|
เรื่องที่พูดคุยบนโต๊ะอาหาร ก็คงไม่พ้นการชวนลูกสาวคนใหม่เข้ามาทำงานด้วยกัน ภาพฝันช่วยออกแบบรีสอร์ทนี้ก็จริง แต่เธอเคยบอกไว้ว่า จะช่วยแค่ออกแบบเท่านั้น ส่วนที่เหลือพีรศิลป์จะเป็นคนสานต่อทั้งหมด เพราะเธอคิดว่าเพื่อนรักจัดการในส่วนที่เหลือคนเดียวได้สบายมาก ลุงปิงกับป้าป่านไม่ควรต้องจ่ายค่าจ้างให้เธออีกแล้ว การช่วยเหลือที่ผ่านมามันก็มากพอที่จะทำให้เธอเกรงอกเกรงใจชนิดที่ไม่อยากจะรบกวนไปมากกว่านี้
ยิ่งได้ยินใครบางคน อยากจะลดค่าใช้จ่ายอยู่ด้วย
“ป้าป่านคะ ฝันรู้ว่าลุงกับป้าอยากช่วยฝัน แต่งานที่เหลือก็แค่ดูให้จัดวางตามแบบเท่านั้น ฝันเชื่อว่าอย่างปายจัดการได้สบายอยู่แล้ว ที่ผ่านมาเงินที่ป้าให้ฝันทุกเดือน มันมากเกินกว่าที่จะจ้างสถาปนิกมือดีเสียอีกนะคะ ฝันอยากให้เอาเงินส่วนนี้ไปใช้กับรีสอร์ทได้อย่างเต็มที่มากกว่า”
“แล้วเราจะไปทำงานที่ไหน งานสมัยนี้ใช่ว่าจะหากันง่ายๆ” คุณนายอรพินเกลี้ยกล่อมอีกครั้ง แม้เธอจะเชื่อว่าฝีมืออย่างภาพฝัน หางานทำได้ไม่ยากอยู่แล้ว แต่เธอเองก็รักภาพฝันเหมือนเป็นลูกอีกคน และอยากให้มาทำงานอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันมากกว่า
“เอาอย่างนี้นะฝัน ลุงว่าฝันช่วยงานพี่ปูนกับเจ้าปายไปก่อน ได้งานเมื่อไหร่แล้วค่อยว่ากัน ส่วนเงินเดือนถ้าฝันเห็นว่ามันมากไป ก็คิดเสียว่ามันเป็นส่วนที่ฝันควรจะได้ ถึงไม่ให้ฝัน ลุงก็ต้องจ่ายให้กับสถาปนิกคนอื่นอยู่ดี”
บทสนทนาบนโต๊ะอาหาร มีคนฟังแล้วถึงกับอึ้ง แน่นอนว่าเขายังไม่รู้จักภาพฝันดีพอ และไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงได้ใจดีกับเธอมากขนาดนี้ อยากจะพูดออกไปจริงๆ เลยว่า ถ้าคนเขาไม่อยากจะทำ ก็ปล่อยไปตามทางก็แค่นั้น
“แต่...” ความหวังดีที่ภาพฝันอยากปฏิเสธ แต่ก็ยากที่จะปฏิเสธ
แม้รู้ดีว่าปีณัฐและอรพินยินดีที่จะช่วยเหลือเธอเสมอ แต่ที่ผ่านมามันก็มากพอแล้ว ตอนนี้เธอเรียนจบ ก็ควรที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง และตอบแทนท่านทั้งสองมากกว่า
ห้าปีที่อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย เงินที่ได้นอกเหนือจากกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาแล้ว ก็ยังมีรายได้เสริมจากการช่วยงานลุงปิงของเธอ ปีณัฐทำงานเป็นผู้จัดการในบริษัทรับออกแบบก่อสร้างรายใหญ่ บางครั้งก็จะมีงานเล็กๆ ที่เห็นว่าพีรศิลป์และภาพฝันสามารถทำได้ จึงหยิบยื่นมาให้เสมอ รายได้อีกส่วนหนึ่งก็มาจากการสอนวาดรูปบ้าง ป้าป่านของเธอนำภาพไปฝากที่แกลอรี่ของเพื่อนบ้าง เรียกได้ว่ากว่าเธอจะจบการศึกษา ทั้งปีณัฐและอรพินมีส่วนช่วยมากมายจริงๆ
“ลุงไม่ได้บังคับอะไรฝันนะ ลุงเข้าใจว่าฝันอึดอัด แต่ฝันจำไว้นะ ฝันไม่ใช่คนอื่นคนไกลสำหรับลุงกับป้า ฝันก็เหมือนลูกของลุงคนหนึ่ง”
ลุงปิงและป้าป่านของเธอช่างน่ารักเสมอจริงๆ แล้วแบบนี้เธอจะเอาเปรียบท่านทั้งสองได้อย่างไร
| จากคุณ |
:
pormare  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ย. 54 17:16:00
|
|
|
|
บ้านอุ่น...ล้อมรั้วรัก บทที่ ๕ สิ่งที่บอกไป
^__^
