มองเห็นแก่สินทรัพย์
ดวงใจกลับมืดบอดไป
ไม่สนว่าของใคร
เพียงอยากได้ไว้เพื่อตน
ไม่คิดถึงวิธี
ความชั่วดีห่างกมล
คำนึงแต่ดอกผล
หวังเป็นคนที่ร่ำรวย
สังคมจึงนับถึอ
ชื่อระบือใช่โชคช่วย
ช่างมันใครจะซวย
รอใกล้ม้วย....... จึงเข้าใจ
เข้าใจว่า..........ถึงมีสักหมื่นล้าน.... มากองตรงหน้า....
หากนอนสายระโยงระยางใน ICU อย่าว่าแต่จะใช้เงินเลย....
แค่จะเอื้อมไปหยิบ....ยังไม่มีปัญญา..........
ทำไมนะ...
มนุษย์จึงหวังจะกอบโกย...
ทั้งที่ความยาวนานของชีวิตก็เพียง...
ความยาวนาน...ของพลุที่จุดขึ้นบนท้องฟ้า..........
เมื่อเทียบกับอายุของ.......... จักรวาล
*********************************
มาแล้วจ้า........... ตามสัญญา.......... 