 |
นิรมนโดนพิจิตรหลอกใส่ยานอนหลับในเครื่องดื่ม นิรมนถูกพิจิตรอุ้มไปในห้องนอนที่หรูหรา พิจิตร ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้านิรมน พิจิตรเช็ดตัวให้นิรมน และเอากล้องถ่ายภาพมาถ่ายนิรมนไว้ พิจิตรจัด แสงอย่างสวยงาม นิรมนในสภาพเปลือยเปล่า งามราวนางแบบปฏิทินสุรา นิรมนเสียตัวให้พิจิตร เป็ดขันที่หน้าบ้านพิจิตร นิรมนตื่น นิรมนปวดไปหมดทั้งตัว เสื้อผ้าถูกถอดวางไว้ นิรมนหยิบเสื้อผ้า มาใส่ มีภาพเปลือยของนิรมนตกลงมา นิรมนยิ้ม พูดว่าสวยจังเลย หลังภาพเขียนไว้ว่าแค่ช่วยผม ให้งานผ่านภาพจะไม่ไปไหน น้ำตานิรมนหยดลงภาพถ่าย
นิรมนนั่งเรือกลับบ้าน มองไปรอบๆ ตัว น้ำท่วมกรุง นิรมนร้องไห้ น้ำตาหยดลงบนเรือจนเรือถึงบ้าน เรือก็ปริ่มน้ำ น้ำตาท่วมเรือ นิรมนรีบเข้าบ้านไปดื่มน้ำ อีกหลายขวด
พิจิตรเชิญนิรมนมาทานข้าวบ่อย และทุกครั้งนิรมนถูกพิจิตรเอาเปรียบทางเพศ นิรมนร้องไห้ทุก ครั้งที่มีโทรศัพท์เรียกตัวเข้ามา เช้าวันหนึ่งชัชวาลเข้าพบพิจิตรหัวหน้าพรรค พบนิรมนทานข้าวเช้า กับพิจิตร ชัชวาลทักทายและสงสัยว่าทำไมนิรมนมาเช้ามาก นิรมนแก้ตัว ว่า “มาสัมภาษณ์คุณ พิจิตร เกี่ยวกับโครงการลดระดับน้ำทั่วกรุงท่วม” แล้วนิรมนก็ขอตัวออกมา ชัชวาลเห็นนิรมนไม่ ได้มาโดยเรือส่วนตัวก็สงสัย คนขับเรือขับออกไปส่งนิรมน ชัชวาลคุยกับพิจิตรเรื่องผลประโยชน์ จากผู้รับเหมา ชัชวาลให้ดูตัวเลขที่แตกต่างกันของแต่ละบริษัท พิจัตรรับเอกสารไว้พิจารณา หลังจากนั้นและเชิญชัชวาลทานอาหารเช้า
ชัชวาลนัดคุยกับนิรมน ที่ร้านอาหารสุดหรู ชัชวาลถามถึงหัวข้อข่าวที่ไปสัมภาษณ์ นิรมนตอบไม่ชัด ชัชวาลยิ่งสงสัยท่าทีของนิรมน ชัชวาลถามอีกว่า “เมื่อไหร่นิรมนจะพร้อมให้ผมไปสู่ขอ” นิรมน อ้ำอึ้ง และตอบแต่เพียงว่า “ยังก่อนนะคะ” น้ำตาก็หยด นิรมนรีบก้มหน้าเดินออกจากร้าน ชัชวาล เดินตาม กอดนิรมนไว้และพูด “ผมรักคุณ” นิรมนเดินร้องไห้ออกมา
ชัชวาลลงพื้นที่คุยกับผู้คน “สำหรับหนูนะคะ ชุดแบบนี้ก็สวยเลยพี่ ไม่มีใครว่า ไม่น่าเกลียดด้วย หนูเต้นที่นี่ทุกคืน เด้งดึ๋งดีออก ถ้าน้ำลดหนูคงใส่บีกีนี่ไม่สวยนะ หนู่ว่าน้ำท่วมมันต้องบีกีนี่เลยนะพี่ หรือพี่ว่าไง สนใจเข้าไปเต้นกะหนูมั้ย” สาวนักเต้นในชุดบีกีนี่หน้าผับดังพูดขณะยืนเต้นอยู่บนเรือ กล้วยหอมหน้าผับ เต้นแล้วร้อนเหงื่อไหล ก็โดดตูมลงน้ำ บ้างก็ทะเลาะกัน แกล้งผลักกันจนเรือคว่ำ
เด็กๆ ไปโรงเรียนด้วยเรือโรงเรียน ชัชวาลถาม “หนูคิดไม่ออกหรอกค่ะถ้ากรุงท่วมน้ำลด หนูคงต้อง วิ่งไปโรงเรียนมั้งคะ หนูคงไม่ได้กระโดดแบบนี้ เห็นมั้ยคะว่ามันสนุกกว่า เดินหรือวิ่งไปโรงเรียน” เด็กนักเรียนพูด
แม่ค้าในตลาดพูด “ถ้าน้ำแห้ง เราก็คงต้องหาเด็กเข็นผักซิคุณ ต้นทุนสูงขึ้นนะ แบบนี้ดีกว่า” แม่ค้า ใช้เรือบังคับวิทยุพลังแสงอาทิตย์ ลากแพใส่สินค้าไปส่งตามแผงต่างๆ ในตลาด “คุณว่าเด็กเข็นผัก จะทำได้เนียนๆ แบบนี้เหรอ ไม่มีทาง ชั้นว่าน้ำไม่ลดจะดีกว่านะ หรือคุณว่าไง” แม่ค้าพูด
ที่ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า คนขายพูด “โอ้ยไม่ดีหรอก ถ้าน้ำลด ผมจะขายอะไร เนี้ยผมมีแต่เรือ บังคับวิทยุ พลังแสงอาทิตย์ จะให้ผมเปลี่ยนเป็นรถยากนะคุณ รุ่นนี้ผลิตเยอะ ต้นทุนต่ำ ขายดีมา หลายปีแล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นรถมันต้องแพงมากแน่ๆ เลย แล้วคิดดูนะว่า เรือทีวีก็มี เรือบลูเรย์ก็มี เรือ เครื่องเสียงก็มี ดูเรือตู้เย็นนี่สิ รุ่นใหม่ ใหญ่กว่าเดิม จระเข้ไม่ได้กลิ่นด้วยนะรุ่นนี้ ต้องเปลี่ยนอีก เยอะเลยนะนี่”
ชัชวาลรู้ความต้องการที่แท้จริง เกือบทุกคนต้องการเพียงแค่มีงานทำ ไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไร ไปจากเดิม การทำให้กรุงท่วมน้ำลดอาจมีผลให้ผู้คนเหล่านั้นตกงาน และเกือบทั้งหมดเคยชิน กับชีวิตที่มีพื้นเป็นน้ำ นิรมนโดนพิจิตรเล่นวิตรฐาน โดนพิจิตรมัดและใช้เทียนหยดน้ำตาเทียนใส่ นิรมนร้อง พิจิตรยัง หยิบกล้องถ่ายภาพมาถ่ายไว้อีก นิรมนได้แต่ร้องกรี๊ด พิจิตรยังหยิบแส้มาฟาด นิรมนทนไม่ได้กรี๊ด จนสลบไป พิจิตรบ่นหมดสนุกเลย ปลดที่มัดออกและเดินออกจากห้องไป นิรมนแต่งตัวออกจาก บ้านพิจิตรแต่เช้ามืด นิรมนถึงบ้าน นอนร้องไห้ และคิดว่าจะไม่ทนอีกแล้ว นิรมนโทรหาชัชวาลเล่า ความจริงให้ชัชวาลฟัง ชัชวาลแค้นและจะไปจัดการกับพิจิตร นิรมนห้ามไว้ บอกให้ชัชวาลใช้ ความคิด นิรมนไม่อยากให้ภาพเปลือยของตนถูกเผยแพร่
ชัชวาลเข้าพบพิจิตร ชัชวาลโกรธแต่บนโต๊ะอาหารเช้ามีกิตตินั่งทานอาหารเช้าอยู่ ชัชวาลกระชิบ ถามพิจิตร พิจิตรบอกกิตติ “มันรู้แล้ว กันมันออกไป” ชัชวาลถูกกิตติดึงตัวออกมา พิจิตรเฉลยให้ ชัชวาลฟัง ว่า “นิรมนก็ไม่ต่างจากสัตว์เลี้ยงของตน” ถามว่า “ชัชวาลสนใจจะร่วมวงกับพิจิตรไหม” ชัชวาลปฏิเสธและขอร้อง “ขอร้องเถอะ ปล่อยนิรมนไป” พิจิตรบอก “งานต้องเสร็จก่อน” ชัชวาลด่า พิจิตร “แบบนี้มันเลวกว่าสัตว์อีก” พิจิตรโบกมือไล่ กิตติลากชัชวาลออกมา ระหว่างเดินออกมา ชัชวาลเล่าความเลวของพิจิตรที่ทำกับนิรมนให้กิตติฟัง กิติพูด “ผมเชื่อคุณเพราะพิจิตรก็เคยทำ แบบนี้กับน้องเมียของผมเอง แต่ผมไม่กล้าเหมือนคุณ ผมจึงปล่อยเรื่องให้ผ่านไป”
ชัชวาลโทรบอกนิรมน “ผมจะประกาศเรื่องพิจิตรจะได้ไม่มีข้อต่อรองกับนิรมน” “ได้ค่ะ” นิรมน อนุญาตแต่ก็ร้องไห้
ชัชวาลโทรนัดนักข่าวสายการเมืองคนอื่นบอกมีข่าวเด็ดจะให้สัมภาษณ์ ชัชวาลพูดถึงเรื่องการ กระทำของพิจิตรตั้งแต่บงการให้ตนสนิทกับนักข่าวนิรมน และเปลี่ยนประเด็นข่าวเพื่อเอื้อ ผลประโยชน์กับพรรค จนถึงการที่พิจิตรมอมยานอนหลับ,ข่มขืนและถ่ายภาพไว้ขู่นิรมนนักข่าวที่ไม่ ได้มาในวันนี้ พิจิตรยังข่มขืนนิรมนอีกหลายครั้งจนเธอต้องตกเป็นทาสของพิจิตร ขณะออกข่าว ถ่ายทอดสดนั้น นิรมนโทรเข้ามาชัชวาลรับสายและเปิดออกลำโพง นิรมนบอก “เสียใจ ที่ชัชวาลก็ เป็นพวกพิจิตร หลอกจีบตนเพื่อผลประโยชน์” ชัชวาลบอก “ไม่ใช่ ที่ชัชวาลทำไปเพราะรักแรกพบ ตั้งแต่ครั้งแรกที่มนมาสัมภาษณ์ผมเมื่อ 2 ปีที่แล้ว จะเห็นได้ว่าในข่าวนั้นผมตะลึงและตอบผิดตอบ ถูก” หลังจากนั้น ผมก็ติดตามข่าวของมนเสมอ” ชัชวาลยอมรับว่า “ผมรักนิรมน” ต่อหน้านักข่าว คนอื่นและขอนิรมนแต่งงานในขณะที่เป็นข่าวสดออกโทรทัศน์นั่นเอง นิรมนร้องไห้ ขณะพูดกับ ชัชวาล นิรมนพูดว่า “มนโดนพิจิตรถ่ายภาพเปลือยไว้” และถามชัชวาลว่า “ชัชวาลรับได้หรือ” ชัชวาลบอก “รับได้” นิรมนจึงบอกผ่านโทรศํพท์ว่า “ไม่ว่าภาพเปลือยของตนจะตกอยู่กับใครนิรมน ก็ไม่อายแล้ว ความจริงคนที่ควรอายคือพิจิตรหัวหน้าพรรค”
พิจิตรโกรธและปิดโทรทัศน์ เอาไฟล์ภาพนิรมนส่งให้หนังสือพิมพ์
ประชาชนได้รับรู้ วันต่อมาภาพเปลือยของนิรมนลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ หลายฉบับแต่ประชาชน กับไม่สนใจและนั่งเรือไปชุมนุมหน้าพรรคเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ เพื่อให้พิจิตรลาออกจากพรรค ประชาชนรับไม่ได้ที่หัวหน้าพรรคผ่ายรัฐบาลทำตัวต่ำขนาดนี้ ลูกพรรคทุกคนลงนามหนังสือปลด หัวหน้าพรรค และนำหนังสือนั้นออกข่าว
พิจิตรถึงกับขว้างรีโมทใส่โทรทัศน์ พิจิตรโกรธ พิจิตร เดินออกมาจะขึ้นเรือออกจากพรรค โดน ประชาชนขว้างปาสิ่งของไล่ ไข่เป็ดโดนหัวพิจิตร แตกย้อยลงมาที่สูทหรู พิจิตรก้มหัวลงไปในเรือ ของตน เรือแล่นออกไป
ในเรือ กิตติขับเรือให้พิจิตร กิตติหันมาคุยกับพิจิตรว่า “คุณเอาข้อมูลภาพต่างๆ ออกมาจากพรรค หรือเปล่า” พิจิตรชี้ให้ดูฮาร์ดดีสในมือ กิตติยิ้ม ขับเรือไปจอดกลางบึงจระเข้ กิตติบอกว่า ”ถึงแล้ว” พิจิตรเดินออกไปท้ายเรือ กิตติถีบพิจิตรตกน้ำ และขับเรือออกมา พิจิตรว่ายน้ำไปร้องให้ช่วยไป “ช่วยด้วยๆ” ไม่นานมีเงาดำมืดมาใกล้ๆ พิจิตร ดีใจมีใครมาช่วยแล้ว จระเข้งับพิจิตรและแย่งกันกิน อยู่ไม่นาน พิจิตรก็หายไปจากกรุงท่วม
ชัชวาลประกาศกับประชาชนว่า “หากประชาชนต้องการอะไร ประชาชนควรได้ พรรคก็ยินดีสนอง ตามความต้องการนั้นๆ ประชาชนต้องการน้ำท่วมแบบเดิม ก็จะเป็นแบบเดิม” ชัชวาลกล่าวขอโทษ ประชาชนถึงสิ่งที่เคยทำลงไป “โครงการเขื่อนรอบกรุงท่วมจะไม่เกิดขึ้นตามความต้องการที่แท้จริง ของประชาชน” ประชาชนโห่ร้องยินดีให้กับพรรคและชัชวาล
ในร้านอาหารหรู ชัชวาลยอมรับกับนิรมนว่า “ผมรักมนมากและผมจะทำงานการเมืองต่อไป มน แต่งงานกับผมนะ” “ค่ะ” นิรมนรับปากแต่งงานกับชัชวาล ทั้งคู่จูบกัน
ในพิธีแต่งงานนิรมนจูบกับชัชวาล ที่บ้าน ภาพทั้งคู่บนฝาผนังน้ำยังท่วมบ้านเหมือนเดิม ในภาพทั้ง คู่ อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าและกรุงท่วม ก็ยังน้ำท่วมเหมือนเดิม จบ
ยินดีและขอบคุณล่วงหน้าทุกความคิดเห็นครับ เรื่องสมมุติล้วนๆ ไม่มีตัวละครจริงใดๆ ไม่ได้ล้อเลียนใคร ทรีตเม้นเป็นการเขียนพัฒนาให้พอเห็นภาพ ก่อนจะนำไปทำเป็นบทหนัง
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 11:42:10
จากคุณ |
:
look4images
|
เขียนเมื่อ |
:
1 ส.ค. 54 11:40:46
|
|
|
|
 |