ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 14 ::. เปลี่ยนภพ .:: อรุณรุ่งของเช้าวันใหม่เริ่มมาเยือน พยับแดดแทรกซึมเข้ามาแทนที่ความมืดมิดของรัตติกาล นกกระจิบกระพือปีกออกจากรังไปหาอาหาร สรรพชีวิตเริ่มเคลื่อนไหว  หลวงพ่อและพระภิกษุสามเณรออกไปบิณฑบาตพักใหญ่แล้ว แม่ชีเดินออกมาจากกุฏิเพื่อปฏิบัติภารกิจดูแลญาติโยมทำอาหารเช้า ฆราวาสที่มาปฏิบัติธรรมในวัดจัดเตรียมอาหารกันอย่างเงียบเชียบ บรรยากาศของวัดเป็นไปตามธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมา สงบนิ่งแต่ไม่ซึมเซา เด็กวัดทำงานกันอย่างกระฉับกระเฉงและว่องไว สัมภาระที่ญาติโยมจัดเตรียมมาถูกเปลี่ยนถ่ายใส่ภาชนะของวัดเพื่อเตรียมถวายพระอย่างพิถีพิถันแต่ก็รวดเร็วทันใจ โยมอุปัฏฐากคนหนึ่งเข้ามาแจ้งเหตุร้ายในคืนที่ผ่านมา เสียงเล่าลือถึงเหตุการณ์ดังกล่าวสร้างบรรยากาศมืดมนปนขวัญพองสยองเกล้าปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณ แม่ชีปลีกตัวออกมานั่งสมาธิรอทำวัตรในศาลา พอใจสงบ ความเจ็บปวดและทุกข์ระทมของดวงวิญญาณผู้ประสบเคราะห์กรรม ก็กลายเป็นคลื่นพลังงานผ่านมากระทบ บาทฐานแห่งความเมตตาดลใจให้แม่ชีวัยชราหวนนึกถึงหญิงสาวที่น่าสงสารคนหนึ่ง อ่อนหวาน อ่อนโยน แต่ลึกๆในใจมีปมที่ปิดกั้นตัวเองแน่นหนา บัดนี้กลายเป็นวิญญาณหลุดจากร่างแต่แล้วยังถูกขังอยู่ในความมืด ‘แม่หนู...ยังไม่ถึงที่ตายนี่...’ แม่ชีกำหนดสมาธิลึกลงไปอีกชั้นเพื่อหาหนทางช่วยเหลือ แต่ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงประตูอุโบสถขยับเลื่อน เหล่าญาติโยมเข้ามานั่งรอถวายภัตตาหาร ต่างยกมือก้มประนมกราบเมื่อเห็นเจ้าอาวาสเดินเข้ามากราบพระประธาน พระภิกษุและสามเณรกราบพระรัตนตรัยและกราบหลวงพ่อผู้เป็นเจ้าอาวาสก่อนเข้านั่งอาสนะ แม่ชีพนมมือแล้วกราบพระก่อนหันไปตั้งใจกับพิธีสงฆ์  บทสวดมนต์เริ่มต้นเสียงดังกังวาน  กระแสสว่าง สงบ และร่าเริงในธรรมมิได้จำกัดขอบเขตอยู่แต่ในวัด หากแต่แผ่ปกคลุมไปยังมวลหมู่สรรพสัตว์ที่กำลังทุกข์ทน เพียงขอให้เปิดใจรับ... `•.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* เวลาล่วงผ่านนานเท่าใดไม่รู้ได้ ที่รสานอนซมซุกอยู่ในความมืดมนอนันธการ แสงสว่างตรงทางออกหายไปตั้งแต่แอนี่เดินจากไปแล้วหายลับ หลับตาแล้วลืมตาขึ้นมาครั้งใดก็ตกอยู่ในความมืดอยู่เช่นนั้น หญิงสาวสะอื้นไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง เฝ้าแต่เรียกหา  ‘พ่อจ๋า...แม่จ๋า’  เวลาไร้ที่พึ่งทุกคนเรียกหาบุพการีเป็นอันดับแรก...แต่ก็ไร้สัญญาณตอบรับ... ‘เดินทางปลอดภัย ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ขอให้คุณพระคุ้มครองนะลูก’ คำอำนวยอวยพรของแม่ชีแว่วมาในมโนสำนึก รสาหยุดร้องไห้แล้วพยุงตัวเองขึ้นนั่งอีกครั้งหนึ่ง ในความมืดมนที่ไม่รู้ทิศเหนือใต้ จึงทำได้เพียงหมายใจเอาว่าเบื้องหน้าเป็นพระประธานในวัดที่เธอเข้าไปกราบในเช้าวันเกิดเหตุ เก็บขาในท่านั่งเทพธิดาแล้วประนมมืออย่างเรียบร้อยที่สุด  ดีกว่าเอาแต่ร้องไห้... ดีกว่าไม่ได้ทำอะไร... และคงดีแม้นี่จะเป็นการสวดมนต์ครั้งสุดท้าย ก่อนดวงวิญญาณที่ทุกข์ทนดวงหนึ่งจะดับสลาย ก็ขอน้อมถวายดวงวิญญาณนี้ให้กับพระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่ง  อธิษฐานก่อนสวดแล้วก้มลงกราบสามครั้ง พยางค์แรกๆหญิงสาวออกเสียงสั่นเครือ แต่ไม่ช้านานนัก ใจก็รวมเข้าไปอยู่ในความสงบ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ รสาเริ่มต้นสวดมนต์อย่างคนที่รู้คำแปล  ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น บทสวดหลังจากนั้นจึงเป็นบทไตรสรณคมณ์ที่สอดรับกับคำอธิษฐานก่อนสวด พุทธัง สรณัง คัจฉามิ  ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย  ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ  ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรมเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย สังฆัง สรณัง คัจฉามิ  ข้าพเจ้า ขอถึง ซึ่งพระสงฆเจ้า ว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย ทุติยัมปิ พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สอง ทุติยัมปิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ  ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรมเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สอง ทุติยัมปิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระสงฆเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สอง  ตะติยัมปิ พุทธัง สรณัง คัจฉามิ  ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สาม ตะติยัมปิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรมเจ้าว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สาม  ตะติยัมปิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ  ...ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรมเจ้า ว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย แม้ครั้งที่สาม หญิงสาวจรดหว่างคิ้วกับหัวแม่มือแล้วก้มลงกราบครั้งสุดท้ายก่อนยันกายขึ้นมาตั้งตรง ขณะที่หลับตาสวดมนต์อย่างตั้งใจอยู่นั้นไม่อาจรับรู้ความเปลี่ยนแปลงรอบตัว ทันใดนั้นหูพลันได้ยินเสียงสวดประสาน แสงสว่างของอรุณรุ่งทอทาบผ่านม่านตา รสาค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วต้องประหลาดใจว่า ห้องขังที่คับแคบและมืดมิดพังพิลาปไปเสียสิ้น บัดนี้เธอมานั่งอยู่ด้านหลังของอุโบสถสงบสะอาด มีพระ แม่ชี และฆราวาสกำลังสวดมนต์บทเดียวกันอยู่อย่างพร้อมเพรียง อุโบสถนี้คุ้นตาด้วยแม่พาเธอมาตั้งแต่เล็กและเป็นสถานที่ทำพิธีให้กับทุกคนในครอบครัวที่จากไป... ผู้นำสวดตั้งต้นอาราธนาศีล แม่ชีที่นั่งอยู่ด้านหน้าขยับตัวหันหลังมาครั้งหนึ่ง อุบาสิกาชรายิ้มน้อยๆเหมือนจะทักทายและเชื้อเชิญให้ดวงวิญญาณที่เข้ามาใหม่สวดต่อให้เสร็จพิธีเสียก่อน `•.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* (มีต่อค่ะ) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:52:14

ความคิดเห็นที่ 2 “โยมเชิด รบกวนมานั่งเป็นเพื่อนอาตมาก่อนได้ไหม” เจ้าอาวาสเรียกขานด้วยน้ำเสียงปรานี เมื่อพระอุปัฏฐากและพระลูกวัดกราบลาไปปฏิบัติภารกิจส่วนตัวของแต่ละรูป เชิดอยู่ช่วยเก็บข้าวของที่โยมนำมาถวายจนเสร็จเรียบร้อยและตั้งใจลากลับ พอดีกับที่แม่ชีวัยชราเข้ามาขอโอกาสพูดคุยกับเจ้าอาวาส พระภิกษุชราคร้านจะเรียกพระอุปัฏฐากกลับมานั่งเฝ้าให้เสียการเสียงานจึงออกปากไหว้วานเชิด “ขอรับ ได้ครับหลวงพ่อ” เชิดพนมมือรับคำด้วยรู้วินัยสงฆ์ ว่าพระจะไม่สามารถสนทนาเพียงลำพังกับอิสตรี เว้นแต่มีบุรุษที่สามที่เป็นเพศชายนั่งอยู่ด้วย ตนจึงคลานเข่าเข้าไปนั่งใกล้หลวงพ่อเพื่อเป็นตัวกั้นกลาง “มีอะไรรึแม่ชีน้อย” เชิดหันไปมองตามผู้ถูกเรียก หลวงพ่อวัย 60 พรรษา เรียกขานแม่ชีชราอายุราว 50  ปีกว่าๆ เหมือนพี่ชายเรียกน้องสาววัยสิบขวบ แม่ชีเองก็ประนมมือตอบอย่างน่าเอ็นดู “อิฉันขออนุญาต ขอโอกาสหลวงพ่อเจ้าค่ะ ขอพาคนๆนึงเข้ามาอยู่ด้วยที่วัดนี้เจ้าค่ะ” “ไหนรึ” “เอ่อ...” แม่ชีอึกอัก ด้วยเห็นเชิดเป็นคนนอก ได้แต่ก้มหน้าและเสมองไปทางขวา รสาอยู่ข้างแม่ชี ก้มลงกราบแล้วประนมมือมองเจ้าอาวาส น้ำตายังคลอตา  “เอาล่ะ ไม่ต้องบอก อาตมาเห็นแล้วล่ะ น่าสงสารเหมือนกันนะ แม่หนูนี่” เชิดหันไปมองหาบ้าง ก็เห็นแต่ความว่างเปล่า เข้าใจว่าอาจจะเป็นลูกหลานของแม่ชีที่นั่งรออยู่ด้านนอก พอหันกลับไปดูหลวงพ่อเพื่อจะกวาดสายตาตามว่าท่านมองไปทางทิศไหน หลวงพ่อก็หลับตานิ่ง...นาน ก่อนจะลืมตาแล้วถอนหายใจ “ปล่อยไว้นานไม่ได้นะ ตอนวิญญาณออกจากร่าง โทสะจากความกลัวกับความเจ็บปวดของร่างกายมันแรงมาก จิตเลยไปสร้างกรงขังตัวเองขึ้นมา ถ้าอยู่เฉยๆ สักพักจิตก็จะกลับเข้าไปอยู่ในภพนั้นอีก” “ถ้าปล่อยไว้นานๆ จะเป็นอย่างไรหรือเจ้าคะ” แม่ชีถามแทนให้ “จะมองหาแสงสว่าง แล้วไปเกิดใหม่ในร่างอื่นแทน” รสารีบส่ายหน้า จะไปเกิดใหม่ได้อย่างไร แล้วใครจะดูแลแม่ ฝ่ายเชิดเริ่มเกาหัวแกรก พยายามปะติดปะต่อเรื่องราวจากบทสนทนา ค้นหาด้วยตาไม่ได้ก็คงต้องใช้จินตนาการ “ชีน้อย เอาเป็นว่าอาตมาอนุญาตให้เอามาดูแลสักพักนึงก่อน แม่หนูมันไม่มีร่าง จะให้ทำสมาธิก็ลำบาก เหลือแต่จิตก็ให้ดูที่จิต ให้มันมีสติมีกำลังขึ้นมาค่อยหาทางเข้าร่าง พอไหวไหม” รสายังส่ายหน้า แต่แม่ชีรับคำและเริ่มกราบลาแล้ว ฝ่ายหลวงพ่อก็หันไปหาโยมเชิด “อย่าสงสัยไปเลยเชิด ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ภาวนาไป” “ขอรับ” ชายชราก็รับคำหลวงพ่ออย่างว่าง่าย และเริ่มตั้งคำถามเกี่ยวกับการปฏิบัติอื่นๆ แม่ชีกราบลาเป็นคำรบสาม รสาต้องรีบไหว้ตามประหลกๆ แล้วคลานเข่าตามแม่ชีออกมาด้านนอกศาลา  หญิงสาวยกมือบังแสงอาทิตย์จ้าที่สาดส่องเข้ามา ก็ยิ่งเห็นแขนและมือตัวเองพร่าเลือนลงไปอีก... `•.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* ฟ้าใสรับแก้วน้ำจากผู้ช่วยพยาบาลที่นำยามาให้ หญิงสาวในชุดผู้ป่วยลุกขึ้นนั่งได้แล้ว แพทย์จึงสั่งให้เปลี่ยนจากยาฉีดมาเป็นยารับประทาน ฟ้าใสจิบน้ำลงไปอึกหนึ่ง เหลือบตามองเม็ดยาสีเหลืองแล้วส่ายหน้า “เม็ดนี้ใช่ไดเมน* หรือเปล่า” “ใช่ค่ะพี่สา” “เอาไปทิ้งไป” ฟ้าใสขัดเคืองใจอย่างไรบอกไม่ถูก  “เอ๋ ทำไมล่ะคะ” “ก็ฉัน เอ่อ พี่ไม่ได้เวียนหัวแล้ว แล้วตอนนี้ก็ยังไม่อยากทานยาที่มันง่วง” อุตส่าห์ตื่นมาพร้อมร่างกายสมประกอบแล้ว ร่างนี้ต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น ฟ้าใสนึกอยู่ในใจโดยไม่ปริปากเอ่ย “แต่ ” ผู้ช่วยพยาบาลยังลังเล ฟ้าใสถอนใจแรง “อือๆ วางไว้แล้วไปไหนก็ไปปะ” “ค่ะพี่” ผู้ช่วยพยาบาลถอยหลังจากไปอย่างว่าง่าย “เดี๋ยว” ฟ้าใสเรียกไม่มีหางเสียง แต่ผู้ช่วยพยาบาลคนเดิมก็หันกลับมาด้วยความเต็มใจ "พี่เปลี่ยนใจล่ะ มานี่ก่อน" “ค่ะ พี่สามีอะไรให้ครีมช่วยอีกไหมคะ” “เปลี่ยนน้ำให้หน่อยสิ พี่อยากดื่มน้ำเย็น” น้ำเสียงและท่าทีนั้นกึ่งอ้อนและแฝงคำสั่ง ... ท่าทางไม่เหมือนพี่รสาที่คุ้นตาเลยสักนิด ‘อารมณ์คนป่วยน่า...พอหายแล้วก็กลายเป็นพี่สาคนเดิมนั่นแหละ’ ครีมบอกตัวเองในใจ “ค่ะพี่” ผู้ช่วยพยาบาลสาวรับแก้วน้ำใบเก่าไปเททิ้งที่อ่างแล้วเปิดตู้เย็นเพื่อรินน้ำเย็นแก้วใหม่ไปวางข้างเตียง คนป่วยรับไปจิบแล้วถามต่อ "นี่พี่สลบไปกี่วัน" "สามวันค่ะพี่สา วันแรกพี่สาเสียเลือดมาก แล้วเลือดกรุ๊ปเดียวกับพี่สาก็หายากมาก โชคดีที่พี่สาเคยบริจาคเลือดตัวเองเอาไว้และยังมีเก็บอยู่ในธนาคารเลือด มีหมอไตรคอยดูแลการผ่าตัดและเย็บแผลให้พี่สาทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ" "หมอไตร...?" "ค่ะ เธอคงจะรู้สึกผิดมากนะคะ ที่ เอ่อ... ขับรถชนพี่สา" "อ้อ..." หญิงสาวพยักหน้าเฉยๆ ประกายตาวับวาวแต่ไม่ออกความเห็นใดๆ "ถึงค่ารักษาจะเบิกได้ตามสิทธิพนักงาน แต่ค่าใช้จ่ายส่วนเกินก็มากเอาการอยู่นะคะ คุณหมอไตรรับผิดชอบให้ทั้งหมด และยังจ้างพยาบาลคอยดูแลคุณแม่ของพี่สาให้ด้วย" "มันก็ต้องเป็นอย่างนั้น" คนพูดเบ้ปากและยักไหล่ ครีมเอียงคอมองอย่างสงสัย นี่ก็คำพูดและอากัปกิริยาของรสาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน  "แล้วพี่สา... จะแจ้งความหรือเรียกค่าทำขวัญอะไรเพิ่มอีกไหมคะ" เหมือนคนถูกถามจะจับสายตาสงสัยของเธอได้ หญิงสาวหัวเราะรื่น "ไม่หรอกน่า โธ่..." 'เป็นพระคุณเสียด้วยซ้ำ'  ฟ้าใสนึกในใจแต่ไม่ได้พูดออกมา "มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ พี่เข้าใจ"  นี่เป็นไร น้ำเสียงนุ่มนวล อบอุ่น และอ่อนโยนตามแบบฉบับของรสา "เราก็ไปพักเถอะ คงเหนื่อยเหมือนกันสิ ขอบใจนะที่คอยดูแลตอนพี่ยังไม่ฟื้น" พี่สาวคนดีกลับมาแล้ว ครีมยิ้มอย่างปลื้มใจ "ค่ะ" "แต่เดี๋ยวพี่วานอะไรหน่อยได้ไหม" "ค่ะ พี่สาบอกมาเลย ครีมยินดีทำให้ค่ะ" "นี่ห้องวีไอพีใช่ไหม พี่อยากใช้อินเตอร์เน็ตหาอะไรบางอย่าง เราช่วยยืมโน้ตบุ๊คที่เชื่อมสัญญาณอินเตอร์เน็ตได้มาให้พี่ทีสิ" "ได้ค่ะพี่สา เดี๋ยวครีมบอกฝ่ายไอทีให้นะคะ" "อื้ม ขอบใจนะ" ฟ้าใสโปรยยิ้มหวาน เพียงไม่นานอุปกรณ์ที่ต้องการก็มาถึง สิ่งที่เธอต้องการหาคือข้อมูลสถานที่ทำงาน รายชื่อผู้บริหาร และเนื้องานต่างๆที่รสาเคยทำมาก่อนหน้า ฟ้าใสต้องเรียกมันขึ้นมาเพื่อสวมบทบาทพี่สาวฝาแฝดของตนอย่างไม่ให้มีผิดตกบกพร่อง หญิงสาวงีบหลับบ้างแต่ก็รีบตื่นเป็นระยะ ทุกครั้งที่ตื่นมาต้องรีบสำรวจแขนขาว่ายังอยู่ครบ ทำอยู่ซ้ำๆจนกระทั่งมั่นใจว่าร่างนี้ไม่ใช่ของใครอื่น ในยามพักผ่อนอย่างสบายใจก็หวนนึกไปถึงรสาตอนที่ถูกรถชนจนกลับเข้าร่างไม่ได้ ป่านนี้จะอยู่ในสภาพไหน ถึงจะนึกสลดปนสังเวชใจอยู่บ้าง แต่ก็ช่างซิ! อย่างดีก็หมดเคราะห์หมดกรรมไป ไว้สบโอกาสจะทำบุญกรวดน้ำให้ แต่อย่าหวังว่าจะได้กลับมาในร่างนี้อีก! `•.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* (มีต่อค่ะ)     *ยา Dimenhydramine มีฤทธิ์แก้เวียนศีรษะ อาการข้างเคียงทำให้ง่วงซึม   แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 09:42:04 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:54:18

ความคิดเห็นที่ 3 “เอ้า มาทางนี้สิมา” แม่ชีกวักมือเรียกตรงใต้ต้นมณฑาริมกุฏิ มณฑาต้นนี้มีลำต้นไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่แผ่กิ่งก้านและใบปกคลุมค่อนข้างครึ้ม ร่มเงามีแสงแดดส่องลอดลงมาตามซอกใบ  รสาเดินตามเข้าไปหลบในร่มเงาไม้นั้นจึงเห็นว่าแม่ชีถือแก้วน้ำมาด้วยแก้วหนึ่ง นางย่อตัวลงนั่งแล้วพึมพำ กล่าวคำบาลีกังวานแว่ว “..อิทังเม..ญาตินัง โหตุ สุขิตาโหนตุ ญาตะโย...” ทันใดนั้น เหมือนน้ำค้างจากปลายใบรูปหอกของต้นมณฑาร่วงพรมลงสู่พื้นดิน น้ำค้างนี้คล้ายฝนโปรยปรายลงมาแล้วไม่ทะลุผ่านร่างของเธอเหมือนวัตถุอื่นๆ หญิงสาวเอามือรองแล้วกรอกใส่ปากดื่ม ชื่นใจที่สุด ข้ามคืนพ้นวันเหมือนนานข้ามปี อาการกระหายน้ำทำให้หมดความอาย รสาเอื้อมคว้าใบไม้ที่ยังมีน้ำค้างติดตรงปลายใบ อ้าปากรอน้ำค้างไหลรวมกันแล้วเทเข้าปาก พอหยดน้ำนั้นตกลงคอ วิญญาณหิวโซไม่ปล่อยให้น้ำค้างหยดน้ำผ่านหลอดอาหารลงไปง่ายๆ เธอค่อยๆกลืนลงคออย่างจะให้อณูของน้ำแทรกซึมให้ถึงทุกส่วนของร่างกาย แล้วมองหาใบไม้ใบใหม่  แม่ชีหันไปมองอาการนั้นอย่างเวทนา ก่อนจะคว้ากะละมังที่รองน้ำไว้ล้างเท้าริมกุฏิเทราดลงต้นไม้ วิญญาณสาวเหมือนโดนสาดน้ำเข้าไปเต็มหน้า ออกอาการสำลัก ผมเปียกโชก “แค่ก...” รสาลูบหน้าและผมเผ้า พอโดนน้ำทั้งกะละมังเทราดค่อยรับรู้ถึงอาการหนาวเหน็บ วิญญาณสาวห่อไหล่ตัวสั่น “ยังไม่ใช่เปรต อย่าเพิ่งทำตัวเป็นเปรตแย่งส่วนบุญ” วิญญาณสาวสะอึก แม่ชีค่อยผ่อนเสียง เอ่ยเรียบเจือเมตตา “จะแย่งของคนอื่นทำไม ผลบุญที่ตัวเองทำมาก็เป็นกุศลให้หายหิวได้ทั้งชาติ” รสายังนิ่งงัน ไม่เข้าใจ แม่ชีชรานิ่งนึกแล้วเอ่ยขึ้นมาใหม่ “มโนปุพพังคมา ธัมมา มโนมยา มโนเสฏฐา เคยได้ยินไหม” “ไม่เคยค่ะ แปลว่าอะไรคะ” หญิงสาวส่ายหน้า ตอบตามความจริงแล้วถามเสียงค่อย “แปลว่าใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ ในบรรดาสิ่งต่างๆที่มีอยู่ในโลกนี้ พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ว่าไม่มีอะไรจะสำคัญเท่ากับใจ ถ้าวางใจผิด คิดว่าตัวเองอับจนหมดหนทาง กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อน ก็ไม่ต่างจากเปรต จากเดรัจฉาน แต่ถ้าคิดถึงผลบุญที่หนุนนำ จะกลายเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ง่ายนิดเดียว” รสาพยักหน้า ฟังแล้วเหมือนจะเข้าใจอะไรมากขึ้น “ไม่มีกายให้อาศัย ทำไมถึงยังหิว เพราะรู้สึกว่าไม่อิ่มใช่ไหม อิ่มทิพย์เป็นอย่างไร ให้ลองนึกถึงข้าวของที่เคยใส่บาตรทำบุญดูซิ” รสาฟังคำชี้แนะแล้วนึกถึงอาหารคาวหวานที่ทำมาถวายพระเมื่อหลายวันก่อน นึกถึงอาหารที่หุงหาใส่ตู้กับข้าวไว้ให้แม่ อาการอ่อนระโหยโรยแรงค่อยหมดไป เหมือนมีเรี่ยวแรงและกำลังในการเดินเหินได้อีกครั้งหนึ่ง ไม่แต่เพียงเท่านั้น ปีติที่บังเกิดจากการฟังธรรม ยังให้เกิดแสงสว่างเรืองรองอยู่รอบกาย เสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่และเนื้อตัวในเวลานี้ ก็กลับมาดูสะอาดสะอ้านขึ้น “นั่นล่ะ ต่อไปจะได้ไม่ต้องไปหาเศษหาเลยจากส่วนบุญของคนอื่นอีก ทีนี้ก็ อาศัยอยู่ในต้นมณฑานี้ไปพลาง ได้ยินเสียงทำวัตรก็ลุกมาทำวัตรสวดมนต์ แม่ชีนั่งสมาธิเดินจงกรมเสร็จจะมาสอนเจริญสติ ทำกรรมฐาน เข้าใจไหม” รสามองต้นมณฑาแล้วเบ้ปากแต่ไม่กล้าอุทธรณ์ “แม่ชีก็ปลูกต้นไม้ไว้ไม่มาก มณฑานี้ถือว่าใกล้กุฏิที่สุด ที่เหลือก็ต้นกล้วยตานีหลังวัด จะลองไปดูไหม” “มะ ไม่ค่ะ” แม่ชีชราผู้นี้ เมื่ออยู่ใกล้ เธอสัมผัสได้ถึงความเมตตาหนึ่ง ความใจร้ายเหมือนครูไหวอีกหนึ่ง หญิงสาวก้มหน้ารับคำโดยดุษณี แม่ชีก็ให้การบ้านก่อนทิ้งเธอเอาไว้ใต้ต้นไม้แล้วขึ้นกุฏิไปโดยไม่เปิดโอกาสให้ซักถามต่อ  “ดูจิตดูใจตัวเองไปนะ” “ขะ... ค่ะ” รสารับคำอย่างไม่เข้าใจนัก ได้แต่ก้มหน้ารับ เวลานี้เธอไม่ต่างจากลูกหมาที่แม่ชีชราลากขึ้นมาจากน้ำ สิ่งที่ได้รับการเมตตาเกื้อหนุนเจือจุนให้นั้น ดีกว่ากรงขังที่เธอตื่นมาพบครั้งแรกไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า ใจหนึ่งประหวัดคิดถึงเหตุการณ์ก่อนวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง ความมืดดำก็เข้ามาครอบงำจิตใจใหม่ รสาสลัดความคิดนั้นทิ้งไป เธอไม่อยากกลับเข้าไปในกรงขังอีก หญิงสาวตัดใจเอนหลังพิงต้นมณฑารอให้ถึงเวลาทำวัตรเย็น เฝ้าวนเวียนค้นคว้าหา ‘จิต’ หรือ ‘ใจ’ ที่แม่ชีสั่งให้ดูอยู่ตั้งแต่หลังเพลจนเย็นย่ำ... `•.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* -โปรดติดตามตอนต่อไป- แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 54 08:42:55 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:55:53

ความคิดเห็นที่ 4 กันท่า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:56:54

ความคิดเห็นที่ 5 คุยนอกเรื่องค่ะ ('',) + + + + + + + ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนมาพบปะพูดคุยกันนะคะ และที่ขาดไม่ได้  ทวงนิยายน้องจ๋าวบ้าง  ^^ ขอบคุณคุณแพรวดาว ที่ช่วยตรวจคำผิดให้ค่ะ ขอบคุณโดนัทซึ้งๆจากคุณโส่ย (^_^)b ขอบคุณกำลังใจจาก คุณ mamahuhu ตอนที่แล้วว่าแปลกแหวกแนวแล้ว ตอนนี้มีบทสวดมนต์ด้วยค่ะ ถ้าไม่ถอดใจเสียก่อน ติดตามกันต่อตอนหน้าอีกนะคะ (^_^)v ขอบคุณผู้รับหนังสือเมจิกมิงค์ทุกท่าน ที่ให้โอกาสคนเขียนเป็นผู้ให้ (^_^)~ อ่านหนังสือแล้วเห็นว่ามีประโยชน์ รบกวนส่งต่อได้เลยนะคะ คนเขียนไม่ได้ขีดเขียนหรือเซ็นชื่อไว้ในหนังสือแต่อย่างใด จะได้ส่งต่อๆกันไปอย่างสะดวกโยธิน ('',) ขอบคุณคุณจันทร์พันฝัน ที่ตามลุ้น ช่วงนี้ไม่ว่างวางนิยาย แต่อย่าลืมแวะมาติดตามกันต่อนะคะ ^^ ขอบคุณสาวๆที่มาวิ่งเล่น ไม่ว่าจะเป็น น้องจ๋าว คุณแพรวดาว จารย์จี คุณดินสอสีน้ำ(แฝดพี่) คุณกีวี่ หนูปุ้ย หนูกาแฟ ที่ทำให้กระทู้เดินทางไปถึง 300 และเปี่ยมชีวิตชีวาค่ะ ('',) และสุดท้าย ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปันมาให้ด้วยกิ๊ฟน่ารักๆ จากคุณๆ ดังนี้นะคะ :  แพรวดาว, Kiwi_brown, zoi, GTW, npuiy, ravio, ดินสอสีน้ำ, mamahuhu, a r i t s u m e m o o n, กาแฟเย็นเพิ่มช็อต, จันทร์พันฝัน ติดตามลุ้นกันต่อในตอนหน้านะคะ ^____^ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 11:43:18 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:57:07

ความคิดเห็นที่ 6 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แมวน้อยน่ารัก เค้าขอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 21:59:24

ความคิดเห็นที่ 7 ^ เอาจิ เค้าก็เซฟมาจากไหนซักที่ในเน็ตเหมือนกันเนะ ^^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:03:23

ความคิดเห็นที่ 8 เค้าชอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่าแกล้งดี ฮี่ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:04:35

ความคิดเห็นที่ 9 จ๊ะเอ๋! จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:13:07

ความคิดเห็นที่ 10 จ๊ะเอ๋...แม่กาแคว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:14:29

ความคิดเห็นที่ 11 11 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:14:43

ความคิดเห็นที่ 12 จ๊ะเอ๋หนูกาแฟจ้า  มาอ่านนิยายใช่ไหม ^^  ไม่ใช่มาเล่นแต่กับแมวอย่างคนข้างบนนะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:15:19

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ พี่รุริกะ หนูนู และอาจารย์จี(ที่เห็นอยู่แว้บๆ)     ฟ้าใสนี่เป็นแฝดที่มีจิตใจน่ากลัวมาก แงๆๆ กลัว   จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:17:55

ความคิดเห็นที่ 14 ม้วบ ๆ แม่กาแคว พี่จ๋าวด้วย ปูลู ก็เค้าชอบแมวนิ งุงิ แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 54 22:22:10 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:18:56

ความคิดเห็นที่ 15 อร๊าย!!! บ่ ได้ตั้งใจเด้อ  หนูนูโปรดอภัย     แวะมาอ่านนิยาย พักสายตาค่ะ...หรือจะปวดตากว่าเดิมหว่า ฮ่าๆๆ แต่อ่านจบแล้วค่ะ จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:19:51

ความคิดเห็นที่ 16 เอ...เค้าจำผิดป่าว ไม่ได้แย่งเลข ๑๓ กันใช่มั้ย?       จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:21:53

ความคิดเห็นที่ 17 ของเค้า 11 กับ 111 ค่ะแม่กาแคว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:23:08

ความคิดเห็นที่ 18 อ้อ...โล่งอก จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:25:12

ความคิดเห็นที่ 19 แม่กาแคว แล้วพี่พีของเค้าละคะ อยู่หนาย คิดถึง ๆ อยากกอดพี่พี จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:28:18

ความคิดเห็นที่ 20 บทที่ 14 เป็นบทที่เครียด และท้าทาย (กับความคิดและมุมมอง) ในขณะเดียวกัน ก็ท้าทายแบบเชิญชวน แปลว่าอะไรนี่^^ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:28:25

ความคิดเห็นที่ 21 เค้างงคุณจี จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:29:44

ความคิดเห็นที่ 22 แอ๊ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:29:56

ความคิดเห็นที่ 23 จารย์แม่...... เค้ากิฟต์หมดกระเป๋าแล้วอ่ะ มาส่งเสียงแทนนะ อิอิ แมวน่ารักดีจัง หิ้วใส่ตะกร้ามาให้กีวี่ฟัดเล่นดีกว่า ปล. จารย์แม่ก็น่ารัก อิอิ จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:32:22

ความคิดเห็นที่ 24 เค้าไปนอนละนะ พรุ่งนี้จะมาวิ่งเล่นใหม่ ฝันดีนะคะทุกคน   จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:33:33

ความคิดเห็นที่ 25 แมวของเค้านะคุณกีวี่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:34:03

ความคิดเห็นที่ 26 read จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:40:48

ความคิดเห็นที่ 27 ^ #13 หนูกาแฟใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวมีคนที่น่ากลัวกว่าฟ้าใสมาอีกจ่ะ ^^ นี่ยังมากันไม่ครบ ('',) #16 13, 33, 113, 133 เป็นของแฝดพี่ ที่มีปราการแน่นหนา เป็น wi-fi ติดๆ ดับๆ (เม้าท์เสียเลย นี่แน่ ^^) เลยไม่ค่อยมาแย่งกับใครเขาจ้า ส่วนใหญ่คุณแพรวดาวจะสอยแทนให้ หรือไม่ก็ตกอยู่กับแอนูโดยไม่ตั้งใจ (คือเธอจะแย่งเลขอื่นกับใครไม่ค่อยได้ ยกเว้นมาคุมเชิงแต่เนิ่นๆ ^^") หนูกาแฟเก็บ 13 ไว้ก่อนนะ แฝดพี่มาค่อยแบ่งให้แฝดพี่ ('',) + + + + + + #20 แปลด้วยนะคะ แอนูงงแล้ว ^^ + + + + + + #23 แมวใส่ตะกร้าให้กีวี่ฟัด แล้วจารย์แม่เจนจะใส่ตะกร้าส่งให้ใครเฮะ! + + + + + + #25 ป๊าดด ^^ แมวก็ไม่เว้น :D + + + + + + #26 สวัสดีค่ะคุณ ravio ^^ + + + + + + ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านค่ะ ปูลู ยังตอบจดหมายไม่ทัน ตอนใหม่ก็ไม่แน่ว่าจะมาอีกทีเมื่อไร และพรุ่งนี้อยู่เวรถึงเที่ยงคืนเลยค่ะ เอาไว้มีเวลาจะแวะมาพูดคุยใหม่นะคะ ^^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 54 22:56:40

ความคิดเห็นที่ 28 อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 06:40:57

ความคิดเห็นที่ 29 สาธุ จากคุณ : สวนใส เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 06:46:21

ความคิดเห็นที่ 30 Morning!ค่ะ(เว้นคำว่า ชาวโลกไว้ เดี๋ยวเจ้าของมาเอง) #27 ถ้าจับจารย์แม่ใส่ตะกร้าได้ ก็ฝันไปล่ะว่าจะให้ใคร เอาไว้แกล้งเล่นกะคุณนู อิอิ ปล.ปัญหาคือจะให้จารย์แม่ลงไปในตะกร้าได้ไง555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 07:06:45

ความคิดเห็นที่ 31 ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบอ่านเวลาที่ตัวเอกลำบาก แม้รู้ว่าสุดท้ายจะผ่านมันไปได้ก็ตาม จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 07:31:21

ความคิดเห็นที่ 32 อรุณสวัสดิ์ มโนปุพพังคมา ธัมมา มโนมยา มโนเสฏฐา ค่ะชาวโลก ตอนนี้คนเขียนกินแรงยกบทสวดมนต์มาครึ่งนึง เหมือนคนเขียนอีกคนที่โดนระบบคอมพิวเตอร์ ดุว่ายกกลอนสดมาเลยเนอะ อิอิ แมะ...คุณสอยขา ... ทีตัวเองโหดกับตัวละครขนาดไหน ไม่เคยรู้เลยชิมิคิ??? ทักทายทุกคนข้างบนด้วยจ้า จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 08:02:51

ความคิดเห็นที่ 33 ว้า.........ลืมม้วบๆ อีกและ คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 08:03:08

ความคิดเห็นที่ 34 มาแล้น ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 08:50:32

ความคิดเห็นที่ 35  จ๊วบๆๆ จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 09:06:59

ความคิดเห็นที่ 36 จุ๊บุ ๆ ค่ะแม่กาแคว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 09:19:00

ความคิดเห็นที่ 37 นู้นูมาขวางทำไมอ่า แม่กาแฟนจุ๊บเค้าตะหาก ... คริคริ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 09:33:04 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 09:32:24

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่จริง แม่กาแควจุ๊บเค้าต่างหากล่ะ แบร่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 09:39:07

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่ต้องแย่งกันๆ ทั่วถึงทู้กกกกกกกกกกกกโคนนนนนนนนนนนน มั่วะ มั่วะ มั่วะ!!!   จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 10:29:34

ความคิดเห็นที่ 40 มั่วะ ถอดสแควรูทตรีโกณมิติหารร่วมมาก คณะรัฐมนตรี เอ๊ย อันนี้ไม่เกี่ยว ได้เป็น มั่ว - ว่ะ กรั่ก ๆ ๆ ๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 10:44:52

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ ^ คิดได้อ่ะ จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 10:47:46

ความคิดเห็นที่ 42 การตีความสุดบรรเจิดเลยนิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:02:25

ความคิดเห็นที่ 43 นอกจากตีความได้แล้ว เค้ายังตีนู้นูได้ด้วยนะ ... ลองมะ???? คริคริ ฮี่ๆๆๆ ... ทำไมอ่ะ คนปกติทั่วไปเค้าไม่คิดกันเลยเหรอ??? หรือว่าเค้าผิดปกติ???? แง๊ๆๆ ไม่จริงใช่มั้ย จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:07:15

ความคิดเห็นที่ 44 อิอิ ... ม้วบๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:07:32

ความคิดเห็นที่ 45 ง่วงนอนจัง จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:07:40

ความคิดเห็นที่ 46 ห้ามตีเค้านะ งือออออออออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:10:02

ความคิดเห็นที่ 47 #40 อิอิ วันนี้คุณดาวฟิตแต่เช้า สวดมนต์ด้วย มีตะโกนมิติ เอ้ย ตรีโกณมิติด้วย555+ ข้าม- ฉาก ชิด-ฉาก ข้าม-ชิด :) ดาหลิงจะเลือก ข้าม ฉาก หรือ ชิด ดีอ่ะ คริ คริ จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:10:24

ความคิดเห็นที่ 48 ม้วบ ถอดความ ออกมาได้เป็น ม้า - อวบ แถความ ลงมาได้เป็น มา - อวบ จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:18:00

ความคิดเห็นที่ 49 เริ่มงงกับคุณกีวี่แล้วง่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:29:40

ความคิดเห็นที่ 50 จะตี !!! เค้าเลือก "ข้ามฉากมาชิด" จ้า ด่าลิง คุณสร้อย !!!! ไม่ต้องมาเค้าก็อวบล่ะ .... ฮ่าๆๆๆ แงๆๆๆ เดี๋ยวคืนนี้จะโชว์ความอวบให้เห็นกันจะจะไปเลย โปรดจับตาดูให้ดีๆ (จับตา หรือควักลูกกะตา (ยายไม่เกี่ยว) และไม่ต้องจับยามสามตาด้วย (เหมาะกับอาชีพดีเนอะ มีสามตา ดูแลได้ทั่วถึง...จ๊ายยย ไม่ใช่และ !! แล้วนี่อะไรกัน ขยายได้มั่วซั่วมัวซัว เกินเหตุไปป่ะ คนอ่านจะงงมั้ย ยิ่งถูกกล่าวหาว่าไม่ค่อยปกติกับชาวบ้านเค้าอยู่ด้วย... เยอะไปเนอะ เออกลับเหอะ - แอ๊ววว กลับยังไงออกทะเลมาไกลกลับมะถูกแย้ว - - เออแฮะ อ่านๆ ดูแล้ว ท่าจะบ้าจริงด้วยนะเรานี่) จบเหอะ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:33:33

ความคิดเห็นที่ 51 ป๊าดมาอ่านแล้วค้าบ เรื่องหมอพยาบาล บวกผี ตอนนี้กลายเป็นผีเป็นตัวเองซะแล้ว ยังงี้ ที่ว่าตัวเอกจะ_____อย่างที่เคยว่า ถ้าเกิดกับแฝดของรสาก็โอนะคะ สมควรแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 11:39:24 จากคุณ : mamahuhu เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:34:36

ความคิดเห็นที่ 52 คุณโส่ยก็เป็นไปกับเค้าด้วยแน่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:45:16

ความคิดเห็นที่ 53 แวะมาเพิ่มเติมเนื้อหา ตอบจดหมาย แล้วก็ดูคนวิ่งเล่นหยอกเอินกัน ^^ SPOIL.... คุณ mamahuhu คะ ______ มากกว่า 1 ค่ะ ^^" จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 11:52:52

ความคิดเห็นที่ 54 พี่จ๋าววววววววววววววววววววววว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:00:49

ความคิดเห็นที่ 55 ทันมะอะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:02:40

ความคิดเห็นที่ 56 มารายงานตัวครับ คุณรุริกะ ผมได้รับหนังสือแล้ววววว  เมื่อกี้เองเลย ขอบคุณมาก  ๆ  ครับ ^^ จากคุณ : เซโก้4 เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:04:09

ความคิดเห็นที่ 57 ยินดีด้วยนะคะคุณเซโก้ อ่านแล้วเป็นยังไง อย่าลืมกลับมาบอกด้วยนะคะ (เป็นประชาสัมพันธ์ให้พี่จ๋าวไปโดยปริยาย 555+) ปูลู เค้าได้ 55 ด้วยล่ะ อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:09:23

ความคิดเห็นที่ 58 ม้วบๆ พี่โก้ขรา....คริคริ (ชัวร์เลย พี่โก้ไม่กลับมาอ่านอีก) นู้นูเก่งมากได้ 55 ด้วย แต่ถ้าใครได้ 55 แล้ว จะอดได้ 100 111 123 และอื่นๆ อีกล่ะ รู้ใช่มั้ย? ฮี่ๆๆ แล้วรู้มั้ยว่าประชาสัมพันธ์น่ะ ต้องรู้ทุกเรื่องที่ตนเองประชาสัมพันธ์ไปด้วย ว่าแล้วก็บอกมาเลยว่าอ่านแล้วเป็นยังไง !!!! -----{@  ปฏิบัติ !!!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:15:27

ความคิดเห็นที่ 59 ง่า... คุณกะ จะ_______มากกว่า 1 อีกหรือ? จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:16:31

ความคิดเห็นที่ 60 เดี๋ยวเค้าไปหม่ำข้าวก่อนนะคะ บ่ายโมงครึ่งเจอกัน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:20:50

ความคิดเห็นที่ 61 เจอใครจ๊ะ??? กินให้อิ่ม นอนให้อุ่น หุ่นให้อ้วน...คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:30:42

ความคิดเห็นที่ 62 เย... ^____^ ขอบคุณค่ะคุณเซโก้ แอนูถ้ายังไม่ยอมอ่าน เค้าจะเอารูปตะเองตอนถือหนังสือมาประชาสัมพันธ์เพิ่ม  แบร่ๆ  + + + +  คุณแพรวดาวโดนม้วบกลับด้วย ^^ ปล. เอาน่า...  ยังไงก็ _____ ไม่ถึง 4 ค่ะ แหะๆ ^^; จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:50:57

ความคิดเห็นที่ 63 #61 เจอเค้าเอง อิอิ กินให้หลับ ปรับท่านอน ตอนไปเดิน เมินทุกสิ่ง นิ่งเป็นหลบ จบไม่ลง งงชิมิ งุงิไง 555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 12:52:24

ความคิดเห็นที่ 64 พี่จ๋าวมีขู่เค้าด้วย ใจร้ายที่สุด เดี๋ยวดีดกระดูกหักเยยนิ แฮ่!!! งับหูด้วย นี่แน่ะ ๆ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 13:33:38 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:21:57

ความคิดเห็นที่ 65 เค้ามาแว้วววววววววววววววววววว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:28:20

ความคิดเห็นที่ 66 แอ๊ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:30:09

ความคิดเห็นที่ 67 เอ่อ ... เค้าว่าเค้าก็มั่วได้ใจและนา เจอด่าลิง ... มั่วยิ่งกว่า ฮ่าๆ ไฮ้ !!! ^^' ประกาศ ๆ ๆ ใครก็ได้ ไม่จำกัดเพศ วัย และปลายประสาท เย็นนี้กรุณาทำตัวให้ว่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง ละทิ้งทุกอย่าง ก้าวย่างอย่างสบาย ทำใจให้สงบ เพื่อ.......... ยืนตรงเคารพเพลงชาติและธงชาติไทย เพื่อความภูมิใจในเอกราช และความเสียสละของบรรพบุรุษไทย อิอิ แต่ ยังมีอีกนะ จะเป็นอะไร อุบอิบ ไว้ก่อน คริคริ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 13:42:07 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 13:41:12 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:40:41

ความคิดเห็นที่ 68 ?????????????????????????????????????????? จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:48:02

ความคิดเห็นที่ 69 ^__________________________________________________^ ... จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:52:12

ความคิดเห็นที่ 70 จะ 5 โมงล่ะ ไปหม่ำ Linner ก่อนเน้อ วันนี้ต้องกินผักกินหญ้า ไปล่ะ ชะแว้บบบบบบบบบ !!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:53:32

ความคิดเห็นที่ 71 #64 ดีดกระดูกหัก --; เค้ากลายเป็นหลอดกาแฟไปและ ^^"   + + + +   #67 เย็นนี้รอดูเดี่ยวคุณแพรวดาวค่ะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 13:56:41

ความคิดเห็นที่ 72 ก็พี่จ๋าวแค่ดีดเบา ๆ กระดูกก็หักแย้ว ไม่ต้องรุนแรง เอิ๊ก ๆ 555+ ปูลู วันนั้นพี่จ๋าวไม่ยอมกอดเค้า ฮึก ๆ จะกอดแล้วชะงัก เพราะตัวเค้าเปียกชิมิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:08:12

ความคิดเห็นที่ 73 ^ งือ.... กลัวเปียกและกลัวคนน้ำมูกย้อย ^^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:22:11

ความคิดเห็นที่ 74 แง่ะ...เค้าไม่ได้น้ำมูกย้อยสักหน่อยน้า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:27:46

ความคิดเห็นที่ 75 5555+ ^^ ตกลงได้อ่านหรือยังน่ะ!! จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:40:54

ความคิดเห็นที่ 76 ยังมะได้อ่านหรอกน่ะ ... ร้อยนึงเอาอึน้องหมากองเดียว !!! (เอ่อ...แล้วจะเอามาทำอะไรล่ะนั่น?????) จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:57:55

ความคิดเห็นที่ 77 อุ๊บส์ !!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 14:58:37

ความคิดเห็นที่ 78 ยังไม่ได้อ่านเลยพี่จ๋าว ถ้าอ่านก็ไม่ได้ปั่นนิยาย แค่นี้ยังปั่นไม่ทันเยย แฮ่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:10:52

ความคิดเห็นที่ 79 ทำงานแป๊บเดียว โดนสอย 77 ไปซะละ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:12:57

ความคิดเห็นที่ 80 ถ้าไม่มามัวเมาเฝ้าแต่สอย คงไม่ต้องรอคอยนิยาย(ออฟฟิศ)หลอน ถึงวันหยุดคนเขียนเพียรแต่นอน ออฟฟิศหลอนคอยไปก่อนอย่าอ้อนทวง !!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:17:58

ความคิดเห็นที่ 81 แอ่ก  ก็เค้าไปเดทนินา แอ๊ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:27:10

ความคิดเห็นที่ 82 ยิ่งมาบอกออกเดทยิ่งเหตุใหญ่ ไปทำไมไม่ยอมชวนล้วนอิจฉา ยังมาเล่า "ก็เค้าไปเดทนินา" รู้ไหมว่าต้องถูกจับปรับเป็นจ๊วบ !!!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:47:40

ความคิดเห็นที่ 83 แอร๊ยยยยยยยยยยยย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 15:59:31

ความคิดเห็นที่ 84 เตรียมตัวกลับบ้านแล้วหนา จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 16:42:54

ความคิดเห็นที่ 85 ถึงบ้านแว้วค่า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 18:21:54

ความคิดเห็นที่ 86 อิอิ ... ถ้ากลับบ้านแล้วหนา อย่ากลับเลย ... อยู่ที่ทำงานแล้วบางดีกั่ว อุอุ เค้าถึงบ้านแล้ว จ๋อมแจ๋มแล้ว ขัดหน้าแล้ว สระผมแล้ว นอนแล้ว เง้ยยยยยยยยยยย นู้นู...วันนี้ทำไรหม่ำอ้ะ??? ด่าลิง ... ถึงบ้านยังตะเอง แม่กาแฟนไปไสหว่า? ไหนว่าจะพาหมวดพร้อมมาให้เค้าม้วบๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 18:55:53

ความคิดเห็นที่ 87 อุอุ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 18:56:52

ความคิดเห็นที่ 88 อ๊บๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 18:57:09

ความคิดเห็นที่ 89 อุ๊อุ๊! แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 23:40:51 จากคุณ : เขียนบน iPhone (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:14:13

ความคิดเห็นที่ 90 อ๊ะ อ๊ะ! แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 54 23:41:12 จากคุณ : เขียนบน iPhone (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:22:05

ความคิดเห็นที่ 91 กรี๊ดดดดดดดดดด ... เซฟๆๆ อิอิ...แล้วตัวเขียวๆ นั่น ผู้หญิงหรือผู้ชาย??? เค้าหึงนะนั่น ... ชิส์ๆๆ มากอดแฟนเค้า ปั๊ด!!! อยู่ใกล้ๆ จะอุ้มมาฟัดให้แก้มยุ้ยๆ นั่นย้อยเยยยยยย ... งึ่มมม ... อยากกัด !!! แม่กาแฟนยังไม่ถึงบ้านสินั่น สู้ๆ น้า ม้วบๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:22:11

ความคิดเห็นที่ 92 เอาอีกๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:23:20

ความคิดเห็นที่ 93 สองรูปพอ เพราะลูกตะใภ้ไม่ยอมตั้งกระทู้เองนิ ขอบคุณหลายๆ สำหรับกำลังใจล่ะเด้อ จากคุณ : เขียนบน iPhone (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:25:14

ความคิดเห็นที่ 94 อ่า... ถ้าตั้งจะให้อีกเหรอ? จริงนะ งั้นตั้งๆๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:31:23

ความคิดเห็นที่ 95 ^ เทียบกับรูปริมทะเลคราวโน้น เหมือนหมวดพร้อมโตขึ้นจริงๆด้วยล่ะ ^^ แข็งแรงๆ เลี้ยงง่ายๆ โตไวๆ แม่กาแฟสู้ๆน้า (^____^)v จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:41:00

ความคิดเห็นที่ 96 คุณกะ ... หัวหน้ามาแน่ะ ...อิอิ อู้งานมาชิมิคิ? ว่าแต่ว่า ... เค้าตั้งกระทู้กันยังไงเนี่ย?????  ^^' จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:46:23

ความคิดเห็นที่ 97 ป่าวนะ เค้ายกเวรให้น้องคนอื่นอยู่แทนน่ะค่ะ ^^ มาดูคุณแพรวดาวตั้งกระทู้โดยเฉพาะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:52:23

ความคิดเห็นที่ 98 แวร้กกกกกกกกกกกกกกกกก แก๊กๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:53:16

ความคิดเห็นที่ 99 จ๊ากๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:53:46

ความคิดเห็นที่ 100 ^ แป่วววววววววววว วันนี้ทำผัดเห็ดกับปลาอินทรีทอดค่า ปูลู ม้วบ ๆ หมวดพร้อมด้วย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:53:57

ความคิดเห็นที่ 101 100 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:54:06

ความคิดเห็นที่ 102 ไรอ่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:54:18

ความคิดเห็นที่ 103 ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 54 19:54:37