|
อ่านตอนนี้แล้ว เห็นภาพต้นยางพาราขึ้นมาเป็นทิวแถวเลยค่ะ ^___^
สมัยเรียนจบใหม่ๆ ได้ไปใช้ทุนเป็นอาจารย์
สอนที่วิทยาลัยการสาธารณสุขแห่งหนึ่งในจังหวัดตรัง
ที่พัก ที่กิน ที่นอน ที่สอนหนังสือ อยู่ที่เดียวกัน
เป็นวิทยาลัยเล็กๆที่ล้อมรอบไปด้วยสวนยาง
(เพื่อนเคยบรรยายให้ฟังก่อนไปว่า
ให้นึกถึงสวนยางใหญ่ๆ รกๆ แล้วคว้านตรงกลาง
เปิดทางให้รถเข้า นั่นล่ะวิทยาลัยที่เราจะไปอยู่)
ตื่นเช้าขึ้นมามองไปทางหลังห้องก็เป็นสวนยางค่ะ
แต่ไม่เคยตื่นทันเห็นชาวบ้านที่เขามาเก็บยางพาราแต่เช้ามืด
ออกไปทานหมูย่าง ขนมจีบ ซาลาเปา ก็เจอผู้คนหน้าตาดุๆแต่ใจดี :)
ไปออกชุมชนทีก็ไปเก็บหอยชักตีน นุ่งผ้าถุง อาบน้ำบ่อ
นอนในบ้านของชาวบ้านแถวนั้น (ทั้งหมู่บ้านนามสกุลเดียวกันก็มี
ยังจำนามสกุลนั้นได้จนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ เขาบอกว่าสมเด็จย่าตั้งให้
ให้มีนามสกุลเหมือนกันทั้งหมู่บ้านว่า "ทะเลลึก")
ขอบคุณบทความดีๆ ที่ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆค่ะ ^____^
| จากคุณ |
:
รุริกะ  
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ก.ค. 54 20:14:46
|
|
|
|
ชีวิตชาวบ้านคลองหวะ-กล้ายางพารา
