ความคิดเห็นที่ 1 เนื้อเรื่องย่อ จอมเทพสุเทษณ์เป็นเทพผู้ใหญ่บนสรวงสวรรค์ เป็นทุกข์อยู่ด้วยความลุ่มหลงเทพธิดามัทนา แม้จิตระรถผู้สารถีคู่บารมีจะนำรูปของเทพเทวีผู้เลอโฉมหลายต่อหลายองค์มาถวาย ให้เลือกชม สุเทษณ์ก็มิสนใจไยดี จิตระรถจึงนำมายาวินวิทยาธรมาเฝ้า สุเทษณ์ให้มายาวินใช้เวทมนตร์เรียกนางมัทนามาหา เมื่อมาแล้วนางมัทนาก็เหม่อลอยมิมีสติสมบูรณ์เพราะตกอยู่ในฤทธิ์มนตรา สุเทษณ์มิต้องการได้นางด้วยวิธีเยี่ยงนั้น จึงให้มายาวินคลายมนตร์ แต่ครั้นได้สติแล้ว นางมัทนาก็ปฏิเสธว่ามิมีจิตเสน่หาตอบด้วยมิว่าสุเทษณ์จะเกี้ยวพาและรำพันรัก อย่างไร สุเทษณ์โกรธนักจึงจะสาปมัทนาให้ไปเกิดในโลกมนุษย์ มัทนาขอให้นางได้ไปเกิดเป็นดอกไม้มีกลิ่นหอมเพื่อให้มีประโยชน์บ้าง สุเทษณ์จึงสาปมัทนาให้ไปเกิดเป็นดอกกุหลาบที่งามทั้งกลิ่นทั้งรูป และมีแต่เฉพาะบนสวรรค์ยังไม่เคยมีบนโลกมนุษย์ โดยที่ในทุกๆ 1 เดือน นางมัทนาจะกลายร่างเป็นคนได้ชั่ว 1 วัน 1 คืน ในเฉพาะวันเพ็ญของแต่ละเดือนเท่านั้น และถ้านางมีความรักเมื่อใด นางก็จะมิต้องคืนรูปเป็นกุหลาบอีก แต่นางจะได้รับความทุกข์ทรมานเพราะความรักจนมิอาจทนอยู่ได้ และเมือนั้นถ้านางอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ ตนจึงจะงดโทษทัณฑ์นี้ให้แก่นาง นางมัทนาไปจุติเป็นกุหลาบงามอยู่ในป่าหิมะวัน บรรดาศิษย์ของฤษีนามกาละทรรศินมาพบเข้าจึงนำความไปบอกพระอาจารย์ กาละทรรศินจึงให้ขุดไปปลูกในบริเวณอาศรมของตน ในขณะที่จะทำการขุดก็มีเสียงผู้หญิงร้อง กาละทรรศินเล็งญาณดูก็รู้ว่าเป็นเทพธิดามาจุติ จึงได้เอ่ยเชิญและสัญญาว่าจะคอยดูแลปกป้องสืบไป เมื่อนั้นการจึงสำเร็จด้วยดี วันเพ็ญในเดือนหนึ่งท้าวชัยเสนกษัตริย์แห่งหัสตินาปุระได้เสด็จออกล่าสัตว์ใน ป่าหิมะวันและได้แวะมาพักที่อาศรมพระฤๅษี ครั้นได้เห็นนางมัทนาในโฉมของนารีผู้งดงามก็ถึงกับตะลึงและตกหลุมรัก จนถึงกับรับสั่งให้มหาดเล็กปลูกพลับพลาพักแรมไว้ใกล้อาศรมนั้นทันที ท้าวชัยเสนรำพันถึงความรักลึกซึ้งที่มีต่อนางมัทนา ครั้นเมื่อนางมัทนาออกมาที่ลานหน้าอาศรมก็มิเห็นผู้ใด ด้วยเพราะท้าวชัยเสนหลบไปแฝงอยู่หลังกอไม้ นางมัทนาได้พรรณาถึงความรักที่เกิดขึ้นในใจอย่างท่วมท้น ท้าวชัยเสนได้สดับฟังทุกถ้อยความจึงเผยตัวออกมาทั้งสองจึงกล่าวถึงความ รู้สึกอันล้ำลึกในใจที่ตรงกันจนเข้าใจในรักที่มีต่อกัน จากค่ำคืนถึงยามรุ่งอรุณ ท้าวชัยเสนจึงทรงประกาศหมั้นและคำสัญญารัก ณ ริมฝั่งลำธารใกล้อาศรมนั้น เมื่อมีความรักแล้ว นางมัทนาก็ยังคงรูปเป็นนารีผู้งดงาม มิต้องกลายรูปเป็นกุหลาบอีก ท้าวชัยเสนได้ทูลขอนางมัทนา พระฤาษีก็ยกให้โดยให้จัดพิธีบูชาทวยเทพและพิธีวิวาหมงคลในป่านั้นเสียก่อน ท้าวชัยเสนเสด็จกลับวังหลายเพลาแล้วแต่ก็มิได้เสด็จไปยังพระตำหนักข้างในด้วยว่า ยังทรงประทับอยู่แต่ในอุทยาน พระนางจัณฑี มเหสีให้นางกำนัลมาสืบดูจนรู้ว่าพระสวามีนำสาวชาวป่ามาด้วย จึงตามมาพบท้าวชัยเสนกำลังอยู่กับนางมัทนาพอดี เมื่อพระนางจัณฑีเจรจาค่อนขอดดูหมิ่นนางมัทนา ท้าวชัยเสนก็กริ้วและทรงดุด่าว่าเป็นมเหสีผู้ริษยา พระ นางจัณฑีแค้นใจนัก ให้คนไปทูลฟ้องพระบิดาผู้เป็นเจ้าแห่งมคธนครให้ยกทัพมาทำศึกกับท้าวชัยเสน จากนั้นก็คบคิดกับนางค่อมอราลีและวิทูรพราหมณ์หมอเสน่ห์ ทำอุบายกลั่นแกล้งนางมัทนาโดยส่งหนังสือไปทูลท้าวชัยเสนว่านางมัทนาป่วย ครั้นเมื่อท้าวชัยเสนรีบเสด็จกลับมาเยี่ยมนางมัทนา ก็กลับพบหมอพราหมณ์กำลังทำพิธีอยู่ใกล้ๆต้นกุหลาบ วิทูรกับนางเกศินีข้าหลวงของนางจัณฑีจึงทูลใส่ความว่านางมัทนาให้ทำเสน่ห์ เพื่อให้ได้ร่วมชื่นชูสมสู่กับศุภางค์ ท้าวชัยเสนกริ้วนัก รับสั่งให้ศุภางค์ประหารนางมัทนาแต่ศุภางค์ไม่ยอม ท้าวชัยเสนจึงสั่งประหารทั้งคู่ พระนางจัณฑีได้ช่องรีบเข้ามาทูลว่าตนจะอาสาออกไปห้ามศึกพระบิดาซึ่งคงเข้าใจผิด ว่านางกับท้าวชัยเสนนั้นบาดหมางกัน แต่ท้าวชัยเสนตรัสว่าทรงรู้ทันอุบายของนางที่คิดก่อศึกแล้วจะห้ามศึกเอง พระองค์จะขอออกทำศึกอีกคราแล้วตัดหัวกษัตริย์มคธพ่อตาเอามาให้นางผู้ขบถต่อ สวามีตนเอง ขณะตั้งค่ายรบอยู่ที่นอกเมือง วิทูรพรหมณ์เฒ่าได้มาขอเข้าเฝ้าท้าวชัยเสนเพื่อสารภาพความทั้งปวงว่าพระนางจัณฑีเป็นผู้วางแผนการร้าย ซึ่งในที่สุดแล้วตนสำนึกผิดและละอายต่อบาปที่เป้นเหตุให้คนบริสุทธิ์ต้องได้รับโทษประหาร ท้าวชัยเสนทราบความจริงแล้วคั่งแค้นจนดำริจะแทงตนเองให้ตาย แต่อำมาตย์นันทิวรรธนะเข้าห้ามไว้ทันและสารภาพว่าในคืนเกิดเหตุนั้นตนละเมิดคำสั่งมิได้ประหารศุภางค์และนางมัทนา หากแต่ได้ปล่อยเข้าป่าไป ซึ่งนางมัทนานั้นได้โสมะทัตศิษญ์เอกของฤษีกาละทรรศินนำพากลับสู่อาศรมเดิม แต่ศุภางค์นั้นแฝงกลับเข้าไปร่วมกับกองทัพแล้วออกต่อสู้กับข้าสึกจนตัวตาย ท้าวชัยเสนจึงรับสั่งให้ประหารท้าวมคธที่ถูกจับมาเป็นเชลยไว้ก่อนหน้านั้น แล้ว ส่วนพระนางจัณฑีมเหสีนั้นทรงให้เนรเทศออกนอกพระนคร ด้วยทรงเห็นว่าอันนารีผู้มีใจมุ่งร้ายต่อผู้เป็นสามีก็คงต้องแพ้ภัยตนเอง มิอาจอยู่เป็นสุขได้นานแน่ ฝ่ายนางมัทนานั้นได้ทำพิธีบูชาเทพและวอนขอร้องให้สุเทษณ์จอมเทพช่วยนางด้วย สุเทษณ์นั้นก็ยินดีจะแก้คำสาปและรับนางเป็นมเหสี แต่นางมัทนาก็ยังคงปฏิเสธและว่าอันนารีจะมีสองสามีได้อย่างไร สุเทษณ์เห็นว่านางมัทนายังคงปฏิเสธความรักของตนจึงกริ้วนักสาปส่งให้นางมัทนาเป็นดอกกุหลาบไปตลอดกาล มิอาจกลายร่างเป็นมนุษย์ได้อีกต่อไป เมื่อท้าวชัยเสนตามมาถึงในป่า นางปริยัมวะทาที่ตามมาปรนนิบัติดูแลนางมัทนาด้วยก็ทูลเล่าความทั้งสิ้นให้ ทรงทราบ ท้าวชัยเสนจึงร้องร่ำให้ด้วยความอาลัยรักแล้วขอให้พระฤาษีช่วย โดยใช้มนตราและกล่าวเชิญนางมัทนาให้ยินยอมกลับเข้าไปยังเวียงวังกับตนอีกครา เมื่อพระฤษีทำพิธีแล้ว ท้าวชัยเสนก็รำพันถึงความหลงผิดและความรักที่มีต่อนางมัทนาให้ต้นกุหลาบได้รับรู้ จากนั้นจึงสามารถขุดต้นกุหลาบได้สำเร็จ ท้าวชัยเสนได้นำต้นกุหลาบขึ้นวอทองเพื่อนำกลับไปปลูกในอุทยาน และขอให้ฤๅษีกาละทรรศินให้พรวิเศษว่ากุหลาบจะยังคงงดงามมิโรยราตราบจนกว่าตัวพระองค์เองจะสิ้นอายุขัย พระฤษีก็อวยพรให้ดังใจ และประสิทธิประสาทพรให้กุหลาบนั้นดำรงอยู่คู่โลกนี้มิมีสูญพันธ์ อีกทั้งยังเป็นไม้ดอกที่กลิ่นอันหอมหวานสามารถช่วยดับทุกข์ในใจคนและดลบันดาลให้จิตใจเบิกบานเป็นสุขได้ ชาย-หญิงเมื่อมีรักก็จักใช้ดอกกุหลาบเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักแท้สืบต่อไป รักไม่ได้ผิด..ผิดแค่คนที่เรามองไม่ได้รัก.. จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 23:34:01

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วอิน จนน้ำตาซึม มนชอบเรื่องนี้อยู่แล้วเป็นการส่วนตัวค่ะคุณมี่ จากคุณ : มนต้นไม้๑^.^๑ (Setakan) เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 10:26:43

ความคิดเห็นที่ 3 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:13:32

ความคิดเห็นที่ 4 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:26:50

ความคิดเห็นที่ 5 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:32:30

ความคิดเห็นที่ 6 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:39:06

ความคิดเห็นที่ 7 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:44:33

ความคิดเห็นที่ 8 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:50:11

ความคิดเห็นที่ 9 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 13:55:56

ความคิดเห็นที่ 10 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 14:07:10

ความคิดเห็นที่ 11 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ฝันแล้วเฝ้าถักทอพะนอห้วง มิทดทวงทำช้ำทุกวันถือ ฝันเปล่าเปลี่ยวเอาระทมร้อนรื้อ เมื่อไรกันซื้อฝันได้เป็นจริง จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 14:37:06

ความคิดเห็นที่ 12 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ฝันแล้วเฝ้าถักทอพะนอห้วง มิทดทวงทำช้ำทุกวันถือ ฝันเปล่าเปลี่ยวเอาระทมร้อนรื้อ เมื่อไรกันซื้อฝันได้เป็นจริง จากคุณ : เมืองมานะ   สายลมอันแผ่วเบามาล้อมห้วง มิอาจทวงรักช้ำเจ็บยอกยิ่ง รักเปล่าเปลี่ยวมาแกล้งเอาแอบอิง เมื่อไรทิ้งความรักสุขเหลือใจ จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 14:52:59

ความคิดเห็นที่ 13 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ฝันแล้วเฝ้าถักทอพะนอห้วง มิทดทวงทำช้ำทุกวันถือ ฝันเปล่าเปลี่ยวเอาระทมร้อนรื้อ เมื่อไรกันซื้อฝันได้เป็นจริง จากคุณ : เมืองมานะ   สายลมอันแผ่วเบามาล้อมห้วง มิอาจทวงรักช้ำเจ็บยอกยิ่ง รักเปล่าเปลี่ยวมาแกล้งเอาแอบอิง เมื่อไรทิ้งความรักสุขเหลือใจ จากคุณ : รสรวยริน   ยังจำแววตาของคนในฝัน ไม่อาจกั้นรักนัยที่หวั่นไหว รักมั่นคงสม่ำเสมอเป็นสายไป ไม่มีไรมากั้นความรักเรา จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 14:59:57

ความคิดเห็นที่ 14 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ฝันแล้วเฝ้าถักทอพะนอห้วง มิทดทวงทำช้ำทุกวันถือ ฝันเปล่าเปลี่ยวเอาระทมร้อนรื้อ เมื่อไรกันซื้อฝันได้เป็นจริง จากคุณ : เมืองมานะ   สายลมอันแผ่วเบามาล้อมห้วง มิอาจทวงรักช้ำเจ็บยอกยิ่ง รักเปล่าเปลี่ยวมาแกล้งเอาแอบอิง เมื่อไรทิ้งความรักสุขเหลือใจ จากคุณ : รสรวยริน   ยังจำแววตาของคนในฝัน ไม่อาจกั้นรักนัยที่หวั่นไหว รักมั่นคงสม่ำเสมอเป็นสายไป ไม่มีไรมากั้นความรักเรา จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   รักเราซื่อตรงประสงค์เนาผ่าน ใจกลับจารเจ็บขมนัยบทเศร้า รักนิรันดร์ดับลงไม่มีเงา ไหม้บรรเทาเจ็บนี้ทวีไกล จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 15:09:14

ความคิดเห็นที่ 15 กุหลาบกลิ่นหอมไม่เคยสร่าง สีแดงสว่างช่างช้อยชดเศร้าสร้อย ฉมล้ำงามหมดจดบนบทรอย แปรสีสดใต้แสงอันรัศมีพราย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ใครหนอทำเจ้าคร่ำครวญโหยไห้ แรงบันดาลใดอันช้ำสร้างสลาย เผื่อแผ่แลเจือจานแต่ผลร้าย บังเกิดดายระทมยาวยืนนาน จากคุณ : แก้วกลมกลม   ใครเล่าจะเจ็บเช่นเจ้าบ้าง ร้าวร้างช้ำชอกเกินบอกกระจ่างผ่าน กลิ่นกรุ่นละมุนละไมพาใครพาน ขวัญหัวใจอ่อนรานหมดเรี่ยวแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ใจนี้ช้ำคอยร่ำแต่ว้าเหว่ ในเวิ้งเปลว่างฝันหว่างใฝ่แฝง ผสมผสานรอนร้าวมาร่วมแสดง เชิญแจกแจงขื่นช้ำชายบันดาล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน กุหลาบหวานใจขมให้รู้จัก สวยน่าดูยิ่งนักกลิ่นหอมประสาน หนามโค้งเป็นขอขื่นแพลงพลิกพาน เกี่ยวเนื้อแทงร้าวรานสุดแหยงใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   งดงามนักกุหลาบหวานแสนขื่นขม กลายพันธุ์ภิรมย์จากใจร่ำไห้ หยดน้ำร่วงกลีบซ้อนอ่อนละไม มาไซร้ซุกปลุกตรมมาพรมกัน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ตื่นเอยตื่นจากรักภักดีเนื่อง ตะวันเรืองใจขับขยับขื่นฝัน แสงสาดดับร้อนร้าวราวแรงครัน ขย้ำกลืนฝันมัวลงซึ่งมืดมน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ใจเอยร้อนรมจนเปล่าเปลี่ยว คอยรั้งเหนี่ยวความรักจากทุกข์หน มืดสว่างยากรู้กาลเปลี่ยนเวียนวน เหนื่อยนัยกลระทมคนรับมือ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ฝันแล้วเฝ้าถักทอพะนอห้วง มิทดทวงทำช้ำทุกวันถือ ฝันเปล่าเปลี่ยวเอาระทมร้อนรื้อ เมื่อไรกันซื้อฝันได้เป็นจริง จากคุณ : เมืองมานะ   สายลมอันแผ่วเบามาล้อมห้วง มิอาจทวงรักช้ำเจ็บยอกยิ่ง รักเปล่าเปลี่ยวมาแกล้งเอาแอบอิง เมื่อไรทิ้งความรักสุขเหลือใจ จากคุณ : รสรวยริน   ยังจำแววตาของคนในฝัน ไม่อาจกั้นรักนัยที่หวั่นไหว รักมั่นคงสม่ำเสมอเป็นสายไป ไม่มีไรมากั้นความรักเรา จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   รักเราซื่อตรงประสงค์เนาผ่าน ใจกลับจารเจ็บขมนัยบทเศร้า รักนิรันดร์ดับลงไม่มีเงา ไหม้บรรเทาเจ็บนี้ทวีไกล จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ รักไม่มีสิทธิ์เป็นจองเป็นคู่ ไม่อาจรู้ความฝันอยู่ตรงไหน ไม่อาจเอื้อมเด็ดดมสิ่งสมใจ มีแต่ใคร่ระทมมารอเนา จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 15:14:40

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะหนูมี่และผองเพื่อน พี่นาถมาส่งกำลังใจค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขกายสุขใจ เขียนงานออกมาได้เร็วไว ไม่ติดขัดทุก ๆ คนนะคะ จากคุณ : พี่นาถ (sirivinit) เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 15:46:00

ความคิดเห็นที่ 17 กลอนเพราะมากค่ะคุณมี่ อ่านในบล็อกแล้วมาอ่านที่นี่ต่อ อิ อิ ประทับใจมากค่ะ จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 18:05:53

ความคิดเห็นที่ 18 จำได้ขึ้นใจว่า ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึก ผิขังไว้ ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 54 20:51:17 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 20:50:19

ความคิดเห็นที่ 19 หลับฝันดีค่ะพี่เพื่อนทุกคน * มัทนะพาธา * บางขณะแผ่วโบยละโหยล้า สิจารฟ้าเทวาภาษาฝัน โยงใยบทกวีในภักดีนั้น มารำพันเศร้ารอนอักษรใจ ในห้วงเดียวดายเปลี่ยวปรายอยู่ ไร้ทางรู้ถ้อยฝันมากั้นไหว เงียบงันเหมือนสิทธิ์ปล่อยล่องลอยไกล จิตโหยไห้คร่ำครวญคำนึงกาล หอมกุหลาบกล่อมวิเวกสุดเสกสุด ไร้ผ่องผุดคืนหนาวช่างยาวพล่าน หอมอาลัยลอยซ่านประสานพาน- น้ำตารานรอรับก่อนหลับลง ทุกวันรักร้อยรอพะนอร่ำ คิดถึงเธอคำนึงรำพึงหลง โดยความห่วงหาจากฝันฝากคง- จารดำรงท่ามคืนขมขื่นกรรณ โบยบ่มวิญญาณพร่ารักษาถ้อย คำที่คอยใครหนอมาง้อสรรค์ คำที่ผูกนัยมาอย่างสามัญ โลมขื่นนั้นมลายไร้ปรายกล รักคงรักมั่นคงประสงค์หวาน ลมเข้าออกจารแล้วแต่แพร้วผล กุหลาบอวลแอบอิงจะพิงคน หนึ่งในกมลเลือกแล้ด้วยแผลพรม จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 21:57:43

ความคิดเห็นที่ 20 ต้องขอบคุณทั้งพี่นาถและป้ากุ๊กนะคะ ที่มาแจกกิ๊ฟทุกเราเสมอ อิอิ และขอบคุณพี่,เพื่อนคนอื่นๆที่มาแจมด้วยกันด้วยนะคะ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 22:01:39

ความคิดเห็นที่ 21 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 54 22:43:57 จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 22:35:31

ความคิดเห็นที่ 22 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 22:53:15

ความคิดเห็นที่ 23 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 23:09:16

ความคิดเห็นที่ 24 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 23:18:35

ความคิดเห็นที่ 25 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 23:27:38

ความคิดเห็นที่ 26 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 23:38:36

ความคิดเห็นที่ 27 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 54 23:46:57

ความคิดเห็นที่ 28 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 00:00:32

ความคิดเห็นที่ 29 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   อ้างว้างกับความรักที่คบค้า ไม่มีค่าราวรักไม่มีที่ จากสิ้นแล้วสิ้นสุดในหมายวจี จากกันที่เคยมองเคยเฝ้าความ จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 00:09:41

ความคิดเห็นที่ 30 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   อ้างว้างกับความรักที่คบค้า ไม่มีค่าราวรักไม่มีที่ จากสิ้นแล้วสิ้นสุดในหมายวจี จากกันที่เคยมองเคยเฝ้าความ จากคุณ : เมืองมานะ   อ้างว้างกับความรักที่สงสัย ไม่มีนัยหอมหวานไม่มีหวาม ซ่อนทุกอย่างสุดสิ้นในนัยนาม ฟ้าสีครามใจเรากลับเศร้าช้ำ จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 00:36:10

ความคิดเห็นที่ 31 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   อ้างว้างกับความรักที่คบค้า ไม่มีค่าราวรักไม่มีที่ จากสิ้นแล้วสิ้นสุดในหมายวจี จากกันที่เคยมองเคยเฝ้าความ จากคุณ : เมืองมานะ   อ้างว้างกับความรักที่สงสัย ไม่มีนัยหอมหวานไม่มีหวาม ซ่อนทุกอย่างสุดสิ้นในนัยนาม ฟ้าสีครามใจเรากลับเศร้าช้ำ จากคุณ : รสรวยริน   ความรักพาขมขื่นอาลัยถวิล ไม่มีสิ้นอาวรณ์ไห้ร้อยร่ำ ในถ้อยคำอ่อนหวานซ่อนนัยคำ ให้ใจจำแต่ขื่นละเมอวาร จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 00:44:59

ความคิดเห็นที่ 32 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   อ้างว้างกับความรักที่คบค้า ไม่มีค่าราวรักไม่มีที่ จากสิ้นแล้วสิ้นสุดในหมายวจี จากกันที่เคยมองเคยเฝ้าความ จากคุณ : เมืองมานะ   อ้างว้างกับความรักที่สงสัย ไม่มีนัยหอมหวานไม่มีหวาม ซ่อนทุกอย่างสุดสิ้นในนัยนาม ฟ้าสีครามใจเรากลับเศร้าช้ำ จากคุณ : รสรวยริน   ความรักพาขมขื่นอาลัยถวิล ไม่มีสิ้นอาวรณ์ไห้ร้อยร่ำ ในถ้อยคำอ่อนหวานซ่อนนัยคำ ให้ใจจำแต่ขื่นละเมอวาร จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   ทอดใจไปไกลจากรอยเท้า ไม่มีที่เก่าที่เคยพานผ่าน ขณะที่หัวใจเริ่มอันตรธาน ไยเจ็บรานมาแอบแนบมาพิง จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 00:59:25

ความคิดเห็นที่ 33 ความรักเรานานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนแค่รู้จัก หากเก็บเงียบยากเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงทักทายราวว่ารู้จักกัน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ความรักเรานานวันไม่เที่ยงแท้ เกินกว่าแก้ของคนแค่คิดผัน ต้องเก็บเงียบเอ่ยยากไม่สำคัญ เหมือนผูกพันลอยลอยไม่อยากมี จากคุณ : แก้วกลมกลม   ความรักเรานานวันยิ่งผ่านเคลื่อน เกินฝากเตือนกระแสของวิถี ต้องเก็บเงียบยากเอ่ยทุกนาที เหมือนชีวีบ่งย้ำช้ำระอา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ความรักเรานานวันยิ่งทิ้งหาย เหมือนประกายรักคลายในคาถา หมดสิ้นแล้วทุกอย่างทุกวิชา ไม่มีค่าร่ำไรมาอาทร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ความรักเรานานวันเหมือนห่างหาย เหมือนวุ่นวายจัดแจงมาช่วยสอน สิ้นแล้วไปทุกอย่างที่วิงวอน ไม่มีตอนสัมพันธ์หนาวรำพึง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ความรักเรานานวันสะท้อนหน ไม่มีผลอย่างไรมาคิดถึง สิ้นแล้วโศกทุกอย่างที่ตรมตรึง ดื่นด่าวดึงอาวรณ์ในวิมาน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ความรักเรานานวันอยู่ตรงไหน ไม่มีใคร่ความรักมาผสมผสาน สิ้นแล้วไร้อาทรที่ร้อนราน เมื่อวันวานผ่านไปเขาก็ไป จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เราจากกันจากด้วยใจคับแคบ ไม่มีแอบความรักความหมองไหม้ จากสิ้นแล้วอาทรเหมือนสิ้นไพร เดินผ่านไปราวเหมือนใครไม่มี จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   อ้างว้างกับความรักที่คบค้า ไม่มีค่าราวรักไม่มีที่ จากสิ้นแล้วสิ้นสุดในหมายวจี จากกันที่เคยมองเคยเฝ้าความ จากคุณ : เมืองมานะ   อ้างว้างกับความรักที่สงสัย ไม่มีนัยหอมหวานไม่มีหวาม ซ่อนทุกอย่างสุดสิ้นในนัยนาม ฟ้าสีครามใจเรากลับเศร้าช้ำ จากคุณ : รสรวยริน   ความรักพาขมขื่นอาลัยถวิล ไม่มีสิ้นอาวรณ์ไห้ร้อยร่ำ ในถ้อยคำอ่อนหวานซ่อนนัยคำ ให้ใจจำแต่ขื่นละเมอวาร จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   ทอดใจไปไกลจากรอยเท้า ไม่มีที่เก่าที่เคยพานผ่าน ขณะที่หัวใจเริ่มอันตรธาน ไยเจ็บรานมาแอบแนบมาพิง จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   บนรักสายขมขื่นผ่านร้อนหนาว ทุกคราวเร่งเคว้งคว้างมาเข้าสิง หัวใจร้อนร้าวมาแอบอ้างอิง ว่าทุกสิ่งจากกันจากด้วยรอ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 01:12:43

ความคิดเห็นที่ 34 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 18:30:48

ความคิดเห็นที่ 35 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 18:43:08

ความคิดเห็นที่ 36 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 18:54:47

ความคิดเห็นที่ 37 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 19:10:10

ความคิดเห็นที่ 38 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 19:20:51

ความคิดเห็นที่ 39 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 20:08:45

ความคิดเห็นที่ 40 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 20:27:17

ความคิดเห็นที่ 41 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 20:44:28

ความคิดเห็นที่ 42 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เขียนถึง....คนหนึ่งที่รักมาก ยามรักพรากไม่ต่างความห่างเหิน อยากครอบครองจองกลับไกลเหลือเกิน หวังเพลิดเพลินเพียงครู่ก่อนปล่อยเลือน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 20:56:37

ความคิดเห็นที่ 43 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เขียนถึง....คนหนึ่งที่รักมาก ยามรักพรากไม่ต่างความห่างเหิน อยากครอบครองจองกลับไกลเหลือเกิน หวังเพลิดเพลินเพียงครู่ก่อนปล่อยเลือน จากคุณ : เมืองมานะ   เขียนถึงตนคนแสนเศร้า รับเอาโศกมลายมาคลายเคลื่อน มีแต่ยอกตรมร่ำน้ำตาเยือน ห่างดวงเดือนยากเอื้อมแนบประคอง จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 21:02:39

ความคิดเห็นที่ 44 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เขียนถึง....คนหนึ่งที่รักมาก ยามรักพรากไม่ต่างความห่างเหิน อยากครอบครองจองกลับไกลเหลือเกิน หวังเพลิดเพลินเพียงครู่ก่อนปล่อยเลือน จากคุณ : เมืองมานะ   เขียนถึงตนคนแสนเศร้า รับเอาโศกมลายมาคลายเคลื่อน มีแต่ยอกตรมร่ำน้ำตาเยือน ห่างดวงเดือนยากเอื้อมแนบประคอง จากคุณ : รสรวยริน   เขียนถึงคนแสนเจ็บช้ำ รับทุกค่ำกับขื่นและกลั้วหมอง มีแต่ร่ำน้ำตามาท่วมนอง ห่างจากตรองหยุดเลิกอาลัยเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 21:10:55

ความคิดเห็นที่ 45 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เขียนถึง....คนหนึ่งที่รักมาก ยามรักพรากไม่ต่างความห่างเหิน อยากครอบครองจองกลับไกลเหลือเกิน หวังเพลิดเพลินเพียงครู่ก่อนปล่อยเลือน จากคุณ : เมืองมานะ   เขียนถึงตนคนแสนเศร้า รับเอาโศกมลายมาคลายเคลื่อน มีแต่ยอกตรมร่ำน้ำตาเยือน ห่างดวงเดือนยากเอื้อมแนบประคอง จากคุณ : รสรวยริน   เขียนถึงคนแสนเจ็บช้ำ รับทุกค่ำกับขื่นและกลั้วหมอง มีแต่ร่ำน้ำตามาท่วมนอง ห่างจากตรองหยุดเลิกอาลัยเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   เขียนถึงคนเคยเจ็บอ้างว้าง รับแคว้งคว้างมาหนุนนอนเสนอ ให้ความช้ำมาร่ำละเมอเพ้อ เจ็บสม่ำเสมอยามคิดไปถึงใคร จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 21:17:03

ความคิดเห็นที่ 46 มิรู้หลงทางเข้ามาความรักเอ๋ย รำเพยตอบต่อคำลำนำหวาน ล่องลอยจากพจน์ไหนในวิมาน มาสานสถิตจำนน ณ จิตใจ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนคำลำนำถ้อยมาร้อยสอน ทุกคำกลอนบรรจบขึ้นห่มไหว ล่องลอยจากอาณาจักรทะเลไกล มาสานไว้ด้วยรักทิ้งเหม่อลอย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดึกสงัดผ่านเคว้งคว้างมาเดินวุ่น ใจเกิดหนุนอาวรณ์แสนเงื่องหงอย ตกอยู่ภายใต้ใจแสนเคืองคอย เกิดละห้อยความฝันดูหลุดทาง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ก่อนเคยเชยชมประโลมในห้วง แล้วเหมือนลวงลืมกันไปทุกอย่าง เดียวดายร่ำรำพันเพิ่มพ้อพลาง อยู่อย่างอ้างว้างจิตมาคิดยืน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดึกดื่นเงียบเยียบหนาวใจเร่าร้อน เหมือนละครสร้างสื่อให้ใจตื่น วุ่นวายหาเปล่าเปลี่ยวในค่ำคืน แล้วมายืนรับลมตรมอุรา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง คืนค่ำเร่าวุ่นวายหัวใจหวาด ไม่อาจวาดความรักที่รักษา ดึกดื่นวิ่งเวียนหายากคบค้า เสน่หาเหมือนลาไม่มาเมียง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เขียนถึง...ความเหน็บหนาว ณ คืนหม่น จากหนึ่งคนขาดฝันไม่มีเกี่ยง หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เพียง เจ็บมาเคียงครวญครางว่าเสียดาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เขียนถึง....ความหวานเคยผ่านฝัน ความผูกพันถูกลบกับความหมาย เหลือร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย อีกใจหายเคว้งคว้างยามหมางเมิน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เขียนถึง....คนหนึ่งที่รักมาก ยามรักพรากไม่ต่างความห่างเหิน อยากครอบครองจองกลับไกลเหลือเกิน หวังเพลิดเพลินเพียงครู่ก่อนปล่อยเลือน จากคุณ : เมืองมานะ   เขียนถึงตนคนแสนเศร้า รับเอาโศกมลายมาคลายเคลื่อน มีแต่ยอกตรมร่ำน้ำตาเยือน ห่างดวงเดือนยากเอื้อมแนบประคอง จากคุณ : รสรวยริน   เขียนถึงคนแสนเจ็บช้ำ รับทุกค่ำกับขื่นและกลั้วหมอง มีแต่ร่ำน้ำตามาท่วมนอง ห่างจากตรองหยุดเลิกอาลัยเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   เขียนถึงคนเคยเจ็บอ้างว้าง รับแคว้งคว้างมาหนุนนอนเสนอ ให้ความช้ำมาร่ำละเมอเพ้อ เจ็บสม่ำเสมอยามคิดไปถึงใคร จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   เขียนถึงคนเคยทรมานกับความขม รับจิตจำอารมณ์เคยหนุนไหม้ ให้ความปวดแปลบมาวุ่นวายใน หัวใจช้ำชอกเจนกระเด็นลา จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 21:24:26

ความคิดเห็นที่ 47 หลับฝันดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน  พรุ่งนี้เลือกคนดีๆนะคะ อิอิ * มัทนะพาธา * ยามดึกนึกหนาวหนาวคืนพราวแสง จับระทวยเคลือบแคลงมาแฝงฝัน เสน่หาสำราญชอบไม่ตอบครัน ความผูกพันระรื่นรสกำหนดเกรง ถวิลเชยอิ่มเอมเกษมศรี พลอยยินดีตีจากไม่ฝากเพ่ง หงอยหงิมเหงาซ่อนขื่นมิครื้นเครง อยู่อย่างเยงกำสรดไร้พจน์เพลิน หอมกุหลาบอวลอิงใจนิ่งตก วายเทวษรกท่วมลามไม่ขามเขิน ให้ง่วงเหงาพลอยจิตหงุดหงิดเกิน ด้วยรักเมินระส่ำระสายระคายเคือง ยิ่งโศกาหวั่นทรวงเป็นห่วงหลัง ตรึกตั้งใจปัดขมประสมเรื่อง อัศจรรย์รักร้าวกลับยาวเนือง เหมือนหมอกเมืองมัวไหม้ไม่ไกลตา ปลงอารมณ์รอยถวิลทุกถิ่นฐาน หวั่นรักรานมาสนิทพลางอิจฉา ถึงมิเมินก็เหมือนเมินในศรัทธา นัยภาษาส่งแววไม่แคล้วเคียง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 22:08:15

ความคิดเห็นที่ 48 เส้น บาง-บาง ของความจริง ในความหลง ที่ยืนยง คั่นกลาง ของความใฝ่ อาจขาดลง ถ้าไม่ยับยั้ง ความหวาดไว้ สิ่งที่ได้ อาจคล้อยเคลื่อน เลือนจากจริง จากหัวใจ  แสนดี คนสะอาด เมื่อฉีกขาด เลิกรับรู้ กับทุกสิ่ง ให้อารมณ์ ขุ่นเคือง เข้าแอบอิง ดังผีสิง  นิ่งชั่ว มุ่งเกี่ยวดอง ค่อยค่อยห่าง กรุณา เฝ้ามุ่งฆ่า แค้นเป็นคว้า เคืองเป็นเข่น ตามใจต้อง ต้องให้ตาย วายชีวัน สมใจปอง ต้องให้นอง น้ำตา จึงเปรมปรีดิ์ ดีหรือชั่ว คั่นกลาง แค่ความคิด ถูกหรือผิด ก็ซ่อนอยู่ ในทรวงนี่ กระทำหรือไม่ ตัวตนนั้น จะรู้ดี คิดหลีกลี้ หรือต่อตี..คือตัวเรา จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 22:14:19

ความคิดเห็นที่ 49 คิดถึง คิดถึง และคิดถึง แค่ครึ่งหนึ่ง ของหัวใจ ที่บอกไป อีกครึ่งหนึ่ง นั้นไซร้ เฝ้าเก็บไว้ คือห่วงใย โหยหา ตลอดมา ทุกค่ำวัน เฝ้าเติม ความคิดถึง เป็นที่พึ่ง ให้หัวใจ เฝ้ารักษา เช้า สาย บ่าย ค่ำ  คอยเพิ่มพา คนไกลตา ณ ฟากฟ้า เหงาหรือไร ยังอาทร คอยใฝ่ เฝ้าฝากคิด วันละนิด เติมใไป ไม่ขาดสาย ถ้าเป็นสุข ชื่นใจ สบายกาย บอกได้ไหม เพื่อคนไกล ไร้กังวล ถึงหลับตา ใจนั้น ยังเพรียกร้อง เฝ้าสอดส่อง ความทุกข์ ทั่วแห่งหน อยากให้สุข คลายเหงา คลายหมองกมล อยากให้ยล แต่เรื่องล้วนเปรมปรีดิ์ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 22:23:08

ความคิดเห็นที่ 50 สายตาคุณ..บอกฉัน..เราเลิกฝัน ถึงไหวหวั่น..เดียวดาย..ก็ช่างฉัน เสียงอ้อนวอน..ร่ำไห้..เพ้อรำพัน เขาคนนั้น..ไม่แล..สักนิดเดียว เห็นผู้คน..เดินคู่..ชมดอกไม้ ขับรถไป..ชมตะวัน..บนทางเปลี่ยว เหลียวมองเรา..ยืนเศร้า..เหงาคนเดียว เหลือจันทร์เสี้ยว..เป็นเพื่อน..ในยามนี้ เมื่อยามรัก..ทุกอย่าง..ล้วนสวยสด ดูหมดจด..งดงาม..เปี่ยมราศี สิ่งทั้งหลาย..ดูดี..ไปทุกที เขาคนนี้..เอาใจ..คอยกังวล ครั้นความรัก..จืดชืด..เริ่มแปรเปลี่ยน เคยเข้มแข็ง..เริ่มเพี้ยน..เริ่มสับสน พูดผิดหน่อย..ไม่ระวัง..ต้องอับจน น้ำตาท้น..ตาเธอด่า..ว่าสำออย รักกันแล้ว..ยามเลิก..มักเกิดทุกข์ ไม่อาจปลุก..หัวใจ..อย่าเฝ้าบ่อย ทำได้เพียง..ร้องไห้..นั่งเหม่อลอย แต่คนสำออย..ให้เธอค่อนน่าระอา จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 54 22:35:43

ความคิดเห็นที่ 51 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 19:18:10

ความคิดเห็นที่ 52 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 19:37:03

ความคิดเห็นที่ 53 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 19:59:27

ความคิดเห็นที่ 54 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 20:15:23

ความคิดเห็นที่ 55 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 20:48:31

ความคิดเห็นที่ 56 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 21:10:15

ความคิดเห็นที่ 57 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 21:27:10

ความคิดเห็นที่ 58 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 21:35:32

ความคิดเห็นที่ 59 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลมทะเลพัดผ่านหัวใจหนาว ใจรั้นร้าวยากแท้มารักษา ละอองฝนผ่านไกลเหมือนโชคชะตา ไม่มีค่าน้ำตาคอยร่วงริน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 21:47:13

ความคิดเห็นที่ 60 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลมทะเลพัดผ่านหัวใจหนาว ใจรั้นร้าวยากแท้มารักษา ละอองฝนผ่านไกลเหมือนโชคชะตา ไม่มีค่าน้ำตาคอยร่วงริน จากคุณ : เมืองมานะ   รักในรักทรวงร้าวมีแต่ขม ใจภิรมย์เลือนหายจากรักถวิล ละอองฝนผ่านไปราวโบยบิน อยู่กับถิ่นไร้รักตราบนิรันดร์ จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 21:57:53

ความคิดเห็นที่ 61 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลมทะเลพัดผ่านหัวใจหนาว ใจรั้นร้าวยากแท้มารักษา ละอองฝนผ่านไกลเหมือนโชคชะตา ไม่มีค่าน้ำตาคอยร่วงริน จากคุณ : เมืองมานะ   รักในรักทรวงร้าวมีแต่ขม ใจภิรมย์เลือนหายจากรักถวิล ละอองฝนผ่านไปราวโบยบิน อยู่กับถิ่นไร้รักตราบนิรันดร์ จากคุณ : รสรวยริน รอยความรักหักหวังจากใจร่ำ ทุกคืนค่ำอาทรจากทรวงสรรค์ บอกผ่านไปในลมเล่าสารพัน ใครหนึ่งนั้นคิดไหมฉันรักเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 22:05:44

ความคิดเห็นที่ 62 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลมทะเลพัดผ่านหัวใจหนาว ใจรั้นร้าวยากแท้มารักษา ละอองฝนผ่านไกลเหมือนโชคชะตา ไม่มีค่าน้ำตาคอยร่วงริน จากคุณ : เมืองมานะ   รักในรักทรวงร้าวมีแต่ขม ใจภิรมย์เลือนหายจากรักถวิล ละอองฝนผ่านไปราวโบยบิน อยู่กับถิ่นไร้รักตราบนิรันดร์ จากคุณ : รสรวยริน รอยความรักหักหวังจากใจร่ำ ทุกคืนค่ำอาทรจากทรวงสรรค์ บอกผ่านไปในลมเล่าสารพัน ใครหนึ่งนั้นคิดไหมฉันรักเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   รอยความรักใฝ่ฝันหัวใจฉัน ทุกคืนวันเขียนลำนำมาเสนอ เธอบอกเป็นแค่สิ่งที่พร่ำเพ้อ ยากเจอะเจอความจริงใจซ่อนไว้ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 22:11:38

ความคิดเห็นที่ 63 อยากรักกันเหมือนอย่างในความฝัน หากรักนั้นซ่อนทุกข์น่าสงสาร รักแล้วเจ็บเก็บงำจำใส่กาล จำถึงวานระทมทุกข์ปลุกระอา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   อยากรักกันเหมือนฝันอย่างเคยบอก หายใจออกร้าวทุกข์รุกวาสนา รักแล้วเจ็บขื่นขมเหมือนทุกข์เวทนา ความกรุณาจากไกลเกินใจแล้ว จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากรักเธอรักมาไม่อยากเถียง หวังใจเคียงรนทุกข์รุกแผ่วแผ่ว รักแล้วขมระบมเบื่อเหมือนมีแวว คงไม่แคล้วกินแห้วกลั้วน้ำระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า อยากรักเธอเหมือนประสานฝ่ายระบบ ใจไม่ครบทรมานต้องกินน้ำขม รักแล้วทุกข์ไฟลามไร้อารมณ์ หมดนิยมสนุกสนานให้ร่ำกลัว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   อยากผูกพันรักเธออย่างมีหลัก หากใจตระหนักรักมีไปทั่ว อีกเรื่องเคืองขุ่นวุ่นวายระรัว มาเดินมั่วให้ร้าวเข้าประคอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เฝ้าตามหาคนสำคัญของหัวใจ อยู่ที่ใดใจพันผูกเฝ้าห่วงจ้อง ใกล้หรือไกลในป่าไพรบนคะนอง ทุกเวลาอยากร้องคิดห่วงใย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เหงาหรือเศร้าหิวหรืออิ่มก็คิดถึง ใจคำนึงเฝ้าร่ำน้ำตาไหล ไปสุดหล้าขอบฟ้าเหนือหรือใด เงาข้างใจแสนซาบซึ้งคือหน้าเธอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ฝนเหน็บหนาวลมพลิ้วพัดให้หนาวสั่น ใจดื้อรั้นยังแอบคิดเหม่อเสมอ ละอองฝนผ่านม่านหมอกพาละเมอ เหมือนเห็นเธอยืนส่งยิ้มอยู่ใกล้ตา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลมทะเลพัดผ่านหัวใจหนาว ใจรั้นร้าวยากแท้มารักษา ละอองฝนผ่านไกลเหมือนโชคชะตา ไม่มีค่าน้ำตาคอยร่วงริน จากคุณ : เมืองมานะ   รักในรักทรวงร้าวมีแต่ขม ใจภิรมย์เลือนหายจากรักถวิล ละอองฝนผ่านไปราวโบยบิน อยู่กับถิ่นไร้รักตราบนิรันดร์ จากคุณ : รสรวยริน รอยความรักหักหวังจากใจร่ำ ทุกคืนค่ำอาทรจากทรวงสรรค์ บอกผ่านไปในลมเล่าสารพัน ใครหนึ่งนั้นคิดไหมฉันรักเธอ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   รอยความรักใฝ่ฝันหัวใจฉัน ทุกคืนวันเขียนลำนำมาเสนอ เธอบอกเป็นแค่สิ่งที่พร่ำเพ้อ ยากเจอะเจอความจริงใจซ่อนไว้ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เหมือนความรักหลุดลอยหายสาบสูญ สิ่งที่พูนคือขมไม่อยากได้ จะเป็นฝันหรือจริงที่ห้วงใด กายอยากไกลความหมายของคำนี้ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 54 22:17:35

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน..ข่าวถูกใจไหมคะ? .......................................... เผยออกมาแล้วกับผลที่กมลรับ เมียงรู้คับในใจหวาดไหวหา คิดถึงละห้อยความเห็นที่เป็นมา กับแววตาว่างเปล่าแสนเศร้าตรม ไยมาแฝงแกล้งเร้นรอเช่นนั้น กลบความฝันหวามวาวในคราวขม ก็เมื่อสายแววตายังคราคม นึกรู้นัยนิยม..ภิรมย์พ้น วาบวามความอ่อนหวานถูกรานช่วง ได้รับรู้แหนหวงที่ร่วงหล่น ยอมใจยอมแพ้คำแววจำนน น้ำตาล้นเผยล่วงผ่านดวงตา กี่ครั้งแล้วแววตาเกินล้าหลอน เผลอเร่าความอาวรณ์ออดอ้อนหา รับรู้แววเจ็บแพ้ส่งแลมา ให้รู้ว่าเกินคิดจะปิดบัง เพียงแววตาพ่ายเพ้อชะเง้อหรือ ว่านั่นคือรูปพลอยหมดคอยหวัง แล้วหัวใจเต้นแผ่วจะแว่วดัง ให้รับฟังพ่ายสั่น..เป็นฉันใด.. จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 54 12:43:48

ความคิดเห็นที่ 65 ฟ้าสีหม่น..ปนสีเทา..พาเหงาหงอย ลมน้อยน้อย..พริ้วผ่านมา..ใจหวั่นไหว อดีตนั้น..คือภาพหลอน..คอยกรีดใจ แค่คิดไป..น้ำตาร่วง..ดังฝนพรำ รักษานะ..รักษาไข้..มาแสนนาน แสนรำคาญ..อาการดื้อ..โรคช้ำร่ำ บ่มลึกล้ำ..กลางอุรา..เช้าจรดจำ คนใจดำ..คอยฝากเติม..เติมทุกที โศกเอยโศก..เฝ้ารุมเร้า..คอยเผาผลาญ กับวันวาน..ที่ยังคิด..ไม่หน่ายหนี เอาเถิดน่ะ..ถ้าต้องเศร้า..ย้ำวจี อย่ารอรี..รีบเร่มา..เราพร้อมแล้ว. จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 54 22:11:16

ความคิดเห็นที่ 66 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:12:37

ความคิดเห็นที่ 67 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:21:01

ความคิดเห็นที่ 68 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:25:54

ความคิดเห็นที่ 69 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:34:10

ความคิดเห็นที่ 70 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   แล้วลงย่ำบนหาดทรายสีขาว แวะดื่มน้ำมะพร้าวรสหอมหวน ก่อนแวะไปดูตะวันเชิญชวน ร่วมขบวนสาดแสงบนฟ้างาม จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:42:33

ความคิดเห็นที่ 71 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   แล้วลงย่ำบนหาดทรายสีขาว แวะดื่มน้ำมะพร้าวรสหอมหวน ก่อนแวะไปดูตะวันเชิญชวน ร่วมขบวนสาดแสงบนฟ้างาม จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง ให้ตื่นมาพร้อมวันที่สดใส ให้หายไข้เหงาหงอยเหมือนเดินข้าม ให้สำราญแช่มชื่นทุกโมงยาม ไร้ทุกข์ลามเกาะใกล้ลืมเดียวดาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:50:14

ความคิดเห็นที่ 72 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   แล้วลงย่ำบนหาดทรายสีขาว แวะดื่มน้ำมะพร้าวรสหอมหวน ก่อนแวะไปดูตะวันเชิญชวน ร่วมขบวนสาดแสงบนฟ้างาม จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง ให้ตื่นมาพร้อมวันที่สดใส ให้หายไข้เหงาหงอยเหมือนเดินข้าม ให้สำราญแช่มชื่นทุกโมงยาม ไร้ทุกข์ลามเกาะใกล้ลืมเดียวดาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ลืมวันเดียวดายหัวใจเคยวุ่น ให้ทุกข์ลืมหนุนราวมีเส้นสาย ให้สราญเริงร่าทุกยามปราย ให้สบายมาเมียงช่วยเหลือกัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 03:59:29

ความคิดเห็นที่ 73 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   แล้วลงย่ำบนหาดทรายสีขาว แวะดื่มน้ำมะพร้าวรสหอมหวน ก่อนแวะไปดูตะวันเชิญชวน ร่วมขบวนสาดแสงบนฟ้างาม จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง ให้ตื่นมาพร้อมวันที่สดใส ให้หายไข้เหงาหงอยเหมือนเดินข้าม ให้สำราญแช่มชื่นทุกโมงยาม ไร้ทุกข์ลามเกาะใกล้ลืมเดียวดาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ลืมวันเดียวดายหัวใจเคยวุ่น ให้ทุกข์ลืมหนุนราวมีเส้นสาย ให้สราญเริงร่าทุกยามปราย ให้สบายมาเมียงช่วยเหลือกัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ก่อนเคยมีวันหวานใจแสนปลื้ม เหมือนใจลืมทุกข์ช้ำเจ็บหยาบหยัน ในอาทรมีพร้อมความรำพัน เหมือนสวรรค์ยามใครหนึ่งเดินเข้ามา จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 04:10:14

ความคิดเห็นที่ 74 อีกหนึ่งบทกลอนบนบันทึกฝัน ท่ามแสงจันทร์สว่างพราวคืนเหงา เสียงน้ำค้างกระทบไม้แผ่วเบา ฟังเหมือนดนตรีคลอเคล้าอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เขียนบันทึกถึงคนไกลที่ห่าง ที่ปลายทางคงสุขไม่ขื่นขม แม้คืนนี้ฟ้าเงียบขาดสายลม ยังคงชมจันทร์ดาวพร้อมรำพึง จากคุณ : แก้วกลมกลม   อยากเล่านิทานเรื่องดาวแสนหวาน ที่ประทานความสุขให้เธอพึ่ง จะได้ไม่เหงาไม่เพ้อดื้อดึง จะได้หลับคิดถึงกับตำนาน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ในความฝันจะพาเธอไปเที่ยว ไม่โดดเดี่ยวเกี่ยวก้อยดูวิหาร จะพาเธอไปเด็ดดอกไม้บาน ก่อนสนุกสนานบนเมฆนวล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   แล้วลงย่ำบนหาดทรายสีขาว แวะดื่มน้ำมะพร้าวรสหอมหวน ก่อนแวะไปดูตะวันเชิญชวน ร่วมขบวนสาดแสงบนฟ้างาม จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง ให้ตื่นมาพร้อมวันที่สดใส ให้หายไข้เหงาหงอยเหมือนเดินข้าม ให้สำราญแช่มชื่นทุกโมงยาม ไร้ทุกข์ลามเกาะใกล้ลืมเดียวดาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ลืมวันเดียวดายหัวใจเคยวุ่น ให้ทุกข์ลืมหนุนราวมีเส้นสาย ให้สราญเริงร่าทุกยามปราย ให้สบายมาเมียงช่วยเหลือกัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท ก่อนเคยมีวันหวานใจแสนปลื้ม เหมือนใจลืมทุกข์ช้ำเจ็บหยาบหยัน ในอาทรมีพร้อมความรำพัน เหมือนสวรรค์ยามใครหนึ่งเดินเข้ามา จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน ก่อนเคยมีวันหวานเกษมศานต์ อยู่เนิ่นนานทุกข์ช้ำไม่มาฝ่า มีห่วงใยมากมายในวิชา คล้ายดังว่าสวรรค์นี้เป็นของเรา จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 54 04:21:23