ความคิดเห็นที่ 1 นบนอบครูแห่งกลอน เรียนขั้นตอนตามท่านแต่ง เจ็ดแปดเก้าไม่แปลง งานแสดง ตามอย่างครู .. สวัสดีค่ะปู่ สีน้ำฟ้าก็พยายามแต่งให้ได้แบบครู แต่ไม่เคยจะเหมือนครู ได้แต่ชื่นชม และอ่านซ้ำๆ บทที่ชอบเท่านั้นค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 09:47:18

ความคิดเห็นที่ 2 .......สุนทรภู่กวีเอกแห่งสยาม เลื่องลือนามก้องพิภพจรดสวรรค์ สร้างคุณค่าแห่งกวีศรีสุวรรณ ลูกหลานไทยโปรดร่วมกัน....สานต่อเอย....... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 10:17:49

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณคุณเจียวต้ายทีทำให้ได้คิดถึงและเขียนถึงท่านสุนทรภู่นะคะ ...คิดถึงแก้วแววกานท์สารเสนาะ      คำไพเราะสุนทรถ้อยร้อยรังสรรค์ ของท่านภู่ปรมาจารย์การประพันธ์     มาลัยวรรณกรองนบน้อมพร้อมดวงใจ ขอท่านจงสถิตสวรรค์ชั้นกวี            งามรุจีนิรมิตพิสิฐไสว ยี่สิบหกมิถุนาระลึกตรึกหทัย           เชิดชูในเกียรติกวีศรีแผ่นดิน จากคุณ : Alexandria เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 11:40:57

ความคิดเห็นที่ 4 บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว ......... สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ................... ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ ............. มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ........... ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน ............... บิดามารดารักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน ................ เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา แม้ใครรักรักมั่งชังชังตอบ ................ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา ............................ รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด .............. จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี ................ รูปโยคีหายวับไปกับตา บทอาขยานในอดีตครับ ... จากคุณ : ดาเรน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 12:46:20

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับพี่เจียวต้าย ๏ อันสำเนียงส่อภาษายายตาบอก สกุลออกกิริยาโฉมหน้าแฉ เฉกทางกลอนก่อนกาลโบราณแล หนึ่งคนแปรแปดเก่าจนเงางาม ๏ ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ให้สิ้นสุดความรักอย่าทักถาม ท่านชื่อภู่ครูกลอนสุนทรนาม ยอดสยามแต่งนิยายเหมือนร่ายมนต์ ๏ ย่อมกวีมีครูนั้นรู้แน่ สุดแต่แดสันดานไขว่ควานผล สัตภัณฑ์เจ็ดภูที่ชูดล ล้วนยิ่งใหญ่เสียจนสับสนใจ ๏ จึงย่อมเกิดแต่จิตพิศวาส จะนบนาถปรารถนาเส้นทางไหน สำหรับเราชาตินี้ต้องมีใคร บอกชื่อไว้ 'สุนทรภู่' เป็นครูกลอน ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 18:19:40 A:101.109.128.227 X: TicketID:150092

ความคิดเห็นที่ 6 ขอขอบคุณ สีน้ำฟ้า เพื่อนหน้าเก่า คุณปาแปง ไม่เบาเขียนกลอนเก่ง คุณAlexandria แต่งเหมือนเพลง มีดนตรีบรรเลงในถ้อยคำ คุณดาเรนยกงานของท่านภู่ บรมครูให้ไว้ไม่ถลำ ตั้งแต่เด็กอ่านเขียนเพียรจดจำ ยังท่องย้ำอยู่ในหัวใจเรา ขอขอบคุณ คุณราม ตามมาต่อ ผมเจียวต้าย ไม่ได้ยอคงไม่เหงา เขียนกลอนพลางดื่มนิดหน่อยไม่ค่อยเมา นึกความเก่าแล้วสุขใจไม่ลืมเอย. แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 08:45:28 จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 08:44:44

ความคิดเห็นที่ 7 สิบนิ้วพนมก้มกราบท่าน ยี่สิบหกมิถุนาเวียนมาถึง เราซาบซึ้งพระคุณครูผู้ยิ่งใหญ่ เป็นกวีผู้เปรื่องปราชญ์ของชาติไทย ยังจำได้คำที่ท่านพรรณนา “.....บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปบนบรรพต แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน.....” ส่วนที่หวานตรึงในใจหนุ่มสาว อ่านทุกคราวจับจิตคิดทุกหน เพิ่มความรักมากเหลือเมื่อยินยล กลอนท่านด้นคำง่ายไม่ยากนาน “......ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา เชยผกาโกสุมประทุมทอง........” แต่ที่เราติดใจเตือนไว้ว่า อันสุราเมรัยมิใช่ของ ที่ควรลิ้มชิมรสน่าทดลอง ท้ายสุดต้องรับทุกข์ไปไม่บรรเทา “...........ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าช่างน่าอาย.....” สิบนิ้วพนมก้มกราบสุนทรภู่ ท่านเป็นครูชั้นเลิศประเสริฐหลาย ของนักกลอนน้อยใหญ่ไม่เสื่อมคลาย บทสุดท้ายฝากถ้อยคำจงจำไว้ “.....ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน.......” วันสุนทรภู่ หลายปีมาแล้ว เอามารำลึกใหม่ ในวันสุนทรภู่ปีนี้ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 54 05:45:15