|
หากยกเทียบ เปรียบฉัน ตะวันฉาย
อีกยาวไกล ต้องเดินทาง เพื่อสร้างสรรค์
วาดชีวิต ขีดเวลา หาเว้นวัน
เพื่อใครนั้น คงหาไม่ ใช่ตัวเรา
ฉันเหนื่อยล้า อ่อนแรง แฝงเก็บไว้
ฉันเหน็บหนาว ร้าวใจ ใยเงียบเหงา
ฉันร้องไห้ อยู่ข้างใน กับใจเรา
ฉันปวดร้าว มีใครเล่า จะเข้าใจ
ราตรีเคลื่อน เดือนกลับ มารับขวัญ
อีกหนึ่งวัน ที่ลาลับ เธอหลับไหล
แอบคิดถึง แอบคำนึง ถึงดวงใจ
ให้อ่อนไหว แอบร้องไห้ ยามไกลกัน
อยากหยุดพัก กายใจ ให้หยุดนิ่ง
อยากละทิ้ง ความจริง เติมสิ่งฝัน
อยากหลับใหล ทิ้งดีร้าย ได้โดยพลัน
ชั่วนิรันดร์ มิต้องฟื้น ตื่นลืมตา
ได้แต่คิด ในดวงจิต ผิดที่นึก
ต้องตรองตรึก ตรึงใจ ใครโหยหา
เฝ้ารอฉัน ปั่นแสงสวย อำนวยมา
ชุบกายา เติมพลัง ดังสายใย
ขอแรงใจ ได้รอยยิ้ม ที่ปริ่มรัก
เฝ้าฟูมฟัก ผ่านดวงหน้า แววตาใส
ขอรอยยิ้ม ที่เอิบอิ่ม ปริ่มน้ำใจ
ขอแบ่งไว้ เป็นกำลัง สร้างชีวี
| จากคุณ |
:
คนทุ่งบางเขน   
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 มิ.ย. 54 12:07:36
|
|
|
| 
ตะวันล้า
