ความคิดเห็นที่ 1 “หายไปไหนแล้ววะ” ผมพึมพำกับตัวเอง “อยู่นี่” เสียงนั้นตอบกลับมาพร้อมสะกิดหลังผม “เฮ้ย!!” ผมหันหลังไปมองเห็นร่างมันยิ้มแหยะใส่ผม “เมื่อกี้ทำอะไร” “ผมเป็นมนุษย์ต่างดาว ที่โลกนี้มีแรงดึงดูดน้อยกว่าที่ดาวของผม แค่นี้ไม่ทำให้ผมตายหรอก” “จะให้เชื่อได้ยังไงว่านายคือมนุษย์ต่างดาวจริงๆ” ผมถามมัน “พวกชาวโลกนี่โง่จริงๆ เห็นรูปร่างของผมแล้วยังไม่รู้อีกรึไง มีชาวโลกที่ไหนหน้าตาหล่อๆแบบผมบ้าง” มันพูดพร้อมยกมือเล็กๆขึ้นลูบคางที่ไม่ค่อยจะมีของมัน ถ้ามันหล่อนะ ผมว่าโลกนี้คงหาคนขี้เหร่ไม่เจอหรอก “ว่าไงนะ หาว่าผมไม่หล่อเหรอ แล้วคุณหล่อตายล่ะ ไปที่ดาวผมหน้าคุณก็เป็นเหมือนไส้เดือนดินบนดาวผมนั่นแหละ” มันงอน “เฮ้ย! เมื่อกี้ฉันคิดในใจ แกอ่านใจฉันได้รึไง” ผมตกใจ “สิ่งมีชีวิตบนดาวริริรินิน่ะ มีความสามารถแบบนั้นมาตั้งแต่บรรพบุรุษแล้ว” “อะไรของแกเนี่ย ตกลงมาทำไม” “มาบุกโลก” มันยังยืนยันคำเดิม “ตกลงแกคือมนุษย์ต่างดาวจริงๆใช่ไหม ไหนขอดูหลักฐานหน่อยสิ” ผมเค้นถาม มันส่ายหัวทำท่าเบื่อหน่าย “นี่รูปถ่ายดาวของผม” มันจกรูปถ่ายในกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาให้ผมดู ผมมองไปที่รูปใบนั้น “จะบ้าเหรอ!!! นี่มันดวงอาทิตย์นะเฟ้ย!” ผมตะโกนใส่หน้ามัน “ไม่ใช่ดวงอาทิตย์ มันคือดาวริริรินิ ดาวบ้านเกิดของผม” “ไอ้บ้า นี่มันดวงอาทิตย์ ร้อนๆแบบนี้เข้ามาไปอยู่ได้ไง” ผมเถียง “มันไม่ใช่ดวงอาทิตย์ ดาวดวงนี้คือดาวริริรินิ มันเย็นมาก เย็นจนหนาว ผมทนความหนาวที่ดาวดวงนั้นไม่ได้ เลยมาที่โลก” มันตอบสีหน้าจริงจัง ผมทบทวนเรื่องต่างๆดูดีๆ จะให้เชื่อก็ได้อยู่หรอก รูปร่างแบบนี้ไม่ให้เป็นมนุษย์ต่างดาวจะให้เป็นใครได้อีก มือเล็ก ตัวขาวๆ ตาโตๆ ขาเตี้ยๆน่ารังเกียจแบบนั้น “ว่าผมเหรอ” มันงอนอีกแล้ว “ขอโทษๆ แค่คิดในใจนิดหน่อย” “ว่าแต่มีอะไรกินบ้างหรือเปล่า ผมหิวแล้ว” มันถามขณะที่เอามือลูบท้องกลมๆอ้วนๆของมัน “ปกติคนจะออกเดินทางไปอวกาศ เขาต้องมีแค็ปซูลใส่อาหารเม็ดไว้ไม่ใช่เหรอ” ผมถามมัน “ก็มันไม่อร่อยนี่นา เม็ดเดียวกินทีอยู่ได้เป็นเดือน รสชาติอะไรก็ไม่มี เหมือนชีวิตขาดสีสันไปเยอะเลย” มันทำหน้าตาน่าสงสาร “เอ้าๆๆ รอเดี๋ยว จะไปต้มมาม่าให้กิน” ผมพูด “มาม่าอีกแล้วเหรอ เบื่อจริงๆ” มันบ่น “เฮ้ย ดาวของแกมีมาม่าด้วยเหรอ” ผมถามด้วยความสงสัย “ดาวของผมเป็นดาวแห่งการทำอาหาร วิทยาการในการทำอาหารนั้นระดับอภิมิหึมามหาปรามาจารย์แห่งเซียน ไม่ว่าอะไรก็มีกินหมดแหละ” มันอวด “นี่ๆ จะให้ลองชิมลูกอมของดาวริริรินิเป็นบุญปาก” มันพูดพร้อมจกลูกอมในกระเป๋ากางเกงให้ผมลองชิม ผมรับมาตามมารยาท “อ้าว แล้วไหนบอกไม่มีขนมอะไรอร่อยๆกินไง เมื่อกี้บอกมีแต่แค็ปซูลอาหารเม็ดที่ไม่มีรสชาติไม่ใช่หรือไง” ผมย้อนถาม “ก็ลูกอมนี่กินได้แค่อาทิตย์ละครั้งเท่านั้น กินมากเกินไปจะติด เหมือนยาเสพติดนั่นแหละ แต่วางใจได้ มันไม่มีอันตรายอะไรหรอก” มันตอบ ผมลองเอาเข้าปากดู กะจะลองเอาลิ้นแตะๆดูเฉยๆ แต่วินาทีนั้นที่เม็ดลูกอมแตะโดนลิ้น ความรู้สึกสุขซาบซ่านเกินบรรยายก็ครอบคลุมเข้ามาทั่วปาก อร่อยมาก!! ผมไม่เคยกินของที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย นี่แหละนะ ที่เขาว่ากันว่า มีชีวิตอยู่เพื่อกิน “นายชื่ออะไรนะ” ผมถาม “ผมชื่อนินินิริครับ” มันถาม “ชื่อคล้ายกับดาวของนายเลยนี่นา” ผมถาม “มันเป็นกฎหมายครับ ที่ดาวดวงนั้นมีไม่กี่ชื่อหรอก ส่วนใหญ่ก็ รินิรินิ  นินิรินิ  นิริริริ  ริริริริ อะไรทำนองนี้นี่แหละ” จากคุณ : นักเล่นหมากฮอส เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 54 14:23:46

ความคิดเห็นที่ 2 แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 54 18:12:07 จากคุณ : นักเล่นหมากฮอส เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 54 14:40:59

ความคิดเห็นที่ 3 “แล้วเวลาเรียกไม่สบสันกันเหรอ ชื่อคล้ายกันซะขนาดนี้” ผมซักถาม “สิ่งมีชีวิตที่ดาว ริริรินิน่ะ เกิดมาพร้อมหูที่สามารถแยกแยะเสียงต่างๆได้ชัดเจน ไม่ว่าใครจะพูดเบาแค่ไหน หรือแม้กระทั่งคิดอะไรในใจพวกผมก็รู้หมดแหละครับ” มันอธิบาย “ลำบากน่าดูเนาะ” “ลำบากยังไง” มันถาม “ก็เวลาคิดอะไรในใจคนอื่นก็รู้หมด เวลามีความลับอะไรหรือมีเรื่องอะไรจำเป็นต้องโกหกก็โกหกไม่ได้” ผมอธิบาย “ที่ดาวริริรินิน่ะ ดำรงชีวิตอยู่กันด้วยความซื่อสัตย์ และจริงใจต่อกัน ไม่ใส่หน้ากากเข้าหากันเหมือนชาวโลกหรอก” มันแย้ง “ก็ไม่ใช่อย่างนั้นเสียทีเดียวหรอกนะ บางครั้งคนเราอยู่ร่วมกันในสังคม บางเรื่องก็จำเป็นต้องโกหกกันเพื่อรักษาน้ำใจ ยกตัวอย่างเห็น เวลาเห็นคนพิการ ทุกคนย่อมคิดอะไรในใจ ไม่ว่าจะสงสาร เวทนา สมน้ำหน้า หรือจะคิดอะไรมันก็แล้วแต่จิตใต้สำนึกของแต่ละคน ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไปมันก็ไม่ดีทั้งนั้น จึงจำเป็นต้องโกหกไปตามมารยาท ประมาณว่า จะเป็นใครก็มนุษย์เหมือนกัน ทุกคนย่อมเท่าเทียมกันหมด หรือจะพูดอะไรก็ล้วนแล้วแต่เป็นการเสแสร้งเพื่อถนอมน้ำใจกันเท่านั้นแหละ” ผมออกความคิดเห็นบ้าง หลังคุยกันได้พักหนึ่ง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น มันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมารับสาย “ฮัลโหล ว่าไงครับ หม่าม้า” “ใช่ครับ ผมมาถึงโลกเรียบร้อยแล้ว ตอนที่จับตัวประกันได้แล้วหนึ่งคน” “ครับๆ มีอะไรจะติดต่อไปครับ สวัสดีครับ” สิ้นเสียงนั้นผมตาเบิกโพลง เมื่อกี้ว่ายังไงนะ จับตัวประกันได้แล้วหนึ่งคน หมายถึงผมเหรอ จะทำยังไงดีล่ะ “ก็บอกแล้วไงว่าผมมาบุกโลก ไม่ได้มาแวะเข้าห้องน้ำแล้วไป” มันพูดพร้อมมองหน้าผม “เรื่องเป็นไงมาไง อธิบายมาให้รู้เรื่องหน่อยสิ นายจะยึดครองโลกจริงๆหรือ” “ผมไม่มีเวลาว่างพอจะมาอธิบายหรอก ผมต้องรีบไปจับตัวประกันคนอื่นเอาไว้ ขอโทษนะ คุณหลับไปก่อนก็แล้วกัน” สิ้นเสียงนั้นมันก็เอาสิ่งที่คล้ายกันปืนมาจ่อที่หัวผม เมื่อเสียงปืนดังขึ้น ผมไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไปแล้ว ตาของผมค่อยๆปิดลง ผมสวดมนตร์ภาวนาอ้วนวอนพระเจ้า ก่อนที่จะหลับใหลลงไปบนพื้นห้องของผม จากคุณ : นักเล่นหมากฮอส เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 54 14:49:25

ความคิดเห็นที่ 4 ......... จบตอนที่หนึ่ง สวัสดีครับพวก ผมคือ นินินิริ เองนะครับ เป็นยังไงกันบ้างครับ กับผลงานนิยายของผม หลังจบตอนที่หนึ่งไปแล้ว หวังว่าชาวโลกคงจะได้รับความบันเทิงกับการมาบุกโลกของผมไม่น้อยนะครับ สำหรับการมาบุกโลกในตอนที่สองของผม "มนุษย์ต่างดาวอะไรวะเนี่ย!!! -*-"  จะเอามาลงในวันเสาร์ที่2กรกฎาคม 2554 อย่าลืมติดตามชมนะครับ ชาวโลกคนไหน อยากติดต่อกับผม ก็แสดงความคิดเห็นกันเข้ามาได้นะครับ ผมจะตอบทุกความคิดเห็นเลย แต่ตอนนี้ขอตัวไปจับตัวประกันคนที่สองก่อนนะครับ เอ___ แต่จะไปจับใครอีกดีนะ ไม่แน่ตัวประกันคนที่สองอาจเป็นบ้านของคุณก็ได้ ใครจะไปรู้ ตอนที่สองคุณจะได้พบกับท่านพ่อจอมหื่นของกระผม นามว่า บิบิบิริ  มาร่วมแสดงด้วย ติดตามชมกันให้ได้นะครับ   ^___^ จากคุณ : นักเล่นหมากฮอส เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 54 14:57:08

ความคิดเห็นที่ 5 ...ชื่อเรื่อง เอ่อ เหมือนคำอุทานมากกว่าจะเป็นชื่อเรื่องค่ะ เนื้อหาดำเนินไปเร็วสักนิด ถ้าลดระยะความเร็ว แล้วขยายความให้เห็นภาพถึงที่มาที่ไป สักหน่อยจะทำให้มีความชัดเจนมากขึ้นค่ะ  และทั้งนี้ทั้งนั้นคำบรรยายแทบจะไม่มีเลย จึงให้ความรู้สึกเหมือนมีคนสองคนมาแสดงให้ดู แต่ไม่เห็นภาพน่ะค่ะ  กลายเป็นเรื่องเล่า จากปากมากกว่างานเขียน  สำหรับด้านไอเดียอ่านแล้วอมยิ้มค่ะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 02:05:23

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับคุณแก้วกังไส ผมนินินิริเองครับ Thank you verymuch ที่มาแสดงความคิดเห็นครับ ก่อนอื่นต้องขออภัยชาวโลกที่รออ่านตอนที่2นะครับ ทีแรกว่าจะลงวันเสาร์ที่2กรกฎาคม2554 แต่ตอนนี้ติดภาระกิจ ต้องไปแข่งขันหมากฮอสที่จังหวัดลำพูน จะกลับประมาณวันจันทร์ ตอนนี้ขอเลื่อนเป็นวันเสาร์ที่ 9กรกฎาคม2554 ครับ จากคุณ : นินินิริ (นักเล่นหมากฮอส) เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 19:07:21