Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
บังเอิญ ติดต่อทีมงาน

ผมกำลังนั่งรถโดยสารประจำทางสาย 84 เพื่อไปยังสถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ ที่นั่งข้างกระจกตรงด้านหลังทางซ้ายนั้นผมมักจะรู้สึกชอบเป็นพิเศษเพราะได้เห็นผู้คนมากมายผ่านสายตาขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวไปเรื่อย ๆ ตึกราบ้านช่องซึ่งติดอยู่ริมถนนในปัจจุบันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นย่ายธุรกิจขนาดย่อมที่เติบโตมาจากป่ารกร้างเมื่อสมัย 20 ก่อน คอนโดราคาแพงต่าง ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นเพื่อรองรับความต้องการของหนุ่มสาวไฟแรงที่ยังมีปัญญาผ่อนไปอีก 30 ปี ไม่น่าเชื่อว่าท้องถนนที่เคยโล่งหูโล่งตา ณ ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยบรรดารถยนต์เหมือนกับในตัวเมืองอย่างไม่ผิดเพี้ยน

ระหว่างนั้นเองสายตาของผมชำเลืองมองเห็นสิ่งที่น่าสนใจอยู่ตรงข้างทาง เป็นป้ายขนาดใหญ่ที่แสดงรายระเอียดเกี่ยวกับตำแหน่งงานในด้านกราฟฟิคดีไซน์เนอร์ของบริษัทชื่อดัง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้อ่านข้อมูลเพิ่มเติมซึ่งอยู่ด้านล่าง รถประจำทางอีกคันหนึ่งก็วิ่งมาข้าง ๆ กับรถที่ผมนั่งอยู่จนอดรู้สึกหัวเสียไปไม่ได้ว่า มันต้องบังเอิญทุกทีเสียน่า เวลาผมอยากจะรู้เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดอยู่ข้างทางขณะนั่งรถโดยสารไม่ว่าจะเป็น อุบัติเหตุ คนทะเลาะกัน หรือป้ายลดราคาสินค้า 80% มักจะมีมารผจญคอยทำให้ผมพลาดไปเสียทุกที

คำว่าบังเอิญมันทำให้ผมนึกย้อนกลับไปยังเรื่องราวต่าง ๆ ครั้งที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย ถ้าผมไม่ได้เลิกกับแฟนคนแรก ผมอาจจะไม่ได้เจอผู้หญิงที่แสนดีซึ่งคอยดูแลผมมาตลอด ถ้าผมไม่ได้อยู่หอกับเพื่อนคนนี้ ผมอาจจะไม่ได้เจอกับเพื่อนอีกหนึ่งคนที่ตลกเฮฮาเป็นกันเอง หรือแม้แต่การลงเลือกคณะเรียน ถ้าผมไม่ได้เลือกเรียนกราฟฟิคดีไซน์เนอร์ ผมอาจจะไปเป็นพนักงานบริษัททำด้านการตลาดอยู่ก็เป็นไปได้ คำถามก็คือว่า ถ้ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญล่ะ ถ้ามันสามารถอธิบายได้เป็นหลักทางวิทยาศาสตร์ และทุกสิ่งถูกกำหนดมาในสมการที่ลงตัวอยู่แล้ว

ผมมั่นใจว่าในช่วงชีวิตของทุกคนคงจะเจอเหตุการณ์คล้าย ๆ กับผมไม่มากก็น้อย บังเอิญไปเจอคนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี บังเอิญไม่โดนรถชนเพราะตัวเองก้มหยิบของที่ตกลงพิ้น บังเอิญไม่ขึ้นรถประจำทางสายนั้นที่ออกข่าวช่วงตอนเย็นว่าพลิกคว่ำห่างจากจุดที่เรายืนอยู่แค่ 400 เมตร ถ้าเราลองหยุดสังเกตมองดูดี ๆ พวกเรื่องบังเอิญทั้งหลายเหล่านี้มันเกิดขึ้นอยู่รอบตัวเราเต็มไปหมด คนสองคนที่ออกจากบ้านคนละเวลา อีกคนหนึ่งขึ้นรถไฟฟ้ามายังสยาม อีกหนึ่งคนขับรถมาจอดในห้างพารากอน เดินไปตามทางที่มีผู้คนมากมาย แต่ดันบังเอิญได้เจอกันขณะที่กำลังซื้อน้ำในร้านสะดวกซื้ออย่างเซเว่นไปได้

การยกตัวอย่างง่าย ๆ ทำให้เราได้เห็นภาพคร่าว ๆ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีเหตุและผลอยู่ในตัวมันเอง คล้ายกับเป็นชะตาที่ถูกลิขิตเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ถึงแม้ในความเป็นจริงเราอาจจะคิดว่าตัวเราเองนี่แหละเป็นคนกำหนดทางเดินชีวิตของตัวเอง มันไม่มีหรอกอนาคตที่ถูกกำหนดมาแล้ว แต่ถ้ามองกันดี ๆ ความคิดของคุณอาจจะถูกกำหนดมาให้เป็นอย่างนี้แล้ว คนส่วนใหญ่ถึงมักมองย้อนกลับไปว่า ถ้าเราทำอย่างนั้นอย่างนี้นะ ปัจจุบันชีวิตเราอาจจะไม่เหมือนตอนนี้ก็เป็นไปได้

ภาพยนตร์ที่พอจะอธิบายสิ่งที่ผมกำลังคิดอยู่ในขณะนี้ก็คือเรื่อง The Butterfly Effect หรือในชื่อไทยว่า เปลี่ยนตายไม่ให้ตาย เป็นเรื่องราวของชายที่ชื่อว่า อีแวน ทรีบอร์น มีความสามารถในการเดินทางไปยังอดีตผ่านความทรงจำต่าง ๆ และทุกครั้งที่เขาแก้ไขอดีตเพียงเล็กน้อย กลับกลายเป็นว่าอนาคตที่เขาอยู่เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง หนังถูกสร้างมาจากทฤษฎี Butterfly Effect บอกว่าแค่ผีเสื้อขยับปีกก็สามารถทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ในอีกที่หนึ่งได้แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรากำลังทำในขณะนี้อาจจะส่งผลทำให้อนาคตของเราแตกต่างไปเลย

แต่ในความเป็นจริงแล้วเราไม่สามารถแก้ไขอดีตที่ผ่านมาได้เหมือนตัวเอกในภาพยนตร์ ผมหยิบยกขึ้นมาเพื่อให้คุณได้เห็นภาพง่าย ๆ ว่าการกระทำทั้งหลายเป็นเหตุผลที่สนับสนุนกันเองต่อเนื่องไปยังเหตุการณ์ปัจจุบันที่คุณเป็นอยู่ เราไม่อาจจะบอกได้ว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องบังเอิญได้อย่างเต็มปาก เพราะไม่แน่ว่าขณะที่คุณอ่านเรื่องของผมอยู่มันก็คงเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดมาแล้วก็ได้

ถ้าจะให้ยกเหตุผลมาสนับสนุนความคิดที่ว่า เรื่องบังเอิญไม่มีอยู่จริง ก็คงต้องร่ายกันยาวไม่น้อยเลยทีเดียว เช่น คนสองคนที่มาเจอกัน ณ จุดเดียวกัน นาย A ตื่นนอนเวลา 8 โมงเช้า ออกจากบ้านตอน 9 โมง ไปยังห้างสรรพสินค้าพารากอนที่ห่างจากบ้านแค่ 10 นาที นาย B ตื่นนอนเวลา 7 โมงเช้า ออกจากบ้านตอน 8 โมง ไปยังสยามที่ห่างจากบ้านหนึ่งชั่วโมง นาย A ขับรถมาเอง นาย B นั่งรถโดยสารประจำทาง พอดีนาย A ลืมเติมน้ำมันจึงแวะเข้าไปยังปั๊มน้ำมันเสียเวลาไป 10 นาที นาย B จึงมาถึงสยามก่อนนาย A 10 นาที ยังไม่รวมถึงตัวแปรที่ว่านาย A อาจจะเสียเวลาจอดรถในห้างอีก 5 นาที ไหนนาย B จะเกิดปวดท้องเข้าห้องน้ำขึ้นมา แล้วเพราะอะไรล่ะพวกเขาทั้งสองคนถึงมาเจอกกัน ณ จุดเดียวได้อย่างลงตัว

สุดท้ายนี้ผมจึงเชื่อว่าเรื่องบังเอิญนั้นไม่มีอยู่จริง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันมีเหตุผลในตัวของมันเอง บางทีรายละเอียดการสมัครงานบนป้ายที่โดนรถประจำทางสายอื่นมาบังตรงหน้าผม อาจจะทำให้ผมได้ไปเจออะไรดี ๆ กว่านั้นก็เป็นไปได้ แล้วคุณล่ะมีเรื่องบังเอิญในชีวิตที่พอจะอธิบายเป็นหลักทางวิทยาศาสตร์ให้ผมฟังได้บ้างหรือเปล่า...

----------------------------------------------------------------

ลองเขียนเรื่องสั้นแบบแนวตั้งคำถามดูนะครับ เชิญวิจารณ์กันได้เต็มที่เลยครับ

จากคุณ : MazzCazz
เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 11:45:37




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com