ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 2 (ตื่นจากความฝัน...กลับสู่ชีวิตจริง)   กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   หญิงสาวกรีดร้องอย่างสุดเสียงกับสภาพของแฟนหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลง   เสียงกรีดร้องโหยหวนของหญิงสาวข้างกายทำให้ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ ต้องสะดุ้งตื่นจากนิทราอันแสนหวานกลางดึก ร่างของเธอนอนดิ้นกระสับกระส่าย ทั้งยังจิกทึ้งผมตัวเองราวกับคนเสียสติจนชายหนุ่มต้องร้องเรียกให้เธอตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายพร้อมกับเขย่าร่างบางนั้นแรงขึ้นเมื่อเธอยังไม่มีทีท่าว่าจะคืนสติแต่อย่างใด   ไม้ใช้เวลาในการปลุกอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่คนร่างบางตรงหน้าค่อยปรือตาขึ้นมาช้า ๆ พร้อมกับหยาดน้ำใสที่ไหลออกมาจากดวงตากลมโตคู่นั้น ภาพที่เห็นตรงหน้าหลังจากคืนสตินั้นพร่าเลือน หลังจากนั้นจึงค่อยกระจ่างชัดขึ้นทีละน้อยเมื่อเธอกระพริบตาถี่ ๆ เพื่อไล่น้ำใส ๆ ที่ยังคลอเบ้าอยู่ให้ไหลออกไป ใบหน้าคมฉายแววกังวลระคนห่วงใยแฟนสาวอย่างชัดเจน...ช่วงหลังมานี้เขามักจะเห็นเธอนอนฝันร้ายแทบทุกคืนจนเริ่มรู้สึกไม่สบายใจนัก   หญิงสาวยังคงนอนหอบหายใจถี่ เพราะความตื่นเต้นและหวาดผวาจากภาพในความฝันเมื่อครู่อยู่ใต้ร่างของคนตัวโตราวกับเหตุการณ์ที่น่ากลัวนั้นเกิดขึ้นจริง เธอยังคงตัวสั่นจนเขาต้องปลอบประโลม และตอนนี้ร่างกายเธอก็ต้องการออกซิเจนมากเป็นพิเศษ เขาจึงบอกให้เธอหายใจเข้าลึก ๆ เผื่อว่าจะรู้สึกดีขึ้น...หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะยกมือเรียวเย็นเฉียบที่ยังสั่นระริกขึ้นมาสัมผัสกับใบหน้าคม ความอบอุ่นจึงแผ่ซ่านมายังคนร่างบางเมื่อเธอสัมผัสเขา แววตากลมโตฉายแววโล่งใจที่ยังเห็นเขาปลอดภัยดี ไม่ได้เป็นอันตรายใด ๆ อย่างในฝัน มือหนาเอื้อมออกไปสัมผัสแก้มนวลก่อนใช้นิ้วหัวแม่มือไล้หยาดน้ำใสออกจากแก้มนวลนั้น อย่างแผ่วเบา เพียงเท่านั้น...หญิงสาวก็โผร่างเข้าหาคนตัวโตราวกับว่าเขาจะหายตัวไปหากเธอไม่กอดรั้งไว้ก่อนจะปล่อยโฮอย่างสุดกลั้น   ไม้ปล่อยให้เธอได้ปลดปล่อยอย่างเต็มที่จนเธอรู้สึกดีขึ้นโดยไร้คำพูดปลอบใจใด ๆ มีเพียงมือหนาที่ลูบเรือนผมขึ้นลงอย่างแผ่วเบาเพื่อถ่ายทอดความอบอุ่นเท่านั้น เมื่อร่างบางรู้สึกดีขึ้นจึงผละออกจากอกเขา ดวงตากลมโตนั้นเริ่มบวมช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ริมฝีปากบางเริ่มขยับเอ่ยพูด เสียงแหบแห้งสั่นเครือ นั้นทำให้ชายหนุ่มต้องตั้งใจฟังเป็นพิเศษ   “พู่ดีใจที่ไม้ไม่ได้เป็นอะไร พู่ฝันน่ากลัวมาก” เขามองหน้าอีกฝ่ายเพื่อให้เธอรู้ว่าเขาพร้อมจะรับฟังทุกเรื่อง ขอเพียงเธอเอ่ยปากเล่ามาเท่านั้น หญิงสาวเริ่มเล่าความฝันให้อีกฝ่ายฟังในขณะที่มือหนายังกอบกุมมือบางนั้นอย่างให้กำลังใจ   “พู่ฝันว่าไม้...ฝันว่าไม้...” เธอไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยคำนั้นออกมา แค่เธอคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงก็แทบจะทนไม่ได้แล้ว   “ฝันว่าอะไร...ฝันว่าไม้ตายอย่างนั้นเหรอ” เขาพูดตามที่เขาคาดเดาจากอาการของแฟนสาว ส่งผลให้ดวงตากลมโตคู่นั้นเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิมเมื่อเขาเอ่ยคำที่แสนจะน่ากลัวนั้นออกมา เธอตั้งท่าจะปล่อยโฮอีกครั้ง เขาจึงรีบปลอบใจว่า   “โถ...พู่คนดีของไม้ โบราณว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะ ถ้าฝันว่าใครตายแสดงว่าเราต่ออายุให้คนคนนั้นอีกหนึ่งปี...พู่เคยได้ยินไหม” เธอพยักหน้าช้า ๆ กับคำพูดของเขา...ใช่...เธอเคยได้ยิน...ไม่สิ...เธอเคยใช้คำพูดนี้ปลอบใจเพื่อนคนอื่น ๆ ด้วยซ้ำไปเมื่อยามที่ใครก็ตามมาเล่า เรื่องราวความฝันทำนองนี้ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นกับตัวเองเธอกลับไม่ได้นึกถึงประโยคนั้นเลย เธอเพิ่งเข้าใจความรู้สึกหวาดหวั่นนั่นอย่างกระจ่างชัดเมื่อเธอเจอกับตัวเอง...   “ไม่มีอะไรหรอกพู่ อย่าคิดมาก มันเป็นแค่ความฝัน พอเราตื่นขึ้นมาฝันนั้นก็จบ...พู่ก็เห็นแล้วนี่ว่าไม้ไม่ได้เป็นอะไร ไม้ยังแข็งแรงอยู่ดี...ไม่ใช่เหรอ” เธอยิ้มบาง ๆ หากแต่ยังไม่คลายความกังวลลงเสียทีเดียว   “ค่ะ” เธอรับคำแผ่วเบา ชายหนุ่มส่งยิ้มอบอุ่นให้เธอ ทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง เธอเห็นดังนั้นจึงรีบคว้าข้อมือหนานั้นทันที ถามว่าเขาจะไปไหน เขาจึงบอกว่า...เดี๋ยวไม้มานะพู่ แป๊บเดียวเอง...เธอจึงปล่อยมือออกโดยดี เมื่อร่างสูงเดินออกไปจากห้องโดยที่ยังแง้มประตูเอาไว้เพื่อให้เธออุ่นใจ เธอก็ครุ่นคิดถึงสาเหตุของความฝันอันน่ากลัวนั่น เป็นเพราะเธอว่างงานนานเกินไปหรือเปล่านะ หรือว่าจะอ่านนิยายสยองขวัญในอินเตอร์เนตมากเกินไป สงสัยต้องเลิกอ่านชั่วคราวซะแล้ว...เธอคิด   ไม้เดินกลับมาพร้อมกับน้ำเย็นหนึ่งแก้ว เขาปิดประตูห้องนอนก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ เอามือแตะไหล่บางเบา ๆ เมื่อเห็นว่าเธอยังคงจมอยู่กับความคิดตัวเองจนคิ้วเรียวขมวดมุ่น เธอสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือออกไปรับแก้วน้ำนั้นมาและยกขึ้นดื่มทันทีด้วยความกระหาย น้ำเย็นแก้วโตช่วยให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นเล็กน้อย เมื่อดื่มจนหมดแล้วเธอก็ส่งแก้วเปล่านั้นคืนให้กับแฟนหนุ่มไป เขารับมาและวางมันไว้บนโต๊ะหัวเตียงก่อนจะดันร่างของเธอลงนอนและกระชับผ้าห่มให้เธอ ร่างบางขยับกายเข้าหาความอบอุ่นจากคนตัวโตในทันทีที่เขาล้มตัวลงนอนข้าง ๆ ชายหนุ่มจึงตระกองกอดร่างบางนั้นจนเข้าสู่นิทราไปทั้งคู่   ชมพู่ตื่นนอนขึ้นมาในช่วงสายของวัน...รู้สึกสดชื่นขึ้นกว่าเดิมหลังจากได้นอนเต็มอิ่ม เธอหาวหวอดใหญ่และบิดขี้เกียจจนสุดแขนก่อนจะลุกไปรูดม่านสีครีมให้เปิดออก แสงแดดยามสายจึงสาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้ทั้งห้องสว่างไสวขึ้นมาทันที   ร่างบางเดินเข้าไปในส่วนของครัว เธอจึงได้เห็นข้อความสั้น ๆ ที่เขียนบนกระดาษโพสอิทด้วยลายมือที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขาแปะไว้หน้าตู้เย็น   ‘ถ้าตื่นแล้วก็อย่าลืมทานแซนวิซทูน่าที่ไม้ทำไว้ให้นะครับคนดี ไม้ใส่ผักเยอะ ๆ อย่างที่พู่บอกด้วยนะ แต่ไม้แอบหยิบไปทานชิ้นหนึ่งล่ะ พู่คงไม่หวงใช่ไหม (^.^) เมื่อเช้าเห็นพู่นอนหลับสบายไม้ก็โล่งอก ตื่นขึ้นมาคงหน้าตาสดใสแต่ตาบวมปูดเป็นปลาทองแน่นอน อิอิ ล้อเล่นครับ อย่าคิดมากนะพู่...ไม้รักพู่นะครับ’   เธออ่านข้อความนั้นจบพร้อมกับรอยยิ้มสดใสที่ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าเรียว เธอยกจานแซนวิซออกตั้งไว้ข้างนอกเพื่อให้คลายความเย็นลงก่อนจะไปจัดการทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยอย่างอารมณ์ดี   '''''''' แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 20:17:48 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 21:20:46 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 20:53:04 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 20:52:40

ความคิดเห็นที่ 2 ในช่วงบ่ายหลังอาหารมื้อเที่ยง ไม้รู้สึกง่วงนอนเป็นพิเศษ เขาหาวหวอดใหญ่ไปหลายรอบสำหรับวันนี้ เนื่องจากแฟนสาวที่นอนข้างกายมักนอนฝันร้ายจนทำให้เขาต้องตื่นขึ้นมากลางดึกบ่อย ๆ ในระยะหลังมานี้ ซึ่งกว่าที่เขาจะข่มตาหลับต่อได้อีกครั้งก็เกือบรุ่งเช้าแล้ว ทำให้ช่วงนี้เขามาทำงานด้วยความอ่อนเพลียกว่าปกติ จึงต้องพึ่งกาแฟในปริมาณที่มากกว่าเดิมเพื่อให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่า   ชายหนุ่มลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนขยับกายเล็กน้อย มือหนายกขึ้นตบลงบนต้นคอเบา ๆ แล้วหันซ้ายขวาเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการนั่งทำงานนาน ๆ จากนั้นจึงเดินไปในส่วนของห้องครัวที่อยู่ไม่ไกลจากห้องทำงานของเขานักพร้อมกับแก้วกาแฟส่วนตัวที่แฟนสาวเป็นคนซื้อให้ตอนที่เขาได้งานที่นี่ทำ   ในห้องครัวนั้นมีเพียงคุณป้าแม่บ้านที่กำลังนั่งพักผ่อน และทานมื้อเที่ยงน่าอร่อยที่ทำเองจากบ้านหลังจากทำหน้าที่ในส่วนของแกเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสียงวิทยุคลื่นเพลงลูกทุ่งที่เปิดให้ดังพอที่แกจะได้ยินแต่ก็ไม่ดังจนออกไปรบกวนคนทำงานด้านนอกนั้นทำให้ผ่อนคลายและมีความสุขเล็ก ๆ ระหว่างวันได้เหมือนกัน เขาจึงส่งยิ้มทักทายให้แกก่อนจะเดินไปชงกาแฟสำหรับตัวเอง   กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นลอยขึ้นมาเตะจมูกชายหนุ่ม เขาเอ่ยขออนุญาตคนสูงวัยกว่าก่อนจะนั่งลงเมื่ออีกฝ่ายไม่ขัดข้อง ชายหนุ่มนั่งจิบกาแฟพลางชวนแกคุยเรื่อยเปื่อย ด้วยความที่แกเป็นคนที่ชอบคุยทำให้เขาชอบมานั่งฟังแกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ตั้งแต่วัยเด็กของแกจนถึงตอนเป็นสาวแก้ง่วงอยู่บ่อยครั้ง และเขาเองก็มักจะหัวเราะกับเรื่องเปิ่น ๆ ของแกที่แกเล่าให้ฟังอย่างออกรสโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...เสียงเพลงลูกทุ่งถูกเปิดคลอไว้เบา ๆ ในขณะที่แกคุยกับเขาไปด้วย แต่นั่นก็ไม่ได้ดึงความสนใจของแกจากเรื่องที่กำลังเม้าท์ได้เลย   ชายหนุ่มขอตัวกลับไปทำงานที่ค้างไว้เมื่อได้เวลาเข้างานโดยปล่อยให้ป้าแม่บ้านได้ทานข้าวเสียที หลังจากปล่อยให้แกเม้าท์จนเสียงแหบเสียงแห้ง เขาเดินกลับมาถึงโต๊ะก่อนวางแก้วที่ยังมีกาแฟเหลืออีกครึ่งหนึ่งไว้บนโต๊ะทางมุมซ้ายมือและเริ่มทำงานที่ค้างไว้ต่อ...แรงสั่นน้อย ๆ จากมือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงเรียกความสนใจจากงานที่เขาทำอยู่ เขาคว้ามันขึ้นมากดดูเมื่อหน้าจอปรากฏคำว่า “มีข้อความใหม่ 1 ฉบับ”   ‘วันนี้พู่ออกไปข้างนอกนะคะไม้ อากาศดีพู่ก็เลยอยากไปเดินเล่นข้างนอกสักหน่อยแก้เบื่อน่ะค่ะ (^-^) อ้อ...แซนวิซวันนี้อร่อยมากเลยค่ะ พู่จัดการเรียบเลย อิ่มมาก ๆ ขอบคุณนะคะ เย็นนี้เจอกัน...คิดถึงค่ะ จุ๊บ ๆ (^3^)’   เขาอ่านจบก็ส่งข้อความกลับไปทันทีพร้อมรอยยิ้มที่ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าคม   ‘ดูแลตัวเองด้วยนะครับ ถ้าไม้เลิกงานแล้วจะรีบโทรหาพู่เลยนะ...ไม้ก็คิดถึงพู่เหมือนกันครับที่รัก จุ๊บ ๆ ครับ (^3^)’   เขาอมยิ้มกับหน้าจอก่อนที่จะกดส่งข้อความออกไป ยังไม่ทันที่เขาจะเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกง มือถือก็สั่นเตือนอีกครั้ง   ‘ค่ะ...ไม้ อย่าลืมตั้งใจทำงานนะคะ เย็นนี้เจอกันค่ะ (^o^)’   เขาอ่านจบก็รีบเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงทันทีและรีบทำงานส่วนที่เหลืออย่างมีความสุขตลอดช่วงบ่าย   '''''''' แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 20:19:43 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 21:24:20 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 20:55:53

ความคิดเห็นที่ 3 ร่างอ้อนแอ้นของหญิงสาวร่างสูงโปร่งอกดินระเบิดในชุดแซคยาวเหนือเข่าสีชมพูอมส้ม สวมคู่กับรองเท้าส้นสูงสีเดียวกันลุกจากโต๊ะเพื่อตรงมายังโต๊ะของชายหนุ่ม ก่อนจะกระแอมเบา ๆ เพื่อให้เขาละสายตาออกจากงานที่ทำอยู่ชั่วครู่...เจ้าของโต๊ะเงยหน้าขึ้นสบสายตาอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ผิดกับอีกฝ่ายที่ส่งสายตาโปรยเสน่ห์มาให้อย่างไม่ปิดบัง...   ตัวเขารู้จักกับเธอคนนี้ตั้งแต่วันแรกที่เขาได้มาฝึกงานที่นี่ในช่วงเทอมสุดท้ายของการศึกษา ด้วยลักษณะนิสัยที่คล้ายกันทำให้ทั้งสองสามารถพูดคุยกันอย่างถูกคอและสนิทกันอย่างรวดเร็วจนน่าแปลกใจ จนกระทั่งวันสุดท้ายของการฝึกงาน พี่ ๆ ที่บริษัทก็จัดปาร์ตี้เล็ก ๆ เพื่อเลี้ยงส่งน้อง ๆ ฝึกงาน เธอดูเสียใจที่จะไม่ได้เจอหน้าเขาอีกแล้ว แต่เขาก็ให้สัญญาว่าจะติดต่อเธอเหมือนเดิมเหมือนตอนที่เขาฝึกงานที่นี่ ทำให้เธอมีรอยยิ้มสดใสขึ้นมาอีกครั้ง   หลังจากนั้นเพียงสามเดือน เขาได้รับโทรศัพท์จากเธอว่าทางบริษัทต้องการรับเขาเข้าทำงานซึ่งสร้างความยินดีให้แก่เขาเป็นอย่างมาก เขาขอบคุณอีกฝ่ายอย่างจริงใจก่อนจะวางสายไป...สองอาทิตย์ของการรอคอยของหญิงสาวได้สิ้นสุดลงเมื่อไม้ได้มาปรากฏตัวที่บริษัทในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว ผูกไทด์สีน้ำเงินกรมท่ากับกางเกงสแลคสีดำ ไม้ดูหล่อเหลาไม่น้อยในสายตาเธอและผู้หญิงคนอื่น ๆ เสน่ห์ของเขาทำให้ผู้หญิงในบริษัทต่างเข้ามาขายขนมจีบกันไม่เว้นวัน และชายหนุ่มก็ยอมรับไมตรีของพวกเธอเหล่านั้นโดยไม่ให้ก้าวล้ำเกินกว่าความเป็น ‘เพื่อน’ แม้แต่คนเดียว เพราะเขามีชมพู่อยู่ในใจอยู่แล้วและใจเขาก็ยังมั่นคงกับเธอไม่เปลี่ยนแปลง ยกเว้นผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่ไม่ยอมรักษาระยะห่างไว้เหมือนเดิมและพยายามที่จะก้าวล้ำเข้ามาอย่างไม่ลดละ ทำให้ความรู้สึกดีที่เขามีให้แปรเปลี่ยนเป็นความอึดอัดแทน   เธอเป็นรุ่นพี่ที่เข้ามาทำงานก่อนเขาเพียงสองปี แต่ด้วยความสามารถที่เธอมีทำให้บริษัทเลื่อนตำแหน่งเธอให้เป็นรองหัวหน้าฝ่ายบัญชีเมื่อสามเดือนที่แล้ว ส่วนตัวเขาเองก็ให้ความเคารพนับถืออีกฝ่ายด้วยใจจริงเพราะเขาเองก็ได้เรียนรู้งานหลายอย่างจากเธอด้วยเช่นกันตั้งแต่ตอนฝึกงานจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งเขาถือว่าเธอมีบุญคุณต่อเขาไม่น้อยเลยทีเดียว แต่เมื่อเธอเข้ามาสานสัมพันธ์ด้วยการหวังผลบางประการกับเขาทำให้ความสนิทสนมนั้นลดน้อยลงไปจนชายหนุ่มสร้างกำแพงขึ้นมาป้องกันโดยไม่รู้ตัวทุกครั้งที่พบกัน   เมื่อความสัมพันธ์และท่าทีของชายหนุ่มที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ทำให้หญิงสาวเพิ่มความพยายามให้มากขึ้นกว่าเดิม และไม่ปกปิดความรู้สึกในใจอีกต่อไป ตัวของไม้เองเป็นผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาเยอะคนหนึ่ง การแสดงออกของเธอตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจนถึงทุกวันนี้ ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าคนตรงหน้ามีใจให้เขาตั้งแต่แรกพบ หากแต่เขาคิดว่าเธอมีนิสัยน่ารักและเขาก็รักเธอเหมือนพี่สาวจึงไม่คิดตัดรอนความสัมพันธ์ให้เธอเสียใจ แต่มาถึงตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าตัดสินใจผิดมหันต์ที่ปล่อยให้เรื่องราวดำเนินไปเช่นนี้ อีกทั้งเธอยังพยายามที่จะเอาใจและหว่านเสน่ห์ใส่เขาอยู่บ่อย ๆ จนบางครั้งสิ่งนั้นก็ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก และเขาเองก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะยับยั้งชั่งใจได้ทุกครั้งไปหากได้อยู่ใกล้ชิด ดังนั้น เขาจึงเลือกวิธีที่จะอยู่ไกลจากเธอให้มากที่สุดเพราะไม่อยากให้เรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้นให้ตัวเองได้เสียใจภายหลัง แต่ตัวเธอเองก็พยายามที่จะรุกเขาไม่ยอมถอยเช่นกัน เขาจึงต้องตั้งรับสถานการณ์ทุก ๆ วันจนปวดหัว   “วันนี้คุณน้ำฝนมีอะไรให้ผมช่วยครับ” เขาเอ่ยถามออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ และหวังว่าคงจะไม่มาขอร้องเรื่องที่เขาปฏิเสธไม่ได้หรอกนะ หญิงสาวส่งยิ้มพราวเสน่ห์ให้อีกฝ่ายที่ยังคงปั้นหน้านิ่ง ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ด้วยหวังว่าเขาจะยิ้มตอบกลับมาบ้าง   “แหม...ทำไมเรียกคุณละคะ ฟังดูห่างเหินยังไงก็ไม่รู้สิ...เรียกพี่ฝนเหมือนเดิมสิจ๊ะน้องไม้” เธอพยายามทำตัวสนิทสนมเหมือนเดิมแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่รับรู้ใด ๆ เลยก็ตาม แต่เธอถือคติที่ว่า “ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก” เมื่อเขาเห็นอีกฝ่ายยังไม่ยอมบอกธุระจริง ๆ สักที เขาจึงต้องจำยอมทำตามความประสงค์ของเธอเพื่อตัดปัญหา   “พี่ฝนมีอะไรให้ไม้ช่วยครับ” เธอยิ้มอย่างพอใจที่ชายหนุ่มยอมทำความต้องการของเธอแม้ว่าจะไม่เต็มใจนักก็ตามที   “วันนี้ตอนเย็น ไม้มีธุระที่ไหนหรือเปล่าจ๊ะ” สายตาแวววับนั้นต้องการให้เขาตอบว่าไม่มี หากแต่คำตอบของเขาทำให้รอยยิ้มยั่วยวนนั้นหายไปแทบทันที   “พอดีวันนี้ผมมีนัดแล้วครับพี่ฝน ไม่ทราบว่าพี่ฝนมีอะไรหรือเปล่าครับ” เขาถามหน้าตาย แม้ว่าจะไม่มีนัดที่ไหนเขาก็จะไม่ยอมไปไหนกับเธอสองต่อสองอย่างเด็ดขาด   “ถ้าไม้มีธุระก็ไม่เป็นไรจ้ะ พี่แค่อยากจะขอติดรถกลับบ้านสักหน่อย พอดีรถพี่เอาไปซ่อมน่ะ...สงสัยวันนี้คงต้องกลับแท็กซี่เองแล้วล่ะ” เธอแกล้งตีหน้าเศร้า หวังให้เขาเห็นใจแต่การกระทำเสแสร้งนั่น มีหรือว่าคนอย่างเขาจะดูไม่ออก   “ถ้างั้นพี่ฝนก็ติดรถพี่โก้กลับก็ได้นี่ครับ บ้านพี่สองคนไปทางเดียวกันเหมือนกันนี่ครับ” เขาเสนอทางให้อีกฝ่าย แม้ว่าเขาจะทำเป็นเฉยชาหากแต่ใจลึก ๆ แล้วก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะชายหนุ่มทราบมาว่าซอยเข้าบ้านของเธอค่อนข้างเปลี่ยวและมีข่าวปล้นชิงทรัพย์อยู่บ่อย ๆ หญิงสาวทำหน้าผิดหวังและยอมถอยไปตั้งหลักแต่โดยดี   “ไม่เป็นไรจ้ะ” เธอพูดจบก็เดินกลับยังโต๊ะของตัวเองอย่างคนเสียความมั่นใจพร้อมกับเสียงซุบซิบไล่หลังของคนในแผนกที่จับจ้องความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่อย่างอยากรู้อยากเห็น แต่ชายหนุ่มไม่คิดจะสนใจคำพูดไร้สาระเหล่านั้นแม้แต่น้อย   '''''''' แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 20:21:32 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 09:54:22 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 20:57:51

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่านและเขามาเม้นต์ รวมถึงคนที่เข้ามาวิ่งเล่นที่ทำให้กระทู้คึกคักไม่น้อยเลยนะคะ ********************** เป็นคนแรกหรือเปล่าหว่า? จากคุณ : เซโก้4 ดีใจด้วยนะคะที่ได้มาเป็นคนเจิมกระทู้ ********************** คนที่ฉอง  เค้าอั้นกิ๊ฟไว้ให้หนูนูเป็นกิ๊ฟสุดท้ายในเดือนนี้ หลังจากนี้ก็หมดแล้วหมดเลยจนกว่าจะเดือนหน้าและ  จากคุณ : รุริกะ กิ๊ฟท์หมดกันเป็นทิวแถวเลยเดือนนี้ แหะ แหะ ********************** ชอบ! ดูใสๆ อ่านแล้วรู้สึกสบายๆ มีอยู่อันนึงที่ชอบที่สุดที่บอกว่า "ในที่สุด...บาดแผลก็แยกออกจากกันได้เป็นผลสำเร็จ" อิอิ อ่านแล้วเห็นภาพความพยายามของผู้ร้ายเลย :) จากคุณ : Kiwi_brown คนเขียนก็พยายามไม่ต่างจากผู้ร้ายเหมือนกันค่ะ ********************** หายแล้วๆ ^__^ จากคุณ : รุริกะ ดีจัง อย่าลืมไปลองทำตามที่เค้าแนะนำดูนะคะพี่จ๋าว ********************** หวานอยู่ดีๆ มาเจอฉากโจรซีอุยซอมบี้ ทำเอา จะเป็นลม.......สลบ เอืื๊อกซ์ บทบรรยายเขียนได้ดีเกินความคาดหมายเลยล่ะครับ ทั้งฉากในห้องนอน ในถนน และฉากกินเครื่องใน โจรอยากได้สร้อย หรืออยากกินคนกันแน่ ผิดธรรมชาติ ไม่ปกติ ทั้งคนและเหตุการณ์สถานที่ แต่ท่าทางพี่แกจะอรอย ไม่ใช่คนแล้วนะแบบนี้ ฮี่ๆๆๆ (เก็บกดมาจากที่คนเขียนถูกไล่ตามจับกินเป็นประจำหรือเปล่านี่) ^^ เป็นลม...สลบต่อ จากคุณ : GTW ย่ามาทำเป็นอ่อนไหวแถวนี้นะคะ เค้าเอาคุณจีเป็นต้นแบบความโรคจิตเลยนะเนี่ย ********************** สวัสดีชาวโลก แปะไว้ก่อนนะทั้งกีบ ทั้งอ่าน ... จุ๊บๆ จากคุณ : แพรวดาว หวัดดีค่ะ ********************** เข้ามาอ่านค่ะ..หลอนเลย!!!บรื้ออออ จากคุณ : เอริชา เขียนไป ขนลุกไปค่ะ ง่วงด้วยเพราะปั่นสด เอิ๊ก ********************** หวานอยู่ดีๆ ไมกลายเป็นงี้ไปได้อ่า จากคุณ : อรุสา (npuiy) ตัดอารมณ์ฉับเลย อิอิ ********************** เอ่อ...ท่าทางคุณนูจะติดเชื้อจารย์จีเข้าเสียแล้ว แล้วจะเป็นไงต่อไปเนี่ย จากคุณ : zoi ติดเชื้อแบบขั้นรุนแรงด้วยค่ะคุณโส่ย ********************** มีทางเลือกอยู่ 2 ทางในการรักษาน้องพู่ 1. พาไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษาอาการ 2. พาไปพบอาจารย์จีเพื่อบำบัดแบบ "หนามยอกต้องเอาหนามบ่ม" จากคุณ : เซโก้4 วิธีรักษาที่สองมัน...แบบว่า...นะ ********************** สรุปว่าชมพู่ รูปร่างบาง หรือ อวบอัด??? โธ่ไม้ ... ตายซะแล้ว ...เอ๊ะ หรือเดี๋ยวตอนหน้าจะฟื้นคืนชีพ เป็นซอมบี้...คริคริ เก่งใหญ่แล้วนะเรา ... รีบเขียนตอนต่อไปมาลงให้สมกับความเก่งเลย...ฮี่ๆๆ ให้ กับ จุ๊บ แทนกีบนะจ๊ะ จากคุณ : แพรวดาว ขอบคุณนะคะสำหรับเก็บตก คุณครูแพรวดาว ไม่ต้องมายอเลย เค้าไม่บ้ายอหรอก อิอิ ********************** หลงเข้ามาค่ะ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาหรอก เห็นกระทู้คึกคัก เลยเข้ามาบินเล่น จากคุณ : สีน้ำฟ้า เข้ามาบินเล่น ระวังถูกคุณแพรวดาวจับกินเล่นเหมือนกันนะคะ ********************** อ่ะ หนูนู ฟิวอ่านของแฝดพี่ มันพลิกจากด้านสว่างกลายเป็นด้านมืดเลยนะนั่น พอมาอ่าน ตอนสุดท้าย ตกลงนั่น มันน้องชายซีอุย หรือเปล่า บอกไม่ถูกอ่ะ เหมือนว่าอ่านเรื่องจริงอยู่ดีๆ แล้วกลายไปเป็นอ่านเรื่องเหนือธรรมชาติไป /เอาตอนหน้ามาลงไวๆ นะ แฝดพี่อยากรู้ว่ามันจะต่อเนื่องกันยังไง? ตอนนี้ในหัวแฝดพี่มันมีแต่เครืองหมาย ???????????  เต็มหัวไปหมดแล้ว อิ อิ อิ ปล. กิ๊ฟแฝดพี่หมดนะหนูนู เลยมีแต่ กำลังใจน้อยๆ ดวงนี้ให้แทน :-) จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เค้าก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไปเหมือนกันค่ะ ใกล้ออกทะเลแล้วค่ะ  มารับกำลังใจน้อย ๆ ด้วยค่ะ ********************** หนูนู...ถ้าจะใช้แบบหลัง ... ลองเปลี่ยนเป็น "คลี่ยิ้ม" ดูดีมั้ย เพราะ "คลายยิ้ม" มันคล้ายๆ ว่า กำลังยิ้มกว้างๆ แต่มีอะไรมาทำให้เซ็ง (เช่น เจอรูปน่ากลัวๆ เข้าไป) ยิ่งอธิบาย จะยิ่งงงมั้ยนะ??? ลองดูแล้วกันเนอะๆ ส่วนรูปร่างของชมพู่ ... แซวเล่นเฉยๆ จ้า เพราะคำว่าร่างบาง ... มันห่างหายไปจากพจนานุกรมของเค้านานแย้ว...งือออออ Y_Y #22 ... ตัวอะไรแว้บๆ เดี๋ยวจับมาสตั๊ฟเลยนี่ ...ฮี่ๆๆ แฝดพี่่่่่่ ... หนูนูเค้าทูอินวัน เริ่มติดมาจากนักเขียนหย่ายหลายๆ คนแถวนี้ล่ะ...ฮ่าๆๆ จากคุณ : แพรวดาว คลี่ยิ้ม...คลายยิ้ม ใช้จนงงไปโม๊ดดดดดดดดดดดดด คุณแพรวดาวยังร่างบางอยู่นะคะ ตัวเล็กกระทัดรัดด้วยล่ะ อิอิ ทูอินวันนี่มีอะไรบ้างคะ??? ********************** เจ่ยยยยย !! ^^' จับมาสตั๊ฟ .. บ่อแม่นจับมาเจี้ยะเด้อ (ปนกันมั่วเลย...คริคริ) ตัวเท่านั้น กินได้งัย ติดซอกฟันหมด ต้องกินแมวเท่านั้น !!!!!   จากคุณ : แพรวดาว มันก็คือคือกันนั่นแหล่ะค่า ********************** หนูนู  แฝดพี่ว่า มันจะเป็น  --- คลี่ยิ้ม---  มันเป็นลักษณะ ว่า กำลังจะยิ้ม ส่วน --- คลายยิ้ม--- แฝดพี่ไปนึกในลักษณะว่า ยิ้มแล้วคลายออกกลายเป็นไม่ยิ้ม เริ่มมึนแฮะ บอกแล้ว ว่าคิดแค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้ว เพราะรอยหยักมันมีน้อย 555 / ฝากถึงแฝดน้อง -  ก็หนูนูเค้าเล่นบทแบบ ตัดฉับ ไม่ให้เหลือ เยื่อใย เลยนี่ แฝดพี่ ก็ปรับตัวไม่ทัน คนมันกำลังอินไง อิอิ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ ก็แบบว่าอยากจะกระชากอารมณ์คนอ่านน่ะค่ะ ********************** เจ้ย.. ดุด้วย   จากคุณ : สีน้ำฟ้า ใครดุคะ เค้าไม่ดุนะ หมายถึงคุณแพรวดาวป่าว อิอิ ********************** Good Morning ครับ เช้านี้ท่าทางน่าอร่อยนะครับ จากคุณ : Psycho man 555 :) Good morning! คุณนู จากคุณ : Kiwi_brown นิ่งด้วยค่า ชาวโลกทุกคน   จากคุณ : แพรวดาว อรุณสวัสดิ์คุณจี คุณกีวี่ คุณแพรวดาว ********************** ถึงแว้ว ... ก็กลับบ้านได้แว้วววววว ... มาปั่นนิยายเลย จากคุณ : แพรวดาว เพิ่งถึงออฟฟิซเอง ยังไม่ทันจะทำงาน จะให้กลับบ้านแล้วเหรอคะ ********************** ใช่ จากคุณ : Psycho man นี่ก็เป็นไปกะคุณแพรวดาวด้วยแน่ะ ********************** ฮี่ๆๆ ... เห็นมะๆ กลับๆๆๆ คุณไซฯ ก็ด้วยแหละ เฟรี่ต้องวางพรุ่งนี้นะ อย่าลืม !!! (เหลือใครให้ทวงอีกหว่า...นึกๆๆๆ) จากคุณ : แพรวดาว เจ้าแม่มวงหนี้ เอ้ย...ทวงนิยาย ********************** ^ ไหลย้อนไปดู #4 แค่ตอบจดหมาย เธอก็ตอบไม่ค่อยจะทันละ เมื่อไรจะหมดนะนั่น ^^' จากคุณ : รุริกะ ไหลย้อนไปไกลเลยล่ะพี่จ๋าว ********************** ไม่รู้ใครมั่งที่ดุ รู้แต่ว่า..ไม่ปลอดภัยแน่ๆ แค่บินเล่น เค้าก็จะจับซะแระ.. บรื๋อส์ ตับๆ ๆๆ ตับๆ ๆๆ จากคุณ : สีน้ำฟ้า แฮ่ ********************** ตอบไม่ทัน ... งั้นมาหม่ำเชอรี่กันมั้ย ???? ... ลูกใหญ่ๆ หวาน กรอบ อร่อยมว้ากกกก !!! กินจนพุงกางเลยเนี่ย จะหมดโลแล้ว ^^' จากคุณ : แพรวดาว เค้าพุงกางอยู่แล้วเน้ กินเข้าไปพุงจะแตกเอาสิคะ ********************** เอ๋า ... คุณแจมมาบินตัดหน้าซะนี่ มาๆ ยอมให้จับสตั๊ฟซะดีๆ ไม่กินๆ เพราะแมลงนั่น (ถามหน่อยจิ ตัวอะไรเหรอ???) แห่ะๆ กินยังไงก็คงไม่อิ่ม ^^' ปล. สองปีที่แล้วเค้าไปพีพี ทำไมไม่เจอคุณแจม??? จากคุณ : แพรวดาว ตัวกระจิ๊ดริด ไปตั้งสองปีที่แล้วเน้ ********************** อยากกินลิ้นย่างจังเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย +++++!!!!! จากคุณ : แพรวดาว ตับหวาน เนื้อย่าง เนื้อแดดเดียว ยำเล็บมือนาง ตับบ่าง ซี่โครงทอด ลาบ ก้อย ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : Psycho man ตับบ่าง !!! พัฒนาจากตับแมวไปลิง ค่าง บ่าง ชะนี แล้ว ^^' แหมๆๆ ... สงสัยน้องใหม่ 2 คนแบ่งงานไปเยอะนะนี่ ถึงได้ว่าง...ชิส์!!! จากคุณ : แพรวดาว เมื่อเช้า เอาตับหมูมาบดให้เจ้าเหมียว ทำไปน้ำลายสอไป.... นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าเจ้าเหมียวมาเกาะขอบประตู ร้อง เหมี๊ยว กันเสียงขรม ก็ว่าจะกินเองสดๆ ซะให้เกลี้ยง แล้วค่อยไปหาซื้อปลาทูมันให้แทน 555 เฮ้ย...อยากกิน ตับหนูนู  เอ๊ยยย  ไม่ใช่ ไม่ใช่  ตับหมู หน่ะ  ฮี่ ฮี่ ฮี่ ;D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ อ๋อย...มีแต่คนน่ากลัว ๆ ทั้งนั้นเลย งืออออออออออออออ ********************** กร๊ากกกกก ... คริคริ ไหนๆ มาจุ๊บก่อนดิ๊แฝดพี่ จากคุณ : แพรวดาว ตอนรักกันก็จุ๊บกัน พอโกรธกันก็คงจะดูดหัวกันเองล่ะ ฮ่า ๆ ********************** คำถามนี้มีสองคำตอบ ตับบ่าง คำตอบแรกคือ ตับย่าง แต่พิมพ์ผิด ตับบ่าง คำตอบสองคือ ตับบ่าง ที่ตัวเหมือนชะนี ที่เค้าเรียกว่า ลิง ค่าง บ่าง ชะนี ไง แต่ให้เดา เจ้าตัวคงตอบว่า ตับบ่างย่าง แน่แท้ ^^' จากคุณ : แพรวดาว เฉลย ....ตับบ่างย่าง อย่างที่คุณแมวดาวบอก และแถม ตับคุณแอนูย่างครับ ฮี่ๆ จากคุณ : GTW แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ********************** ^ ^ ^ ไม่ต้องมาเฉลยเอาใจเลย ... ชิส์ !!! ไปสอนงานน้องๆ เลย อย่าอู้ ... ปั๊ด อู้บ่อจ้างเด้อ ^^ จากคุณ : แพรวดาว อู้งานมาวิ่งเล่นกันถ้วนหน้า เฮะ ********************** เข้ามาอ่านด้วยครับ คุณหนู... จากคุณ : tiger18 แวะมาบ่อย ๆ นะคะ ********************** จิตดี..ไอ้โจรนี่ ชอบ ชอบ...มาต่อเร็วๆ นะ...^o^ จากคุณ : am_piggy คนอ่าน คนเขียน โรคจิตทั้งนั้น ฮ่า ๆ ********************** แวะมาจุ๊บน้องสาวก่อนนอนล่ะ  ไนท์ ๆ  จ้า   จากคุณ : รุริกะ จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบ ********************** มาเดินเล่นครับ จากคุณ : เซโก้4 มาเดินเล่นบ่อย ๆ นะคะ ********************** คะ..ตัวนั่น ผีเสื้อตัวน้อยกำลังกะพือปีก พยายามบินหนีแมว ที่ไล่ตะครุบค่ะ ใช้ขาจุ้นก้นแมวไปทีหนึ่ง ก่อนจะกดชัตเตอร์ถ่ายภาพนี้ หงะ.. ไม่ได้เตะ จริงๆ นะ ก็แมวออกจะน่ารัก ... สองปีก่อน แจมอยู่เปิดร้านอยู่ริมทางขึ้นจุดชมวิว ตอนนี้ย้ายมาอยู่ สามแยกลงหาด.. หน้าโรงแรมคาสิต้าค่ะ ^^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า เค้ากลัวผีเสื้อ งืออออออออออออออออออ ********************** คุณนู... ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ก่อนออกเดินทางคืนนี้ จะเอาดินสอวิเศษมาฝาก...เป็นดินสอของ JK ถ้ามีไว้ในครอบครองจะเขียนนิยายแบบลื่นไหล..ปรื้ดๆๆ อิอิ จากคุณ : Kiwi_brown มารอรับค่ะ ********************** มาแอบดูแอนูตอบจดหมาย ^^ ตอบเสร็จแล้วเนะ เขียนนิยายต่อเลยนะ จากคุณ : รุริกะ แง้วววววววววววววววววววววววววว ********************** อ่านจบบทแล้วเหลือบมองชื่อตอน ขอแย้งว่าความหลอนนี่ไม่ได้มาแค่เค้าลางหรอกค่ะ จัดซะเต็มเลยต่างหาก ^_^ เห็นด้วยกะหลายท่าน ดูท่าคุณนูจะติดเชื้อ (?) คุณ GTW เข้าเสียแล้วซิ อิ ๆ จากคุณ : จันทร์พันฝัน มาเต็มจนหมดมุกแระค่ะคุณจันทร์ ********************** แหะ แหะ กึ๋ยๆ คุณนู ดินสอวิเศษ JK เราติดไว้ก่อนนะ อิอิ กำลังนำเข้าคงไม่ทันวันนี้ :) เขียนตอนต่อไปมาอ่านเร็วๆเน้อ จากคุณ : Kiwi_brown เสียใจ เค้าอยากได้ ********************** ถ้าไม่มีดินสอไม้ เอามาให้เค้าก็ได้ค่ะ ดินสออะไรเค้าก็เอาทั้งนั้น ยกเว้น ~~~~~~~ ดินสอสีน้ำฟ้า !!!!! (กร๊ากกกกกกกกก ได้สองเลย) คริคริ แต่ช้าแต่ อะล้อเล่น ๆ ๆ ๆ ๆ คุณกีวี่จะไปไหนค้า? ไปด้วย ๆ ๆ ๆ จากคุณ : แพรวดาว 555+ คุณแพรวดาวชอบเที่ยวนิ ********************** คริคริ ... นั่นสิ ไปไหนน้า???? แม้ะ ... เค้าไปคุยเรื่องงานนอกรอบจ้า หนุ่มเดียว แต่สองสาว พอใจยัง??? ^___^ จากคุณ : แพรวดาว นึกว่าแอบไปจู๋จี๋กับชายหนุ่มสองต่อสองซะอีก ********************** โสดครับ^^ จากคุณ : Psycho man คุณไซโคบอกว่าคุณแพรวดาวโสด ********************** ที่จริงตอนซื้อแหวน คุณแมวดาวซื้อใส่นิ้วกลางครับ ที่ร้านก็ใส่พอดี พอกลับมาถึงบ้าน เธอทานขาแมว เลยอ้วน สวมแหวนนิ้วกลางไม่ได้ เลยย้ายมานิ้วนางครับ^^ จากคุณ : Psycho man อ่ะแน่ะ ********************** ^ ^ หนูนู ไม่รู้เหรอ ประโยคของอาจารย์จี เป็นประโยคปลอบใจตัวเองนะนั่น 555 / ไปดีกว่า กลัวโดนลูกหลง :P จากคุณ : ดินสอสีน้ำ หมายความว่า... ********************** 5555555+ หัวเราะเรื่องอะไรกะเค้าหว่า:) จากคุณ : Kiwi_brown ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แหะ ๆ ********************** น้องจ๋าว เค้ากลับมาและ  จากคุณ : รุริกะ คิดตึ๋งพี่จ๋าว ********************** ^ ^ อยากรู้ก็ไปเค้นเอาความจริงกับอาจารย์จีเลยนะหนูนู อิ อิ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ ไปเค้นความจริงยังไงดีคะแฝดพี่ ********************** ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ จิ้มยาวไปนู่นนนนนนนน !!! อะไรกันฮึ? ฮะ? หาาาาาาาาาา??? เค้าแต่งแล้วจ้า แต่งกับงาน ... คริคริ แฝดพี่ ... ปั๊ดดดดด ^^' อะไร...ปลอบใจอะไร??? ชิส์ !! คุณริกะ...เอาบุญมาฝากเค้าป่าว? แบมือ ๆ นู้นู คุณ กีวี... ชิส์ +++ (ทำไมเราลืมเข้ากระทู้นี้เนี่ย???) เละเลยยยยย ^^' จากคุณ : แพรวดาว ถ้ายังไม่รีบเคลียร์ เดี๋ยวข่าวซุบซิบจะไม่หยุดนะคะ ********************** ^ ^ 55555555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ แฝดพี่ถูกใจมากนะนั่น ********************** เสร็จโจร  ...เอิ๊กกกกก :) จากคุณ : ดินสอสีน้ำ แฝดพี่ขี้โกง ********************** ^^ มาอ่านต่อครับ จากคุณ : KTH (KTHc) ********************** 55555 หัวเราะมั่ง ผมมีเรื่องจะสารภาพ เรื่องจริง ที่ปิดบัง มา 7 ปี ความลับก็ถึงเวลาเปิดเผย อย่าไปเชื่อนาย  Psycho man ที่พูดข้างๆคูๆ ความจริงแหวนนิ้วนางที่คุณแมวดาวสวม มันเป็นแหวนที่ ผมให้คุณแมวดาว ในวาระที่เราแต่งงานกันครบ 7 ปีครับ เยๆๆ แปลว่าคุณแมวดาวจริงๆ แต่งงานแล้ว แต่งงานกับผมไงครับ ฮี่ๆๆๆ ตะลึงล่ะสิ ฮี่ๆๆๆๆ ที่ความจริง เปิดเผยในที่สุด ^__^........ เนอะ คุณแมวดาวเนอะ <ผมจเหลือซากไหมนี่...ที่เอาความจริงมาเปิดเผย> จากคุณ : GTW O_O! Shock ********************** ^ ^ เอ่อ..... แอนูจ๊ะ พี่จะเอาของรางวัลมาให้ (เนื่องในโอกาสเป็นเด็กดี คัดคำผิดส่งเป็นการบ้าน) เจอมุกนี้เข้าไป เป็นอันเลื่อนไปก่อนนะ ^^' จากคุณ : รุริกะ (-_-') แมวน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ********************** ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ จิ้มข้ามไปข้างบนปู้นนนนนนน แอ๊ .... แอ้กกกกกกกกกกกกกกกก !!!!! O____o' จากคุณ : แพรวดาว คุณแพรวดาวถึงขั้นร้องไม่ออกเลยคุณจี ********************** ร้องเพราะตวามดีใจจนพูดไม่ออกไงครับ^^ จากคุณ : GTW อ่อ...มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ********************** เอาเข้าไป  ^^'     จากคุณ : แพรวดาว ก็คุณแพรวดาวไม่ตอบให้เคลียร์เองนิคะ ********************** ^ ^ คุณนูเค้านั่งตากน้ำค้างแต่ง Bonus ให้ แทนดินสอวิเศษของ JK หวังว่าคงจะชอบนา ปล. คุณแพรวดาวจ๋า มันเป็นเพียงจินตนาการที่เกิดแรงบันดาลใจ(จากคุณ GTW) อย่าว่ากันน้า อิอิ :) จากคุณ : Kiwi_brown ขอบคุณโบนัสจากคุณกีวี่ค่ะ ********************** แม้ะ !!!! ... คุณกีวี่ มามะมาจุ๊บที ถูกใจมากมาย ... แบบว่าอ่านตอนแรกก็ไม่รู้หรอกนะว่าโดนพาดพุง มาตงิดๆ ตรง รหัส 7 ปี (ตามที่บางคนแถวนี้มาบ่นอะไรไว้นั่น ^^') กับหนูชื่อแพรว แถมแหวนนิ้วนางข้างซ้ายอีก ... โป๊ะเช้ะ !!!! โถๆๆ อุตส่าห์ตากน้ำค้างแต่งมาเป็นโดนัทให้นู้นู ... น่ารักจริงๆ เลย ว่าแล้วก็โน้มคอมาตีเข่า เอ๊ย มาก้านคอ เอ๊ย มาซอกคอทีนุงเลย (นุงนั่นล่ะ) ^_____^ จากคุณ : แพรวดาว อิอิ ********************** #122 คุณนู ที่ว่าตากน้ำค้างน่ะ เพราะที่บ้านหลังคารั่ว 5555+ :) จากคุณ : Kiwi_brown แอร๊ยยยยยยยย รันทดไปมั๊ยคะนั่น ********************** 555 ตกลงมันคือเรื่องจริงหรือนั่น ไปหาข้าวกลางวันกินดีกว่า หนูนูน่าจะไม่อยู่ สงสัยนั่งกุมขมับ เขียนนิยาย ไม่กวนนะ รีบปั่น จะได้ส่งทัน แล้วถ้าเป็นไปได้ วันนี้ห้ามกินข้าวผัดนะ ไม่งั้น เดี๋ยวจะผัดนิยายไปวันอื่นอีก 555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ จริงไม่จริงไม่รู้ แต่เค้าเชื่อจริงจังไปแล้วนั่น ********************** คุณ : Kiwi_brown  เขียนโบนัส แทร๊ก ได้ซาบซึ้งมากครับ อ่านแล้วซึมเลย เสียดายกี๊ฟหมด ปล. ตอนแรกอ่านผิด อ่านเป็น The Lady of the Ling เกือบไปแล้วไหมล่ะ^^ จากคุณ : GTW รีบปั่นเฟรี่เลยนะคะ ********************** #130 คุณGTW โหยย...ซาบซึ้งเลยอ่ะ ปลื้มๆ:) อันนี้ต้องขอบคุณคุณรุริกะและคุณpsycho man ที่มีตัวอย่างงานดีๆ ไว้ให้ดูดซับอารมณ์และสำนวน:) (ทำตัวเป็นกระดาษซับมัน อิอิ) ปล.แอบดูแต่ก็ยังทำไม่เหมือนเลยแฮะ :) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนมาอีกนะคะ ********************** จัดเต็มมาเลยคนนู รออ่านอยู่ :) จากคุณ : Kiwi_brown อยากๆๆๆ จากคุณ : GTW จัดให้แล้วค่ะ ********************** ตอบเสร็จแว๊ว แฮ่ ปาดเหงื่อเลย เฮะ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 23:05:47 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 20:59:41

ความคิดเห็นที่ 5 กันท่า จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:00:21

ความคิดเห็นที่ 6 ทีงี้ล่ะมาเร็วเชียวคุณจี พรุ่งนี้คงมาลงเฟรี่เร็วแบบนี้นะคะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:01:28

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:05:26

ความคิดเห็นที่ 8 อ๋อย...ตัวหนังสือปรับมะด้าย งือออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:11:18

ความคิดเห็นที่ 9 ที่คห1 ที่บรรยายถึงชมพู่ว่า"และตอนนี้ร่างกายเธอก็ต้องการ ออกซิเจนมากเป็นพิเศษ" น่ะ เราลุ้นในใจให้ไม้ภายปอดชมพู่555 ทำไมไม่ผายอ่ะ คิคิ คนอ่านทะลึ่งไปป่าว ตอนที่บรรยายความสัมพันธ์ระหว่างพี่ฝน(อกตู้ม)กับไม้น่ะ เราคิดว่าดีมากๆเลยแหละ:) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:38:08

ความคิดเห็นที่ 10 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นางเอกไม่ได้จมน้ำนะคะนั่น  มีอยากให้ผายปอดด้วยแน่ะ ปล. ความสัมพันธ์ระหว่าพี่ฝนกับไม้ดีเหรอคะ แหะ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:47:15

ความคิดเห็นที่ 11 11 ของเค้า อิอิ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 21:51:33 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:47:30

ความคิดเห็นที่ 12 เอ้อ ใช่สิเนอะคุณนู ชมพู่เค้าต้องการออกซิเจน ดั๊นจะให้ผายปอดก็เจอะ คาร์บอนไดออกไซด์เข้าไปเต็มๆ ผิดหลักเดี๋ยว'จารย์ป้าดุ:) งั้นคุณนูเปลี่ยนบทใหม่เหอะเป็นว่า "และตอนนี้ร่างกายเธอก็ต้องการคาร์บอนไดออกไซด์..." (นี่ก็จ้องแต่จะผายท่าเดียว555) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:56:49

ความคิดเห็นที่ 13 ^ งั้นจะเก็บไว้พิจารณานะคะ เลิฟซีนในนิยายผีเนี่ย เอิ๊กกกกกกกกกกกกก จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 21:58:52

ความคิดเห็นที่ 14 ^^ ตามมาตอบคุณนูจากกระทู้ที่แล้ว มาวิ่งเล่นไม่ไหวแล้วครับ วิ่งทีกระดูกกร๊อบแกร็บไปหมด 55+ จากคุณ : KTH (KTHc) เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 22:28:20

ความคิดเห็นที่ 15 ^ พูดเป็นคนแก่ไปได้ค่ะ Good night นะคะทุกคน พรุ่งนี้จะมาวิ่งเล่นใหม่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 54 23:07:56

ความคิดเห็นที่ 16 มีหวานๆ คั่นบ้างก็ดีนะคะ จะได้สลับบรรยากาศไง จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 05:25:17

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ช่ายค่ะ จะได้ไม่ต้องกรีดร้องกันทุกตอน พักเสียงบ้าง อิอิ อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 05:58:13

ความคิดเห็นที่ 18 ไปทำงานแว๊วนะคะ เจอกันที่ออฟฟิซ (ถ้ามีเวลาวิ่งเล่น อิอิ) จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 06:23:25

ความคิดเห็นที่ 19 มีใช้คำดิ้นๆ อยู่สองคำ  ไม่ได้บอกว่าผิดน้า แต่เดี๋ยวมาดู ภาษาไทย(ดั้งเดิม)วันละคำสองคำกัน  ๑.โอโรส ๒.ตะกอง ๑.โอโรส           มาจากภาษาอังกฤษ old rose ควรทับศัพท์ด้วยคำว่า โอลด์โรส จ้า           คำ โอลด์โรส เป็นคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษว่า old rose.     rose ในที่นี้หมายถึง กุหลาบสีชมพู กุหลาบสีชมพูที่บานมาหลายวันแล้วก็จะมีสีคล้ำขึ้นเป็นสีชมพูคล้ำ ภาษาอังกฤษเรียกว่า old rose แต่ตามความคิดของคนไทย สีโอลด์โรสเป็นสีชมพูอมส้ม บางคนเรียกสีนี้ว่า สีโอโรส  คำว่า โอโรส ในที่นี้ก็คือโอลด์โรส ซึ่งเป็นคำทับศัพท์ในภาษาอังกฤษนั่นเอง เช่น สีโอลด์โรสนี้เหมาะกับเธอดี ทำให้ดูงามผ่อง. ดอกเยอร์บีราสีโอลด์โรสดอกนี้สวยเหลือเกิน.           คำว่า โอลด์โรส ถ้าเป็นคำไทยจะใช้ว่า สีชมพูอมส้ม ที่มา :  บทวิทยุรายการ "รู้ รัก ภาษาไทย"  ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น. ๒.ตะกอง            ที่ปรากฏในพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน มีแค่ ๒ คำที่ใกล้เคียงนะคะ            ๑. กระกอง (แบบ) ก. กอด, เกี่ยวพัน, เช่น เกษแก้วกระกองกลม แลกทดกทันงาม.(เสือโค).            ๒. ประคอง ก. พยุงให้ทรงตัวอยู่ เช่น ประคองตัวเอง, ช่วยพยุงไม่ให้เซไม่ให้ล้ม เป็นต้น เช่น ประคองคนเจ็บให้ลุก ประคองคนแก่เดิน, ระมัดระวังไม่ให้หกหรือพลั้งพลาด เช่น ประคองชามแกงให้ดี, โอบรัดเบา ๆ เช่น หนุ่มสาวเดินประคองกันไป; โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ประคองสถานการณ์บ้านเมืองไว้ให้ดี. ที่มา : http://rirs3.royin.go.th/dictionary.asp   เลือกใช้เอาจ้ะ มีสาระบ้าง อะไรบ้าง  เดี๋ยวใครเขาจะหาว่าเรามาวิ่งเล่นอย่างเดียว  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 07:41:29

ความคิดเห็นที่ 20 ฮิ้ววววววววว ~~~~~~~ กีบแรกของนู้นู ... แต่เป็นกีบสองที่เค้าแจก...คริคริ แปะไว้ก่อนนะจ๊ะเดี๋ยวกลับมาอ่าน (นู้นู ... ตะเองยังไม่ได้แก้ "เฮี้ยน" เลยน้า แถมบทที่ 2 ก็ไม่ใส่ในหัวกระทู้) คริคริ แต่อ่านความเห็นคุณรุริกะข้างบน ขอเสริมนิดนึงนะคะ (ว้าววววว ... มีสาระก็เป็นเหมือนกันนะเรา ... ฮี่ๆๆ) ((ร้อนตัวดิ ... ก็เค้าวิ่งเล่นเกะกะมากกว่าใครในกระทู้เลย...แห่ะๆ))           ตระกอง คำแปล [v.] embrace [syn.] กอด,กระหวัด,โอบรัด,ตระกองกอด ตัวอย่างประโยค เขาตระกองกอดเธอไว้เมื่อเธอสะดุ้งตกใจ หมายเหตุ กิริยาโอบกอดไว้ในวงแขน           สวัสดีวันจันทร์ค่ะชาวโลกที่รัก ... จุ๊บๆ (เพิ่มเติมที่มาค่ะ) http://guru.sanook.com/search/ตระกอง/ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 08:05:11 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 08:04:03 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 08:02:43

ความคิดเห็นที่ 21 หิ้ว โดนัท มาฝาก office แถวนี้ ทานกับกาแฟให้อร่อยนะครับ เอ่อ จะโดนจารย์แม่ด้วยไหมนี่ ยังไม่ได้ตรวจสอบให้ดีเลย ชีวิตกึ่งสำเร็จรูป ผมยืนอยู่ในร้านสะดวกขาย ร้านที่มีแต่สิ่งที่พวกเขาอยากขาย และไม่ค่อยจะมีสิ่งที่ผมต้องการจริงๆ วางขายอยู่ ผมต้องลงเอยด้วยการซื้อของที่คล้ายๆ กัน หรือไม่ก็ซื้อของอย่างอื่นที่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อตั้งแต่แรกเกือบทุกครั้ง แต่ผมก็ยังคงเดินเข้าร้านพวกนี้ด้วยเหตุผลง่ายๆ ว่า พวกมันอยู่ตรงนั้น และเปิดอยู่เสมอเมื่อผมคิดจะซื้ออะไรสักอย่าง ผมยืนอยู่หน้าชั้นวางสินค้ากำลังมองดูสิ่งที่ถืออยู่ในมือด้วยท่าทางเหมือนกับว่าไม่เคยเห็นมันมาก่อน ไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่เคยเห็นมันแน่ แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ แต่ในความคิดของผมมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ผมไม่เคยเห็นมันในแง่มุมนี้มาก่อนเลย ผมนึกย้อนกลับไปในสมัยที่ยังเรียนอยู่ ม.6 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่จะตัดสินอนาคตข้างหน้าว่าจะก้าวไปทางใด ตอนนั้นผมมีโอกาสเลือกได้ห้าคณะ และมันก็ถูกเลือกมาจากระดับคะแนนผลการเรียนของผม ไม่ใช่จากความอยาก หรือความต้องการตั้งแต่วัยเด็กของผมแต่อย่างใด ทำไมใครๆ ถึงชอบถามเด็กเล็กๆ ว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร แต่ในตอนนั้นใครๆ เหล่านั้นกลับบอกกับผมว่าด้วยคะแนนระดับนี้ ผมคงมีทางเลือกได้เพียงแค่นั้น แค่นั้นก็แค่นั้น ผมจึงเรียนจบออกมาได้ทำงานที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีอยู่บนโลกใบนี้ด้วย ส่วนในตอนที่กำลังจะแต่งงานกับภรรยา พวกเราก็ตกลงใจซื้อโปรโมชั่นแต่งงานซึ่งประกอบไปด้วย การ์ด ชุดแต่งงาน รูปถ่ายขนาดใหญ่หน้างาน อัลบั้มรูป สถานที่จัดเลี้ยงที่รวมทั้งอาหาร และเครื่องดื่ม เราได้ทุกอย่างครบเหมือนๆ กับคนอื่นด้วยราคาเดียวกัน ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้มีความต้องการที่เหมือนกันเลยก็ตามที พวกเราออกตระเวนดูบ้านที่จะใช้เป็นเรือนหอ ถึงแม้ว่าจะมีทำเลต่างๆ มากมายหลายแห่ง แต่ผมกลับพบว่าแบบบ้านเหล่านั้นแทบจะไม่แตกต่างกันเลย พวกมันไม่ใช่บ้านสำหรับผม สำหรับภรรยา หรือสำหรับใครคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นบ้านสำหรับทุกคน บ้านที่ไม่ได้มีอะไรตามที่ใครต้องการเลย แต่ทุกคนก็จำเป็นต้องเลือกจากสิ่งที่มีให้แค่นั้น ลูกชายคนเดียวของผมได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกหม่นๆ ใบนี้ แน่นอนว่าเขาคลอดออกมาโดยใช้โปรโมชั่นของโรงพยาบาล ที่รวมค่าใช้จ่ายไว้ให้สำหรับทุกคนในราคาเดียวกัน ในวันที่เลือกแล้วว่าเป็นวันดี พร้อมๆ กับใครอีกหลายคนที่เลือกจะคลอดในวันนั้น ยังโชคดีที่มีช่วงเวลาที่ดีนานพอสมควร ไม่อย่างนั้นคุณแม่ทั้งหมด อาจต้องเข้าไปในห้องคลอดพร้อมๆ กันก็เป็นได้ ชื่อของเขาก็ถูกเลือกออกมาจากหนังสือตั้งชื่อเด็กที่ขายดีเล่มหนึ่ง ผมลองนับดูแล้วเด็กที่เกิดในวันนั้นทั้งหมด ในทุกๆ สามสิบคนจะต้องมีชื่อซ้ำกันแน่ แต่ก็อาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้ใครจะไปรู้ ยังอาจมีพ่อแม่บางคนเลือกที่จะตั้งชื่อลูกตามที่เขาต้องการจริงๆ ก็เป็นได้ แต่ในหนังสือบอกว่าถ้าตั้งชื่อตามนั้นแล้วเด็กจะโชคดี มีความสุข และร่ำรวย แล้วพ่อแม่ที่ไหนจะไม่ต้องการแบบนั้น มีเพื่อนๆ ซื้อของขวัญให้กับเจ้าตัวน้อยมากมายหลายอย่าง โดยเฉพาะของใช้เด็กที่ถูกจัดรวมกันไว้เป็นชุดๆ แลดูน่ารัก น่าใช้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งของบางชิ้นที่อยู่ในนั้นอาจจะไม่เคยได้ใช้เลยก็เป็นได้ แล้วทำไมเขาจะต้องใส่มันเข้าไปในนั้นด้วย หรืออาจจะมีครอบครัวอื่นที่จำเป็นต้องใช้ แต่ก็คงมีสิ่งของชิ้นอื่นที่พวกเขาไม่ได้ใช้รวมอยู่ในนั้นด้วยเหมือนกัน ในที่สุดลูกของผมก็จะเติบโตขึ้น แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเวียนซ้ำเหมือนเดิมอีกครั้ง ชีวิตที่เหมือนกับสิ่งของที่อยู่ในมือของผมในตอนนี้ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่ทุกคนต้องเคยกินอย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิต ไม่คงต้องเป็นหลายครั้งในชีวิตถึงจะถูก ชีวิตที่กึ่งสุกกึ่งดิบ เหมือนจะเลือกเองได้ เหมือนจะคล้ายกับบะหมี่จริงๆ เหมือนจะตัดสินใจได้เอง มีรสเหมือนกับที่บอกเอาไว้หน้าซอง แต่ก็ไม่ใช่ แต่ก็เป็นได้แค่อะไรบางอย่าง เป็นเพียงแค่ชีวิตกึ่งสำเร็จรูปเท่านั้นเอง ขอบคุณ จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 08:34:47

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนปั่นก็ง่วง ตอนลงก็ง่วง ผิดตรึมเลย ปล. อยากได้โดนัทอีกค่ะ ตอนนี้กำลังง่วงเลย (-_-) Zzzzzzz แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 09:46:01 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 08:45:33

ความคิดเห็นที่ 23 ตกลงได้มาม่ามากี่ห่อคะ??? อิอิ นู้นู ... เค้ายังไม่ได้อ่านของตะเองอ่ะ บอกอะไรให้เอาป่ะ???? อ่านยากมว้ากกกกกกกก ... เค้างอนแล้วนะ ... ชิส์ !!!! เพิ่งล้างส้วมเสร็จ....กับซักผ้าเช็ดเท้า ผ้าขี้เหร่ทั้งหลายแหล่ วันนี้แดดแจ๋แว๋ จะตากซะให้หนำใจเลยเชียว คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 10:06:22

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนหน้าจะพยายามแก้ตัวหนังสือนะคะ อย่าเพิ่งงอนเค้าน๊า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 10:26:37

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ยังอ่านไม่หมด อ่านแค่ ไม่กี่บรรทัด ก็กะแล้ว มันต้องเป็นความฝัน (ทำไมเราไม่เดาเลขหวยให้ถูกเหมือนแบบนี้บ้างนะ 555) / ไปอ่านต่อก่อน เดี๋ยวจะมาคุยด้วยใหม่ แวะมาทักทายก่อนเฉยๆ :) จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 11:04:30

ความคิดเห็นที่ 26 ไม้ นี่น่ารักจังเลย  รักเดียวใจเดียว :) /แฝดพี่อยากอ่านตอนที่ พู่ เข้าไปทำงานใหม่วันแรก เร็วๆ  จัง :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 11:24:42

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ ^ แฝดพี่ก็ไปเขียนเองจิ ... เร็วๆ แน่ ... กร๊ากกกกกก ... แบร่ๆๆ อิ่มพุงปูดเยยยยยยย ^^' หม่ำก๋วยเตี๋ยวไก่หมูเนื้อมา ... เอิ้กกกกกกกกกกก !! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 11:37:44

ความคิดเห็นที่ 28 หลายเนื้อจังคุณแพรวดาว เค้าหิวข้าวมาก พักตอนเที่ยงครึ่งอ่ะ หิวววววววว ปล. ตอนพู่เข้าทำงานวันแรกต้องรอจันทร์หน้านะคะแฝดพี่ อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:09:20

ความคิดเห็นที่ 29 ^ ^ ^ หลายเนื้อที่ไหนจ๊ะนู้นู เนื้อเดียวไม่เห็นเหรอ? ถ้าหลายเนื้อต้องแบบนี้ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อเนื้อเนื้อ .... คริคริ แหมๆ หม่ำมื้อเที่ยง ตอนเที่ยงครึ่งบ่นแล้ว เค้าอ่ะ ... มือเช้าบ่ายโมงบ่อยไป จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:17:06

ความคิดเห็นที่ 30 เห็นวิ่งเล่น..โน่น..นี่...นู้น..ซน..งอแงๆ..ไปในแต่ละวัน แต่พอมาเขียนนิยาย เขียนได้ดีแบบแทบไม่อยากเชื่อ^^ คนละเรื่องเลยกับน้องจ๋าวจอมวิ่งเล่น เอาไปเลยครับ 100 คะแนนเต็ม แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 12:18:47 จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:17:53

ความคิดเห็นที่ 31 ^ ^ ^ ก็เหมือนกันนั่นล่ะ เห็นเขียนนิยาย โหด ปวดตับ ติงต๊อง ง้องแง้ง แต่ตัวจริง .... ก็แบบนั้นล่ะ ... กร๊ากกกกกกกก !!!! ปล. รู้ใช่มั้ยว่าต้องวางเฟรี่กี่โมง ????? อย่าต้องให้ใช้กำลังนะ ... จะวางดีๆ หรือจะวางทั้งน้ำตา !!!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:23:25

ความคิดเห็นที่ 32 # 29 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย # 30 ขอบคุณค่ะคุณไซโค จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:24:24

ความคิดเห็นที่ 33 31# ^ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!! จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:26:31

ความคิดเห็นที่ 34 หญิงสาวยังคงนอนหอบหายใจถี่ เพราะความตื่นเต้นและหวาดผวาจากภาพในความฝันเมื่อครู่ อยู่ใต้ร่าง ของคนตัวโต เอ่อ...อ่า...อารายค้า???? O____o' จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:29:07

ความคิดเห็นที่ 35 #34 เอ่อ... 555555+ ชมพู่หรือกล้วยทับคะนั่น ^___^~ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:40:54

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีค่ะ..ตามเข้ามาอ่านค่ะ จากคุณ : เอริชา เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:41:46

ความคิดเห็นที่ 37 เอาคุ๊กกี้มาฝากหนูนู จะเอาไปแปะอีกกระทู้ ก็เกรงใจเจ้าของ แต่กระทู้นี้คงไม่เป็นไร ในฐานะคนชอบคุ๊กกี้ เหมือนๆ กัน อิอิ เพิ่งหัดทำครั้งแรกกับคุ๊กกี้ข้าวโอ๊ต ความอร่อยไม่ต้องพูดถึง ทำเองก็ต้องบอกว่าอร่อย แล้วก็ต้องกินเองด้วย 555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:43:34

ความคิดเห็นที่ 38 ปล.ถ้าหนูนูอยากเป็นหนูทดลองมั่งก็บอกได้นะ เดี๋ยวแฝดพี่จะแพ็คใส่กล่อง ส่งให้ ไม่ต้องกลัว แฝดพี่ไม่ใส่สารหนู แล้วก็ไม่ใส่สารกันบูดด้วย 555 (วางแผนจะเอาที่อยู่ เพื่อให้ง่ายต่อการไปล้วงตับ อิอิ) ว่าแล้วจะไปบอกเค้าทำไมเนี่ย :( จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:47:20

ความคิดเห็นที่ 39 39 / ไปหาเงินก่อน อิอิ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:47:48

ความคิดเห็นที่ 40 ขอกินด้วยคน^^ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:50:52

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ ช่วงนี้อาจารย์จีทานคุ๊กกี้ไม่ได้ค่ะ แฝดน้องบอก(บอกตอนไหนก็ไม่รู้) ว่า ช่วงนี้อาจารย์จีไขมันเยอะโดยเฉพาะช่วงหน้าท้อง มันยื่นออกมาเกินหน้าเกินตา 555 กินได้แต่ น้ำสกัดผักผลไม้ของแฝดน้องอย่างเดียว ...เสียใจด้วยนะคะอาจารย์  อิ อิ อิ มีพิมพ์ผิดด้วย แหะ แหะ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 12:56:19 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 12:55:07

ความคิดเห็นที่ 42 นั่น ที่จริงกลัวจะรู้ว่า "ไม่อร่อย" ก็บอกมาเถอะ ฮี่ๆๆๆ เลยไม่กล้าให้คนอื่นชิม ฮี่ๆๆ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 13:09:43

ความคิดเห็นที่ 43 แวะมากอดน้องจ๋าวก่อนเข้างานบ่าย ปล. เฮี้ยน ต้องไม้โทจริงๆด้วยค่ะ คุณแพรวดาวตาดีขนาด ค่อยแก้รอบหน้าเนอะแอนูเนอะ ^__^ ปลล. โดนัทคุณโส่ยทำให้นึกถึงที่มาของ cup noodle (กว่าจะมาถึงเมืองไทยเราก็กลายเป็นมาม่า) ซึ่งกว่าจะมาเป็น 'กึ่งสำเร็จรูป' ได้ ก็ไม่ง่ายนะคะ เรียกว่าเป็นตำนานได้เลยทีเดียว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็เกิดขึ้นมาเพื่อรองรับ demand บางอย่าง แล้วต่อมา supply ก็เฝือเกินไป จนต้องสร้างเหตุจูงใจให้เกิด demand โดยไม่จำเป็น แถมบางคนที่รู้สึกว่าไม่จำเป็น ก็กลายเป็นคนนอกคอกไปเสียอีก ('',)   ปลลล. ขอกินคุ้กกี้แฝดพี่ด้วยคนค่ะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 13:20:20

ความคิดเห็นที่ 44 # 31 คุณ Psycho man ติงต๊องจริงป่าวคะ อิอิ แต่เอ๊ะ...คุณแพรวดาวมาเฟิร์มด้วยตัวเองแล้วนิ งั้นเค้าเชื่อละกันนะ 555+ # 33 กรี๊ดจนสาวแตกเชียวนั่น เสียจริตเลยทีเดียว # 34 เอ่อ...คุณแพรวดาวกำลังคิดอะไรอยู่คะนั่น ก็ไม้มาปลุกก็ต้องอยู่เหนือคนถูกปลุกสิคะ ไม่ถูกเหรอคะ หรือว่าเค้าบรรยายอะไรผิดไป  แอร๊ยยยยยยยยย # 35 ชมพู่แปรงร่างเป็นกล้วยไปซะแระ  พี่จ๋าวอ่ะ # 36 ยินดีค่ะคุณเอริชา แวะมาอ่านบ่อย ๆ นะคะ มาวิ่งเล่นด้วยกันก็ได้ค่ะ # 37 คุ้กกี้น่ากินมากค่ะแฝดพี่ อยากชิม ๆ # 38 แอร๊ยยยยยยย จะมาล้วงตับถึงบ้านเลยเหรอคะ  น่ากลัว # 40 มีแจมด้วย ถามแฝดพี่สิคะว่าจะแบ่งให้ป่าว??? # 41 แฝดพี่แอบหวงด้วย คุณ Psycho man อดแระ 555+ # 42 คณแพรวดาวลองชิมยังคะ เป็นแฝดกันนิคะ ต้องชิมก่อนถึงมือคนอื่นสิ # 43 ตอนหน้าจะพยายามลงอย่างมีสตินะคะพี่จ๋าว  จะไม่ให้ผิดอีกแว๊วค่า แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 20:25:18 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 14:09:06

ความคิดเห็นที่ 45 ฝนตกทั้งวันเลย บรรยากาศน่านอนสุด ๆ เง้อออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 16:08:44

ความคิดเห็นที่ 46 เข้ามาอ่านต่อครับ แต่ขอบอกเช่นคุณแพรวว่า ตัวหนังสืออ่านยากมาก เลยบางทีเนื้อเรื่องดีแต่ติดขัดตัวหนังสือไป ปล.พึ่งเคยเห็นคห.ที่ยาวมากกกกกเช่นคห.4 จากคุณ : tiger18 เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 16:12:50

ความคิดเห็นที่ 47 ตอนหน้าจะแก้ตัวหนังสือให้ได้เลยค่ะคุณไทเกอร์18 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 16:35:43

ความคิดเห็นที่ 48 กลับมาแล้วพร้อมกับร่างที่เปียกปอน งือออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 20:28:46

ความคิดเห็นที่ 49 วันนี้ตอนเข้าปั๊มน้ำมัน ตั้งหน้าตั้งตาหาแซนวิชทูน่ากินอย่างเดียว สายตาก็มองหาโพสต์อิท แต่ไม่มีแฮะ:) มีแต่ป้ายราคาพร้อมกับคนขายร้องบอกว่า "เชิญเช็คบิลที่เคาน์เตอร์ด้านนี้ค่ะ" จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 20:37:38

ความคิดเห็นที่ 50 นู้นู รีบอาบน้ำสระผมซะนะจ๊ะ เดี๋ยวเป็นหวัด ^^ อ่า...คุณกีวี่ ... แล้วสรุปว่ามันคือมุก/มุข อะไรคะ?????? แป่วววว คนน่ารักงง @___@ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:04:41

ความคิดเห็นที่ 51 คุณกีวีอยากมีคนเขียนโพสอิทให้ใช่มั๊ยล่ะ อิอิ ปล. ดูเหมือนว่าจะเริ่มปวดหัวแล้วค่ะ คงไม่ทันแล้วมั๊งคะ งืออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:36:30

ความคิดเห็นที่ 52 อ่าวววว...แสดงว่าอยู่ในเนื้อหาตอนนี้ คริคริ ยังบ่อได้อ่านเด้ออินาง ... ต้องรอปรับสายตาก่อน...ฮี่ๆๆ ไปหายามาหม่ำเลยนู้นู จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:42:27

ความคิดเห็นที่ 53 เค้าไม่ชอบกินยา งือออออออออออออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:43:17

ความคิดเห็นที่ 54 #50 คุณแพรวดาว ไม่รับทั้งมุกและมุขเลยง่ะ ไปดูแม่มณี ทวิภพตอนแรกต่อดีฝ่า อิอิ:) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 22:03:58

ความคิดเห็นที่ 55 คุณกีวีติดละครด้วยแน่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 22:05:38

ความคิดเห็นที่ 56 ไปนอนแล้วดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยตื่นขึ้นมาวิ่งเล่นใหม่นะคะ 晚安！！！ お休みなさい、みんなさん。 Good Night...Sleep Tight จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 22:24:05

ความคิดเห็นที่ 57 안녕히 주무세요 ฝันดีจ้าคนเก่ง ^____^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:16:43

ความคิดเห็นที่ 58 อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่จ๋าวและทุก ๆ คน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 06:04:08

ความคิดเห็นที่ 59 อรุณสวัสดิ์ค่ะชาวโลกที่รัก จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 07:48:54

ความคิดเห็นที่ 60 คุณแพรวดาวทำงานมั้ยคะวันนี้ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 08:54:36

ความคิดเห็นที่ 61 ทำจิ ... ก็นี่ไงงานเค้า ... อิอิ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:06:31

ความคิดเห็นที่ 62 ดีล่ะ งั้นคุณแพรวดาวต้องทำงานหนักหน่อย อ่านมาให้ถึงตอนแซนวิชกะโพสต์อิท ให้ไวๆ แล้วช่วยบอกหน่อยว่า ตอนนี้น่ารักมั้ย:) เราน่ารักดี..... จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:45:08

ความคิดเห็นที่ 63 อ๋อ...อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:46:25

ความคิดเห็นที่ 64 (ฮ่าๆๆ ... ถ้าต้องเลิกอ่านนิยายสยองขวัญ คงเหลืออ่านอีกไม่กี่เรื่องล่ะ)  “พู่ดีใจที่ไม้ไม่ได้เป็นอะไร พู่ฝันน่ากลัวมาก” เขามองหน้าอีกฝ่ายเพื่อให้เธอรู้ว่าเขาพร้อมจะรับฟังทุกเรื่อง ขอเพียงเธอเอ่ยปากเล่ามาเท่านั้น หญิงสาวเริ่มเล่าความฝันให้อีกฝ่ายฟังในขณะที่มือหนานั้นยังกอบกุมมือบาง [นั้น] อย่างให้กำลังใจ --> เอา "นั้น" ตัวนี้ออกเนอะ ประโยคนี้มีถึง 3 นั้น แน่ะ ... ^^ แถมพอเอาออกนะ ประโยคจะสละสลวยขึ้นอีกด้วยล่ะ ไม่เชื่อลองอ่านดู บาง กับ อย่าง สัมผัสกันเลยเห็นมั้ย???  ร่างบางขยับกายเข้าหาความอบอุ่นจากคนตัวโตในทันทีที่เขาล้มตัวลงนอนข้าง ๆ ชายหนุ่มจึง [ตะกองกอด] ร่างบางนั้นจนเข้าสู่นิทราไปทั้งคู่ --> ตระกองกอด คคห.ที่ 2  ทำให้ช่วงนี้เขามาทำงานด้วยความอ่อนเพลียกว่าปกติ จึงต้องพึ่งกาแฟในปริมาณที่มาก [ขึ้น] กว่าเดิมเพื่อให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้น --> เอา "ขึ้น" ออกตัวนึง เพราะท้ายประโยคก็มีขึ้น แถมย่อหน้าถัดไป ก็ยังมีขึ้นอีก ... เนอะๆ  ในห้องครัวนั้นมีเพียงคุณป้าแม่บ้านที่กำลังนั่งพักผ่อน และทานมื้อเที่ยงน่าอร่อยที่แกทำเองจากบ้านหลังจากทำหน้าที่ในส่วนของแกเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสียงวิทยุคลื่นเพลงลูกทุ่งที่แกเปิดให้ดังพอที่แกจะได้ยินแต่ก็ไม่ดังจนออกไปรบกวนคนทำงานด้านนอกนั้นทำให้แกผ่อนคลายและมีความสุขเล็ก ๆ ระหว่างวันได้เหมือนกัน เขาจึงส่งยิ้มทักทายให้แกก่อนจะเดินไปชงกาแฟสำหรับตัวเอง --> นู้นู ... เอา "แก" ออกบ้างนะจ๊ะ เลือกตัดทิ้งตรงที่ถ้าไม่มีแกแล้วความหมายยังคงเดิม อ่า....แล้วก็ ย่อหน้าถัดไปด้วยนะจ๊ะ ^^' คคห.ที่ 3  ดังนั้น เขาจึงเลือกวิธีที่จะอยู่ไกลจากเธอให้มากที่สุดเพราะไม่อยาก [จะเกิด --> ให้] เรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้นให้ตัวเองได้เสียใจภายหลัง  “วันนี้คุณน้ำฝนมีอะไรให้ผมช่วยครับ” เขาเอ่ยถามออกไปอย่าง [ช่วย --> เลี่ยง?] ไม่ได้           คุณกีวี่...เค้าอ่านถึงโพสต์อิทแล้วค่ะ ... คริคริ แต่สงสัยว่าคงต้องใช้โพสต์อิทขนาด A4 เพราะข้อความย้าวยาววววว ^___^ ขำอกดินระเบิด ^_____^ แก้ขีดเส้นใต้ ...แฮะๆ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 12:48:41 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 12:47:38

ความคิดเห็นที่ 65 โอ้...แก้ (คำผิด) เยอะเลยนั่น คุณแพรวดาวขำอะไรคะ หรือว่าคุณแพรวดาวอกดินระเบิด O_o! จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:47:47

ความคิดเห็นที่ 66 มาแอบดูสาวๆคุยกัน แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 13:54:40 จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:53:54

ความคิดเห็นที่ 67 ขำอะไรคะคุณจี จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 14:08:56

ความคิดเห็นที่ 68 ขำเรื่องที่สาวๆๆทั้งหลายคุยกันน่ะครับ ขำทั้งหมดที่อ่าน ฮา... จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 14:26:16

ความคิดเห็นที่ 69 งั้นเอาโดนัทมาแลกกันที่แอบฟังคนคุยกัน ตกลงนะคะ เย้... จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 14:46:22

ความคิดเห็นที่ 70 เอานี่ไปอ่านพลางๆก่อนนะครับ ฮี่ๆๆ ======================= พระจันทร์กลางนา GTW ======================= อากาศเดือนเมษายนร้อน…ถึงร้อนมาก ผมพาตัวเองกลมกลืนไปกับคลื่นมหาชนทิ้งเมืองกรุงไว้ข้างหลังสู่ชนบทบ้านเพื่อนสนิทคนหนึ่งช่วงสงกรานต์…เพียงเพื่อไปพบกับความร้อนที่แตกต่างระหว่างสถานที่เท่านั้น แต่ระดับอุณหภูมิยังคงรักษามาตรฐานเจียนคลั่งเหมือนเดิม บ้านของเพื่อนคนนี้อยู่นอกอำเภอ …เป็นบ้านใต้ถุนสูงติดทุ่งนา บ้านมีนอกชานกระดานไม้ไว้นอนชมดาวเหมือนสภาพบ้านชนบททั่วไป นั่นเป็นสิ่งที่ผมโปรดปรานที่สุด…อย่างน้อยก็ในช่วงนี้ ตั้งแต่เย็นย่ำค่ำถึงยามดึก ผมพาตัวเอง…กับเสื่อผืนหนึ่ง หมอนใบหนึ่ง นอนนับดาว..รับลม มองดูกลุ่มเมฆอาศัยฟากฟ้าเป็นเวทีแสดงอุปรากรหลากหลาย….มองเห็นภาพของบุคคล…บทบาท..และเรื่องราวมากมายบนท้องฟ้า อสุรกายกำลังชะโงกเงื้อมเหนือเกลียวคลื่นลมฝนและพายุ หญิงสาวกำลังยืนเดียวดายกลางหมอกหม่น ดูเหงาเศร้าและอ้างว้าง กองทัพกำลังถาโถมเข้าประหัตประหารกันอย่างดุเดือดจนซากศพ กองพะเนินในธารเลือด ผมเห็นภาพ เห็นเรื่องราวนับไม่ถ้วนบนกระดานฟ้าเท่าที่ใจจะจินตนาการ “คุณคงเหงานะคะ” เสียงกระซิบแผ่วไกลจากหมู่ดาว ผมผวาสุดตัวลุกขึ้นนั่งมองไปรอบๆตัวหาที่มาของเสียง… เพื่อนผมไปงานบุญหมู่บ้านใกล้ๆไม่มีใครอยู่บนบ้านหลังนี้ ถัดจากบ้านคือท้องทุ่งนามืดสลัวรางกลางแสงจันทร์ ผมแปลกใจมากกว่าที่จะกลัว “มองหาใครอยู่คะ” เสียงใสหวานลอยมากับสายลมกระซิบข้างหูชัดเจนมากเกินกว่าจะประสาทหลอนฟั่นเฟือน “คุณอยู่ไหน…” ผมเอ่ยถามไปเบาๆ ใคร หรืออะไรก็ตาม ถ้าสิ่งนั้น หรือเธอนั้น ต้องการติดต่อกับผมคงจะไม่จำเป็นต้องตะโกนดังๆ “มองขึ้นมาให้ดีสิคะ” กระดานฟ้ายามนี้จะมีอะไรมากไปกว่าหมู่ดาวพราวระยิบประดับรายรอบดวงเดือนกลมโตสุกกระจ่างขับมวลหมู่เมฆละอายใจหลบลี้หนีหน้าจนฟ้าสวยเนียน จันทร์กลมโตพลันมีคันเคียวเสี้ยวเดือนเพิ่มขึ้นมาอีกสองดวง นัยน์ตาฟ้างดงามบนวงหน้าขาวนวลของจันทรากำลังแย้มยิ้มกลางเส้นผมสลวยแรเงากลมกลืนกับความมืด พระจันทร์งดงามยิ่งกว่าที่ทุกคนเคยคิดฝัน “พระจันทร์พูดได้” ผมอุทานกับตัวเอง พยายามรวบรวมสติให้มั่น นี่ไม่ใช่ความฝัน หรือโสตประสาทที่ผิดเพี้ยน มันกระจ่างชัดจนเกินกว่าจะเป็นอุปทานของจิตใต้สำนึก “ฉันพูดมาตั้งนานแล้วค่ะแต่ไม่มีใครเคยได้ยิน ยิ่งไม่มีใครเคยเห็น” “ทำไมผมเห็นคุณ…ได้ยินเสียงด้วย” ดวงจันทร์ยิ้มแย้มอีกแล้ว คราวนี้ผมเห็นกระทั่งฟันขาวสวย ดวงหน้างามนวลกลางเวหาไม่เพียงมีแต่แสงจันทร์ที่ดูอบอุ่นและเป็นมิตร รอยยิ้มของจันทรายังอบอุ่นนุ่มนวลกระไรปานนั้น “นั่นเป็นเพราะตัวคุณเอง” “ผมไม่เข้าใจ” “มีไม่มีคนหรอกค่ะที่จะตั้งใจนอนมองท้องฟ้า จินตนาการไปกับหมู่เมฆและดวงดาว…คุณเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น…คิดในสิ่งที่คนอื่นไม่คิด ถึงแม้ว่าบางคนเห็น…บางคนคิดแต่อาจไม่มุ่งมั่นเท่าคุณ …หรืออาจมุ่งมั่นเท่าคุณแต่ไม่มีโอกาสอันดีเช่นคุณ” ใช่…ผมอาจเป็นคนโชคดีจริงๆ อย่างน้อยตอนนี้ผมก็มีจันทราเป็นเพื่อนแก้เหงายามค่ำคืน เราคุยกันในหลายๆเรื่อง ปรัชญา ชีวิต ประวัติศาสตร์ ดนตรี และทุกเรื่องที่ผมรู้หรือสนใจ เธอสามารถคุยได้ทุกเรื่อง คำพูดฉลาดหลักแหลมและคมคาย สิ้นเมษายน อากาศยังร้อนจัด ลมแล้งไม่มีผลให้ผมกลับบ้านเพราะเธอบอกว่าเมืองหลวงเต็มไปด้วยฝุ่นควัน..มลพิษ..ความเลวร้ายของสังคมเปรียบเสมือนเกาะแห่งความชั่วร้ายกางปีกปิดกั้นไออุ่นและมิตรภาพอันบริสุทธิ์จากเธอ ยิ่งนานวันเรายิ่งคุยกันถูกคอมากขึ้น ข้างขึ้นข้างแรมใบหน้าของเธอจะถูกแรเงาดำมากน้อยตามกาลเวลา วันเดือนมืดหรือฟ้าปิดด้วยเมฆฝนผมแทบคลั่ง ทั้งวันได้แต่เฝ้ารอคอยที่จะได้พูดได้คุยกันเธอหรือผมเริ่มจะตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของเงาจันทร์จนหลงรักเธอโดยไม่รู้ตัว ฟังดูมันแปลกๆที่คนดันไปหลงรักดวงจันทร์ขนาดหนัก คงไม่มีใครได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อน ผมสารภาพรักกับเธอในคืนเกือบที่เธอจะเต็มดวง ฟังดูมันแปลกๆที่คนดันไปเผยอหน้าหลงรักดวงจันทร์ขนาดหนัก แถมยังต้องการคำตอบจากดวงจันทร์อีก ทำไมผมต้องการคำตอบจากเธอด้วย ทั้งที่มันไม่จำเป็นเลย เพราะ ความรักของผมน่าจะก้าวข้ามขีดจำกัดของ คำว่ารักตามสามัญสำนึกไปแล้ว ตอนดึกคืนนี้เธอโผล่หน้าจากกลุ่มเมฆฝนเพิ่งจากหาย แสงจันทร์คืนนี้คล้ายไม่สดใสเท่าที่ควรหรือจะเป็นลางบอกเหตุอะไรสักอย่าง “ที่รัก” ผมกระซิบแผ่ว จันทรายังคงแย้มยิ้มงดงามเฉกเช่นทุกคืน หากคืนนี้มีแววขวยเขินปนอยู่ด้วย “คุณสัญญาว่าจะตอบผมในคืนนี้” “ทำไมคุณต้องการคำตอบด้วยล่ะคะ” “ผมไม่รู้ เพียงแต่มันอาจทำให้ผมมีความสุขทางใจ” “ถ้าฉันบอกว่าเรารักคุณแล้วคุณจะขอฉันแต่งงาน” “โธ่…..มีใครบ้างขอพระจันทร์แต่งงาน ความรักบางทีไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยการแต่งงาน…บางทีการแต่งงานอาจเป็นการทำลายความสวยงามของความรักก็เป็นได้ อย่าว่าแต่เรื่องนี้คุณกับผมไม่มีทางเป็นไปได้เลย ดวงจันทรากับมนุษย์เดินดินจะอยู่กินกันได้อย่างไร” “แต่ทำไมคุณถึงต้องการคำตอบล่ะคะ” ผมตอบคำถามข้อนี้ไม่ได้เช่นกัน เป็นสิ่งที่ไม่มีเหตุผลจริงๆ ดวงจันทราเอ่ยต่อไป “ความรักของพวกซามูไรญี่ปุ่น ถือว่าความรักที่สูงส่งคือการเก็บชื่อของคนรักไว้ในในใจตลอดไป ไม่จำเป็นต้องเอ่ยให้โลกรู้ ไม่ให้เป็นอุปสรรคในการฝึก และอาจพร้อมที่จะตายไปพร้อมกับชื่อของนางอันเป็นที่รัก” “ผมไม่ใช่ซามูไร…ถึงผมไม่ต้องการประกาศให้ชาวโลกรู้ว่าผมรักคุณ แต่บางทีการที่ได้รัก…และถูกรักตอบ คงเป็นความรู้สึกที่ดีกว่าเป็นฝ่ายรักอย่างเดียวจริงไหมครับ” “ความรักจำเป็นด้วยหรือที่ต้องได้รับรักตอบ” “ไม่จำเป็นเลย” ผมกล้าตอบเช่นนั้นจริง…ความรักเก็บไว้ในใจสูงส่งและงดงาม แต่ใจหนึ่งก็ค้านว่าการที่ได้รับความรักตอบมันก็ไม่เสียหายอะไรนี่ จันทรานิ่งคิด หมู่เมฆช่างบังเอิญราวแกล้งบดบังถ่วงเวลาคำตอบให้เนิ่นนาน “เร็วสิครับ” ผมเร่งเร้า เมื่อมองเห็นกลุ่มเมฆฝนตั้งเค้าทะมืนมาแต่ไกลและอย่างรวดเร็ว ผมเริ่มรู้สึกถึงลางอัปมงคลอะไรสักอย่างที่ก่อตัวขึ้นมาพร้อมกับความมืดดำนั่น ลมเริ่มพัดแรง หมู่เมฆขาวเบาบางแตกกระจายและกำลังจะถูกบดบังด้วยเมฆดำแห่งความชั่วร้าย…เธอ..ดวงจันทร์แสนสวยของผมมีสีหน้าวิตกกังวลเหมือนเธอกำลังบอกอะไรสักอย่าง “ที่รัก….” ผมลุกขึ้นตะโกนสุดเสียงฝ่าสายลมหวีดหวิวและพายุฝนเริ่มกระหน่ำ “ตอบผมเดี๋ยวนี้…ผมต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้” ผมรู้สึกถึงฝีเท้าคนหลายคนวิ่งกรูขึ้นเรือนมา แขนถูกล๊อค หูแว่วเสียงร้องของเพื่อนดังลั่น “จับไว้แน่นๆ สงสัยความร้อนทำให้มันเป็นอย่างนี้ เห็นนั่งพูดคนเดียวมาเกือบเดือนแล้ว งานการก็ไม่ทำ…พรุ่งนี้ค่อยพาไปหาหมอ” พวกมันต้องเป็นพวก dark emperor ที่ปลอมตัวมาขัดขวางความรักของพวกเราแน่ ผมดิ้นสุดแรงเกิดแต่เข็มที่ปักลงตรงแขนทำให้โลกทั้งโลกกลายเป็นความมืดมิดในเวลาต่อมา The end จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 14:55:39

ความคิดเห็นที่ 71 เอาเรื่องเก่ามาวางใหม่ เค้าจำได้นะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:03:45

ความคิดเห็นที่ 72 เตรียมตัวกลับบ้านดีกั่ว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:43:45

ความคิดเห็นที่ 73 ก็ให้อ่านรอไง ฮี่ๆๆ เดินทาง หรือวิ่งทางกลับบ้าน ปลอดภัยนะครับ ^^ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 17:53:09

ความคิดเห็นที่ 74 กลับมาแล้วค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 20:13:17

ความคิดเห็นที่ 75 กลับมาแล้วก็หัดเขียนกลอน และเขียนนิยายต่อ..^^ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 21:37:56

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านโดนัทคุณGTWแล้วรู้สึกว่า จันทราใจร้ายจังเลย แค่บอกว่า รัก ก็ไม่ได้:) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 22:34:57

ความคิดเห็นที่ 77 ใช่เนอะๆๆ คุณ Kiwi เนอะ แค่บอกรักก็ไม่ได้ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:43:08

ความคิดเห็นที่ 78 ยังไม่ได้เริ่มอะไรเลยค่ะ อิ่มท้องก็ตาปรือ หลับไปเลยค่ะ ฮ่า ๆ ปล. อรุณสวัสดิ์ค่ะ เช้านี้ดูเหงา ๆ เนอะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 06:11:51

ความคิดเห็นที่ 79 morning! คุณนู ใช่แล้วดูเหงาๆ หวังว่าคงไม่เหงานาน:) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 07:16:05

ความคิดเห็นที่ 80 จะพยายามไม่ทำตัวให้เศร้าค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 08:23:48

ความคิดเห็นที่ 81 คุณแพรวดาว ไม่อยู่ ดูเหงาหงอย มีคนคอย มิห่างหาย รู้หรือไม่ หวังคง ไม่ลาจาก กันนานไป คงโหยไห้ ร้องหา กันระงม   คุณแพรวดาว รู้บ้างไหม ว่าคิดถึง สุดคะนึง ถวิลหา ร้องไห้ขรม นั่งสะอื้น อยู่หน้าจอ จนตรอมตรม อยากสุขสม เหมือนดัง เช่นวันวาน ************************************** รีบกลับมานะคะคุณแพรวดาว เค้าคิดถึงมาก...ถึงมากที่สุด จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:43:42

ความคิดเห็นที่ 82 T_T Like a dream taken from the dreamer Like a streamer sailing out to sea Like the sinking sun when day is done My love is gone from me Like the stars vanished from the heaven Like the red leaves fallin' from the trees Like the winter storm can come no more My love is gone from me Where are the days we used to know Roaring the hill and the shore When will I find true love again Never, never more Like a dawn, painting in the shadow Like a wild bird suddenly set free Like the April days that slip away My love is gone from me Like a dream taken from the dreamer Like a streamer sailing out to sea Like the sinking sun when day is done My love is gone from me แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 18:24:08 จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 18:22:43

ความคิดเห็นที่ 83 ฉากเก่าๆ ยังจำไว้ในใจ เคยรักเธอยังไง รักเธอดังเดิม ภาพทุกภาพยังตามติดอยู่ไม่หายไป เสียงหัวเราะบนความอ่อนไหว เจ็บปวดรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว ไม่อยากทำร้ายใคร มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม จะขอรอเธออย่างเดิม เธออยากกลับมาไหม อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี สิ่งใหม่ๆ ไม่เคยให้เข้ามา คนไม่มีเวลา แม้นานยังไง แค่พรุ่งนี้วันเดียวที่ตื่นมาหายใจ และเพื่อพร้อมรอเธอต่อไป เหน็ดเหนื่อยรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว ไม่อยากจะรักใคร มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม จะขอรักเธออย่างเดิม เธออยากกลับมาไหม อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี ความทรงจำที่ดีฉันขอให้มันไม่หายไป แต่เธอคงจะลืมเมื่อเธอมีใคร กาลเวลาอาจมีเงื่อนไข แต่แตกต่างจากใจของฉัน ที่จะรอเพียงเธอเหมือนเดิม ยังรออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป ฉันลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี ************************************ CREDIT : ว่าน ธนกฤต พาณิชย์วิทย์ AF2 ยังรอคุณแพรวดาวอยู่ทุกวันนะคะ รีบ ๆ กลับมานะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 20:22:34