ตอนที่ 1
มือเรียวเล็กค่อยๆวางสายโทรศัพท์ของห้องพักสุดหรูไปอย่างช้าๆ น้ำใสที่เอ่อคลอล้นหน่วยตาเป็นอาการที่บอกถึงความรู้สึกตอนนี้ของหญิงสาวได้เป็นอย่างดี ความรู้สึกเจ็บปวดที่แม้จะไม่ได้บรรยายด้วยคำพูด หากแต่หล่อนกลับรับรู้ทุกอณูของความเสียใจที่มารดาส่งมาแม้เพียงปลายสายจากดินแดนที่ห่างไกลก็ตาม
‘แม่เหงา แม่อยากให้หนูนิกลับมาอยู่กับแม่ที่นี่ กลับมาบ้านเรานะลูกนะ กลับมาเถอะ’
ร่างเล็กปาดน้ำตาทิ้งอย่างไม่ไยดี แววตาที่แข็งกร้าวขึ้นสะท้อนถึงอารมณ์ขุ่นเคืองในใจได้อย่างชัดเจน ตั้งแต่ที่เธอจากประเทศไทยมา 6 ปี ไม่มีวันไหนเลยที่แม่จะเอ่ยปากตรงไปตรงมาได้อย่างเช่นวันนี้ ถ้าให้เธอเดาไม่ผิดคงจะเป็นเรื่องของผู้ชายคนนั้น ‘เอกอนันต์’ คนที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘พ่อเลี้ยง’ อย่างถูกกฎหมาย และสาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้หล่อนต้องจากบ้านมาไกลถึงนิวยอร์ก หญิงสาวจับล็อกเกตที่ห้อยคอตนเองก่อนเปิดออกเพื่อพบกับชายหนุ่มสัญชาติอเมริกัน นัยน์ตาสีครามน้ำทะเลเฉกเช่นเดียวกับเธอ ผู้เป็นทั้งชีวิตและลมหายใจของหญิงสาวแต่เพียงผู้เดียว
แด๊ดคะ...หนูนิจะกลับเมืองไทย หนูนิจะกลับไปทวงของๆเรากลับคืนมา
แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 54 09:22:03