ความคิดเห็นที่ 1 พักสายตาบ้าง อะไรบ้างสิครับ หากิจกรรมอื่นทำ อย่าไปเครียดกับมันมาก ถ้าเมื่อไหร่เครียดแล้วเรารู้สึกไม่ดี มันก็ทำให้ไม่มีความสุข การเขียน "จากใจ" มันจะมีพลังและสามารถทำให้เราสร้างสรรค์ผลงานออกมาได้อย่างดีและไม่รู้เครียด กดดัน ส่วนตัวแล้วถ้ารู้สึกว่าเริ่มเครียดเมื่อไหร่นี่ออกไปยืนมองท้องฟ้านอกห้องก่อนเลย... ออกไปสูดอากาศดีๆ หายใจลึกๆ หรือทำกิจกรรมอะไรที่ไม่ใช่การเขียน พูดคุยกับเพื่อนบ้าง อะไรบ้าง พอโอเคแล้วค่อยกลับมาเขียนใหม่... ผมมักจะเขียนนิยายตัวเองไปด้วย ยิ้มไปด้วย เสมอ (โรคจิตป่าวเนี่ย ><) แรงบันดาลใจได้มากจากการฟังดนตรี (ไม่รู้คนอื่นเป็นรึเปล่า) บางครั้งเขียนไป อินมากเข้า น้ำตาไหลซะงั้น T_T (เซ็นซิทีฟสุดๆ) ขำๆ นะครับ 5555 อย่าเครียดคับ... ผมเชื่อว่าคุณทำได้ ! จากคุณ : ผีเสื้อสีดำ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 54 10:03:48

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณมากครับ .. จะพยายามครับ การเขียนหนังสือจริง .. เพิ่งรู้ว่ามันยากกว่าที่คิดมากมายครับ จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 54 12:50:51

ความคิดเห็นที่ 3 คิดเฉพาะหัวข้อ 1-2-3-4-5 แล้ว ค่อย โน้ตไว้ด้วยดินสอว่า มีอะไรบ้าง ยังไม่ต้องเรียบเรียงสละสลวย จากนั้น ค่อย ๆ ปล่อยเวลาให้ผ่านไป จิตใจจะดึงโยงประสบการณ์มาเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ เขียน เพื่อให้คนอื่นเข้าใจ ก็หมายถึงตัวเราต้องเข้าใจเป็นคนแรกก่อน จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 54 14:53:21

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณคุณ tiki มากครับ .. จะพยายามเต็มที่ครับ จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 54 17:03:39

ความคิดเห็นที่ 5 ลองคิดไว้ซักสองสามอย่างก็ได้ครับแล้วค่อยๆปรับมารวมกัน แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 54 05:28:06 จากคุณ : sillfai เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 54 05:24:13

ความคิดเห็นที่ 6 จะว่าไปแล้ว การเขียนบทความก็เหมือนกับคุณกำลังค้าขายหรือทำธุรกิจค่ะ เริ่มต้นงานเขียนจากสิ่งที่ในเรื่องที่คุณถนัดก่อน (ซึ่งถ้าคุณบอกว่าจะเขียนบทความลงเวบไซต์ ก็อนุมานได้ว่าเรื่องที่เขียนคุณถนัดอยู่แล้ว) ควรจะมีจุดประสงค์ว่าต้องการจะบอกอะไรคนอ่าน ให้ความรู้ที่มาที่ไป? เตือนภัย? วิธีทำ? ควรจะทราบว่าคนที่เข้ามาหน้าเวบไซต์ของคุณเป็นใคร ต้องการอะไร เป็นเด็ก? วัยรุ่น? ผู้ใหญ่? หญิง? ชาย? พวกเขามีความรู้เป็นศูนย์เลยหรือว่าน่าจะพอทราบอยู่บ้างแล้ว แต่ทั้งหมดนี้เชื่อว่าคุณคงพอทราบอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เป็นจุดหลักจริงๆ ที่บางคนอาจนึกไม่ถึงก็คือ "การเขียน คือ การเลือก" ค่ะ คนเขียนทุกคนมีความรู้ในสิ่งที่ตัวเองจะเขียนมากมาย แต่เราไม่สามารถหยิบทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากจะเขียนลงในหน้ากระดาษที่จำกัดได้ และเพราะเนื้อที่ที่จำกัดนี้เองที่ทำให้เราต้องเลือกสิ่งที่อยากจะบอกคนอ่านลงไปค่ะ หากไม่ใช่คนมีความอดทนในการอ่านมากนัก แค่สักห้าย่อหน้าก็โอเคแล้วค่ะ โจทย์ก็คือ ให้มาห้าย่อหน้า แล้วจะเอาอะไรใส่ลงไปในเนื้อที่นั้นได้บ้าง นั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องตัดสินใจเอาเอง จากนั้นก็เริ่มร่างอย่างที่คุณ คห อื่นๆ แนะนำค่ะ วิธีของเราก็คือ ร่างคร่าวๆ ในหัวค่ะ แล้วค่อยเขียนเหมือนกับที่เรากำลังเขียนตอบกระทู้คุณอยู่ในขณะนี้ มันไม่ได้ออกมาแบบทีเดียวเป็นระเบียบสวยงาม นึกอันไหนได้ก็เข้ามาใส่ แต่ใส่ในย่อหน้าที่อยู่ในเรื่องเดียวกัน เรื่องนี้เป็นวิธีใครวิธีมัน และความชำนาญก็อาจมีส่วนค่ะ ส่วนเรื่องที่บอกว่าจะทำอย่างไรให้น่าติดตาม ให้ไม่ซ้ำแบบกับคนอื่น ก็คงต้องบอกว่า การเขียนแต่ละคนมีลีลาที่ต่างกัน แต่โดยส่วนตัวที่จะแนะนำก็คือ ใช้คำว่า "ผม" ลงไปและเขียนเหมือนคุณกำลังพูดอะไรให้คนอื่นฟังค่ะ ทำไมต้องใช้ "ผม"? ก็เพราะมันจะเหมือนคุณกำลังเล่าอะไรให้ใครสักคนฟัง คำพูดของคุณ ทัศนคติของคุณจะไปปรากฏอยู่ในนั้น ซึ่งจุดนี้เป็นสิ่งที่แต่ละคนมีสำนวนคำพูดเป็นของตัวเอง คงยากจะซ้ำกับใครได้ค่ะ แต่ต้องยอมรับประเด็นหนึ่งที่ว่า พอใช้คำว่า 'ผม' ปุ๊บ ความน่าเชื่อถือ การนำไปอ้างอิงแบบวิชาการ อาจจะด้อยลงไปบ้าง (ยกเว้นแต่ว่าคุณคือ อาจารย์หรือกูรูที่มีชื่อเสียง) แต่ถ้าคุณต้องการความเป็นทางการ และวิชาการมากขึ้น ก็จงหลีกเลี่ยงคำว่า "ผม" ไปเสีย แต่แน่นอนว่า มันจะยากหาเอกลักษณ์ให้กับงานเขียนของตัวเองเหมือนกันนะคะ นี่เป็นสิ่งที่คุณต้องเลือกเอาหลังจากประเมินแต่ละอย่างที่ควรพิจารณาซึ่งเราได้ให้ไว้ข้างบนไปแล้ว ส่วนอันนี้เป็นของเสริม เวลาจะเขียนอะไรทำตัวให้อารมณ์ดีๆ ใจร่มๆ หลั่นล้าเดินไปเดินมาก่อนก็ได้ พอสมองโปร่ง โลกสดใส ความคิดดีๆ ก็จะแล่นมาหาค่ะ เราไม่ใช่เครื่องจักรที่จู่ๆ นั่งลงเก้าอี้ปุ๊บก็สามารถพิมพ์แต๊กๆ ได้ทันที งานเขียนคือ ศิลปะอย่างหนึ่ง มันมีทั้งแรงบันดาลใจ ทั้งอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องแม้ว่าจะเป็นบทความวิชาการแค่ไหนก็ตาม ถ้ารู้ว่ายิ่งอยู่หน้าจอยิ่งเครียด แปลว่าทุกอย่างตอนนั้นจบแล้ว นั่งไปให้นานกว่านี้ก็ไม่มีประโยชน์ค่ะ นอกจากรู้ว่าจะเขียนอะไรแล้ว ต้องรู้อารมณ์ด้วยนะคะว่าเราพร้อมจะถ่ายทอดมันหรือเปล่า เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^ จากคุณ : peiNing เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 54 00:34:32