|
อิงแก้วเบื่อหน่ายที่ต้องเจอแต่เรื่องซ้ำซากไม่ว่าจะความยียวนของภูธนาหรือต้องมาปะทะฝีปากกับพิมพาที่ชอบหาเรื่องอยู่ร่ำไป ทำไมชีวิตมันช่างโหดร้ายซ้ำซ้อนแถมยังต้องมางานแต่งงานของคนที่หล่อนแอบชอบมานานแสนนานอย่างต้นโอ๊คอีก มาตีหน้ายิ้มหวานทั้งที่ในใจปวดร้าวขนาดไหนจะมีใครเข้าใจบ้างไหม! งานมงคลสมรสแสนหอมหวานดำเนินไปด้วยบรรยากาศแห่งความรักคู่รักบ่าวสาวที่ตัดเค้กอยู่หน้าเวที แสงแฟลตส่องสว่างวูบวามไปทั้งงานขณะที่อิงแก้วกำลังเมามันกับคอกเทลหลากสีที่บริกรนำมาเสิร์ฟอย่างต่อเนื่อง ภูธนาแอบมองอิงแก้วที่วนเวียนอยู่กับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ผสมผลไม้อยู่นานเกรงว่าจะเมาจนเสียสติเพราะดูจากสีหน้าและอาการที่หล่อนดื่มไปไม่กี่แก้วก็สะลึมสะลืออย่างเห็นได้ชัด จึงเดินเข้าไปจะห้ามเจ้าหล่อนไม่ให้ดื่มอีกแต่ทว่าพิธีกรของงานกลับประกาศชื่ออิงแก้วขึ้นเพื่อขึ้นไปอวยพรให้บ่าวสาวในฐานะเพื่อนเจ้าบ่าว อิงแก้วโบกมือเหยงๆ พร้อมแก้วคอกเทลที่ยังคามือวิ่งตรงรี่ขึ้นไปบนเวทีด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขราวกับอยู่บนทุ่งดอกไม้ ภูธนาชะงักพลางมองเหตุการณ์อยู่เบื้องล่างมองอิงแก้วรับไมค์มาพลางเคาะๆ
“ฮาโหล”เจ้าหล่อนเอนตัวไปมาราวกับขาที่ยืนจะพับลงให้ได้ โดยมีสายตาของต้นโอ๊คเหลียวมองเห็นถึงความผิดปกติของเจ้าหล่อน ส่วนด้านล่างบูรณาวิ่งหน้าตื่นมาหาพี่ชายที่ยืนอยู่หน้าเวทีพอดี
“ยัยอิงดื่มคอกเทลเหรอพี่ภู อิงมันเคยดื่มแอลกอฮอล์ซะที่ไหนวันนี้เกิดบ้าไรของมันไม่รู้”
“ไม่เคยดื่มเหรอ! ”ภูธนาพอจะรู้คำตอบคนที่ไม่เคยแตะแอลกอฮอล์มาก่อนถ้าไม่น็อกก็เมาแอ๋ตั้งสติไม่อยู่
“โอ้! เจ้าบ่าวคุณต้นโอ๊คขอให้มีความสุขมากมายมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองน้า”อิงแก้วยิ้มแป้นเข้าไปตบไหล่เขา แขกเหรื่อพากันยกมือขึ้นทาบอกตกใจในท่าทางแปลกๆ ของหล่อนบ้างก็พากันนินทาเสียงดังระงม
“อิงแก้ว เมามากหรือเปล่า”ต้นโอ๊คถามเสียงค่อย มองเจ้าหล่อนส่งยิ้มๆ ส่ายหน้าไปมา
“เปล่านะคะ อิงแค่จิบๆ ”
“ไม่หรอกมั้งเออ...ผมว่า...”ต้นโอ๊คพยายามจะบอกให้หล่อนลงไปพักให้สร่างก่อนแต่ทว่าเจ้าหล่อนกลับปิดปากเขาและพูดขึ้นเองว่า
“ยินดีมากถึงมากที่สุดที่คุณต้นโอ๊คที่แสนดีแต่งงานและอิงก็ขอฝากคุณต้นโอ๊คกับภรรยานะคะ”หล่อนหันไปหาเจ้าสาวบ้าง
“คุณต้นโอ๊คเป็นคนดีเป็นผู้ชายที่อบอุ่นที่อิงนับถือมาก อิงฝากเค้าด้วยนะคะคุณโชคดีมากจริงๆ ฉันยังแอบอิจฉาเลยขอให้รักกันตลอดไป”เจ้าหล่อนส่งตาปรอยๆ ที่แทบจะปิดให้ทั้งคู่
“และมีสิ่งหนึ่งที่อิงอยากจะบอกให้คุณต้นโอ๊คได้รู้ก่อนที่จะสายไปกว่านี้ คุณต้นโอ๊คฟังดีๆนะคะ...อิงจะบอกแล้ว”หล่อนหันไปมองต้นโอ๊คด้วยแววตาหวานเยิ้มเกินบรรยาย ภูธนาส่ายหน้าอยู่ไกลๆใจร้อนลน
“ไม่นะยัยอิง”บูรณายกมือขึ้นปิดปากหากอิงแก้วเมาจนคุมสติไม่อยู่อาจจะพูดความในใจที่ไม่เคยได้บอกไปจะทำให้หล่อนกลายเป็นตัวตลกที่น่าอายในสายตาคนอื่นๆ นับตั้งแต่บัดนี้ไปแน่เช่นเดียวกับกิตติ กรวิท หนูรินและพิมพาที่กำลังรอลุ้นอยู่ล่างเวที
“หนู...หนูอิงระ...” สายตาทุกคู่นับร้อยจดจ้องไปบนเวลาทีอ้างปากค้างตั้งใจฟังอย่างจดจ่อแต่ภูธนากลับขึ้นมาปรากฏตัวบนเวทีโดยไม่ไม่ได้นัดหมายจับเจ้าหล่อนขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมกอด ใช้ช่วงเวลาโกลาหนหนีลงมาท่ามกลางแสงชัตเตอร์ในวูบวาบอิงแก้วหมดสตินอนหมดสติหลับตาพริ้มแต่คนที่ตกใจไม่น้อยคงไม่พ้นเหล่าผู้คนที่รู้จักทั้งสองเป็นอย่างดี ภูธนาฝ่าฝูงคนออกไปจากงานจนสำเร็จสร้างความฮือฮากันอยู่ไม่น้อย หนูรินลุกออกจากโต๊ะวิ่งตามออกมาแต่ก็ไปไม่ทันได้แต่ตกตะลึงในพฤติกรรมของภูธนา รวมถึงกิตติเช่นกันที่ตามออกมาแต่ก็เห็นไกลๆ ว่าภูธนาอุ้มอิงแก้วขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 54 22:12:15
| จากคุณ |
:
คุณหนูแจ่มใส  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ค. 54 22:33:46
|
|
|
|
ปลายหมอกและดอกหญ้า ตอนที่ 15
