PANTIP.COM : W10723897 =[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง: ตอนที่103 เพลงกระบี่ดรุณี [นิยาย]

ความคิดเห็นที่ 2

ทางด้านห้าจอมยุทธ ประกอบไปด้วย หูจิ่นเช็ค เจียงเจ๋อตุง ซุนยัดไหล เจียงไคเซ็น และ เหมาเจ๋อหมิน กำลังประมือกับ เหวินเหม่ยชิง และ ฟาหลินซี โดย หุจิ่นเช็ค ซุนยัดไหล และ เจียงไคเซ็น รับหน้าที่จัดการกับ เหวินเหม่ยชิง ส่วนที่เหลือนั้นต่อสู้กับฟาหลินซี ในขณะที่สามจอมยุทธกำลังจะกำจัดเหวินเหม่ยชิงได้นั้น ได้ปรากฏมีผู้สอดแทรกเข้าขัดขวางทำให้พวกมันพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย

ผู้มาใหม่กลับเป็นฉินอ๋องจูคังเอง!

เหวินเหม่ยชิงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า แผ่วเบา ทว่าสีหน้าของนางกลับมีประกายความหวัง “ท่านพ่อ ท่านสบายดีหรือ? … คนพวกนี้ฝีมือร้ายกาจ ขอให้ท่านระวังตัวด้วย”

ที่แท้ศักดิ์ฐานะที่แท้จริงของนางเป็นถึงองค์หญิง หากด้วยเหตุเพราะการเมืองในราชสำนักไม่แน่ไม่นอนเกรงว่าจะเป็นภัย ฉินอ๋องพ่อของนางจึงได้พานางออกนอกวัง ไปฝากให้ผู้อื่นเลี้ยงตั้งแต่เด็กแม้ชื่อแซ่ก็เปลี่ยนไปหมด ฉินอ๋องเองนานๆจึงได้แวะเวียนไปหานางบ้าง เรื่องราวนี้มีผู้คนของฉินอ๋องไม่กี่คนที่ล่วงรู้

ฉินอ๋องกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแผ่วเบา “ลูกพ่อ เจ้ามิต้องเป็นกังวล เจ้าจงเร่งเดินลมปราณรักษาอาการบาดเจ็บก่อน ด้านนี้ขอให้เป็นหน้าที่ของข้าเอง”

ส่วนพวกสามจอมยุทธเมื่อเห็นฉินอ๋อง แม้จะมีท่าทีหวาดหวั่นอยู่มาก ทว่ายังแข็งใจทำใจดีสู้เสือ
“ท่านอ๋อง ท่านคิดจะขัดขวางพวกเรา? ท่านทราบหรือไม่ว่าพวกเราทำตามพระบัญชาขององค์ฮ่องเต้ให้มาปราบกฎ หากท่านขัดขวางพวกเราท่านก็ถือเป็นผู้สมคบคิด” หูจิ่นเช็คกล่าวขึ้นด้วยเสียงอันดัง

“บังอาจ!...” ฝ่ายตรงข้ามพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ
“ข้ามีฐานะเป็นพระญาติ รับใช้องค์ฮ่องเต้ใกล้ชิด ที่ผ่านมาข้าสู้รบปกป้องชายแดนมานับครั้งไม่ถ้วน จะมาเป็นพวกกบฏได้อย่างไร”

พวกสามจอมยุทธจึงรีบกล่าว “ท่านอ๋องอย่าเพิ่งทรงกริ้ว ท่านทราบหรือไม่ว่า แม่นางเหวิน เจ้าสำนักหันซานท่านนี้ เป็นคนรักของฮั่นตง ผู้สืบทอดหัวหน้าพรรคฉิกจับอิดต่อจาก หลี่เฉินเชียง ราชครู เจ้ายุทธภพ ท่านหลิวหยงเคอ ต้องการตัวนางเพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับฮั่นตงให้มอบตัว ข้าขอให้ท่านอย่าได้ขับขวางพวกข้าพเจ้าทำหน้าที่เลย”

“บังอาจ!” ฉินอ๋อง ตวาดด้วยน้ำเสียงอันเกรี้ยวกราด
“ฮั่นตงเป็นคนของเรา ส่งเข้าไปเป็นสายลับในพรรคฉิกจับอิด เพื่อสืบความลับ และหาทางทำลายพรรคนี้ลง พวกเจ้ากลับกล่าวหามันเป็นกบฏ”

เจียงเจ๋อตุงจึงกล่าวขึ้นบ้างด้วยท่าทางแข็งกร้าว “ท่านอ๋อง ท่านทำศึกอยู่แดนไกลคงมิค่อยทราบเรื่องราวทางนี้ ฮั่นตงบัดนี้ได้กลายเป็นประมุขพรรคฉิกจับอิดและก็เป็นนักโทษชายที่ทางการกำลังติดตามตัวอยู่ พวกเรากระทำการครั้งนี้เป็นไปตามพระบัญชา ไม่ว่าผู้ใดก็มิอาจขัดขวางได้”

พูดจบก็พุ่งเข้าหาเหวินเหม่ยชิงอย่างรวดเร็ว

ทว่ามันก็ต้องชะงักอย่างกะทันหัน! ทวนเหล็กพุ่งเข้ามาขวางสกัดมันเอาไว้ เป็นทวนเหล็กที่สลักเสลาเป็นรูปมังกร เป้นทวนเหล็กในมือฉินอ๋อง!

“ท่านอ๋องหากท่านไม่หลีกทาง ข้าก็จะไม่เกรงใจแล้ว” มันพูดด้วยเสียงเกรี้ยวกราด

ทวนเหล็กยังคงนิ่งไม่เคลื่อนไปไหน

“ดี… ในเมื่อท่านไม่หลีกทาง งั้นข้าก็ต้องขออภัย” กล่าวจบ ก็พลิกตะขอเหล็กฟาดใส่ฝ่ายตรงข้ามอย่างหนักหน่วง!

ด้านฉินอ๋อง เตรียมพร้อมรับมืออยู่แล้ว จึงดึงทวนเหล็กรูปมังกรวกกลับมาต้านทานอาวุธฝ่ายตรงข้าม
เสียง ปง! คราหนึ่ง

ฉินอ๋องพลันรู้สึกชาที่ข้อมือคราหนึ่ง แต่ยังหยัดยืนอยู่ได้ ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามถูกพลังปราณกระแทกถอยไปหลายก้าว

“ฉินอ๋อง จูคัง ฝีมือกล้าแข็งสมคำร่ำลือจริงๆ แต่ยังไงวันนี้พวกเราต้องทำงานให้สำเร็จให้ได้” มันหันไปสบตากับ พรรคพวก จากนั้นมันทั้งสามพุ่งเข้าจู่โจมฝ่ายตรงข้ามพร้อมๆกัน

ฉินอ๋องร่ายรำทวนเข้าต้านทาน ทวนเหล็กรูปมังกรฉวัดเฉวียนเป็นวงกว้าง มองไปแล้วคล้ายมังกรที่โผนทะยานไปมาเข้าปะทะกับ อาวุธของฝ่ายตรงข้ามอันประกอบด้วย ตะขอเหล็ก ลูกปะคำเหล็ก และกระบี่ เสียงดังถี่ยิบ เพลงทวนไม่เพียงคล่องแคล่วว่องไว ยังแฝงไว้ด้วยพลังลมปราณอันกล้าแข็ง แต่ละครั้งที่ปลายทวน หรือ ด้ามทวน ปะทะกับอาวุธของฝ่ายตรงข้าม ทำเอาสามจอมยุทธลมปราณสะท้านสะเทือน จนแทบจะต้านรับไม่ไหว ในที่สุดพวกมันต้องยอมถอยผละออกจากรัศมีของทวน

ด้านฉินอ๋องมิยอมปล่อยให้พวกมันได้มีโอกาสตั้งหลัก ก็พลิกแพลงเพลงทวนพุ่งเข้าทิ่มแทง หูจิ่นเช็ค อย่างหนักหน่วง หูจิ่นเช็คยามกะทันหันจวนตัวมันยกพวงประคำเหล็กเข้าต้านทาน
เสียง ทึ่บ!! คราหนึ่ง
หูจิ่นเช็คแม้จะต้านทานกระบวนท่าอันดุดันนี้ไว้ได้ แต่ก็ถูกพลังลมปราณกระแทกกระทั้นจนรู้สึกกระอักกระอ่วน หน้ามืดวิงเวียนจนแทบจะยืนไม่ไหว

ฉินอ๋องชักทวนออก พร้อมเกร็งพลังลมปราณเตรียมทิ่มแทงทวนซ้ำอีกครั้ง หากหูจิ่นเช็คโดนกระบวนท่านี้ซ้ำอีกย่อมยากจะต้านทานได้อีก ซุนยัดไหลเห็นดังนั้นจึงรีบใช้กระบวนท่า “กระบี่ไร้เงา” เข้าโจมตีเพื่อเบี่ยงเบนฉินอ๋องมิให้มีโอกาสจู่โจมหูจินเช็คซ้ำ

ฉินอ๋องจึงต้องชะงักการจูโจมพร้อมตวัดด้ามทวนเข้าต้านรับ กระบวนท่าฝ่ายตรงข้าม ปลายกระบี่ของซุนยัดไหลกระแทกเข้ากับด้ามทวนของฉินอ๋อง จนโค้งงอ กระแสลมปราณจากการปะทะกันกระจายไปทั่วบริเวณ ฉินอ๋องเกร็งพลังลมปราณผ่านด้ามทวนกระแทกฝ่ายตรงข้ามกระเด็นไปหลายก้าว พร้อมติดตามหมายจะโจมตีฝ่ายตรงข้าม

แต่ก็ต้องชะงักเมื่อ เจียงเจ๋อตุง พุ่งเข้ามาโจมตีสกัดด้วยท่า “พายุทรายคลั่ง”ซึ่งเป็นท่าไม้ตายท่าหนึ่งของมัน ฉินอ๋องพลิกแพลงกระบวนเพลงทวนตวัดสร้างกระแพงลมปราณไร้สภาพต้านรับกระบวนท่า “พายุทรายคลั่ง”ของอีกฝ่าย จากนั้นจึงควงทวนตวัดปลายทวนฟาดเข้าใส่ เจียงเจ๋อตุง เกิดเป็นคลื่นลมปราณไร้สภาพกวาดพุ่งเข้าใส่จากด้านบน

เจียงเจ๋อตุงต้องรีบพุ่งตัวหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว มิเช่นนั้นร่างมันคงต้องถูกแยกเป็นสองซีกอย่างแน่นอน อานุภาพของกระบวนท่านี้ ทำเอาฝุ่นผงปลิวคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

หูจิ่นเช็คหลังจากที่ใช้เวลาชั่วครู่จึงสามารถข่มลมปราณอยู่ในภาวะปกติจากนั้นกล่าวว่า “พวกเราเคยได้ยินกิตติศัพท์ของฝีมือของท่านอ๋องมานาน วันนี้ได้ประมือ ข้าว่ายังเหนือว่าสิ่งที่เคยได้ยินมามากทีเดียว” มันกล่าวชมเชยด้วยใจจริง

นิ่งชั่วครู่จึงกล่าวต่อ “ถึงอย่างไร พวกเราอยู่มาได้ถึงทุกวันนี้ย่อมต้องพอมีดีบ้าง” กล่าวจบพวกมันก้าวเข้ามารวมกลุ่มกันจากนั้น รวบรวมพละกำลังใช้ท่าไม้ตายเข้าโจมตีฉินอ๋องพร้อมกัน

ฉินอ๋องมิได้แตกตื่นลนลาน โคจรลมปราณพร้อมกระแทกปลายทวนเข้าใส่พวกสามจอมยุทธ

เสียง ทึ่บ!!

พลังลมปราณของทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกันอย่างหนักหน่วง ทั้งสองฝ่ายพยามใช้ลมปราณเข้าหักล้างกันอย่างรุนแรง

การกระทำของพวกมันในครั้งนี้ถือว่าเป็นผลดี เนื่องจากฉินอ๋องจูคังมีพลังลมปราณกล้าแข็ง มีเพลงทวนลึกล้ำพิสดาร ทั้งยังมีความเชี่ยวชาญในการต่อสู้ในลักษณะตะลุมบอน ซึ่งมักใช้ในสนามรบ อาวุธทวนที่มีรัศมีกว้างไกล ประกอบกับความแคล่วคล่องว่องไว ทำให้พวกมันดูเหมือนจะตกเป็นรอง แต่หากต่อสู้กันด้วยพลังลมปราณอย่างเช่นตอนนี้ เพลงทวนอันพิสดารย่อมมิอาจได้ใช้ เป็นการปะทะกันด้วยลมปราณซึ่งจะลดทอนความได้เปรียบของฉินอ๋องจูคังลง

ถึงอย่างไรนี่ก็หาใช่แผนการที่ดีนัก!

แม้ฉินอ๋องจะไม่ได้เปรียบแต่ก็มิได้เสียเปรียบ ลมปราณของท่านยังไหลเวียนต่อเนื่องหักล้างลมปราณกับจอมยุทธทั้งสาม ซึ่งบัดนี้ผ่านมาได้ชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วแต่ก็มิมีฝ่ายใดได้เปรียบเสียเปรียบ

แต่ไหนแต่ไร เจ็ดจอมยุทธถือเป็นตัวป่วนในยุทธภพ พวกมันซุกงำประกาย แกล้งทำเป็นพวกบ้า เพื่อทำงานหาข่าว งานเช่นนี้หากมิใช่ผู้มีความฉลาดหลักแหลม มีปฏิภาณไหวพริบ อันดีเลิศ ย่อมมิอาจทำได้ แผนการของพวกมันย่อมต้องเป็นแผนการที่ดีเสมอมา แต่ในครั้งนี้กลับดูเหมือนว่าแผนการของพวกมันจะใช้ไม่ได้ผล!

คงไม่รวบรัดง่ายดายเช่นนั้น!!!

และหลักฐานก็คือ เงาร่างที่ลอยข้ามศีรษะพวกมันจากด้านหลังทะยานเข้าหาฉินอ๋อง เป็นชายหนุ่มรูปร่างผอมสูง ในมือถือพัดจีบเล่มใหญ่ซึ่งบัดนี้ได้รวบเก็บไว้ ทำให้พัดจีบมีสภาพเป็นคล้ายกระบองสั้นอันหนึ่ง

เป็นเจียงไคเซ็นเอง!!

เจียงไคเซ็น และ เหมาเจ๋อหมิน สู้กับฟาหลินซีในบริเวณเดียวกัน พวกมันอยู่ในสภาพเป็นต่ออย่างมาก ฟาหลินซีได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง ยามนี้ เหมาเจ๋อหมิน เพียงลำพังก็สามารถรับมือกับฟาหลินซีได้แล้ว ส่วนเจียงไคเซ็นก็ผละออกมาช่วยพรรคพวกอีกสามคน อาศัยสามคนใช้ลมปราณหักล้างกับฉินอ๋อง และเปิดโอกาสให้ เจียงไคเซ็น ลอบเข้าจู่โจม

และแล้วแผนการของมันก็ดำเนินไปได้ด้วยดี พัดจีบของเจียงไคเซ็นกระแทกเข้าอย่างจังที่อกด้านซ้ายของฉินอ๋อง
เสียง “พลั่ก….”ดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ทำเอาฉินอ๋องถูกแรงกระแทกจากพลังลมปราณของเจียงไคเซ็น จนแทบล้มทั้งยืน!!!

เหตุการณ์ทั้งหมดทำให้ทั้งเหวินเหม่ยชิง และ ฟาหลินซี พากันตกใจจนหน้าซีดเผือด
เหวินเหม่ยชิงถึงกับอุทาน “ท่านพ่อ…..”

แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ฉินอ๋องแม้ถูกกระแทกด้วยด้ามพัดจีบอย่างรุนแรง ถ้าเป็นผู้อื่นนอกจากจะโดนพลังปราณของเจียงไคเซ็นทำร้ายแล้ว ยังจะโดนลมปราณของสามจอมยุทธทำร้ายซ้ำเติมด้วย ซึ่งโดยสภาพเช่นนี้ต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน แต่….

ฉินอ๋อง ยังคงมีชีวิต… หลังจากถูกกระแทกด้วยด้ามพัดอย่างรุนแรงจนแทบล้มลง ร่างของท่านโอนเอนจนหลังแทบจะติดพื้น ทว่าเท้าทั้งสองข้างยังคงมั่นคงยิ่ง มือขวาที่ถือทวนยังคงนิ่ง ลมปราณที่ไหลเวียนยังคงไหลต่อเนื่องหักล้างกับพลังลมปราณของเหล่าสามจอมยุทธต่อไป ส่วนเจียงไคเซ็น เมื่อกระแทกพัดใส่ฉินอ๋องก็ถูกพลังคล้ายกำแพงไร้สภาพกระแทกตอบโต้ จนกระเด็นถอยไปหลายก้าว มือที่ถือพัดรู้สึกชาและสั่นระริกจนแทบจะทำพัดร่วงหลุดจากมือ

“วิชาร่างอรหันต์…!!!” มันอุทานขึ้นด้วยความตกใจระคนแปลกใจ

จากคุณ : โต

เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 14:23:15

ความคิดเห็นที่ 3

ร่างของฉินอ๋อง ได้รับการคุ้มครองจากลมปราณไร้สภาพชนิดหนึ่ง อานุภาพของมันคล้ายวิชา “ค่ายกลกระบี่โค้ง”ของเหวินเหม่ยชิงที่ใช้รัศมีกระบี่คุ้มครองกาย เพียงแต่เป็นลมปราณชนิดหนึ่งที่โคจรทั่วร่างทำหน้าที่ปกป้องร่างกาย ซึ่งวิชานี้ทำให้ฉินอ๋องสามารถต่อสู้กับผู้อื่นโดยมิต้องกังวลเรื่องการป้องกันตัว และนี่คือความลับประการหนึ่งที่ทำให้ ฉินอ๋องจูคัง อยู่มาได้จนทุกวันนี้

“นึกไม่ถึงวันนี้จะได้มีโอกาสเปิดหูเปิดตา วิชาร่างอรหันต์ที่หายสาบสูญไปนานที่แท้ก็อยู่กับท่านอ๋องเอง” เจียงไคเซ็นกล่าวขึ้น
บัดนี้พวกสามจอมยุทธได้ผละออกจากการปะทะลมปราณกับฉินอ๋องแล้ว
“ความจริงแล้วพวกเรามิได้มีความแค้นกันเป็นส่วนตัว พวกเจ้าไปเถิด” ฉินอ๋องกล่าวขึ้น

หูจิ่นเช็คกล่าวตอบ”ขอบคุณท่านอ๋องที่เมตตา แต่ว่า พวกเราในเมื่อรับปากทำงานแล้ว ก็จำต้องทำให้สำเร็จ หาไม่แล้วพวกเราก็มิอาจกอบกู้ชื่อเสียงของพวกเราคืนมาได้ วันนี้พวกเราต้องขอเสี่ยงกับท่านสักครั้ง”

“งั้นก็ลงมือเถิด” ฉินอ๋องพูดด้วยน้ำเสียงกร้าว ดวงตามีประกายเจิดจ้า

เจียงไคเซ็นกล่าวกับพรรคพวก”พวกเราลงมือพร้อมกัน!!.” สี่จอมยุทธตระเตรียมลงมือกับฉินอ๋องอย่างสุดฝีมือ

ด้านฉินอ๋องยังคงยืนนิ่ง แต่ลอบโคจรลมปราณ ทวนในมือยังสงบแต่พร้อมที่จะใช้ออกได้ทุกเมื่อ ส่วนสี่จอมยุทธเริ่มตระเตรียมเข้าจูโจมฝ่ายตรงข้ามเช่นกัน แต่ละคนล้วนเตรียมเอาวิชาก้นหิบมาใช้อย่างสุดความสามารถ จากนั้นก็โผนทะยานเข้าหาฉินอ๋องโดยพร้อมเพรียง

“ย้าก….. พวกเราสู้ตาย” พวกมันเปล่งเสียงเรียกขวัญกำลังใจระหว่างทะยานเข้าไปสู้ตายกับฉินอ๋อง

แต่แล้ว!!!

ระหว่างที่พวกมันพุ่งเข้าหาฉินอ๋องห่างไม่เกินสองวาก็พลันปรากฏวัตถุประหลาดพุ่งแหวกมาจากด้านข้างเสียงดัง ฟุ่บ. ฟุ่บ.. ฟุ่บ… ทำให้พวกมันต่างพากันชะงักชั่วครู่ เมื่อพวกมันเห็นวัตถุประหลาดนั้นชัดเจนต่างก็พากันประหลาดใจ

เป็นพัดจีบเล่มหนึ่ง ลูกประคำเม็ดหนึ่ง และก้อนหินก้อนหนึ่ง

พวกมันโคจรพลังลมปราณเต็มที่พร้อมพุ่งเข้าหาฉินอ๋องด้วยความรวดเร็วดุจสายฟ้า ทว่าของสามสิ่งนี้กลับพุ่งเข้ามาขวางได้ นั่นแสดงว่าคนที่ซัดของเหล่านี้เข้ามาสกัดย่อมต้องมีพลังภายในที่ไม่ธรรมดา

ผู้มาใหม่อยู่ในชุดสีม่วง มองเผินๆ จะเป็นบุรุษก็ไม่ใช่ สตรีก็ไม่เชิง

เป็นกู่ฮวยฮวยเอง!

ที่แท้เมื่อตอนที่กู่ฮวยฮวย กำลังจะจับ เหวินเหม่ยชิงส่งให้กับหลี่เฉินเชียงในครั้งนั้น กลับถูกสอดแทรก จากของสามชิ้นคือ พัดจีบ เม็ดประคำ และก้อนหิน ทำให้มันทำงานพลาด แถมยังบาดเจ็บสาหัส
มิคาด!!!
ที่แท้กู่ฮวยฮวยกลับเก็บของเหล่านี้ไว้ราวกับหญิงสาวที่เก็บของฝากรักจากชายหนุ่ม หากแต่ความรู้สึกข้างในย่อมแตกต่างอย่างสิ้นเชิง นั่นคือ มันเต็มไปด้วยไฟแค้น!

มันน้อมคาราวะฉินอ๋องแทบจะจรดพื้น “ข้าน้อยอดีตเป็นพ่อบ้านแห่งพรรคฉิกจับอิด เคยถูกคนพวกนี้ฝากรอยแค้นเอาไว้ วันนี้ข้าน้อยจะมาขอเอาคืนบ้าง ขอท่านอ๋องทรงประทานอนุญาตด้วย”

พูดพลางมันทำท่าจะถอดเสื้อโชว์”รอยแค้น”ให้ฉินอ๋องดู เล่นเอาท่านอ๋องโบกไม้โบกมือพัลวัน

“เอาเถอะๆ ข้าอนุญาต” ฉินอ๋องระล่ำละลักตอบไปอย่างรวดเร็วเพราะกลัวงานจะเข้า

ด้านสี่จอมยุทธหลังจากงงงันอยู่ชั่วครู่จึงพอจำได้ ต่างหันมาซุบซิบกัน “ดูมันเชลียร์ท่านอ๋องซิ คาราวะซะแทบติดพื้นจนก้นมาชี้หน้าพวกเราเลย” หูจิ่นเช็คกล่าว

เจียงไคเซ็นคุณชายกรุ้มกริ่ม เพ่งพิจารณาแล้วเอ่ยรำพึงรำพรรณ “ความจริงก้นมันกลมกลึงดี” ทำเอาอีกสามคนมองหน้ากันไปมา

กู่ฮวยฮวยได้ยินวาจาถากถางก็สะบัดหน้ากลับมาเผชิญหน้าคนทั้งสี่ ทว่าใบหน้าของมันยังมีรอยยิ้มอันลี้ลับ กล่าวว่า “วันนั้นพวกท่านลอบกัดข้าพเจ้า วันนี้ข้าพเจ้าคงต้องขอชำระบัญชี”

ด้านเจียงไคเซ็นกล่าวว่า “พวกเราต้องขออภัย วันนั้นพวกเรามิอาจปล่อยให้ท่านจับตัวแม่นางเหวิน ไปมอบแก่หลี่เฉินเชียงได้พวกเราต้องการลดทอนกำลังใจของมันไม่ว่าเรื่องใดก็มิอาจให้มันสมหวังได้ หากได้ล่วงเกินท่านพวกเราต้องขออภัยอีกครั้ง”

“พวกเจ้าหยุดพล่ามได้แล้ว !!!”มันตวาดด้วยเสียงแหลมสูง

“ข้าพากเพียรฝึกวิชากระบี่จนหัวเข่าด้าน วันนี้จะต้องล้างแค้นกับพวกเจ้าให้ได้”

พวกมันทั้งสี่ได้ยินถึงกับหน้าซีด เหงื่อตก ฝ่ายตรงข้ามฝึกฝนกระบี่จนหัวเข่าด้าน!
ขนาดหัวเข่ายังด้าน ตรงอื่นไม่ต้องพูดถึงว่าจะผ่านการฝึกฝนมาขนาดไหน?

“วันนี้ข้าพเจ้าจะให้พวกท่านลิ้มรสเพลงกระบี่ดรุณีที่แท้จริง”

เพลงกระบี่ดรุณี! พวกมันต่างพากันอุทานพร้อมกัน
คัมภีร์วิชากระบี่ในตำนานที่บรรดาขันทีในวังหลวงต่างพากันด่าทอตบตีแย่งชิง กันเพื่อครอบครองเล่มนั้นนะหรือ?
“ข้าได้ยินว่าหากคิดจะสำเร็จวิชานี้ ต้องเชือดหนอนชาเขียวทิ้งเชียวนา” พวกมันซุบซิบแผ่วเบา
มิน่าเล่า ท่าทางถึงได้ประหลาดเช่นนี้
“โธ่ อีกระเทยโอทอป”

กู่ฮวยฮวยถูกด่าว่ากระเทยบ้านนอกก็โกรธจัด

“ไอ่พวกสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ไอ่นรกเห่ย-เห่ยเป่ย ไอ่พวกชอบตำแตง
หนอนแดงกินหมี่ หลงชะนีชีเน่ ชอบเร่ฉิ่งฉับ ไอ่พวกอัปีรย์สิด”

โดนจัดชุดเล็กเข้าไป พวกมันถึงกับทำหน้าเหรอหรา หูจิ่นเช็ค กัดฟันด่าตอบ“ไอ่ฮุนเซน”

ทำเอาอีกฝ่ายโกรธจนหน้าเขียว หน้าเหลือง ม่วง
“ผายลม ข้าจะจัดหนักให้กับพวกเจ้า” มันเปลี่ยนจากเสียงแหลมเล็กคล้ายสตรีไปเป็นเสียงใหญ่ทุ้มต่ำ

จากนั้นชักกระบี่เข้าจู่โจมจอมยุทธทั้งสี่ พร้อมใช้ออกด้วยกระบวนท่าแรกของเพลงกระบี่ดรุณีอันลือลั่น “แสงจันทร์ แสงตะวัน พร่างพราว” ท่านี้ใช้ออกด้วยความรวดเร็วว่องไวยิ่ง ประกายดาวพร่างพราวทั่วบริเวณ

เหล่าสี่ยอมยุทธ ต่างตั้งรับกันเป็นพัลวัน อานุภาพของกระบวนท่านี้ รุกเร้า จนพวกมันต้านทานแทบไม่ไหว

ยังมิทันให้ฝ่ายตรงข้ามตั้งหลักได้ พ่อบ้านแห่งฉิกจับอิดก็พลิกแพลงใช้ออกด้วยกระบวนท่า “เป็นเพียงแสงไฟ ใกล้ริบหรี่อยู่ในแสงเทียน” กระบวนท่านี้สร้างความกดดันให้พวกมันอย่างหนัก

เจียงไคเซ็น ถึงกับกล่าวกับพรรคพวก “ข้าฯจะทนไม่ไหวแล้ว!” ส่วนหูจิ่นเช็คกล่าวเตือนสติพรรคพวกว่า “ทนอีกนิดพวกเราต้องรวบรวมกำลังเข้าต้านทานให้ถึงที่สุด” เหล่าจอมยุทธทั้งสี่ต่างรวบรวมเกร็งพลังลมปราณ พร้อมใช้อาวุธปัดป้องอุดตะลุด

ทว่าอีกฝ่ายยังร่ายรำกระบี่เข้าใส่อย่างต่อเนื่องด้วยกระบวน“ดั่งใจฉัน ใกล้ดับ พร้อมกับแสงเทียน” แต่ละกระบวนท่าล้วนพลิ้วไหว วูบวาบ จนฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถตอบโต้ได้ ได้แต่อดทนเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ด้านเดียว

การต่อสู้ยามนี้จึงกลายเป็น หนึ่งรุมสี่ ไปโดยปริยาย กู่ฮวยฮวยยังคงร่ายรำเพลงกระบี่อย่างต่อเนื่องอีกหลายท่า………….

จนกระบวนท่าสุดท้าย “ตอบฉันได้ไหม ว่าฉันผิด ผิดอย่างไร”

กระบวนท่าสุดท้ายนี้ทำเอาพวกมันสุดจะกลั้น ความจริงพวกมันทนมาได้ถึงกระบวนท่านี้ก็ต้องถือว่า ทนเกินขีดจำกัดไปแล้ว

พวกมันต่างพากันหัวเราะจนล้มกลิ้งล้มหงายสลับ ร่ำไห้โฮ น้ำหูน้าตาไหล บ้างก็คร่ำครวญโศกเศร้า บ้างก็ตีอกชกตัว เอาหัวโขกกำแพง บ้างก็ฮาเกลือกกลิ้งลงกับพื้นแล้วซบหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด ขี้มูกขี้ลายไหลหยดย้อย เป็นที่น่าอเนจอนาถ

หูจิ่นเช็ค “ข้าฯไม่ไหวแล้วๆ ฮือ ฮือ ” ทำท่าเหมือนจะขาดใจตาย

โอย โอย นี่มันเพลงกระบี่บ้าอะไรวะเนี่ย ฮ่า ฮ่า โฮก โฮก
ความจริงพวกมันผาดโผนในยุทธภพ ผ่านการต่อสู้มาอย่างโชกโชน หากแต่เพลงกระบี่เยี่ยงนี้พวกมันสุดจะทานทน

จากนั้นพวกมันก็วิ่งเตลิดเปิดเปิง ล้มลุกคลุกคลานไปคนละทิศละทาง อย่างทุลักทุเล

ด้าน เหมาเจ๋อหมิน เห็นดังนั้น จึงผละจากการต่อสู้กับฟาหลินซี หันมาชี้หน้าด่ากู่ฮวยฮวย “อีเจ๊โบ ฝากไว้ก่อนคราวหน้าพวกข้าฯจะมาคิดบัญชี”
จากนั้นก็รีบแล่นติดตามพรรคพวกพวกไป

“มาไวๆ อย่าได้ช้า ไอ่หน้าปลวก”

ด้านฉินอ๋องจูคัง เห็นพวกเหล่าจอมยุทธทั้งห้า ล่าถอยไปแล้ว จึงได้กล่าวขึ้นว่า “ขอขอบคุณเจ๊โบที่ช่วยเหลือ...”

กู่ฮวยฮวยหันมาจ้องหน้าอย่างเกรี้ยวกราด ดวงตาดุดัน ทำเอาฝ่ายต้องข้ามถึงกับต้องกระโดดแผลวถอยห่างไปอย่างรวดเร็ว เพราะเกรงกระบี่ของอีกฝ่าย แต่เมื่อพ่อบ้านแห่งพรรคฉิกจับอิดเห็นใบหน้าอันคมคายงามสง่าของฝ่ายตรงข้าม ดวงตาก็พลันเปลี่ยนเป็นหวานฉ่ำกล่าวขึ้นด้วยเสียงอ้อยอิ่ง

“ข้าพเจ้ามีนามว่า กู่ฮวยฮวย อดีตเป็นพ่อบ้านของพรรคฉิกจับอิด ปัจจุบันตกงานกำลังหาคนเลี้ยงดูอยู่”

ทำเอาฝ่ายตรงข้ามได้ยินถึงกับขนลุกเกรียว ยังมิทันได้โต้ตอบ อีกฝ่ายกล่าวต่อด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย “คนบ้าอะไรจะชื่อเจ๊โบ”

จากนั้นมันเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ
“ตายแล้ว ๆ ซังเอ๋อหายไปไหนเนี่ย แล้วยังพ่อหนุ่มรูปหล่อนั่นอีก เฮ้อ บอกแล้วว่าอย่าเที่ยวเล่นซุกซน”

จากนั้นกล่าวต่อ “ท่านอ๋อง หม่อมทูลลาล่ะปะก๊ะ” แล้วหายตัวไปในพริบตา
…………………………………………………………………………………………………………………………
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 54 19:28:21
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 54 14:53:21
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 54 14:51:03
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 54 14:49:03
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 54 14:39:24

จากคุณ : โต

เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 14:29:38