ความรักต้องเดินเคียงข้างอารมณ์

เมื่อไหร่ก็ตามที่คู่รักปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือความรัก ปัญหาย่อมเกิดตามมา หลายคนเจ็บปวดค่ะ เมื่อคู่รักของตัว ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือสิ่งใด ซึ่งเราอนุมานได้ว่า อารมณ์ที่ว่านี้ จะส่อไปในแง่ร้ายมากกว่าแง่ดี ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์โกรธ หรืออารมณ์ใคร่ และเมื่อคนๆ หนึ่งใช้แต่อารมณ์ ส่วนคนอีกคนต้องเป็นฝ่ายรองรับอารมณ์

แล้วส่วนมากคนที่รองรับอารมณ์นั่นแหล่ะค่ะที่ต้องเจ็บปวด อยากถอยหนีไปให้ไกล เพราะอดทนยอมรับ หดหู่กับความเศร้าต่อไปไม่ไหว ต่อมาก็จะเฝ้าวนเวียนอยู่กับความคิดของตัวเอง เอ..ทำไมนะ..แล้วอย่างนี้จะดูแลกันต่อไปยังไง สู้เดินจากไปไม่ดีกว่าเหรอ ไปหาที่อยู่ใหม่ ที่ๆ ให้แต่ความสุขและความสนุกสนานกับเรา อย่างนี้รักก็จบ บางคนเดินจากไปดื้อๆ ไม่บอกกล่าวกันสักคำ ต้นรักที่เหี่ยวเฉาก็ตายในที่สุด

แต่ในทางกลับกัน เมื่อเราวางความรักให้อยู่เหนืออารมณ์ ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะสงบและราบรื่น ซึ่งความหมายที่แท้จริงของการประคับประคองความรักก็ควรจะเป็นเช่นนั้น ทำทุกอย่างด้วยความรัก และการให้อภัยคนรักได้ตลอดเวลา

คุณรู้ไหมคะ ในอีกมุมของความสงบ เราก็ควรจะสอดส่ายสายตาตลอดเวลา เพราะในทะเลที่สงบยังมีคลื่นใต้น้ำ เพราะฉะนั้น ในความราบรื่นของความรักก็อาจมีสิ่งแฝงเร้นที่คนสองคนอาจจะยังมองไม่เห็น และนั่นล่ะค่ะ การที่เรารักใครมาก คนๆ นั้นก็อาจจะทำให้เราเจ็บปวดและเสียใจได้มาก แม้เรื่องที่กำลังเกิดขึ้นระหว่างคนสองคนจะเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย เมื่อมีเวลาย้อนกลับมาทบทวน “เมื่อก่อนยังทำแบบนั้นได้ แบบนี้ได้ ตอนนี้ไม่ให้ทำแล้วเหรอ ไม่รักกันแล้วใช่ไหม” ข้อสรุปที่ได้เอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง จึงทำให้คู่รักระหองระแหง เกิดความระแวง และขาดความเชื่อใจกันในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นเมื่อเราวางความรักเป็นทั้งหมดของชีวิตคู่

“เรารักกันมากเกินไปหรือเปล่า” หรือ “เรารักกันน้อยเกินไปไหม” ล้วนเป็นข้อคำถามที่หลายคนตั้งข้อสงสัยกับตัวเอง กระทั่งบางคนหันไปถามคู่รัก เมื่อระหว่างทางเดินความรักเริ่มขรุขระและมีหลุมมีบ่อจนเดินสะดุด ทั้งหมดนี้จึงเป็นคำตอบ ว่าทำไมเราถึงต้องจัดวางความรักให้เดินเคียงข้างไปกับอารมณ์ และเหตุผลก็ต้องอยู่ระหว่างทางเดินในทุกย่างก้าว

จากคุณ	: sewmom
เขียนเมื่อ	: 13 ก.ค. 54 07:53:55