ความลับ

ชายวัยสามสิบคนหนึ่งกำลังเดินเข้าไปตามตรอกซอกซอยที่คับแคบ ในมือของเขาถือแผนที่ที่ได้มาจากใบปลิวซึ่งมีคนนำมาติดไว้บนเสาไฟฟ้าหน้าบ้าน เสื้อเชิ้ตราคาแพงเปียกไปด้วยเหงื่อที่ไหลออกมาตามตัวจากอากาศร้อนยามบ่าย จนเมื่อสองเท้าของเขาก้าวข้ามแอ่งน้ำเล็ก ๆ มาหยุดอยู่ด้านหน้าของตึกแถวขนาดสามชั้นที่มีป้ายบอกให้ทราบแต่เพียงว่าเขาได้มาถึง “สำนักงานนักสืบ” แล้ว เขาก็พลักประตูกระจกที่อยู่ตรงหน้าเข้าไปด้านในทันที

หลังจากที่เขาได้ลงทะเบียนกับพนักงานหญิงที่เคาเตอร์ด้านหน้า เธอก็ชี้นิ้วบอกให้เขาเดินขึ้นไปตามบันไดปูนสู่ชั้นที่สามโดยไม่พูดอะไรสักคำ ในใจของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความเคียดแค้นที่มีต่อภรรยาซึ่งแอบไปมีชู้โดยที่เขาไม่สามารถจับได้คาหนังคาเขาสักที จึงเป็นเหตุผลที่เขาเดินเข้ามาใช้บริการนักสืบเอกชนเพื่อหาหลักฐานที่ชี้ว่าภรรยาตัวดีของเขาหนีไปเล่นบทรักกับชู้ที่ไหน

“เชิญครับคุณสมหมาย” เสียงเรียกผ่านประตูไม้เก่า ๆ ให้เขาเข้าไปข้างใน

ชายวัยสี่สิบนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ราคาถูก หนวดเคราที่อยู่บนใบหน้าเหมือนไม่ได้โกนมาประมาณ 2 เดือน ในมือคีบบุหรี่ที่ส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวลไปทั่วทั้งห้อง และก่อนที่ลูกค้ารายใหม่จะได้ทันเอ่ยปาก เขาก็พูดขึ้นมาเหมือนรู้อยู่แล้วว่าชายคนนี้ต้องการอะไร

“เรื่องเมียคุณสินะ...”

สมหมายรู้สึกแปลกใจทันที ทำไมนักสืบวัยกลางคนสามารถล่วงรู้ถึงเรื่องที่เขามาในวันนี้ ทั้งที่เขาก็ไม่เคยพูดให้ใครฟังนอกจากเพื่อนที่ทำงาน แม้แต่พนักงานต้อนรับที่อยู่ข้างล่างก็ไม่ได้ถามอะไรเกี่ยวกับเขาสักคำ หรือเรื่องพวกนี้เป็นสิ่งธรรมดาที่พวกนักสืบเขาเจอกันบ่อยนะ

“ใช่ครับ... ผมไม่ขออ้อมค้อมเลยแล้วกัน ผมอยากให้คุณตามสืบเมียของผม ผมคิดว่าเธอ...”
“มีชู้?” นักสืบตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
“ก็นั่นแหละครับ ช่วยตามสืบให้ผมหน่อยว่าเธอไปหาชู้ที่ไหน เพราะเดี๋ยวนี้เธอทำตัวห่างเหินกับผมมากขึ้นทุกวัน ส่วนค่าตอบแทนก็ตามที่คุณเห็นสมควรก็แล้วกัน”
“เรื่องแค่นี้ไม่ใช่ปัญหา แต่ค่าตอบแทนผมขอเป็นความลับของคุณที่ไม่เคยบอกเมียคุณสักหน่อย และคุณต้องเล่าให้ผมฟังตอนนี้ด้วย”
“หา...? คุณจะเอาความลับของผมไปทำไม หรือคิดจะมาแบล็กเมล์ผมทีหลัง” สมหมายรู้สึกระแวงกับท่าทีประหลาดของนักสืบรายนี้ขึ้นมาทันที
“อยากห่วงเลยเรื่องนั้น ผมเก็บความลับของลูกค้าผมไว้เป็นอย่างดีทุกคน และตอนนี้ผมก็สามารถบอกคุณในสิ่งที่คุณอยากรู้ได้เลย เพียงแต่...”
“ผมบอกความลับให้คุณฟังใช่ไหม ได้... แต่มันอาจจะดูกระดากปากสักหน่อย แต่คุณเป็นผู้ชายคงไม่รู้สึกอะไรหรอก”

สมหมายเริ่มเล่าความลับเรื่องแรกให้กับนักสืบวัยสี่สิบฟัง เขาพูดถึงเรื่องขณะที่เริ่มต้นทำงานใหม่ ๆ ในบริษัทประกันภัยแห่งหนึ่ง การแข่งขันระหว่างพนักงานด้วยกันเองนั้นทำให้ไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย และทุกคนต่างต่างสรรหาวิธีการต่าง ๆ นา ๆ เพื่อที่จะเขี่ยให้คนอื่นออกไปให้พ้นทาง ซึ่งตัวเขาก็เป็นหนึ่งในพนักงานที่ขึ้นตำแหน่งได้เร็วที่สุดโดยอาศัยความพิศวาสที่หัวหน้างานหญิงมีต่อเขา เขาพยายามเอาอกเอาใจด้วยการตอบตกลงมีเพศสัมพันธ์กับเธอในสำนักงานส่วนตัวทุกวัน และเธอก็ดูจะหลงเขาเอามาก ๆ จนคอยสนับสนุนเขาทุกด้านจนสามารถทำให้เขาได้รับตำแหน่งผู้บริหารของเขตสาทร

และเมื่อเขาได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วเธอก็หมดความสำคัญลงไปทันที เพราะตำแหน่งระดับสูงที่เขาได้มาทำให้ผู้หญิงเริ่มเข้ามาหาอย่างต่อเนื่อง ทุกวันเขาจะมีเซ็กส์กับพนักงานหญิงที่ใช้ร่างกายเพื่อแลกกับความก้าวหน้าในอาชีพการงานเหมือนกับที่เขาเคยทำ ช่วงเวลานั้นแหละที่เขาได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง คนที่กลายมาเป็นภรรยาของเขาในปัจจุบัน

“เธอเล่นตัวตามสไตล์ลูกคุณหนู” เขาพูดให้นักสืบฟัง

ถึงแม้เธอจะเล่นตัวเอาเรื่องแต่ด้วยความที่เขาเป็นคนหน้าตาดีพอสมควร ประกอบกับฐานะทางการงานที่สูงอยู่แล้วทำให้การพิชิตใจเธอก็ไม่ยากเย็นอะไรมากนัก และก่อนที่เขาจะทิ้งเธอไปหาผู้หญิงคนใหม่ กลับกลายเป็นว่าเธอเกิดท้องขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทำให้การแต่งงานเป็นทางเลือกที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ในที่สุด

หลังจากการแต่งงานเขาก็บอกให้เธออยู่แต่บ้านคอยเลี้ยงลูก ส่วนเขาน่ะเหรอก็กลับไปทำนิสัยเดิม ๆ อีก งานอดิเรกของเขาก็คือการลวนลามพนักงานในบริษัท และไปเที่ยวอาบอบนวดกับเพื่อน ๆ หลังเลิกงานแล้ว ชีวิตในตอนนั้นเต็มไปด้วยความสนุกสนานจนบางครั้งเขาก็ลืมไปว่าตัวเองมีครอบครัวแล้ว

ระยะหลังเขากับเธอทะเลาะกันบ่อยขึ้น คงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เธอห่างเหินกับเขาไปเรื่อย ๆ จนเขาคิดว่าเธออาจจะมีชู้ก็เป็นไปได้ ทำไมน่ะเหรอ... บางทีเธอหายไปจากบ้านกับลูกโดยไม่บอกเขา หรือเสียงผู้ชายที่เล็ดลอดออกมาจากโทรศัพท์ที่เขาโทรไปหาเธอที่บ้าน แม้แต่ความสัมพันธ์ทางเพศที่เธอไม่ยอมให้เขามีอะไรกันมานานหลายเดือนแล้ว

“เนี่ยความลับของผม คุณอยากจะฟังอะไรอีกไหม”
“แค่นี้ก็คงพอแล้วล่ะคุณสมหมาย งั้นผมจะบอกสิ่งที่คุณอยากรู้เลยก็แล้วกัน”
“ภรรยาของคุณไม่ได้มีชู้ เวลาที่เธอหายไปจากบ้านโดยไม่ได้บอกคุณก็เป็นเพราะเธอต้องพาลูกไปโรงบาลอย่างเร่งด่วน แถมโทรศัพท์ของคุณก็ไม่เคยเปิดเลยระหว่างมีอะไรกับพนักงานหญิงในห้องส่วนตัวของคุณ ส่วนเสียงผู้ชายที่คุณได้ยินนั้นก็เป็นเสียงพ่อของคุณที่มารอทานอาหารเย็นด้วยกันในวันที่คุณกำลังเล่นบทรักที่สุดแสนจะร้อนแรงกับโสเภณีในสถานบริการที่คุณไปบ่อย ๆ หรือแม้แต่ที่เธอไม่ยอมมีเซ็กส์กับคุณก็เนื่องมาจากเธอต้องดูแลบ้านคนเดียว ส่งลูกไปโรงเรียนคนเดียว ความเหนื่อยที่เธอได้รับทุกวันบวกกับที่คุณทำนิสัยเหลวแหลกทำให้เธอท้อแท้อย่างที่สุด”
“แน่นอนว่าเธอมาหาผมก่อนหน้าคุณแล้ว...” นักสืบกล่าวขึ้นมาจนทำให้สมหมายไม่ทันตั้งตัว
“ผมคงไม่ต้องถามว่าเธอให้คุณคอยตามสืบผมสินะ...” สีหน้าของสมหมายไม่ค่อยจะสู้ดีนัก
“ตอนนี้คุณก็เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดแล้ว ไม่แน่นะหลังจากที่คุณกลับถึงบ้านอาจจะได้เห็นใบหย่าอยู่บนโต๊ะก็ได้”

โดยที่ไม่ต้องบอกกล่าวอะไรอีก สมหมายรีบวิ่งออกไปยังประตูทางออกเพื่อขับรถกลับไปบ้าน ในใจของเขารู้สึกผิดอย่างมหันต์ เขากำลังจะเสียผู้หญิงดี ๆ คนนี้ไป เขาต้องรีบกลับไปแก้ไขสิ่งเลวร้ายที่ทำกับภรรยาของเขามานานหลายปี

“สามีคุณเพิ่งออกไปแล้ว หน้าตาเขาเนี่ยซีดสุด ๆ” นักสืบพูดใส่ในโทรศัพท์
“เหรอคะ... งั้นเขาก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้วสิ”
“ใช่ รู้เกือบทั้งหมดนั่นแหละ แล้วคุณจะทำยังไงต่อไปล่ะ”
“ฉันไม่เลิกกับเขาหรอก ถึงแม้เขาจะทำตัวไม่ดีไปหน่อย แต่อย่างน้อยก็มีเงินให้ฉันใช้ก็แล้วกัน”
“อย่างนั้นเหรอ คุณเนี่ยร้ายจริง ๆ เลยนะ”
“แต่ยังไม่ร้ายเท่าลีลาบนเตียงของคุณหรอก”
“ไม่ต้องชมผมหรอกแม่ตัวดี ส่วนวันนี้ก็ยอม ๆ เขาไปหน่อยก็แล้วกัน ไว้เดี๋ยวเราสองคนค่อยมาเล่นเซ็กส์บนเตียงที่บ้านคุณอีกนะ และฝากสวัสดีเจ้าตัวเล็กด้วยล่ะ โตขึ้นมาคงหล่อเหมือนผมแน่ ๆ เลย”

----------------------------------------------------------------

เรื่องสั้นชิ้นที่ 5 ครับ เชิญวิจารณ์กันได้ตามสะดวกเลยครับ

จากคุณ	: MazzCazz
เขียนเมื่อ	: 4 ส.ค. 54 20:28:18