Love, Hatred and the Maze (4)
|
|
ความเดิมตอนที่แล้ว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11084451/W11084451.html
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11089225/W11089225.html
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11094234/W11094234.html
กริ๊งงงงงงงงงงง... เสียงนาฬิกาปลุกข้างเตียงของแอนนามาเรียดังขึ้นตอนตีสี่ตรง เธอเอื้อมมาอย่างสลึมสลือไปปิดนาฬิกาปลุก ดวงตาสองข้างที่ยังไม่ตื่นตัวเต็มที่ พยายามมองอย่างสลึมสลือไปยังอีกฟากหนึ่งของห้อง ที่ที่นายคนซ่อมรองเท้าควรจะนอนอยู่ แต่... ที่นอนของเขากลับว่างเปล่า! ในชั่วพริบตาเดียวประสาทสัมผัสทั้งหมดของแอนนามาเรียตื่นจากภวังง่วงทันที ให้ตายเถอะ หมอนั่นหายไปไหนของเขานะ!
ความคิดด้านเลวร้ายที่สุดของเธอแว้บขึ้นมาทันที หรือว่า หมอนั่นจะแอบเข้าไปในคฤหาสน์หลักเพื่อหยิบของมีค่าติดตัว!? ให้ตายเถอะ!
ลุกจากเตียงนอน เปิดไฟ เธอรีบเดินเข้าไปสำรวจบริเวณรอบที่นอนนายคนซ่อมรองเท้าทันที หน้าต่างห้องของเธอใกล้ๆที่นอนของเขาดูเหมือนจะถูกเปิดออก และปิดกลับคืนไม่สนิท
บนที่นอนของนายคนซ่อมรองเท้า แอนนามาเรียสังเกตเห็นกระดาษแผ่นเล็กๆที่มีตัวหนังสือขยุกหยิกเขียนอยู่ เธอหยิบขึ้นมาอ่าน
อรุณสวัสดิ์ ตื่นมาไม่เจอไม่ต้องตกใจ ผมหาทางออกจากคฤหาสน์ได้เอง ปล. ผ้าห่มเล็กๆผืนนี้อุ่นดี ขอนะ อ้อ... จะบอกอะไรให้ เธอนอนกรนดังมากๆ
โรเบิร์ต
ฮู่ววววว์ แอนนามาเรียถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอคิดมากไปนั่นเอง หมอนั่นไม่ได้ทำเรื่องเลวร้ายอะไรสักหน่อย...
ดูเหมือนว่าเขาได้ปีนออกจากทางหน้าต่างของห้อง และแอบหยิบผ้าห่มผืนเล็กๆที่เธอให้เขาใช้เมื่อคืนติดมือไปด้วย แอนนามาเรียนึกขำในใจกับความ เหลือเกิน ของเขา ที่นอกจากจะเอาผ้าห่มของเธอไปโดยไม่ขอก่อนแล้ว ยังมาว่าเธอนอนกรนเสียงดังอีก เธอไม่เคยนอนกรนสักหน่อย หรือเปล่านะ?
*****************************************************************************************************
ย้อนกลับไปเมื่อเวลาประมาณตีสามกว่าๆ อีกมุมหนึ่งของคฤหาสน์เยอร์เรส ปลายกระบอกปืนวอลเตอร์ พีพีเค ที่ต่อพ่วงเข้ากับกระบอกเก็บเสียง เล็งไปที่น่องเท้าของ ผู้บุกรุก ที่กำลังพยายามปืนข้ามรั้วหนีออกจากคฤหาสน์
ผู้ถือปืน ชายหนุ่มวัย 26 ปี เจ้าของคฤหาสน์และบริษัทผลิตยารายใหญ่ของยุโรป เคน เยอร์เรส ที่ตื่นขึ้นมานั่งจิบไวน์ขาวอย่างเพลินใจ หลังจากเมื่อสองชั่วโมงที่ผ่านมา เขาเพิ่งเสร็จจากกิจกรรมตื่นเต้นบนเตียงกับ แคทเทอรีน สาวสวยผู้ยอมมอบกายของเธอให้เขาโดยไม่เรียกร้องขอภาระผูกพัน เคนมองเห็น เงาดำๆ ของใครสักคนในสวน ที่ท่าทางมีพิรุธ และเมื่อ เงาดำๆ ดังกล่าวพยายามปืนข้ามรั้วเพื่อนหลบหนีออกจากคฤหาสน์ เคยรีบดินไปหยิบปืนสั้นของเขาในลิ้นชักทันที ท่ามกลางแสงสลัวๆจากโคมไฟประปรายในสวนของเขา เขาเล็งปลายกระบอกไปที่น่องเท้าซ้ายของผู้บุกรุก จังหวะที่น่องเท้าของผู้บุกรุกขยับขึ้นเพื่อยันตัวให้พ้นจากรั้วคฤหาสน์ เคนเหนี่ยวไกปืนทันที! กระสุนปืนพุ่งตรงไปปะทะกับ กำแพง!
ช้าไปเพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว!! เคนบอกกับตัวเอง
ชายผู้บุกรุกดูเหมือนจะรู้ตัวถึง ความฉิวเฉียด ที่ตนเพิ่งรอดมาได้อย่างหวุดหวิด ใบหน้าซีดเผือดของเขาปะเข้ากับแสงไฟสลัวจากโคมไฟที่ตั้งอยู่บนรั้วห่างไปจากเขาประมาณสามเมตร ก่อนที่จะรีบกระโดดลงจากรั้วและวิ่งหนีไป
ชั่วจังหวะเสี้ยววินาทีหนึ่ง เคนมีโอกาสได้เห็นหน้าของ ชายผู้บุกรุก ชัดๆ
เขาเอาปืนสั้นในมือไปวางเก็บเข้าลิ้นชักเหมือนเดิม แล้วกลับมานั่งบนโซฟาสุดโปรดริมหน้าต่าง ยกแก้วไวน์ขาวขึ้นมาจิบ
พรุ่งนี้ มาร์คุส หัวหน้าคนสวนของเขา จะเป็นผู้ไปสืบหาชายผู้ต้องสงสัยคนนี้...
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 54 15:53:03
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 54 15:50:11
จากคุณ |
:
myladyannbook
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ย. 54 15:47:15
|
|
|
|