ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน ขอให้สุขสดชื่นตลอดไปนะคะ * วันอาสาฬหบูชา * เดือนแปดสิบห้าค่ำ......................ครองขวัญ ป้องโศกหยุดจาบัลย์.....................บทร้อน หอมอวลกลิ่นไม้สรรค์..................โสตสุข กราบบทขอบวงอ้อน......................อุ่นชื้นหอมถวิล ยินยอมก้มกราบไหว้.........................วรรณพระ ปรุงภาษด้วยสัจจะ.............................แจ่มแจ้ง ด้วยหนึ่งจิตอาชวะ.............................วงวาด ไว้เอย หวังอุสวะอย่าเหือดแห้ง.....................ห่อหุ้มด้วยแสง แหล่งทองประทีปแก้ว.........................กุมสาน ลอยประดับชัชวาล...............................แวะย้ำ ธูปเทียนกรุ่นงามสราญ........................รอยเสก วรรคประณีตเว้นล่วงล้ำ.......................เลื่อนแล้วประกายหวัง พรั่งสุวภาพร่วมพร้อง............................พลิ้วพัน รูปหนึ่งดวงบุหลัน.................................ล่องฟ้า จินต์ประณตไป่รั้งฝัน.............................ใฝ่ฝาก นภาเนอ ให้สุขสงบทั่วหล้า...................................หล่อปลื้มผ่านสมัย วัยวานผ่านวับท้อ.....................................ทางพระเศียร ผู้วัฏฏะมองเวียน......................................หว่างเว้น ท่วงทีกร่ำเธียรเฉวียน...............................ว่อนร่าย ร่มแผ่ใจรับเน้น.......................................หนึ่งนี้ทะนุถนอม จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 16:30:55

ความคิดเห็นที่ 2 โคลงเขียนแล้วยากแท้.................หนอเรา เพียรคิดคำบรรเทา.......................แจ่มแจ้ง กลับมาดั่งแสดงเขลา...................สู่อก ที่ใคร่เขียนราวแกล้ง....................อ่านแล้วน่าขำ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 16:51:50

ความคิดเห็นที่ 3 โคลงคดรสร้อยร่ำ..................รำพัน จิตก่อมนต์อนันต์.....................หนักแท้ เขียนแล้วเริ่มแตกสรรค์...........เหลือเชื่อ ใจเอ่ยเหมือนไม่แก้..................แย่แล้วแย่เลย จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:01:56

ความคิดเห็นที่ 4 ประทับใจจริงๆ นี่คือคนที่ไม่ได้ใช้ภาษาไทยทุกวันเขียน เก่งจริงๆ ค่ะหนูมี่ หนู "เข้าใจ" ในพระพุทธศาสนามากเลยนะคะ วัยวานผ่านวับท้อ.....................................ทางพระเศียร ผู้วัฏฏะมองเวียน......................................หว่างเว้น ท่วงทีกร่ำเธียรเฉวียน...............................ว่อนร่าย ร่มแผ่ใจรับเน้น..........................................หนึ่งนี้ทะนุถนอม ตรงนี้บอกน่ะซีคะ ฝึกปรือไว้ให้โคลงฉันท์กาพย์กลอนอยู่มือ เหมือนเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์เลยนะคะหนูมี่ พี่นาถเชียร์นะคะ โดย: nart (sirivinit ) ความรู้สึกขณะนั้นคือมองเศียรพระแล้วนึกในใจว่า หลวงพ่อเจ้าขาลูกอยากได้...อิอิ อารมณ์ที่เวียนว่ายไปมาในสมองกับคำอวยพรของพระที่เราได้ยิน เกิดภาพร่มสบายแต่ใจยังอยาก..อยากทะนุถนอมอาการเหล่านั้น นานแสนนานนานถาวรทั้งที่บอกตนเองแล้วว่า..ควรวรรคเว้น เป็นอาการเกิดตลอดคิดเรื่องตามจงกลกิ่งเทียนค่ะ555 พักนี้มี่ดูละครไทยบ่อยไปหน่อยค่ะพี่นาถ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:20:17

ความคิดเห็นที่ 5 พระคุณเจ้าตรัสรู้......................ไตรลักษณ์ หลงโลภพารู้จัก........................ปวดร้าว ยามชังบ่ยอมหัก........................หันอื่น ใจขื่นไม่รู้ก้าว............................พร่ำเพ้อสงสาร หวานใดไม่รู้สนิท.......................ดังหวัง ใจเกิดพลังกำลัง..........................เดือดดิ้น คิดแต่สักสร้างยัง........................ความคิด ใจเอ่ยไม่รู้สิ้น..............................เร่าร้อนรอหา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:31:06

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้คิดลิขิตร้อย..................เรื่องอะไร หากทั่วทั้งจิตใจ.................ปวดด้วย ยามร้อนทุกข์มาไกว..........แขวนฝาก ใจเกิดคิดจะม้วย................คั่งไว้ไม่ไหว จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:38:56

ความคิดเห็นที่ 7 พระพุทธองค์แจ้งขับ................ธรรมะ ให้จิตได้สัจจะ...........................แก่นแท้ คำคุณจากองค์พระ....................ที่มอบ เห็นแก่หัวใจแล้.........................สว่างแจ้งในกมล จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 17:50:04

ความคิดเห็นที่ 8 กราบพระแล้วสวดพร้อม.....................ความสุข ให้รอดพ้นภัยทุกข์.................................มอดม้วย ใจนี้จะไม่ซุก..........................................ซ่อนโศก มีสงบแล้วอิ่มด้วย....................................รสสร้างบุญกุศล จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 18:02:10

ความคิดเห็นที่ 9 ดอกไม้ทบแทนธูปไหว้              เวียนเทียน เป็นพุทธบูชาเพียร                   จิตน้อม อาสาฬหบูชาเวียน                   บรรจบ อุบาสกอุบาสิกาพร้อม               ต่อหน้าพุทธองค์ จากคุณ : Susisiri เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 20:52:21

ความคิดเห็นที่ 10 ใจเอยเหมือนติดต้อง.............ในกรรม เวียนผูกร่ายลำนำ..................ไป่พ้น นานวันกลับยิ่งจำ...................เจ็บปวด ยิ่งเอย กร่ำหลั่งน้ำตาท้น....................ท่วมด้วยอาดูร กรรมใดหรือตกเศร้า...................พัวพัน หรือบาปจากปางบรรพ์................ก่อนนี้ เจ็บย้อนสบด้วยมหันต์................นัยสาป รอทุกข์จนอกลี้...........................จากให้ทรมาน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 21:52:40

ความคิดเห็นที่ 11 ขอรักอย่าร้างตอบ.............ตัวเรา เวียนจบมานอนเนา...........แต่น้อง นานวันอย่ารู้เหงา..............มีป่วย ให้จิตอย่ารู้ร้อง..................ร่ำไห้คะนึงหา วังเวงอย่ารู้รับ...................,,ดักตา ให้จิตไม่กรุณา.....................คิดค้น มลายเจ็บประสา..................รู้ตื่น จงห่างไกลทิศพ้น..................จะเศร้าบ่งบาน จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 22:11:13

ความคิดเห็นที่ 12 หากต้องตามติดค้าง..................รอยกรรม ปวงบาปเคยกระทำ....................ก่อเศร้า จักรับทุกผลนำ..........................ขมขื่น แม้นจิตต้องร้อนเฝ้า....................เจ็บสิ้นเกินทน ร้อนเร่าคร่ำครุ่นไหม้.................ในจิต รอยบาปเข้าเป็นนิจ...................ช่างร้าย สัญญาผูกจำมิด.......................จากคร่า ขอส่งคืนไม่ย้าย........................เพื่อแล้วไม่ถอย จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 22:25:30

ความคิดเห็นที่ 13 แม้ชาติหน้าทั่วด้าว...................แดนไกล ขออยู่ให้ห่างไป.........................สุดฟ้า กี่ภพกี่สมัยใจ.............................ขอห่าง คนจิตร้ายมากหน้า.....................คิดให้ขาดกัน ความอ่อนแออย่าได้....................ใกล้มา ขอห่างไม่ศรัทธา..........................อีกแล้ว ขอหลับอย่างไร้ตา.......................มองอยู่ คนมากร้ายไม่แคล้ว....................หักสิ้นต่อกัน จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 22:38:50

ความคิดเห็นที่ 14 แสงนวลฉายทั่วฟ้า..........คืนเพ็ญ เงากระทบสายน้ำเห็น...............คลื่นริ้ว ลมพัดผ่านเยือกเย็น................เข้าสู่ ใจเอย แววแผ่วทำนองพลิ้ว...............ขับร้อยคำนึง ท่ามเพ็ญฉาบกลบสิ้น.............กำสรวล ใครหนึ่งเคยเชิญชวน...............ร่วมรู้ รอยหวานรักฝากครวญ...........ในจิต แล้วนี่สองคนผู้.......................ร่วมร้ายหายไฉน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 22:50:25

ความคิดเห็นที่ 15 ลมโบกหวาดหวั่นแท้..............แหนงใจ ร้อนเร่าไม่แจ่มใส....................ค่ำเช้า ในใจเจ็บขนาดไหน.................ใครทราบ อุปสรรครุกใจเศร้า......................หลอกแล้วขื่นขม ระบมบทร้าวร่ำ.............................แต่หา คนหนึ่งในเวลา.............................เดือดร้อน เขากลับหมดปัญญา......................ตอบต่อ ใจเจ็บถึงสะท้อน...........................บอกเร้าความหลัง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 23:14:10

ความคิดเห็นที่ 16 ศรัทธานำจิตเข้า.....................บูชา ใจคิดถึงศาสนา.......................ที่ตั้ง ใจสงบเปี่ยมหรรษา..................ใครกล่าว ระลึกตนครารั้ง..........................ประสบด้วยความงาม ดาวเดือนลอยล่องฟ้า..................เวหน เพ็ญผ่องสาดทั่วสกล...................ภพหล้า แสงธรรมสว่างส่องตน..................ให้ตื่น ในค่าแห่งดินฟ้า...........................ยึดไว้ดีเสมอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 23:37:36

ความคิดเห็นที่ 17 ใจเรื้อร้ายฝากถ้อย.....ฝากความ ฝากเชื่อในนิยาม.......เพื่อแจ้ง ฝากถ้อยกับคำถาม....เป็นห่วง ใจเอ่ยไม่คิดแกล้ง.....ว่าร้อยความหวัง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 12:21:57

ความคิดเห็นที่ 18 ใจเรื้อร้ายบ่งชี้....ในฤทัย หลงเชื่อในความนัย.......แห่งถ้อย ใจนี้จบสงสัย....ในจิต คำต่อคำใครร้อย.....ว่าด้วยรักหวาน พจน์นั้นมาเล่นล้อ........ความหวัง เปรียบเฉกหมายเติมพลัง...สั่งน้อง อย่ากลัวหวั่นนัยฟัง......ใครบอก มั่นจิตเสมอไม่ร้อง....ร่ำไห้คราวขม จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 12:35:04

ความคิดเห็นที่ 19 เรื้อร้ายใครนะร้าย....รุนแรง เหมือนดั่งคนปลอมแปลง...ก่อร้อน เลือกสรรกลับพลิกแพลง...แต่เจ็บ สะอื้นหวั่นเงาสะท้อน...ตกห้วงเคืองขม กรวดน้ำคว่ำแล้วหัก...ห้ามใจ เหลือพิษแค่ภายใน...ใคร่รู้ หมกไหม้ติดพรั่นไกล...นัยผูก ไหม้เร่าใครจะกู้......กล่อมให้กลับเย็น จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 12:54:26

ความคิดเห็นที่ 20 เหม่อเหลือเร้าร้ายเรื่อ.....เรืองรอง ใจมืดคราเธอมอง...กอดเศร้า เปรียบความเช่นทำนอง...ควันเกาะ มิมุ่งรุมรอเฝ้า...หนึ่งนี้เคยหลง ร้อนร้ายจากจิตแสร้ง.....ลวงตา ทุกอย่างถูกสร้างมา.......อย่างนั้น หัวใจผูกศรัทธา.....ด้วยเล่ห์ ชั่วจึ่งเดินมากั้น.....โศกเศร้าความเหงา จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 13:53:24

ความคิดเห็นที่ 21 หลงใหลเร่าร้อนรุก....ทรวงเรา สวาทใคร่คลายบรรเทา...ปล่อยแล้ว สนิทเสน่ห์หลอกลวงเขลา...มาติด กอดทุกข์ให้ไม่แคล้ว...โศกเศร้าชีพสลาย วอดวายวางกว่ารู้..........อนาถใจ เร่าระอุอบไอ......ปวดร้าว รสรักสวาทหวังไกล...จากอก สุดกระซิบเดินแลก้าว....ฉุดพ้นไฟผลาญ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 14:51:06

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีวันเข้าพรรษาค่ะพี่,เพื่อนทุกคน ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะ * เข้าพรรษา * เข้าพรรษาเทศน์ถ้อย...............ถึงธรรม คืนค่ำบำเพ็ญนำ......................เนื่องน้อม จารโอวาทจดจำ........................จากจิต เพ็ญพร่างกำหนดพร้อม...........พากย์พร้องคุณหวน นัยมวลปาติโมกข์เน้น...............นึกสอน ละชั่วเย็นกมลพร.......................เพริศฟ้า ทำดีกร่ำขจายขจร.......................จรดทั่ว สกลเฮย ผ่านพิภพวางวุ่นว้า......................หว่างไหว้อธิษฐาน พานบัวหอมธูปน้อม.....................เนืองโพยม อรหังสัมมาประโคม.....................เคลื่อนแจ้ว นะโมตัสสะโหม...........................เหินกระจ่าง สงฆ์หยุดกรายจรแล้ว...................หล่อสร้างสัตย์ศีล สิ้นอบายมุขพร้อม..........................พัดพาน จิตแจ่มเกิดสำราญ..........................ร่วมรู้ สงฆ์ไม่ห่างวัดสาน..........................สงบสุข ฝนพักเดินทางสู้..............................สวดซ้ำคำสอน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 20:40:05

ความคิดเห็นที่ 23 เร้าร้ายเพียงขื่นเคล้า       เคลียคลอ สาดคลื่นฟองละออ            อุ่นเย้า ทุกยามฝั่งเคียงรอ                รับรื่น     เย็นนา ไยเร่าครวญเฉกเศร้า            โศกล้นเหลือแสน โครมครามยามคลื่นใกล้   สาดมา เพียงกระทบเข้าหินผา        สลัดย้อน อึกกระทึกหากหา                เหตุเกิด       ขึ้นเอย เสียงคลื่นเงียบสะท้อน        เหตุร้ายแรงรอ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 23:43:28

ความคิดเห็นที่ 24 เร่าร้อนเรื้อผ่านต้อง ไฟลน หอมยิ่งหอมอวลยล ต่างรู้ เปรียบใจพ่ายหอมหน ไหนเอ่ย ประสบการณ์เชิงสู้ โศกเศร้าพันหลง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 12:38:21

ความคิดเห็นที่ 25 เหลือร้ายเรื่อเรื้อร่าย................ในพจน์ ใจเอ่ยยากจารจรด....................บ่เว้น อยู่รวมร่วมนัยรส......................เจ็บป่วย สิ้นชีพยังคิดเน้น........................คลื่นร้าวระทม จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 12:51:56

ความคิดเห็นที่ 26 ร้ายเหลือใจร้ายด่าว.........เพียงใด เอาแต่สุขสนุกใน............ขื่นเศร้า เพลินรักมั่วร่ำไป..............ไม่หยุด ตกต่ำสุดรั้งเข้า..................เร่าเรื้อร้ายแรง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 13:00:38

ความคิดเห็นที่ 27 ใจเอยช่างร้ายรุ่ม.............วุ่นวาย รักจืดหวานมาคลาย.........หมดแล้ว กิจสัจจะห่างหาย..............ทุกข์ขื่น ราวกิ่งฝันหมดแพร้ว........เรียกถ้อยบ่คืน เมื่อรักลืมร้างผ่าว..............ผ่านไป ในจิตหมดสิ้นไฟ..............อย่างตั้ง เมาเหม่อพิษในใจ..............ใคร่เร่า คิดขยับบ่คลายรั้ง................ร่วมร้อนครวญคราง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 13:14:05

ความคิดเห็นที่ 28 รัตติกาลเร่าร้อน............มากมาย คิดใคร่ฟุ้งกำจาย............กลับย้อน ปริศนาเร่าลึกกราย.........มาสู่ ใจส่งเสียงแทรกซ้อน......โสตให้ถวิลหา ใครผู้เคยผูกสร้าง.............กันมา แววแว่ววันเวลา...............สนิทนั้น เป็นศึกทุกข์กังขา..............เหลือรับ ค้นคิดไปตามขั้น...............โศกแท้โศกขม จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 13:46:40

ความคิดเห็นที่ 29 ถึงเรื้อร้ายรักพร้อม............ยืนยง เหลือแค่ภาพดำรง...............คู่หล้า ใจรักมั่นประสงค์.............ในสุข เลิกเถิดระแวงว้า...............ก่อเศร้าหลอนไหว ให้รักแล้วเชื่อรู้................อดทน ฉันเชื่อในเหตุผล..............ที่อ้าง แม้ชวนคิดสับสน............ถึงซื่อ สัตย์นา ใจจะหายหมองข้าง.........ทุกข์เร้าไกลฝัน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 14:16:05

ความคิดเห็นที่ 30 ไกลสุดยังเคลิบเคลิ้ม..........ทุกวัน ความทุกข์ให้ผูกพัน.............คิดรู้ สุดตาหวั่นความฝัน.............แปรเปลี่ยน ตาห่างใจกลับสู้...............ส่งแจ้งนัยหมาย ร้อนเร่าเรื้อขื่นคล้อง.........อาทร ในหนึ่งประสงค์วอน.........หยุดล้า ภูเขาอยู่บังหลอน................ในจิต ร้อนลึกมิเทียวท้า................หนึ่งร้อนวุ่นวาย จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 14:45:25

ความคิดเห็นที่ 31 ร้ายเรื้อเมื่อสร้างรัก........สานหวาน ในเจ็บใจก็บาน..........หลั่นชั้น ลืมวันสุขสำราญ..........จำฉ่ำ ขื่นรุกเริงขั้นปั้น..........รุ่มร้อนโหยหา เศร้าโศกมีรักด้วย.........ช้ำนำ เคียงขื่นคืนวันทำ..........อิ่มพริ้ม พจนาร่ายเรียงคำ..........เหน็บเก็บ ใจเจ็บอยู่ร้อยลิ้ม.............แต่เศร้ามาอิง จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 15:10:28

ความคิดเห็นที่ 32 ขมในเร่ารักนั้น......ทรนาน ใจโศกเลิกเบิกบาน....เหว่ว้า ร้ายเรื้อเร่าขับหวาน...ไปหน่าย ขมขื่นคล้ายเลื่อนล้า....เลื่อนแต้มโศกทรวง ช้ำชอกเชื่อมซึ้งเชื่อม...รักหมาย พาเร่ามักครุ่นกราย....ครุ่นไห้ ถ้อยร่ำร่ายฝากหลาย...ฝันใฝ่ ล้วนแต่รุ่มเร้าใกล้....รุ่มซ้อนกระแส จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 15:32:41

ความคิดเห็นที่ 33 รักร้าวเร่าฝากด้วย.......ดวงมาน เหมือนนึกอยู่เนานาน.....เหนื่อยแท้ บนหวังภักดิ์แต่ราน......ใครทราบ วับหนึ่งไหม้ถึงแพ้.......เพิ่มร้อนรอคอย คอยแล้วคิดแล้วสบัด.......จัดหวง หวงหนึ่งละโหยทรวง.......ทรุดช้ำ คืนรับแต่ปรับลวง........เลือนไล่ ขืนคร่าหลอกล่วงล้ำ.......ล่วงเข้ารังแก จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 15:59:00

ความคิดเห็นที่ 34 เรื้อร้ายให้โกรธกริ้ว.........ใจตาม ขมขื่นเช่นคำถาม...........ไม่ค้าน เรียนรู้คร่ำนิยาม............ใครเชื่อ รู้เครียดเกลียดการบ้าน..........ปวดร้าวคอยเขียน เพียรในใจหักพร้อม............จังหวะ ร่ำเร่าอย่างบ่ผละ............ห่างคล้อย ไม่อายขื่นทุกขณะ...........เดินรอบ ยอมเปลี่ยนมาผูกถ้อย.........เปลี่ยนคว้างเป็นหนี จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 16:20:46

ความคิดเห็นที่ 35 ร้ายเหลือร้ายรู้รอบ........ เรียงราย เมียงตอบความมอบหมาย.....อวดแม้น ลำนำเกลียดมากราย........ก่อกวด ควรห่างคล้ายเคืองแค้น.....ครุ่นสร้างทางขม ลมชวนช่วงร้าวหลอก.....ช่ำเชิญ เพียรพอกบังห่างเมิน.......เพื่อแล้ว ใจกลับด่าวดันเดิน........ดื่นด่ำ ไห้ก่ายเกาะกอดแก้ว...... ครุ่นไหม้ในกาล จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 16:42:16

ความคิดเห็นที่ 36 เหมือนเรื้อร้ายเปลี่ยนด้วย......เวลา วันเปลี่ยนด้วยศรัทธา........คิดค้น คำเอ่ยหนึ่งพาหา.............แต่คิด เขียนพจน์ด้วยขื่นท้น........ปวดเต้นหลอกฝัน ยังทุกข์มากทุกข์ให้..........ร้าวหนัก ตามเปลี่ยนตามทวนหัก.......ขื่นไข้ ทุกคิดหมั่นคิดหลัก..........ต้องเกิด สะอื้นใคร่พ่ายแพ้ได้......ตระหนักพร้อมเปลี่ยนตาม จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 17:07:41

ความคิดเห็นที่ 37 สวัสดีวันหยุดที่ฝนตกค่ะพี่,เพื่อนทุกคน ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะ * เรื้อร้าย * เดี่ยวมาอ้อยส้อยโธ่.............................ธานินทร์ วิเวกในนครอินทร์..............................เอี่ยมฟ้า อารมณ์คั่งกระแสสินธุ์........................สอนป่วน เวียนกรอบกาลกรอหล้า......................หลับล้อมล้ำหลง ดงเปล่าเปลี่ยวเปิดเอื้อ.........................อ่านมนต์ ทรวงทุกข์ท่วมทัณฑ์ทน......................เทิดไว้ รัถยากำหนดหน...................................หาหน่วง วอดหวั่นเปิดทางใกล้...........................กร่ำถ้อยหยามหยัน สรรสำเหนียกเพรียกแพ้.......................เพิ่มแผล สร้อยโศกมาเหลือบแล.........................ลูบเนื้อ ตระหนกครุ่นครางกระแส....................เสริมเหยียด เย้ยแล อาภัพอาเพศเอื้อ....................................อาบม้วยอวลอหัง ฟังฟ้าทอส่องคล้อย...............................คลาขบวน ร้ายเร่าอำนวยจวน................................จ่อมห้อม ยินแววเห่หันหวน.................................เหิมล่วง หทัยเฮย กรองมาศกรึงจิตพร้อม.........................พลาดอะคร้าวเหือดเห็น เร้นเข็ญเรื้อร้ายรุก.....................................รวิวรรณ พากย์พจน์แสดงรำพัน..............................พอกรั้ง แนบคะนึงสู่ในขวัญ..................................ขังขื่น ตรมตื่นตามติดตั้ง......................................แต่งแต้มกำสรวล จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 20:00:16

ความคิดเห็นที่ 38 สรรเรื้อร้ายเร่าไว้........ในใจ เพียรมุ่งหมายสืบไป.......ใคร่สร้าง หวังจิตยั่งยืนไข.........ความเจ็บ นั่นนา คงอยู่ตราบโลกร้าง........ลึกเร้าด้วยฝัน จินตนาสรรสู้ไป่........จากทรวง เรียงเฉกด่าวในดวง......ถ่วงร้าว รุ้งสายที่ปรายสรวง.......มืดบอด คือเร่าร้ายเรื้อก้าว......ขับคล้องพรรณนา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:01:25

ความคิดเห็นที่ 39 รอเรื้อร้าวเร่าร้าย.......ครวญคราง หวังมุ่งหายจากทาง......บาปร้อน หวังจิตยั่งยืนขวาง.........ความขื่น ท้นทบตราบโลกย้อน......ซุกซ้อนลมแสลง ใจครวญเร่าล้มกราบ......อ้อนวอน อย่ารุกหยุดมารอน......จิตนี้ ในสัมผัสครานอน.......เหนื่อยนัก วรรคด่าวยังไม่ลี้......หลบร้อนรังคราน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:19:39

ความคิดเห็นที่ 40 คงกรรมยังเร่าร้าย.......รุมลน หวังมุ่งทางเวียงวน......บอกแจ้ง บนจิตที่สับสน........ระหว่างเร่า ร้อยเอย เรื้อร่ายบนบทแกล้ง......จิตต้องสูญเสีย เพลียใจลนเร่าแท้......บัญชา ยามหยุดดูเวลา......เหนื่อยนั้น ในสัมผัสปริศนา.....ใครด่าว จิตคั่งค้างคอยกั้น.....โสตให้สิ้นสลาย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:44:59

ความคิดเห็นที่ 41 ยังเช่นเฉกเร่าร้าย.......รุมครวญ หวังบอกความเรรวน.....อกนี้ บนจิตมากสำนวน......บันทึก เร่าเอย ก่อเกลื่อนคือเร้ารี้......ร่วมพร้อมทำลาย หมายใจลนเร่าไข้......มิราวี แววโศกยามชีวี......ตอบเศร้า อยากลี้หลีกทางหนี....ไป่ผ่าว คอยขื่นจนทุกเช้า.....ตอบพร้อมสูญขวัญ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 18:01:46

ความคิดเห็นที่ 42 ราตรีหรีดหริ่งร้อง........คงนาน เดือนเด่นดาวไสวกาล......ส่องพื้น ลมโบกโยกไม้พาน.......ร้อนรุ่ม เย็นฉ่ำน้ำค้างชื้น.........วาบร้อนระทมหนุน พรมหยาดเพ็ชรเกล็ดแก้ว......จินตนา ค้างหล่นบนจันทรา........เคลื่อนล้อม ไพรพฤกษ์พร่างดงพา.......ผ่านหลุด พ้นเอย ละอองหล่นทรวงห้อม......แต่พื้นไพรสณฑ์ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 19:49:17

ความคิดเห็นที่ 43 ราตรีเรียงเร่าร้อน.......เกินควร เดือนขับเริงผ่านขบวน....รื่นเร้า ใจขื่นก่อกวนทวน......ไปกลับ เย็นเยียบน้ำค้างเฝ้า.......หยดไล้อารมณ์ อกเอยเร่าร่ำไห้......นำวาง ใจหล่นบนริมทาง.....ทุกข์ร้อน เกรงทุกข์ช่วยอำพลาง..ผูกจิต เศร้าเอย หวั่นหล่นทรวงสะท้อน..โศกเศร้าขืนผสาน จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 20:22:02

ความคิดเห็นที่ 44 ผ่านคืนใจคิดด้วย.......อาดูร เพลิงปวดมาขับพูน....ลับแล้ว เรื้อเร่ารุกสาบสูญ......โศกสลด เหลือแต่รอยสิ้นแก้ว.....ระทดสะอื้นทรวงถวิล ตะวันลอยเลื่อนขึ้น......สู่นภา ใจขื่นตามลมพา.....ผ่านพร้อม ขื่นแท้คู่ชะตา............เร่าโศก ครองจิตยากรู้ล้อม..ร่วมร้าวรพีไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 20:45:49

ความคิดเห็นที่ 45 เศร้าหรือสุขมากน้อย......เพียงใด ปวดป่วยเกินได้ไป....อย่างคล้อย เวียนว่ายคิดแค่ไหน......ใจเอ่ย เหลือแค่รอยทักถ้อย.....พากย์เย้ยเหยียดหยัน เงาเสแสร้งบิดพลิ้ว......เจรจา หากจิตคิดเวทนา.....เชื่อแล้ เร่าเรื้อเร่าเวลา..........เจ็บปวด ให้ทราบยากก่อแก้..บทช้ำในใจ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 21:15:44

ความคิดเห็นที่ 46 แรงโศกเศร้าตอกย้ำ......บรรยาย หวาดหวั่นเกินมากมาย....กลับย้อน เวียนว่ายอยู่ในสาย......เสมอป่วน เหลือแค่รอยขยักขย้อย.....ประโยคย้ำช้ำเชิญ ดวงมานเร่าร้อนรุก......ทุกวัน ในร่ำคิดโปรยปลุก.....ฆ่าม้วย เร่าสิ้นจิตคิดสนุก..........ด่ำสวาดิ ดื่นด่าวระทมด้วย.....ฉุดพ้นเผาผลาญ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 21:34:23

ความคิดเห็นที่ 47 ในเร่าร้อนเรื้อร่าย..................บทกวี เห็นเจ็บเติมราคี......................ข่มละห้อย แววหวาดหวั่นไม่หนี..............ไปจาก ตามลู่รู้ทางถ้อย........................ก่อร้อนหักหวน หนทางห่างสุขร้อย..................คลามวล ผ่านปร่าใจคิดหวน...................แยกห้อม เจ็บจมจ่อมเจียนจวน................ใครนึก ทุกอย่างถูกล่อล้อม....................ทุกข์ด้วยเสน่หา จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 21:53:03

ความคิดเห็นที่ 48 ความรักยามเคลื่อนคล้อย..............คลายคะนึง มีปวดมาเอ็ดอึง.............................ก่อร้อน ความรักถูกติดตรึง........................ด้วยทุกข์ ย่อมเบื่อหน่ายสะท้อน..................สุขนั้นมืดบัง ขังใจด้วยเร่าร้อน............................ทรมาน เพลิงพ่ายมาสำราญ.........................ปวดแท้ ใจเอยอยากประทาน........................โทษทิศ เพื่อเพิ่มหนทางแก้...........................รุ่มเร้ารอนราน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:05:05

ความคิดเห็นที่ 49 มัวมากหมองไหม้มุ่ง....................มืดมน เรื้อเร่าร้ายกว่าคน..........................ตกคว้าง อุ่นอิงอาบในผล............................อาภัพ ใจแจ่มเกิดรู้กว้าง...........................กว่าร้ายเข้ามา มองหมายใดม่านรั้ง.......................รุมรน จิตเจ็บกว่าหยาดฝน........................โอบแสร้ง ทุกวันหวั่นมากกมล.......................ใครคิด เกณฑ์กฏแห่งความแล้ง.................ไล่ล้อมรังแก จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:16:53

ความคิดเห็นที่ 50 สั่งความรักหลีกผู้....................คุกคาม สั่งหลั่งหวานในนาม................ประสบเศร้า สั่งเร่ารักคิดถาม........................แต่สุข เอกภพไม่รู้เร้า...........................อีกทั้งรอนราน อาณารักเรื้อร่าย..........................สงสาร หมดโศกมาแบ่งบาน..................ขื่นไข้ รุมรนร่ำรำคาญ...........................คราวเพรียก ใจทุกข์ยังรอใกล้..........................รุกด้วยเสมอระทม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:30:55

ความคิดเห็นที่ 51 หลับฝันดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน * เรื้อร้าย * ใจหมองไหม้หม่นแม้น.................เหมือนไฉน ใครเร่าร้ายในใจ............................เจตแจ้ง รักแล้วตระหนกภัยใคร.................ครวญอยู่ เห็นแต่ไห้มอบแล้ง.......................แหล่งเพี้ยนภาพโฉม พร่าประโคมคลื่นคว้าง...................คอยเมียง รางร่างเรื้อร้ายเคียง.........................คู่นั้น เล็ดลอดขื่นทรวงเสียง....................สะท้อนสนั่น ไห้สะอึกสะอื้นขยั้น.......................เยี่ยมท้นกมลสลอน ศศิธรยามโศกซึ้ง.............................ซึ่งหน ยังพร่องในเหตุผล...........................ผ่านแผ้ว คราเผือเมื่อสับสน...........................เสนอสนิท เปล่าเปลี่ยวใจสุดแล้ว.....................หลับสะอื้นในฝัน รอยกรรมสรรร้ายเร่า........................เรียงคอย วกช่วงละห้อยปรอย.........................ป่วยเศร้า คืนขมคร่ำครวญพลอย.....................เพิ่มสะอึก  สะอื้นนา เห็นแต่ตนตะกายเฝ้า........................ฝ่าร้อนทรมาน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 01:00:13

ความคิดเห็นที่ 52 ขอขอบคุณ คุณเกรียงไกรกวีฝัน, แก้วกลมกลม, ขุนพลน้อยโค่วจง, ขวดแก้วสีฟ้า, ขอฝากแค่ฝัน, คืนฝันปีศาจน้อย, moonpeace, ravio, สุดสาครท่องสมุทร, หนึ่ง [ ๑ ], วาดฝันมธุรพจน์, โลกของหนึ่งคน, รสรวยริน, เมืองมานะ, พระรามหัดท่องเน็ท, ฝากซึ้งใส่ฝัน, เจียวต้าย, ป.ปาแปง ที่มาแจกกิ๊ฟมี่นะคะ และขอบคุณเพื่อน,พี่ทุกคน ที่มาร่วมแจมกันค่ะ ไปค่ะไปเล่นที่ทู้ใหม่กันที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10832984/W10832984.html#1 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 15:22:28