|
สวัสดีครับ
ไม่ได้แวะเวียนมานานเลย
งานชิ้นนี้ เป็นงานที่ส่งประกวดครับ แต่จะเอามารีไรท์แล้วละ
เมื่อไพลิน หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง
ได้พบกับเจ้าแห่งความรัก หนึ่งในกามเทพหกตน
แต่ตนนี้เป็นเจ้าของความรักที่ท้าทาย ซ่อนกล เกมแห่งความรัก
เป้าหมายของเขาคือเพื่อนของหล่อนนวลปราง
ความรักที่เขานำมาให้ อาจทำให้เพื่อนรักถึงแก่ชีวิต
ซึ่งหญิงสาวต้องปกป้อง ทุกวิถีทาง ไม่ให้กามเทพตัวแสบสำเร็จสมหวัง
แม้ใจของหล่อนจะหวิวๆ แค่ไหนก็ตาม
นำมาให้ผู้อ่านช่วยติ ชม เป็นกำลังใจ และขอคำแนะนำสำหรับการรีไรท์ด้วยนะครับ
-----------------------------------------------------
"ทำไมนะทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฮือๆ" เสียงร้องไห้เหมือนจะขาดใจของหญิงสาวดังปนอยู่กับฝูงชน สำเนียงอ้อแอ้แสดงให้เห็นว่าดื่มมามากเอาการแล้ว ตรงหน้าของหล่อนคือแก้วใบโตที่มีฟองฟูกองอยู่ตรงก้น ของเหลวสีอำพันถูกดื่มจนแห้งเหือด
"ใจเย็นๆ น่า ปราง มันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็ได้นะ" หญิงสาวที่นั่งข้างหล่อนพูดอย่างปลอบโยน มือเรียวจับมืออีกฝ่ายปลอบใจ
นวลปรางบิดมือออกจากมือของอีกฝ่าย ก่อนพูด "ใช่สิยะ ใช่ซี้ หนูลิน ไม่แย่ ไม่แย่เลย แกดูนี่สิ ดูให้เต็มตาสิ วันนี้วันเกิดฉันแท้ๆ แล้วแกดู พี่หลินเค้ากลับมาเที่ยวที่แบบเนี้ย"
ไพลินมองตามมือที่หญิงสาวชี้ จริงอยู่ ลานเบียร์แห่งนี้เป็นที่สังสรรค์ของคนมากมาย ผู้ชายจำนวนมากก็แค่มาเฮฮารื่นเริงกับผู้ชายด้วยกัน มันจะดูไม่มีอะไรเลยหากไม่มีสาวเชียร์เบียร์แสนสวยเดินไปมาระหว่างโต๊ะเหมือนปลาสีสวยแหวกว่าย แต่ละคนสวมชุดอวดรูปร่างรัดรึงน่ามอง ยามก้มโก้งโค้งเสิร์ฟเบียร์ตามโต๊ะ กระโปรงก็ขยับร่นขึ้นมาน่าหวาดเสียว คอเสื้อก็คว้านลึกชวนให้ค้นหา
แน่นอนว่าชายในลานเบียร์ ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่ ก็ต่างสนใจมองกันไม่วางตา
ไพลินกระชับเสื้อเชิ้ตให้เข้าที่ ลมเย็นของค่ำคืนชวนให้หนาว หญิงสาวยกแก้วโค้กขึ้นจิบก่อนคิดหาคำมาปลอบเพื่อนสาวผู้ช้ำรัก
"พี่หลินเค้าคงมาเที่ยวกับเพื่อนน่ะปรางก็ ลานเบียร์ก็มีสาวเชียร์เบียร์ ไม่มีอะไรหรอก"
"ให้มันแน่เถอะ" นวลปรางตอบกระแทกเสียง "คบกันมาตั้งสี่ปี คนอย่างฉันไม่ดีตรงไหน พี่หลินยังต้องคอยมาตามมองยายพวกนี้น่ะ
เอ รึว่ามันเป็นสันดานผู้ชาย กี่คนๆ ก็เป็นแบบนี้ วู้... น้อง... เติมเบียร์หน่อย" นวลปรางยกมือโบกเรียกพนักงานหนุ่มในเสื้อผ้าธรรมดาที่รีบมาเติมเครื่องดื่มให้หล่อนอย่างรวดเร็วทันใจ "น้องจ๋า ขอบใจ นอกจากน้องแล้วผู้ชายมันเลวหมดทั้งโลก" หล่อนว่า พลางยัดธนบัตรใบละห้าร้อยบาทใส่มือเด็กหนุ่ม ไม่ต้องทอนนะจ๊ะ ด้วยรักจากใจเจ๊เลย จุ๊บๆ"
"ยายปราง!" ไพลินติง "ที่บ้านปั๊มเงินเองรึไงยะ"
"ไม่เป็นไรน่าแก" นวลปรางยักไหล่ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก "นานๆ จะเจอสักทีนะ ผู้ชายอย่างน้องเขาเนี่ย เรียกอะไร สั่งอะไรก็ทำ ไม่ด่า ไม่ขัด ไม่หนีกินเหล้า น้องเขาเป็นหนึ่งในล้านล้านล้านเลยแก"
ไพลินส่ายหน้า รู้ว่าเพื่อนของหล่อนเมาเกินจะเยียวยาเสียแล้ว หากไม่มีประโยชน์อะไรที่จะห้ามกันอีก นวลปรางดื่มเบียร์อีกสองสามเหยือกก็คงจะเมาน็อคไปเองเหมือนทุกครั้งที่ไปเที่ยวดื่มด้วยกัน
ตัวไพลินเองไม่ชอบแอลกอฮอล์ อย่างหนึ่งคือรสชาดของมันขมบาดคอไม่อร่อย อีกอย่างคือ หล่อนรู้สึกว่านวลปรางเป็นความรับผิดชอบของหล่อนเวลาที่เมาเละแบบนี้ เพราะถ้าขืนขาดสติกันทั้งคู่ ผู้หญิงสองคนในที่มีแต่คนเมาไม่ปลอดภัยแน่ๆ
"ปราง ผู้ชายน่ะ ไม่ได้เลวไปหมดทุกคนนะ พี่หลินของแกก็อาจจะมากินเหล้าสังสรรค์เฉยๆ ก็ได้ โลกนี้ผู้ชายทุกคนมันจะเลวไปหมดเลยเหร..."
ประโยคสุดท้ายหายไปจากปากหล่อนเฉยๆ เพราะไพลินอึ้งกับภาพที่หล่อนได้เห็นตรงหน้า
ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายธรรมดาๆ นี่ล่ะ ตวัดมือหวดก้นสาวเชียร์เบียร์เผียะใหญ่ ก่อนจะตะโบมโลมไล้ สาวเชียร์เบียร์ในชุดสีน้ำเงินแทนที่จะโกรธ กลับสะบัดผมหัวเราะร่า หญิงสาวก้มกระซิบอะไรกับชายหนุ่มสองสามคำ เขาเองก็หัวเราะพรืดใหญ่ ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือมากดอะไรอย่างรวดเร็ว หญิงสาวส่งจูบให้เขาหวานเชื่อม ก่อนจะเดินย้ายร่างงามกลับไปทำงานต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ที่ดึงดูดสายตาของหล่อนมากกว่าผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนที่นั่งข้างๆ เขา ชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เอาแขนพาดบ่าพ่อหนุ่มผู้โชคดีด้วยท่าทางเฉลิมฉลอง หัวเราะร่าชอบใจ หญิงสาวมองหน้าเขาไม่ถนัดเพราะเขาหันหลังให้หล่อน หากศีรษะทุยสวยประดับด้วยผมสั้น กับไหล่กว้างลาดลงสู่เอวสอบเพรียวและเสี้ยวแก้มของเขามีอะไรที่ยั่วเย้าสายตาอย่างประหลาด
แล้วเขาก็หันมาทางหล่อน
ชั่ววินาทีนั้นหญิงสาวเกือบลืมหายใจ ใบหน้าของชายหนุ่มคนนั้นหล่อเหลาเหมือนรูปสลัก เป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างตะวันตกกับตะวันออก จมูกโด่ง คิ้วเข้มคมลงตัวไปทุกส่วนราวกับเป็นงานศิลปะ แม้จะมองจากที่ไกลในแสงไฟของลานเบียร์ ไพลินก็ยังรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนี้รูปงามเหลือเกิน
บางทีแสงไฟสลัวอาจจะเล่นตลกกับเงาสะท้อนในดวงตาของเขา ไพลินเห็นมันส่องประกายวาบเหมือนกับตาแมว เป็นสีทองสุกสว่าง ผู้ชายคนนั้นมองตรงมาทางที่หล่อนกับนวลปรางนั่งอยู่ ไม่ผิดแน่
ก่อนที่ไพลินจะมีปฎิกริยาโต้ตอบอะไร ริมฝีปากหยักของชายหนุ่มก็คลี่ออกเป็นรอยยิ้ม ยิ้มที่หมายมาดราวกับพรานหนุ่มที่ได้พบกับกวางตัวงาม
แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 54 11:33:35
| จากคุณ |
:
คมลิขิต   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ย. 54 06:23:36
|
|
|
| 
ขวางปืนกามเทพ ตอนที่ ๑
