ความคิดเห็นที่ 1 . “คุณเทพยังจำที่ผมเล่าให้ได้หรือเปล่า ตอนผมอายุครบ 13 ปีพอดี วันนั้นพ่อจะพาผมไป เที่ยวเขาดิน พ่อบอกว่าผมกับพ่อก้าวเข้าไปในรถแท็กซี่ตูดยังไม่ทันนั่งลงเบาะก็มีรถยนต์ คันหนึ่งเกิดเบรคแตกขับมาชนท้ายรถแท็กซี่คันนั้นผมต้องไปนอนโรงพยาบาลหยอดน้ำข้าวต้ม ตั้งสามอาทิตย์ แล้วก็เมื่อสามปีก่อน   วันเกิดผม วันที่ 3 เดือน 3 ปี 2550  พวกเราไปเที่ยว ทะเลเล่นน้ำอยู่ดีๆ ผมก็เป็นตะคิว ถ้าคุณเทพ คุณต้น คุณอ้วน ไม่รีบเข้าไปช่วย ผมคงจมน้ำตายไปแล้ว” “แล้วแท็กซี่คันนั้นหมายเลขทะเบียนอะไร” “ผมจำไม่ได้แล้ว แต่พ่อผมจำได้แม่น” “แล้วนายจะเอายังไง?” “อะไร เอายังไง คุณเทพหมายถึงอะไร” “ก็คู่ปรับนายนั่นแหละ นายจะเอายังไง จะให้มันฆ่านายหรือว่านายจะฆ่ามัน” “ คุณเทพพูดยังกับจะฆ่ามันได้อย่างนั้นแหละ” “ งั้นมันก็ฆ่านาย แล้วตอนนี้นายก็กำลังจะถูกมันฆ่าแบบตายทั้งเป็น” “มันเป็นต้นเหตุทำให้แม่ผมตาย และตอนนี้มันกำลังจะตามมาฆ่าผม มันต้องมีส่วนร่วม ทุกอย่างที่ผมทำ มัน มัน มัน บ้าเอ๊ย”   ทรีนพัฒน์ มีอาการจิตหลุด เหลืออดสบถออกมาเสียงดังโยนกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กของตัวเอง ไปบนเตียงเล็กขนาดสามฟุตครึ่งด้านในสุดติดกับหน้าต่างมีสองเตียงภายในรีสอทร์ หมายเลข 13 แลเห็นตู้เย็นเล็กตั้งวางอยู่ปลายเตียงมุมห้องเดินไปเปิดหวังจะหยิบขึ้นมาดื่ม เพื่อดับความกระหายและร้อนรุ่มในใจให้เย็นฉ่ำ “ปัง! ..มันอะไรกันนักกันหนา” ทรีนพัฒน์โวยวายเสียงดัง ปิดประตูตู้เย็นอย่าง แรงจนมันสั่นสะเทือนไปทั้งใบ “เป็นบ้าอะไรของนายอีกวะไอ้สาม” “น้ำดื่มในตู้เย็นมีอยู่สามขวด” “ฮ่า ฮ่า ฮ่า งั้นก็อย่าดื่มเลย แต่ข้าจะดื่ม” ทรีนพัฒน์กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคงอย่างยากลำบากอันเนื่องมาจากอาการหิวน้ำ “คุณเทพเอาไปขวดหนึ่งแล้วมันก็เหลือสองผมก็หยิบมาดื่มได้ ฮ่า  ฮ่า ฮ่า” ทรีนพัฒน์ไปได้น้ำขุ่นๆทนอะไรทนได้แต่ให้ทนหิวน้ำอีกสิบนาทีคงไม่ไหว “ทำไมนายไม่ทำใจให้ยอมรับมันวะ” พงษ์เทพถามเมื่อเห็นเพื่อนสงบนิ่งลงไปได้บ้างแล้ว ทรีนพัฒน์สั่นศรีษะไปมา   “ทำใจให้ยอมรับมันเนี่ยนะ เป็นไปไม่ได้” “มันฆ่าแม่ผม ตอนเรียนผมสอบได้แต่ที่สามตลอดต่อให้ผมขยันแค่ไหนก็ตามผมก็ได้แค่ที่ 3” “นายยังดี ที่สาม ข้าตั้งสิบห้า” พงษ์เทพเปรย “พอผมมาทำงานกว่าผมจะหางานทำได้ก็ตั้งบริษัทที่สิบสาม” “ส่วนข้า ยี่สิบ” “เงินเดือนเดือนแรกตอนเริ่มทำงานผมขอสตาร์ทหมื่นห้า เค้าก็ขอลดผมเหลือแค่หมื่นสาม จนป่านนี้เพื่อนๆเรียนจบพร้อมกับผมเงินเดือนเป็นแสน ส่วนสามยังสามหมื่นไม่ยอมขยับ” “ไม่จริง ข้ายัง สองหมื่นห้าอยู่เลย” “ก็มีแต่คุณเทพเท่านั้นแหละ” “นี่ผมยังหวาดกลัวจะมีเมีย สามคน ตายแน่บ้านแตก” “นั่นยังไม่เท่าไร แต่ถ้าเมียแต่ละคนมีนายเป็นสามีคนที่สามนี่สิยุ่ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า” “คุณเทพนี่ปากร็อตไวเลอร์นะ” ทรีนพัฒน์กร่นด่าเพื่อนขณะเดียวกันก็หัวเราะตาม “อย่าคิดมากนักเลย  ไปหาข้าวเย็นกินเถอะหิวจะแย่ พรุ่งนี้ต้องขับรถเข้าเมืองแต่เช้า ไหนจะต้องหาโรงแรมที่ไอ้ต้นมันแต่งงานอีก อ้อ..รีสอร์ทที่นี่สวยมากนะเว้ย นายมัวแต่เคียดแค้นเลยมองไม่เห็นความงาม” “ผมว่าคุณต้น คงจะตั้งรกรากที่นี่แน่นอน ได้เจ้าสาวเป็นถึงลูกพ่อเลี้ยงเจ้าของ โรงสีใหญ่ที่สุดในจังหวัดเชียงราย” ทรีพัฒน์พูดถึงเพื่อนสนิทอีกคนเมื่อเรียมมัธยมต้นและปลายด้วยกัน “แต่คุณเทพ ผมสังหรณ์ใจยังไงก็ไม่รู้” “อย่าคิดมาก นายอยู่กับข้า ไม่มีใครทำอะไรนายได้หรอก สาม ข้ามันดวงมหาอุตม์” พงษ์เทพกล่าวมุสาสีหน้าตาเรียบเฉย ผู้คนอลหม่านชาวบ้านไกล้เรือนเคียงต่างพากกันวิ่งถือกระป๋องน้ำคนละใบสองใบมาช่วยกัน ดับไฟลุกโชตช่วงจากหลังหนึ่งลุกลามไปอีกหนึ่งอย่างรวดเร็วเกินจะต้านทานบวกกับบ้านเป็นไม้ ทั้งหลังตัวเชื้ออย่างดีเป็นใจให้อัคดีขยี้ทุกอย่างให้เป็นผุยผงเหลือขี้เถ้าถ่านไว้ให้ดูต่างหน้า ทว่าน่าอัศจรรย์จนฉงนเหตุใดรีสอทร์หลังสุดท้ายที่ใครๆไม่อยากเข้าพักเพียงเพราะเลขที่ 13 ปากต่อปากบอกว่าอัปมงคบ กลับยังคงอยู่ ความรู้สึกแปลกแยกเข้าคลอบงำบุคคลทั้งสอง ทรีนพัฒน์ ยืนแข็งทื่อเป็นเสาหลักกิโลเมตร ดวงตาเบิกโพรงเพ่งพินิจภาพเบื้องหน้าหยิกต้นแขนตัวเองให้รู้ตื่นไม่ใช่ฝัน ซากปะหลักหักพัง ควันไฟยังคงโพยพุ่งรอยวนเวียนกลางอากาศผู้คนมากมายพากันเกาะกลุ่มแววตาหวาดวิตก ในมือยังถือกระป๋องน้ำบางคนถึงกับนอนแผ่หลาบนผืนหญ้ารถดับเพลิงสิบกว่าคันสีเหลืองอร่าม ทยอยกันกลับเมื่อมั่นใจว่ามัจจุราชสีแดงเพลิงจะไม่ลุกขึ้นมาเผาไหม้อะไรได้อีก “มันเกิดอะไรขึ้น นี่เราอยู่ที่ไหน แล้วรีสอทร์อันสวยงามหายไปไหนหมด” “นั่นสิข้าก็งง เหมือนกับนาย มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมข้ากับแกถึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย” “ลุง ลุงครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่เมื่อไหร่” พงษ์เทพรีบถามชายวันหกสิบเศษคนหนึ่งสวมเสื้อกล้ามสีขาวเก่าๆ ยืดยาน กางเกงม่อฮ่อมเลยเข่าสีน้ำเงินมีผ้าขาวม้าลายสก๊อตผูกรอบเอวกำลังจะเดินแกมวิ่ง ผ่านหน้าเขาไป “ ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วคุณ น่าจะตอนห้าทุ่มเศษ โน้น มันลามมาจากดอยโน้นพวกเผ่าป่าล่าสัตว์ ไฟมันลุกไวมาก ดับไม่ทัน มันมีลมด้วยแรงมาก กว่ารถดับเพลิงจะมา ก็ไหม้หมด เหลือแค่หลังที่คุณสองคนยืนอยู่นี่แหละที่ดับทัน  ลุงไปก่อนนะ” “เดี๋ยวครับลุง แล้วมีใครเป็นอะไรไหมครับ” “ แว่ว ๆ ว่า ตาย 6  คน หนีออกมาไม่ทัน ส่วนคนอื่น ๆ บาดเจ็บสาหัส ส่งตัวไป โรงพยาบาลใกล้ๆนี้หมดแล้ว “ “เมื่อคืนเรานอนตั้งแต่ตอนสามทุ่ม อะไรกันจะนอนไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอวะ แปลกมาก” “นั่นสิ ทำไมเราไม่ตื่น งง “ ทรีนพัฒน์เสริมมองตาค้างกับภาพเบื้องหน้า “สาม นายโทรถามพ่อนายหน่อยสิ รถแท็กซี่คันนั้นทะเบียนอะไร” “พ่อครับ สามนะ พ่อจำทะเบียนรถแท็กซี่ที่เกิดอุบัติเหตุ เมื่อสิบกว่าปีก่อนได้หรือเปล่าครับ เลขทะเบียนอะไร” ทรีนพัฒน์หยิบโทรศัพท์ต่อสายไปหาผู้เป็นบิดา “พ่อจำได้แต่สี่ตัวหลัง รู้สึกจะเลข  3213 ว่าแต่ลูกถามทำไม” คำตอบจากเสียงปลายสายทำให้คนฟังนิ่งอึ้ง “เอ่อ สามโทรมาก็ดี พ่อมีเรื่องจะบอก ที่ลูกถามพ่อว่าทำไมแม่ถึงสั่งให้พ่อตั้งชื่อลูกว่า ทรีนพัฒน์ และชื่อเล่นว่า สาม พ่อพึ่งทราบเมื่อวันก่อน ป้าใจเพื่อนแม่เค้าเล่าให้ฟังว่า ตอนที่แม่ตั้งท้องลูก แม่เขาไปดูหมอกับป้าใจ หมอดูทักว่า เด็กคนนี้จะเป็นผู้ชาย ซึ่งก็คือสาม จะคลอดวันที่ 2 เดือน 3 เวลา บ่าย 3 โมง แต่ฤกษ์คลอดไม่ดี ถ้าอดทนไปคลอดเวลาตีสามสามสิบสามนาที ของวันที่ 3 จะดีมาก  ถ้าทำได้เลขสามจะคอยช่วยเหลือดูแลปกป้องลูกไปตลอดชีวิต” “สาม  สาม ยังฟังพ่ออยู่หรือเปล่าลูก” “ฟะ ฟังอยู่ครับ ขอบคุณพ่อมากครับ แค่นี้ก่อนนะครับ ไว้คุยกันที่บ้าน ผมคงกลับพรุ่งนี้เลย” “ขับรถดีๆกลับดีๆนะลูก อย่าประมาท” “ครับ” ทรีนพัฒน์วางสายบอกเล่าทุกอย่างให้กับพงษ์เทพฟังด้วยอาการตื่นตระหนกตกใจ ส่วนพงษ์เทพได้ฟังถึงกับขนลุก เขาทั้งสองเก็บของส่วนตัวยัดใส่กระเป๋าก้าวเดินออกจากรีสอทร์ขณะทรีนพัฒน์กำลังปิด ประตูป้ายหน้าห้องหมายเลข3ทำจากไม้ก็หล่นไปอยู่บนพื้นเขาเอื้อมมือหยิบขึ้นมาทำท่าที จะติดกลับคืนให้ตามเดิม   แต่เปลี่ยนใจเอาไปหย่อนใส่ในกระเป๋าสะพายของตัวเองแทน The end. แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 54 17:03:44 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 23:34:55

ความคิดเห็นที่ 2 ใครหลงเข้ามาอ่าน ฝากด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดขับ..เอ้ย..ไม่ใช่....  หัดเขียน   มากกว่า :D   ได้โปรดชี้แนะด้วยนะค่ะ  pleaseeeeeee   :-) // ไปนอนล่ะ หลับสบายแล้ว    ความคิดเห็นที่.3     ก็ต้องตกเป็นของเรา อิอิ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 23:35:45

ความคิดเห็นที่ 3 มันต้องเป็นของเราสิ  อิ อิ อิ   :D แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 54 23:38:16 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 54 23:36:19

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านลื่นนะคะ :) จากคุณ : เขียนบน iPhone (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 08:27:00

ความคิดเห็นที่ 5 แฝดพี่ ... เอาจริงอ่ะ เขียนเรื่องสั้นได้ด้วย แน่จริงเอาเรื่องยาวดิ แปะกีบไว้ก่อน แล้วค่อยมาตามอ่านนะ เหนื่อยมากมาย ไปอาบน้ำนอนแระ บายบี๋ จุ๊บๆ . จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 20:23:14

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องน่ารักดีค่ะ ^____^ (หมายถึงตอนท้ายนะคะ ชอบๆ) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 20:28:07

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านอย่างเชื่องช้า เพราะมัวแต่หลับและปั่นงานเขียนของตัวเองอยู่ อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 54 21:46:19

ความคิดเห็นที่ 8 ^^ กลายเป็นดีไป (หลังที่ 33 จะดีกว่าไหม) จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 01:25:04

ความคิดเห็นที่ 9 เลข 3 เหรอ อืม ในถนน ยังมีเลขอื่นๆอีกนะครับ เช่น 1 (จองที่) 2 (กันท่า) ^__^ ไหนยังจะมี 100 110 111 เลขมงคลนะ^ คุณรุริกะ บอกเรื่องน่ารักดี (ยังดีนะว่ามีบอกต่อว่าว่า ตอนท้าย ถ้าเห็นตอนต้นๆกลาง ยังน่ารัก ก็น่าสงสัยแล้ว แฮ่ะๆ อ่านแล้วก็นึกถึงเพลง 666 คุณดินสอเขียนเรื่องสั้นก็ได้ดีนะครับ เดินเรื่องเรียบง่ายไม่หวือหวาแต่น่าติดตาม จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 08:33:37

ความคิดเห็นที่ 10 ความรักอื่นใด หายิ่งใหญ่เท่าความรักของแม่ไม่มี ยอมอดทนเจ็บปวดทรมาน ให้ปล่อยให้ลูกไหลตุ้บออกมาตอนบ่ายสาม เพราะกลัวชะตาชีวิตลูกจะไม่ดี ... ทนทรมานอยู่ 12 ชั่วโมงเพื่อลูก งืออออออ !! แต่แม่ของเราอดทนกว่านั้นอีกเน๊าะแฝดพี่ แฝดพี่ผลุบออกมาเดือนมีนา ... แม่ยังเก็บเค้าไว้อีกตั้งเกือบ 5 เดือนแน่ะ เอ...หรือถ้าจะนับตามหลักที่ว่าคลอดก่อนเป็นน้อง งั้นเค้าโผล่ออกมาเดือนสิงหา ... แต่แฝดพี่ยังดื้อไม่ยอมออก (ใช้คำลำเอียงเห็นๆ ^^) ทรมานแม่อีกตั้ง 7 เดือนกว่าแน่ะ ... อิอิ วันนี้อากาศน่านอนกลิ้งเกลือกให้ตาเหลือกเล่นจริงๆ สวัสดีชาวโลกค่ะ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 09:04:03

ความคิดเห็นที่ 11 55555555555555555555555555555555555555 ใครจะไปกลั้นได้เล่า (^^') จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 10:41:52

ความคิดเห็นที่ 12 คริคริ แฝดพี่ไปไหน??? เดี๋ยวปั๊ดยึดกระทู้ซะเลย...ฮี่ๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 11:54:29

ความคิดเห็นที่ 13 เค้ายึดแว๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว แฝดพี่ไม่อยู่ แฝดน้องก็หายไปแล้ว เค้ายึด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 12:52:43

ความคิดเห็นที่ 14 จริงๆแล้วก็แอบงงนิดนึงค่ะว่าถ้าอั้นไปคลอดตอนตีสาม จะกลายเป็นคลอดวันที่4ไปรึเปล่า? จากคุณ : เขียนบน (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต) เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 13:54:38

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ หนูนูรู้ตัวมั้ย ว่านอกจากจะพลาด #100 มาหลายทีแล้ว ตะเองยังหม่ำ #13 ในทู้นี้ และอีกหลายกระทู้ แม้แต่ #133 ก็ยังได้ไปโดยละม่อม ดูไปดูมา รู้สึกจะถูกกับเลขแบบนี้มากกว่านะ ^^' ปล. จริงๆ ก็สงสัยเหมือนคุณกาแฟเย็นเลยค่ะ เวลาอยู่เวรในรพ. คำว่า "เวรดึก" คือหลังเที่ยงคืนของแต่ละวัน ก็นับเป็นวันนั้นๆค่ะ ไม่ได้ปัดเป็นวันต่อไป การเบิกค่าตอบแทนใดๆ ก็ลงวันที่ เป็นวันที่ก่อนเที่ยงคืน อย่างนี้เวลาลงใบเกิด ไม่รู้เขาลงเป็นวันที่ 3 หรือ 4 เนอะคะ น่าลองถามพี่พยาบาลห้องคลอดดูเหมือนกัน ^__^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 14:32:45

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งจะมาสังเกตเนี่ยแหล่ะค่ะ เง้อออออออออออออออออออ ปล. ก็คิดง่าย ๆ สิคะว่าเค้าไปโรงพยาบาลวันที่สอง พอตีสามก็เจ็บท้องคลอด ทีนี้ก็เป็นวันที่สามแระ อิอิ คิดมาก เดี๋ยวก็แก่หรอกค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 54 15:28:26 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 15:23:56

ความคิดเห็นที่ 17 คุณกาแฟฯ  :  ขอบคุณหลายๆ เด้อค่า ตอบอีกอันเลย :  ไปแก้ไขแล้วล่ะ มันต้องเป็นวันที่ 2 สิเนอะ สาม ถึงจะได้ชื่อว่าเกิดวันที่ 3 ขอบคุณอย่างแรง อันนี้คนเขียนลืมคิด อิอิ แฝดน้อง :  แฝดพี่เอาจริงดิ เห็นปะ ได้กิ๊ฟเพิ่มตั้งเยอะ 555 คุณรุริกะ  :  ขอบคุณมากค่ะ :-) ตอบอีกอันเลย :  คิดว่าน่าจะลงเวลาของวันถัดไปนะค่ะ อันนี้คนเขียนลืมนึก ดีที่คุณกาแฟฯ สะกิด เลยกลับไปแก้ไขให้มันถูกต้อง อิอิ หนูนู :  ไม่ต้องรีบเดี๋ยวสะดุด ว่าแต่เอามางานเขียนมาให้ชิมหน่อย หิว อิ อิ คุณ Scottie  :  สวัสดีค่ะ  ตอนแรกเลยก็เขียน 33 นะ แต่ไม่รู้นึกยังไงไปเปลี่ยนเป็น 13                       ดีใจนะค่ะที่แวะมาทักทาย ขอบคุณค่ะ :-D อาจารย์จี : ขอบคุณมากค่ะ ยิ้มแก้มปริ หัวใจพองโต เป็นยาชูกำลังใจอย่างดี :-) แฝดน้อง : สงสัยอะไรอีก เชื่อเหอะ แม่รักเราทั้งสองคนมาก รักมากด้วย ความจริงเราก็จะคลอดในวันเดียวกัน แต่แฝดน้องนั่นแหละ ดื้อไม่ยอมออก ไปขอโทษแม่เลยนะ โทษฐานที่ทำให้แม่ต้องทรมานซะนาน 555 (คิดได้ไงเนี่ย) หนูนู  :  มันเป็นความผิดพลาดของแฝดพี่เอง ดีนะที่มันให้แก้ไขได้ ถ้าไม่ได้นี่ เศร้าเลย 555 น่าจะตอบหมดแล้ว  ที่สำคัญลืมไม่ได้ ต้องขอบคุณ กิ๊ฟ จากทุกท่าน Mnemosyne,  แพรวดาว , รุริกะ , GTW , Kiwi_brown, เจียวต้าย,กาแฟเย็นเพิ่มช็อต  ขอบคุณมากมายค่ะ :D // wi-fi ที่บ้านมีปัญหาเล่นไม่ได้ ติดๆ ดับๆ เริ่มรำคาญมันแล้ว เดี๋ยวก็ปีนเสาไฟฟ้าไปเผ่ากล่องมันซะเลย 555 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 54 15:43:09 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 54 22:04:13 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 17:01:07

ความคิดเห็นที่ 18 อ่า...แฝดพี่น่ากลัว ปืนไปเผากล่องเลยเหรอ ปล. แฝดพี่ เค้าเขียนไว้สองเรื่อง ไม่รู้ว่าเรื่องไหนจะมาแรงกว่า (หมายถึงปั่นได้ตลอดรอดฝั่งนะ อิอิ) ไว้จะพยายามปั่นมาลงให้ได้ชิมกันเนอะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 17:40:34

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ เริ่มนับวันรอแล้วล่ะ :-) //เพิ่งสังเกตุว่าตัวเองได้หมายเลขกระทู้ W10816933  อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น อิอิ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 54 17:54:59 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 17:53:41

ความคิดเห็นที่ 20 โอย...อะไรจะบังเอิญขนาดน๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 54 19:07:58

ความคิดเห็นที่ 21 21 >>> 2+1=3 21=  7* 3 21 >>> 12 >>> 21-12=9= 3+ 3+ 3=3*3 3 จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:14:47

ความคิดเห็นที่ 22 ^^ มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 18:15:35

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ garnet19th สุดยอดเลยค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 21:01:40

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ  garnet19th คิดไงไงนี่............... คารวะๆๆๆ ^_^ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 23:39:53

ความคิดเห็นที่ 25 หนูนู - เลข 3  เค้าอยากมีส่วนร่วม อิอิ อาถรรพณ์ คุณ garnet19th -  แจ่มมากเลยค่ะ  :-) อาจารย์จี -  คุณ garnet19th  เค้าชอบเลข 3                  เหมือนกับหนูนู ที่มักจะได้เลข 3 บ่อยๆ อิอิ :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 11:24:21

ความคิดเห็นที่ 26 อ้าวตกหล่น  !!! คุณ KTH (KTHc)   -  ขอบคุณมากมายค่ะ ที่แวะมาอ่าน ขอบคุณจากใจ :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 11:26:32

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามาทวงเรื่องต่อไป ... กร๊ากกกกกกก บอกแล้วเรื่องทวงนี่งานถนัด !!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 20:57:30

ความคิดเห็นที่ 28 ^ ^ ^ มาทวงคนอื่น แล้วเรื่องของตัวเองล่ะคะ ไม่แต่งมาลงบ้างเหรอ เค้ารออยู่น๊า เง้ออออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 22:10:07

ความคิดเห็นที่ 29 นั่นดิเห็นด้วยกับหนูนู  แฝดน้องเขียนอะไรมาให้อ่านมั่งดิ อยากอ่านเหมือนกันนา :D ว่าแต่ทวงหนูนูด้วยนะ เอาตอนหน้ามาลงเร็วๆ อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อ ด่วนเลยนะ! จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 12:43:18

ความคิดเห็นที่ 30 เค้าก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ ว่าจะเป็นยังไงต่อไป 5555555555555555555 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 20:33:54