ความคิดเห็นที่ 1 ขณะนั้นผมเป็นเพียงพนักงานกล้องถ่ายโทรทัศน์ ของสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ช่อง ๗ ขาวดำ ได้ไปประจำกล้องหมายเลข ๒ บนเครนสูงประมาณ ๓ เมตร ที่เกาะกลางถนนราชดำเนิน หน้าโรงภาพยนต์เฉลิมไทย เชิงสะพานผ่านฟ้าลีลาส ในฐานะผู้ช่วยพนักงานกล้อง จึงมีโอกาสได้ใช้กล้องถ่ายรูปคู่มือ ถ่ายภาพนิ่งตั้งแต่ขบวนเสด็จพระราชดำเนิน เลี้ยวจากถนนพระสุเมรุเข้าถนนราชดำเนิน จนผ่านไปถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย เท่าที่จะกดชัตเตอร์ไว้ได้ ภาพนั้นคงจะดูเป็นภาพธรรมดา ถ้าไม่ได้เห็นมือที่ชูขึ้นโบกไสว จากผู้คนนับแสน เฉพาะที่แออัดกันอยู่บนถนนราชดำเนินกลางฝั่งตะวันออก และเสียงถวายพระพรผสมกับเสียงไชโย จากพสกนิกรผู้จงรักภักดี ที่ยังก้องกังวาลอยู่ในความทรงจำของผม และเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๘ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จพระราชดำเนิน พร้อมด้วย สมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ และ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ทุกพระองค์ มาทอด พระเนตรกิจการของสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ช่อง ๗ ขาวดำ ซึ่ง พล.ต.ประสิทธิ์ ชื่นบุญ ผู้อำนวยการ และ พ.อ.การุณ เก่งระดมยิง หัวหน้าฝ่ายเทคนิค ได้เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงานต่าง ๆ จนเป็นที่พอพระราชหฤทัย ซึ่งเรื่องนี้ ได้ปรากฎอยู่ในหนังสือที่ระลึก วันสถาปนาสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ต่อมาอีกเป็นเวลาหลายปี ในขณะที่ผมได้ร่วมอยู่ในคณะ ผู้จัดทำด้วย การเสด็จพระราชดำเนิน ทรงตรวจพลสวนสนามขบวนยานยนต์ ของทหารสามเหล่าทัพ ที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ในการพระราชพิธีฉลอง รัชดาภิเษก ครบรอบ ๒๕ ปี การครองสิริราชสมบัติของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๔ ซึ่งผมต้องออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ ไปประจำกล้องบนเครนสูงที่มุมถนนประชาธิปไตย ข้างโรงเรียนสตรีวิทยา เสร็จพิธีแล้วก็ต้องกลับมาทำงานที่กรมการทหารสื่อสารต่อ โดยไม่ได้กลับไปพักผ่อนนอนหลับ แต่ก็มีความอิ่มใจจนไม่ง่วงเหงาหาวนอนอ่อนเพลียแต่อย่างใด สำหรับการเสด็จพระราชดำเนิน ทรงตรวจพลสวนสนามของทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ ซึ่งมีเป็นประจำทุกปีนั้น มีอยู่ปีหนึ่งผมเป็นพนักงานกล้องที่ตั้งอยู่บนลานพระบรมรูปทรงม้า เป็นกล้องขาวดำรุ่นแรก ๆ วางอยู่บนขาสามขาและมีลูกล้อสามล้อ ซึ่งเคลื่อนที่ไปด้วยความยากลำบาก เพราะกล้องมีน้ำหนักมาก และพื้นคอนกรีตนั้นลาดเทลงมาทางท่อระบายน้ำ สมัยนั้นพนักงานกล้องแต่งเครื่องแบบปกติคอพับมีผ้าผูกคอ สวมหมวกหนีบ จึงจะสามารถเข็นกล้องผ่านเขต ที่เจ้าหน้าที่สารวัตรทหารกำหนด เข้าไปใกล้พลับพลาที่ประทับได้ เพราะมีกล้องติดเล็นส์ซูมอีกเพียงกล้องเดียว ที่ตั้งอยู่บนแคร่สูงข้างเสาไฟฟ้า ตัวผมปฎิบัติงานด้วยตนเองเพียงคนเดียว เพราะสารวัตรทหารไม่ให้ผู้ช่วยเข็นกล้อง และลากสาย ซึ่งเป็นพลเรือนแต่งเครื่องแบบของสถานีเข้าไปด้วย ผมถ่ายเพลินไปจนใกล้เวลาที่จะเสด็จพระราชดำเนินกลับ ถอยหลังคืนที่เก่าไม่ไหว เพราะกล้องไถลลงไปติดอยู่ข้างทางเท้า ขบวนรถยนต์พระที่นั่ง ที่ออกจากประตูสวนอัมพร เพื่อรอรับเสด็จที่หน้าพลับพลา จึงแล่นข้ามสายกล้องไปทั้งหมด ๕ - ๖ คัน ความจริงสายนั้นก็ใหญ่ เกือบเท่าข้อมือผมแต่ก็ทำให้กล้องขัดข้อง ไม่สามารถถ่ายต่อไปได้ แต่หัวหน้าเจ้าหน้าที่เทคนิคของช่อง ๗ ขาวดำ ซึ่งควบคุมการถ่ายทอดอยู่ ท่านเห็นใจผมที่ได้ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่แล้ว จึงไม่ได้ลงโทษหรือตำหนิติเตียน ในการที่ผมได้ทำให้สายกล้องชำรุดไปตั้งหลายเมตร และอีกครั้งหนึ่ง ผมได้มีโอกาสเข้าไปถ่ายทอดการแสดงดนตรี ของวงดนตรี อ.ส. ในบริเวณพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน ซึ่งบรรเลงสดออกอากาศทางสถานีวิทยุ อ.ส.ในวันศุกร์ ผมได้เป็นพนักงานกล้องหนึ่งในสองกล้องที่ถ่ายทอด โดยตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของหน้าเวที จึงสามารถมองเข้าไปเห็น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงดนตรีอยู่ข้างหลืบเวทีด้านขวาได้ถนัด โดยที่กล้องทั้งสองไม่ได้ถ่ายภาพพระองค์ท่าน ออกอากาศไปเลย แต่ก็เป็นบุญตาของผม และติดอยู่ในใจจนบัดนี้ จนถึง พ.ศ.๒๕๒๗ ครบรอบ ๖๐ ปีของทหารสื่อสาร มีการจัดทำหนังสือที่ระลึกเป็นพิเศษ ผมซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่อยู่ในคณะผู้จัดทำ ก็ได้รับหน้าที่ให้ไปติดต่อกับสำนักพระราชวัง เพื่อขอพระราชทานพระบรมราโชวาท สำหรับทหารสื่อสารในวาระอันสำคัญนี้ ผมต้องไปติดต่อในพระบรมมหาราชวังหลายครั้ง กว่าจะได้รับพระราชทาน พระบรมฉายาลักษณ์ และพระบรมราโชวาท อัญเชิญขึ้นไว้ในหน้าต้น ๆ ของหนังสือเล่มนั้น ครั้นมาถึง พ.ศ.๒๕๓๐ ซึ่งตรงกับวาระที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเจริญพระชนมายุ ครบ ๕ รอบ และผมได้รับการแต่งตั้งให้เป็น ผู้ช่วยบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสารฉบับปรับปรุงใหม่ เป็นฉบับแรกของผมซึ่งมีหน้าที่ทำงานทุกอย่างแทนบรรณาธิการ ก็มีความคิดที่จะได้พระบรมฉายาลักษณ์ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงเครื่องแบบทหารบก ขณะที่กำลังทรงใช้เครื่องวิทยุสื่อสารด้วย ผมจึงขยายความคิดนี้ ออกไปยังเพื่อนพ้องทั้งหลายที่เป็นช่างภาพ ทั้งภาพนิ่ง ภาพยนต์ และโทรทัศน์ แต่ก็ไม่มีผู้ใดจะหามาให้ได้ จนกระทั่งเจ้าหน้าที่ของฝ่ายข่าว สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ช่อง ๕ คนหนึ่งได้ทราบ จึงติดต่อกับกิจการภาพยนต์ส่วนพระองค์ ค้นหาภาพตามที่ต้องการมาประดับหน้าปก นิตยสารทหารสื่อสาร ฉบับที่ ๑ ปีที่ ๔๐ ซึ่งออกในวัน ทหารสื่อสาร ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๓๐ ไว้เป็นศิริมงคลในการที่ได้พลิกฟื้นคืนชีวิตมาอีกวาระหนึ่ง ซึ่งเป็นความสำเร็จ ที่ผมภาคภูมิใจมากที่สุด ในการทำนิตยสารของเหล่าทหารสื่อสาร จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 08:07:45

ความคิดเห็นที่ 2 ทั้งหมดนั้นก็คือความทรงจำรำลึก ถึงความหลังของทหารสื่อสารเล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่ไม่เคยได้มีโอกาสใกล้ชิดเบื้องยุคลบาท แต่มีโอกาสได้เห็นพระราชพิธีอันยิ่งใหญ่ คือ พระราชพิธีบรมราชาภิเษก พระราชพิธีรัชดาภิเษก และพระราชพิธีกาญจนาภิเษก ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน ที่มีผู้ถวายพระราชสมัญนามว่า พระภัทรมหาราช พระองค์นี้ ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน. ########## นิตยสารทหารสื่อสาร กันยายน ๒๕๓๙ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 08:09:21

ความคิดเห็นที่ 3 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จะหาพระมหากษัตริย์ที่ทรงคุณอันประเสริฐเช่นพระองค์ได้จากไหน ขอเกิดเป็นข้ารองบาททุกชาติไป สวัสดีค่ะคุณลุง กีฟหมด ให้ แทนไปก่อนนะคะ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 08:39:54

ความคิดเห็นที่ 4 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ของปวงชนชาวไทย ไปตลอดกาลนานเทอญ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 12:29:50

ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 13:23:39

ความคิดเห็นที่ 6 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 16:34:18

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณสำหรับภาพอันน่าจดจำค่ะ จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 21:30:51

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นความทรงจำที่งดงามมากเลยค่ะ เพียงแค่เป็นผู้อ่านยังปลาบปลื้มได้ถึงขนาดนี้ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 23:39:19

ความคิดเห็นที่ 9 ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ชื่นชม และให้กี๊ฟครับ.- จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 54 05:14:37