การเขียนเมืองสมมุติเป็นเรื่องที่ยากเหมือนกันค่ะ กำลังเขียนอยู่ซาบซึ้งเลย 
ลองแลกเปลี่ยนไอเดียกันนะคะ ใช้ได้ไม่ได้ไม่ว่ากันนะคะ ส่วนตัวแล้วคิดว่าขึ้นอยู่กับ
นักเขียนล่ะค่ะ ว่าเราเน้นอะไรในเนื้อเรื่องเป็นหลัก อย่างสมมุติว่าเราเขียนเรื่องแนว
โรมิโอกับจูเลียต เราก็ต้องเน้นประวัติของสองตระกูล หรือวัฒนธรรมที่เราอยากเน้น
เพื่อใช้เป็นฉากน่ะค่ะ แล้วแต่ว่าเราจะชูอะไรเด่นขึ้นมาในฉากนั้นๆ
ลองยกอีกสักตัวอย่าง เช่น อยากให้นางเอก-พระเอกใส่ชุดกรุยกราย คอเสื้อขมมิ้งค์
เราก็ต้องบอกสภาพอากาศ หนาว มีหิมะตก ตกปีละกี่เดือน หน้าหนาวคนที่นี่ทำกิจกรรม
อะไรกัน เล่นสกี ขี่เลื่อนหมา อะไรแบบนี้น่ะค่ะ
ซึ่งแบล็กกราวด์เหล่านี้ ไม่เด่นไปกว่าเนื้อหาเดิมที่เราเขียนมา เพียงแต่เป็นองค์ประกอบ
เป็นพล็อบที่จะทำให้เรื่องของคุณส้มฯ ดูสมจริงและมีมิติขึ้นเท่านั้นเองค่ะ และทุกๆเรื่อง
คงใช้การบรรยายเมืองไม่เหมือนกัน ไม่จำเป็นว่าทุกเรื่องต้องบรรยายเขตที่ตั้ง เส้นรุ้งเส้นแวง
การสร้างแบล็กกราวด์เหล่านี้ ก็ต้องแล้วแต่คนเขียนน่ะค่ะ อย่าตีกรอบตัวเองว่าเมืองสมมุติ
จะต้องเป็นอย่างไร เพราะเมืองสมมุติก็เป็นเมืองสมมุติอยู่ดี เพียงแต่ว่ากฏของตั้งเมือง
สมมุติซึ่งไม่ใช่เมืองแฟนตาซี คือการสร้างสมมุตินั้นจะต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
ไม่ใช่ความต้องการคนเขียนเพียงอย่างเดียวค่ะ เหมือนถ้าบอกว่า...มีชายแดนติดไทย
แล้วหนาวจนต้องใส่เฟอร์ขนมิ้งค์ แต่ตัวแบบฝรั่งเป็นกระโปรงสุ่มไก่ คงดูประหลาด
ผิดวัฒนธรรมในเขตนี้คนอ่านก็คงไม่เชื่ออย่างแน่นอน
อีกวิธีหนึ่ง...ง่ายๆ สุดค่ะ ไปบีบคอเพื่อนสนิทให้อ่าน แล้วถามเขาว่าจินตนการ
เมืองที่เราเขียนว่าเป็นอย่างไร แล้วเราลองถกกับเพื่อนแล้วต่อจินตนาการเอา
เจ้าแก้วก็ทำแบบนี้เหมือนกันค่ะ
สู้ๆ นะคะ ไม่ยากเกินความสามารถคุณส้มเช้งหรอกค่ะ เขียนพล็อตนิยายยังยากว่าเลย 
ps.ในกระทู้นิยาย อย่าใช้ริชโหมดเลยค่ะ อ่านยากตัวหนังสือเล็ก
ใช้แบบคลาสสิคโหมดธรรมดาดีกว่าค่ะ
เราจะคิด "เมืองสมมุติ" ขึ้นมาได้ยังไงคะ?
