นายแพทย์หนุ่มผลุนผลันเข้าไปในหอผู้ป่วย ผ่านเคาน์เตอร์ที่พยาบาลกำลังบันทึก Nurses note (เหตุการณ์ทางการพยาบาล) บ้างก็กำลังง่วงหงาวหาวนอน พอเห็นเป็นแพทย์เดินมาก็ลุกขึ้นต้อนรับ แต่ไตรรัตน์เดินผ่านไปโดยไม่สนใจใครทั้งสิ้น พยาบาลและผู้ช่วยทั้งหลายได้แต่มองตามแล้วหันไปซุบซิบกัน
วันนี้ไม่ใช่เวรหมอไตรไม่ใช่เหรอพี่
อือ... หมอเค้าโทรไปคอนซัลท์กันเองมั้ง
เหมือนเสียงซุบซิบจะได้ยินไปถึงหู นายแพทย์หนุ่มหยุดกึก แล้วเดินกลับมาหาพยาบาลที่เคาน์เตอร์
ผมขอชาร์ตคนไข้ห้อง 501
ขะ... ค่ะ
คนไข้ออนยาอะไรอยู่บ้างครับ
พยาบาลที่ถูกตั้งคำถามรีบลนลานเปิดดู Nurses note ไตรรัตน์พลิกชาร์ตดูประวัติพลาง ... ไม่มีอาการทางจิต, ไม่เคยได้รับยาระงับประสาท ... หลังฟื้นจากโคม่า ผู้ป่วยมีสติสัมปชัญญะบริบูรณ์ดีทุกอย่าง
คนไข้เพิ่งย้ายออกจากไอซียูเมื่อวาน รู้สึกตัวดีขึ้น แต่ความดันยังต่ำ คุณหมอ MED ให้ออฟยาเดิม แต่ยังออน Dopamine อยู่ค่ะ drip ที่ 10 หยดต่อนาที drip มา 16 ชั่วโมง ความดันก็เริ่มคงที่แล้วค่ะ คุณหมอจะให้ออเดอร์ต่อไหมคะ
พยาบาลคนเดิมรายงาน ไตรรัตน์เงยหน้าจากชาร์ต
ครับ ขอบคุณ
นายแพทย์หนุ่มยื่นชาร์ตคืนแล้วหันหลังเดินจาก พยาบาลประจำเคาน์เตอร์ถือว่าเป็นคำสั่งให้ยาต่อ จึงดำเนินการส่งออเดอร์ยาไปยังห้องจ่ายยานอกเวลาราชการ
โดปามีนเป็นยาในระบบหัวใจและหลอดเลือดที่มีความสำคัญต่อชีวิตผู้ป่วย และหน่วยงานเภสัชกรรมรับประกันเวลาส่งยาให้หอผู้ป่วยได้ภายใน 15 นาที พยาบาลง่วงนอนบวกกับร้อนใจเมื่อเห็นแพทย์เฉพาะทางเดินมาสั่งยาที่วอร์ดเอง จึงเขียนรับคำสั่งแพทย์และส่งคำร้องขอไปยังห้องจ่ายยาโดยไม่ยืนยันขนาด ส่วนเภสัชกรเห็นว่าเป็นคำสั่งยาด่วนและเป็นยาเดิมของผู้ป่วย จึงไม่ได้ทบทวนออเดอร์เพิ่มเติมให้แต่อย่างใด
ยาในตะกร้าเดินทางมาตามเวลาที่กำหนด...
.,¸,.*¯`.,¸,.*
ไตรรัตน์เดินเข้าไปในห้อง เด็กสาวนั่งตัวตรงรออยู่บนเตียงนอนของผู้ป่วย ไฟที่เปิดสลัวทำให้เห็นเด็กสาวตรงหน้าเลือนราง แต่กิริยาอาการนั้นก็คลับคล้ายคลับคลากับหญิงสาวที่เขารู้จัก พอเดินเข้าไปใกล้จึงเห็นใบหน้าชัด ซีดเซียวแต่ยังคงมีร่องรอยที่เห็นแล้วเย็นใจ นายแพทย์หนุ่มเหลือบตาลงต่ำ เห็นสายน้ำเกลือยังระโยงระยาง ปลายสายคือเข็มแหลมทิ่มแทงเนื้อบริเวณข้อมือ มีสำลีและเทปกาวปิดทับแต่ยังปรากฏรอยเลือดซึม เด็กสาวก้มลงมองตาม พลิกแขนของตัวเองขึ้นแต่ก็ยกได้ไม่ถนัด
เคยแต่แทงเข็มฉีดยาให้คนอื่น พอโดนแทงไปหลายๆเข็ม กับโดนปักคาไว้บ้าง เจ็บดีเหมือนกันนะคะ
เด็กสาวพูดพลางฝืนยิ้ม เจ็บกว่าเนื้อคือใจที่ปวดร้าวและสะอื้นไห้อยู่ในอก หันมามองไตรรัตน์ที่สายตายังสับสนและเต็มไปด้วยคำถาม น้ำตาเจ้ากรรมพลันเอ่อขึ้นมาอีก ไม่ได้... เธอจะร้องไห้ในเวลานี้ไม่ได้ ไตรรัตน์ควบคุมตัวเองได้มากกว่า ดึงมืออีกข้างที่ไม่ถูกแทงน้ำเกลือมากุมไว้แล้วปลอบเบาๆ
ไหนลองค่อยๆเล่า... ผมช่วยอะไรได้ผมก็จะช่วยครับ
รสารวบรวมกำลังใจ เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ไตรรัตน์ฟังช้าๆ คู่สนทนาพยักหน้าและรับฟังโดยไม่ขัดแย้ง ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจ หญิงสาวเปิดอกเล่ากระทั่งตอนที่เห็นวินทร์กับฟ้าใสเคียงกัน น้ำตาก็คลอเบ้า
คุณรักเขา?
ไตรรัตน์เอ่ยแทรก เด็กสาวชะงัก ดึงมือกลับไปเช็ดน้ำตา ไม่ตอบคำถาม
เอ้อ ขอโทษ ที่ผมถามไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่องเท่าไหร่ แล้วคุณมาอยู่ในร่างนี้ได้ยังไงครับ
ฉันก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ทนอยู่ในสภาพของวิญญาณล่องลอยแบบนั้นไม่ไหว จมลงไปในทะเลสีดำ แล้วก็มีมือฉุดฉันขึ้นไป ลืมตาอีกที... ก็มาอยู่ในร่างนี้
ความทุกข์ถาโถม เด็กสาวก้มหน้าและเริ่มร้องไห้ ไตรรัตน์ยืนอยู่ข้างเตียงจึงโอบศีรษะนั้นและลูบเบาๆ รสาซบกับไหล่ไตรรัตน์แล้วสะอื้น
อุ๊ย!
พยาบาลคนใหม่ผลักประตูเข้ามาพร้อมรถเข็นยาและชาร์ตผู้ป่วย ทำหน้าเลิกลั่ก
จ๋าจะเอาน้ำเกลือมาเปลี่ยนแล้วก็ให้ยาต่อน่ะค่ะ เอ้อ...
รสาผละออกจากไหล่หันไปทางอื่น ไตรรัตน์ยืนบังไว้
เดี๋ยวหมอให้ยาคนไข้เองครับ ขอดูอาการคนไข้อีกไม่เกินห้านาที
แหะ.. ค่ะ งั้น.. จ๋าออกไปรอข้างนอกนะคะ
ครับ
นายแพทย์หนุ่มยิ้มอ่อนโยน และหันไปยิ้มกับเด็กสาวใหม่
ไม่เป็นไรนะครับ ผมจะหาทางช่วยคุณเอง แต่ตอนนี้คุณต้องพักก่อน
ว่าพลางหันไปเลื่อนรถเข็นยามาใกล้
ผมเปลี่ยนน้ำเกลือให้นะครับ
รสาเช็ดน้ำตาและฝืนยิ้ม พยักหน้าขอบคุณ นายแพทย์หนุ่มขยับหมอนและปรับเตียงให้เด็กสาวเอนลงนอนราบและหรี่ไฟลง
ปรนนิบัติคนอื่นมามาก ตอนนี้โดนปรนนิบัติบ้าง รู้สึกดีขึ้นไหมครับ
ไตรรัตน์หันมาตั้งคำถามเป็นเชิงสัพยอก ก็พบกับสายตาของเด็กสาวที่มองตามด้วยความซาบซึ้ง นายแพทย์หนุ่มหลบสายตานั้นแล้วหันไปหยิบถุงน้ำเกลือที่พยาบาลผสมยามาให้เรียบร้อย เขียนบอกความเร็วในการให้ยาตามกำหนดมาตรฐาน นายแพทย์หนุ่มเปลี่ยนน้ำเกลือโดยไม่ต้องแทงเข็มใหม่เนื่องจากเข็มเดิมยังคาไว้โดยใช้ Heparin lock
เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นอยู่ในกระเป๋าเสื้อ ไตรรัตน์ยังจัดเตรียมยาไม่เรียบร้อย ได้แต่พลิกเบอร์ดู หน้าจอที่เห็นเฉพาะต่อหน้าไตรรัตน์นั้น ปรากฏชื่อผู้โทรคือรสา
รสาที่อยู่บนเตียงเห็นสีหน้ากังวลใจของไตรรัตน์ครู่หนึ่งจึงทัก
ให้พยาบาลมาทำต่อก็ได้นะคะ คุณหมอมีธุระก็กลับก่อนเถอะค่ะ
ไม่เป็นไรครับ
ไตรรัตน์บอกปัดและตัดสาย เปลี่ยนสายน้ำเกลือต่อเข้ากับ hep lock ตรวจสอบความเรียบร้อยแล้วค่อยเอ่ยลา
เอาไว้พรุ่งนี้ผมมาเยี่ยมใหม่นะครับ
คนป่วยพยักหน้า รู้สึกใจโล่งขึ้น มองตามไตรรัตน์ที่เดินจากไปปิดประตูเบาๆ ในแสงไฟสลัว แล้วหันไปมองหยดน้ำเกลือที่ค่อยๆหยดลงมาในตำแหน่งที่จัดวางเยื้องกับศีรษะ
รสาไม่ได้สังเกต infusion pump
อัตราการให้น้ำเกลือโดยที่มีโดปามีนผสมต้องผ่านการคำนวณเทียบกับน้ำหนักตัวผู้ป่วย บนถุงน้ำเกลือระบุชัดที่ 10 หยดต่อนาที หากรสาเฉลียวใจและมองจำนวนหยดต่อนาทีบน infusion pump ก็จะพบว่า ความเร็วนั้นสูงเกินค่ามาตรฐานเกือบห้าเท่า
ยาบางชนิดรักษาชีวิตได้ และเมื่อให้ผิดขนาด ผิดความแรง ก็ทำลายชีวิตได้เช่นกัน ระหว่างที่เด็กสาวหลับตาลง สารละลายที่ประกอบด้วยน้ำเกลือและตัวยากำลังถูกลำเลียงผ่านหลอดเลือดดำและส่งตรงไปที่หัวใจห้องบนขวาอันเป็นที่หมาย ความแรงนั้นจะทวีคูณขึ้นและส่งผลอย่างรุนแรงภายในระยะเวลาที่ไตรรัตน์เดินออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว
ไตรรัตน์สตาร์ทรถพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรกลับ สองทุ่มสามสิบนาที เขามีนัดไปรับฟ้าใสที่อยู่ในร่างรสา...
-โปรดติดตามตอนต่อไป-