คุณริกะ : อ่ะ....ไม่ลงนิยายไม่เท่าไร อดทนรอได้ แต่หายไปเลย
แล้วเจอกันอีกที
อังคารหน้า พร้อมนิยายนี่สิ อ่านแล้วเศร้ามักมาก แง แง แง
(ไม่เห็นมีตุ๊กตารูปร้องไห้เลย ) กลับมาเร็วๆนะ คิดถึง 
หนูนู : ป่านนี้คงถึงที่ทำงานเรียบร้อยแล้ว งายเยอะป่าว สู้ๆๆ เน้อ
อาจารย์จี : ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ้มเลย 555 มันน่ากลัวจนพิมพ์อะไรผิดๆ ถูกๆ
เลยเหรอคะ อิอิ
แฝดน้อง : อะไรนะ แว็บๆ ว่า คางเหลือง 555 เสร็จแน่งานนี้ ไม่รอด เอิ๊กกก
คุณเอริชา : สวัสดีค่ะ มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ ขอบคุณมากมายค่ะ 
คุณกาแฟฯ : ปล่อยๆ อาจารย์จึไปเถอะค่ะ เจอแฝดน้องเล่นงานซะคางเหลือง
แบบนี้ ต้องเห็นใจ 555
หนูนู : อย่า อย่าซ้ำเติม สงสารหน่อย ไม่เหลืออะไรเป็นชิ้นเป็นอันแล้ว ว๊ากกก
อาจารย์จี : อาการดีขึ้นแล้วเหรอ หุ หุ
อาจารย์จี อีกรอบ : แปะ แปะ ปรบมือมือค่ะ เป็นความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต 555
คุณกาแฟฯ : ทันเห็นอะไร..เผาหน่อย เผ่าหน่อย ไหนๆ อาจารย์ก็ไม่
หลงเหลืออะไรอยู่แล้ว ก็ให้ไม่เหลืออะไรเลยดีกว่า เอิ๊กกกกก
หนูนู : ไปอ้อนวอนคุณกาแฟ ให้มาเผาหน่อยนะ อยากรู้มากๆๆๆๆๆ
แฝดน้อง : ดีมาก ทำหน้าที่แทนไปเลยนะ แฝดพี่ให้สิทธิ์คุณเดี๋ยวนี้ ฮ่า ฮ่า
อะไร คุยอะไร ผิดกฏหมงกฎหมาย เห็นด้วย ไม่ผิด ไม่ได้ทำร้ายร่างกาย
แค่ทำร้ายจิตใจ ไม่ผิด ไม่ผิด คริ คริ คริ 
หนูนู : เป็นอาราย เกิดอารายขึ้น 
คุณเอริชา : สวัสดีค่ะ ( ทักทายแทนแฝดน้อง อิอิ )
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 54 10:53:32