาได้รับข้อความบอกฝันดีจากทีคซึ่งส่งให้แก่เธอทุกคืน ทว่าคืนนี้นั้นน่าประหลาดนักเพราะเธอรู้สึกราวกับเป็นคนพิเศษของเขาซึ่งข้อความที่ได้รับนั้นก็พิเศษตามไปด้วย
หญิงสาวรีบวางโทรศัพท์เอาไว้บนหัวเตียงนอนก่อนจะผล็อยหลับไปในที่สุด

จากคุณ : davidmccartney
เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 54 22:56:37 A:202.12.74.1 X: TicketID:318829




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com