ความคิดเห็นที่ 1 “ท่านคะ ดิฉันอธิบายได้ค่ะ” แอนนามาเรียรีบกล่าวขึ้นทันที “ดิฉันทราบดีว่า กฎของคฤหาสน์ห้ามสาวใช้นำคนนอกเข้ามาในคฤหาสน์โดยไม่ได้ขออนุญาตก่อน แต่ว่า กรณีของนายโรเบิร์ตคนนี้เป็นเหตุจำเป็นจริงๆค่ะ คือ ดิฉันเห็นเขานอนบาดเจ็บอยู่ข้างถนน ก็เลย...รีบพาเขาเข้ามาในห้องเพื่อทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นหน่ะค่ะ แล้ว... ดิฉันให้เขานอนค้างคืนก็เพราะ... เขายังบาดเจ็บอยู่” เคนไม่ได้พูดอะไร เขามองหน้าเธอ เป็นครั้งแรกที่เขาได้มองตาเธอชัดๆ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของหญิงสาวที่ขยับไปมาภายใต้คิ้วขมวดแสดงความกังวล เธอช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน เขาคิดในใจ “คุณ... มีอะไรกับหมอนั่นหรือเปล่า” เคนถาม “เปล่าค่ะท่าน! ดิฉันแค่ให้เขานอนที่นี่ แต่เรานอนกันคนละที่ค่ะ” เคนพยักหน้าเบาๆด้วยความพอใจ เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ๆเธอ “แอนนามาเรีย ไม่ต้องห่วง ผมไม่โกรธคุณ” สายตาของเคนที่จ้องมองมายังเธอ ทำให้แอนนามาเรียสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแบบ ชายและหญิง ที่เขามีให้เธอ “ขอบ... ขอบคุณค่ะ” แอนนามาเรียถือจังหวะที่เคนมีความรู้สึกอ่อนโยนต่อเธอ ถามเขาถึงเรื่องราวที่เธอได้ยินมาจากโรเบิร์ต “เอ่อ... ท่านคะ นายโรเบิร์ตบอกดิฉันว่า ใครสักคนจากคฤหาสน์สะกดรอยตามเขาตั้งแต่ตอนเช้าวันนี้ ท่านทราบเรื่องนี้หรือเปล่าคะ” ใบหน้าของเคนที่เคยแสดงความอ่อนโยนเปลี่ยนไปทันที กลับเป็นใบหน้าแสดงความไม่พอใจ แต่เย็นชาเข้ามาแทนที่ ให้ตายเถอะ แอนนามาเรีย เธอเป็นบ้าหรือไงถึงได้ถามคำถามนี้ออกไป แอนนามาเรียต่อว่าตัวเองในใจ “ใช่” เขาตอบเธอสั้นๆ ห้วนๆ “ท่านคะ นายโรเบิร์ตบอกฉันว่า ใครสักคนในคฤหาสน์เห็นเขาเมื่อคืน และ... พยายามใช้ปืนยิงที่ขาของเขาหน่ะค่ะ” พูดออกไปแล้ว! เธอต่อว่าตัวเองในใจติดๆกันอีกครั้ง แต่ดูเหมือนความอยากรู้ความจริง ประกอบกับความรู้สึกเป็นห่วงโรเบิร์ตทำให้เธอยอมเสี่ยงถามคำถามนี้ออกไป เคนนิ่งเงียบ เขาไม่ได้พูดตอบอะไร อีกครั้งที่ความเย็นชาของเขาทำให้แอนนามาเรียรู้สึก กลัว เธอไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว สายตาเย็นชาของเขามองมาที่เธออย่างพินิจพิจารณา ความเงียบและความกดดันครอบคลุมบรรยากาศรอบตัวของเขาและเธอ แล้วเคนก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ “ผมเอง เป็นผมเองที่ใช้ปืนเล็งไปที่หมอนั่นเมื่อคืน” เคนหยุดไปจังหวะหนึ่ง แล้วก็พูดขึ้นต่อ “ฟังนะ แอนนามาเรีย ปืนที่ผมมี ไม่ใช่ปืนที่ผมมีไว้ทำเรื่องถูกต้องตามกฎหมาย และผมจำเป็นต้องเก็บรักษาความลับ และมันมักจะแลกกับ ชีวิต ของคนที่ รู้มาก เกินไปเสมอ” แอนนามาเรียอึ้ง... เธอแทบไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยินจากปากของเคน หมายความว่า เขาจะฆ่าเธอ กับ โรเบิร์ต เพื่อปิดปากอย่างนั้นหรือ!? เคนไม่รอคำตอบใดๆจากเธอ เขาขยับเข้ามาใกล้ๆเธอมากขึ้นอีก ค่อยๆเงื้อมมือไปแตะเบาๆที่คางของแอนนามาเรีย เขาสบตาเธอนิ่งๆ “แต่ผมชอบคุณ แอนนามาเรีย ผมไม่อยากฆ่าคุณ” อึก... แอนนามาเรียกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ๆ เคนค่อยๆจูบที่ปากของเธอ อย่างอ่อนโยน แล้วกระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆ “เรามาแลกกันไหม แอนนามาเรีย โอกาสรอดชีวิตของคุณ กับ หมอนั่น ทำให้ผมพอใจในตัวคุณคืนนี้สิ” แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 04:04:58 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 04:03:59 จากคุณ : myladyannbook เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 03:18:54

ความคิดเห็นที่ 2 @____@ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 03:24:16 จากคุณ : myladyannbook เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 03:19:52

ความคิดเห็นที่ 3 -*- เน็ตไม่ดี มันเลยโหลดข้อความซ้ำๆ ลบไม่เป็นค่ะ เลยโพสต์หน้ายิ้มๆ @___@ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 03:26:19 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 54 03:23:44 จากคุณ : myladyannbook เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 03:20:40

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาแบบมีแผนนี่นา นายเคน ตอนสาวอาบน้ำใหม่ๆ นุ่งกระโจมอก หนอย.... จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 06:11:29

ความคิดเห็นที่ 5 มัน บังเอิ๊ญญญญ บังเอิญ มากๆ ต่างหาก Psycho man คิ คิ   จากคุณ : myladyannbook เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 54 11:16:55