ความคิดเห็นที่ 1 ไอสีขาวที่ลอยอยู่เหนือหม้ออลูมิเนียมกำลังส่งกลิ่นตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ ภายในหม้อนั้นบรรจุข้าวต้มปลากะพงที่กำลังเดือดได้ที่ พีรญาปิดแก๊สเสร็จก็ใช้ทัพพีคนอีกสองสามรอบ ไอสีขาวเหนือหม้อค่อยๆ จางลง ก่อนข้าวต้มหอมกรุ่นจะถูกตักใส่ถ้วยเซรามิคใบย่อม “วันนี้ไม่ทำงานเหรอครับคุณหมอ” เสียงทักจากน้องชายที่กำลังยืนพิงประตูห้องครัว ทำให้พีรญาหันไปมอง คนทักกำลังยิ้มหน้าทะเล้นให้ “กลิ่นหอมดีจัง” “ยังไม่อาบน้ำแต่งตัวอีก ตื่นสายนะปูน” พีรญายิ้มแย้มทักทาย แม้หน้าปัดนาฬิกาบ่งบอกว่ายังไม่แปดโมง แต่บ้านนี้เกินเจ็ดโมงก็ถือว่าสายแล้ว “เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย พอดีกำลังหาร้านวัสดุก่อสร้างใหม่น่ะ ปูนรู้สึกว่าร้านที่ผู้รับเหมาเสนอมามันแพงไป ค่าใช้จ่ายล็อตแรกจ่ายไปหลายอยู่เหมือนกัน” พีรภาสพูดพลางอ้าปากหาวหวอดๆ ก่อนยกข้าวต้มปลาไปยังโต๊ะอาหาร ไม่ใช่งานก่อสร้างรีสอร์ทอย่างเดียวเท่านั้นที่ทำให้นอนดึก แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขากำลังพยายามนำมันกลับมา และดูเหมือนจะใกล้เคียงความจริงเข้าไปทุกที “ราคาแพงกว่า แต่คุณภาพอาจดีกว่าก็ได้นะ” พีรญาเสนอความคิดบ้าง แม้เธอจะไม่ถนัดเรื่องนี้ก็ตาม พีรภาสส่งยิ้มให้พี่สาวเชิงรับรู้ ก่อนหันไปสำรวจรอบๆ “พี่แป้ง คนอื่นไปไหนกันหมดเหรอ ปูนว่าจะชวนปายไปช่วยต่อราคาหน่อย” เมื่อคืนเขานอนห้องทำงานของปีณัฐ เมื่อกลับเข้าไปยังห้องนอนก่อนหน้านี้ น้องชายก็ไม่อยู่แล้ว   “พ่อกับแม่ไปทำงานตั้งแต่ก่อนพี่ตื่นซะอีก ปายก็ไปหาน้องฝัน ส่วนป่อย...” “วันนี้ดีจัง ข้าวต้มปลาฝีมือคุณหมอ” ไม่ทันที่พี่สาวได้เอ่ยต่อ คนเป็นน้องก็ส่งเสียงแจ้วมาเสียก่อน “ป่านนี้แล้วยังไม่ไปมหา’ลัยอีก” พีรภาสแหย่น้องสาว เมื่อสีหน้ายิ้มร่านั้นชวนน่าหมั่นไส้ “โฮะ วันนี้มีเรียนสิบโมงครึ่ง นี่ยังไม่แปดโมงเลย” ใช่ยังไม่แปดโมง แล้วทำไมน้องชายจึงรีบออกจากบ้านตั้งแต่เช้า จะว่าไปคุยเรื่องงาน แบบรีสอร์ทก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว ยิ่งคิดยิ่งน่าสงสัย จะว่าไปเยี่ยมพ่อของเพื่อนก็ไม่น่าจะใช่ เพราะเลยผ่านมาเกือบสัปดาห์แล้ว น่าจะออกจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อย ว่าแต่สาวเจ้าจะเป็นอย่างไรบ้าง คืนนั้นได้นอนหรือเปล่า คิดแล้วพีรภาสต้องส่ายหน้าเบาๆ กับตัวเอง จะไปห่วงทำไมกันเล่า “พี่แป้ง ปายบอกไว้หรือเปล่าว่าไปหาน้องฝันทำไม นี่ก็ยังเช้าอยู่เลย” พีรภาสหันไปถาม แต่พี่สาวทำหน้าราวกับจะถามกลับมาว่าจะอยากรู้ไปทำไม “ถ้าไปไหนไม่ไกล เดี๋ยวจะชวนไปที่ร้านด้วยกัน ไปหลายคนจะได้ช่วยกันดู” คุณชายให้เหตุผล “ไม่ได้บอกไว้หรอก แต่ปายกับน้องฝันเค้าตัวติดกันประจำอยู่แล้ว” “ประจำเลยเหรอ” พีรภาสหันไปสอบถามทันที “พี่ปายกับพี่ฝันเป็นเพื่อนกันไปเที่ยวด้วยกัน ป่อยไม่เห็นว่ามันจะแปลกตรงไหน ถ้าพี่ปูนไปเที่ยวกับพี่ฝันสองต่อสองนี่สิ...แปลก” พีรณัฐหันไปตอบ พี่ชายยังไม่เลิกคิดเรื่องนั้นอีกหรือ ปกติพี่ชายไม่ค่อยจะยุ่งเรื่องส่วนตัวคนอื่นสักเท่าไร ยกเว้นแต่ตั้งใจจะหาเรื่องแกล้งเท่านั้น แต่ทำไมเรื่องนี้ถึงอยากจะรู้นักหนา “แล้วมาเกี่ยวอะไรกับพี่นี่” พีรภาสหันไปทำคิ้วขมวดใส่น้องเล็ก “ก็เห็นพี่ปูนสนใจพี่ฝันมาก...” พีรณัฐลากเสียงยาว ก่อนจะเริ่มประโยคต่อไป “ป่อยก็นึกว่าพี่ปูนอยากมีเอี่ยวน่ะสิ ถ้าไม่บอก ป่อยยังแอบคิดเลยว่าพี่ปูนชอบพี่ฝันแหง”   “เปล่าซะหน่อย อาทิตย์หน้าว่าจะไปอยู่ที่ปราณฯ สักอาทิตย์ เลยจะชวนไปด้วยก็แค่นั้น พี่จะถามบ้างไม่ได้เหรอ เดี๋ยวพี่ปายของเราเค้าจะมีธุระปะปังกับเพื่อนสนิท พี่จะได้ไม่ไปขัดจังหวะไง” “จริงเหรอพี่ปูน ให้ป่อยไปด้วยสิ เสาร์อาทิตย์ก็ยังดี นะๆ ป่อยอยากไปเที่ยวทะเล” คนเป็นน้องเปลี่ยนเรื่องได้ทันควัน เมื่อเอ่ยถึงทะเลขึ้นมา “นี่ป่อย พูดถึงเรื่องเที่ยวไม่ได้เชียวนะ พี่ปูน พี่ปาย เขาไปทำงาน แล้วเราล่ะไปทำอะไร หรือว่าไปอวดหุ่นให้แมงกะพรุนดู” พีรญาเงียบอยู่นานพูดขึ้นมาที ก็แหย่น้องสาวเสียอย่างนั้น “ไม่ให้ลงทะเลหรอกพี่แป้งสงสารแมงกะพรุน” พี่ชายทำท่าครุ่นคิดระหว่างส่งสายตาสำรวจน้องสาว “เดี๋ยวมันจะสับสน...ระหว่างคนกับกระดานโต้คลื่น” พีรณัฐก้มลงมองหน้าอกตัวเอง ก่อนจะทำหน้าง้ำใส่พี่ชาย ก็จริงมันแบนราบ แล้วทำไมต้องเอามาล้อด้วยเล่า “เชอะ เพราะล้อน้องทุกวันแบบนี้ไง ถึงได้อกหักรักคุด ดวงกุดซ้ำซาก” “กินไปเลยนะ พูดมากเดี๋ยวไม่พาไปหรอก”   พูดไปพูดมา ชักจะเข้าตัวเสียนี่ อกหักรักคุดไม่เท่าไร แต่ดวงกุดนี่สิแย่หนัก ยิ่งนึกไปถึงกระดาษสีขาวที่ลอยอยู่ในอ่างน้ำพุตอนนั้นแล้ว บอกตัวเองได้คำเดียวว่า ‘ซวย’ และชีวิตของเขาก็เข้าข่าย ‘ซวยซ้ำซวยซ้อน’ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชายหนุ่มสะบัดหัวตัวเองเบาๆ อีกครั้งเพื่อลบภาพนั้นทิ้งไป ก่อนหันไปชวนพี่สาว “ไปด้วยกันไหม พี่แป้ง ไปสองวันเหมือนไอ้ป่อยก็ได้” “ไปไม่ได้หรอก เสาร์อาทิตย์นี้พี่มีเวรทั้งสองวัน” พีรญาหันมาตอบน้องชาย ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้กับหน้าจอมือถือที่กำลังส่งเสียงเข้ามา พีรญาเอ่ยคำทักทายอ่อนหวาน ก่อนเดินเลี่ยงออกไปคุยนอกบ้าน ท่าทางของพี่สาวก่อนรับโทรศัพท์ดูแล้วช่างเอียงอายขวยเขินนั้น ทำให้พีรภาสและพีรณัฐหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย ขมวดคิ้วเชิงตั้งคำถามเหมือนกันว่า ‘ใครโทรมา’ “แกว่ามีอะไรหรือเปล่า ยายป่อย” พีรภาสเปิดประเด็นขึ้นมาก่อน “เรื่องพี่ฝันกับพี่ปายไม่สนับสนุน แต่ท่าทางพี่แป้งป่อยว่าแปลก” คนเป็นน้องหันมากระซิบตอบ ก่อนจะหันไปมองหน้าบ้าน “แฟนพี่แป้งแหง ทำไมป่อยไม่เคยรู้” “ไหนแกบอกว่า รักกันห่วงกัน ก็ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องไง เว้นระยะให้กันบ้าง” “หรือพี่ปูนไม่อยากรู้” “อยาก!” “นั่นไง แล้วมาทำเป็นไม่อยากยุ่ง อย่างพี่ปูนนะอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว” คนเป็นน้องหันมายักคิ้วใส่ ก่อนทั้งสองจะก้มหน้าก้มตาทานข้าวต้มอย่างเงียบกริบ เมื่อเห็นพี่สาวเดินยิ้มหน้าบานเข้ามานั่งที่เดิม จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 19:45:55

ความคิดเห็นที่ 2 เช้ามืดวันเสาร์บ้านอินธารักษ์ดูเหมือนจะวุ่นวายเป็นพิเศษ เมื่อน้องเล็กลุกออกจากที่นอนตั้งแต่ตีสี่โดยไม่มีใครปลุก เรียกได้ว่าประวัติศาสตร์ควรจารึกกันไว้เลยทีเดียว อาจเป็นเพราะสาวน้อยเข้านอนตั้งแต่สองทุ่ม แต่เมื่อตื่นมาก็เคาะห้องพี่ชายทั้งสองทันทีทันใด หลังจากมื้อเช้าสิ้นสุดลง ทั้งหมดก็ขนของขึ้นรถเตรียมตัวออกเดินทาง พีรภาสหันไปยิ้มให้กับน้องสาว ดูเหมือนเธอจะตื่นเต้นออกนอกหน้าเป็นพิเศษ นอกจากสาวเจ้าจะทำหน้าที่เป็นนาฬิกาปลุกเคาะห้องทุกคนแล้ว วันนี้ยังอารมณ์ดีช่วยแม่ป่านทำกับข้าวอีกด้วย “พี่ปูน ปายว่าวันนี้ฝนฟ้าคงจะตกหนัก ได้กินกับข้าวฝีมือไอ้ป่อย” พูดเสร็จพีรศิลป์ก็หันหลังกลับไปมองคนนั่งเบาะหลัง น่าแปลกที่เจ้าตัวยังยิ้มร่าราวกับว่าไม่ได้ยินอะไร พีรภาสหันไปมองคนด้านหลัง แล้วก็ส่งยิ้มกว้างให้กับน้องสาวอีกครั้ง แม้จะหยอกล้อกันแรงๆ จนทำให้หน้าหงิกงอกันไปบ้าง แต่ความน่ารักสดใสของน้องสาวสุดที่รัก ก็ทำให้เขามีความสุขทุกครั้งที่ได้มอง “ทำให้กินก็ดีแล้ว เนอะป่อยเนอะ” แทนที่จะเข้าข้างพีรศิลป์เหมือนเคย แต่คุณชายกลับเบี่ยงเบนไปเข้าข้างพีรณัฐเสียอย่างนั้น “ใช่ ยอมรับมาเถอะ ฝีมือพี่ปายน่ะสู้ป่อยไม่ได้” คนเป็นน้องได้ทีรุมใหญ่ อันที่จริงฝีมือทำกับข้าวของทุกคนในบ้านก็พอๆ กัน เพราะถูกฝึกให้เข้าครัวตั้งแต่ยังเล็ก จะเป็นรองก็แต่อรพินและพีรญาเท่านั้น พีรภาสหันไปยิ้มกับน้องสาวเชิงบอกให้รู้ว่า เราพวกเดียวกัน ก่อนหันไปทำหน้าขรึมใส่น้องชาย “โทรบอกน้องฝันให้ออกมาหรือยัง ถ้าสายไม่รอนะ” “คร้าบ คุณชาย ขับไปเลยครับไม่ต้องห่วง” รอให้เพื่อนรักขึ้นรถก่อนเถอะ เขาจะได้มีพวกบ้าง และเมื่อนั้นคุณชายนั่นแหละจะเป็นฝ่ายหัวเดียวกระเทียมลีบ พีรศิลป์เชื่อเหลือเกินว่าเมื่อเห็นหน้าภาพฝัน พีรณัฐจะแปรพักตร์มาฝ่ายนี้ได้ไม่ยาก และแล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เมื่อภาพฝันก้าวขึ้นรถมาพร้อมคีรัชเด็กชายตัวน้อย ที่ขอตามมาเที่ยวทะเลด้วย พีรศิลป์ที่นั่งอยู่ด้านหน้าแทบจะมาจับเข่าคุยร่วมวงสนทนาเบาะหลังด้วย ทิ้งให้พลขับอย่างพีรภาสทำหน้าเซ็งขับรถอย่างไม่ภิรมย์ใจนัก น้องสาวที่พอจะเป็นพวก ก็หันไปเล่นกับเพื่อนใหม่อย่างสนุกสนาน ผ่านไปเกือบสามชั่วโมง ในที่สุดทั้งหมดก็เดินทางมาถึงที่พัก ซึ่งเป็นรีสอร์ทห่างจากไซต์งานมาประมาณสองกิโลเมตร ดูเหมือนพีรณัฐและคีรัชสองคู่หูต่างวัยจะเข้ากันได้ดี คนหนึ่งไม่ค่อยได้มาทะเลบ่อยนัก ส่วนเด็กชายตัวจ้อยก็เพิ่งสัมผัสไอเหนียวและกลิ่นน้ำเค็มเป็นครั้งแรก “ปาย รีบเอาของไปเก็บ คุณพีทบอกว่าถึงแล้ว” เมื่อรถจอดสนิท คุณชายก็เริ่มออกคำสั่งทันที เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะตลอดทางของผู้โดยสารทั้งหมด ทำให้รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ นอกจากจะออกคำสั่งใส่น้องชายแล้ว พีรภาสก็หันไปทางน้องสาวบ้าง “ส่วนแกไอ้ป่อย อยู่นี่แหละ ไปก็เกะกะคนอื่นเค้า แล้วก็อย่าชวนน้องทำอะไรแผลงๆ ด้วย” เพียงเท่านั้นคนที่กำลังยิ้มกว้างอารมณ์ดีมาตลอดทาง ถึงกับเม้มปากเงียบสนิท คุณชายไปกินรังแตนมาจากไหนหรือ ก่อนออกเดินทางยังเป็นพวกเดียวกันอยู่เลย คุณพีท หรือ ธีรภัคร เป็นวิศวกรทางฝั่งของผู้รับเหมา อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเขา อ่อนแก่กว่ากันไม่น่าจะเกินสองปี วันนี้มีการตกลงสัญญาใหม่ว่าด้วยเรื่องการซื้อวัสดุก่อสร้าง เนื่องจากพีรภาสไม่พอใจในราคาที่เกินมามากกว่าที่ควรจะเป็น จึงขอเปลี่ยนสัญญาเป็นการจ่ายค่าแรงให้ผู้รับเหมาเพียงอย่างเดียว ซึ่งเขาคิดว่าน่าจะดีกว่า เพราะนอกจากจะควบคุมรายจ่ายด้วยตัวเองแล้วยังจะสามารถเลือกวัสดุเองได้ด้วย จากพื้นที่โล่งเมื่อหลายวันที่แล้ว ตอนนี้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น มีการปรับพื้นดินให้มีความสูงต่ำต่างกัน เพื่อรองรับแบบแปลนที่วางเอาไว้ ตัวอาคารยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง มีแต่ฐานคอนกรีตที่ก่อตัวขึ้นเป็นทางยาว ซึ่งเป็นอาคารหลักของรีสอร์ท “สวัสดีครับคุณปูน คุณปาย” ธีรภัครเดินเข้ามาทักทายเมื่อเห็นรถเก๋งสีขาวเข้ามาจอดในเขตรีสอร์ท “สวัสดีครับ อ้อ นี่น้องฝันสถาปนิกอีกคน” พีรภาสเอื้อมมือไปทักทาย ก่อนจะแนะนำหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง ภาพฝันยกมือไหว้ทักทายก่อนที่วิศวกรหนุ่มจะยื่นมือมาเพียงนิดเดียว ท่าทีของภาพฝัน ทำเอาธีรภัครชักมือกลับแทบไม่ทัน แน่นอนว่าคนตรงหน้าทำให้เขาตะลึงงันอยู่ชั่วครู่เมื่อได้มอง หญิงสาวเพียงคนเดียวในชุดกางเกงส์ยีนส์สีซีดขาสั้นเพียงครึ่งขาอ่อน เผยให้เห็นเรียวขานวลเนียน เสื้อกล้ามตัวโคร่งสีขาวตัดกับผ้าพันคอลายโปร่งสีดำ ดูยังไงก็ไม่ใช่ชุดทำงาน แต่นั่นก็ไม่น่าสนใจไปกว่าใบหน้านวลเนียนอมชมพูระเรื่อเพราะอากาศร้อนจัด หากแต่ดวงตาสวยคมดูโฉบเฉี่ยวคู่นั้นชวนน่าหลงใหล “เอ่อ เถ้าแก่ตกลงกับคุณปูนแล้วใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่มีปัญหาอะไร ของที่จะสั่งล็อตหน้าผมคงไม่ต้องจัดการ” ธีรภัครหันไปพูดคุยกับพีรภาส ก่อนหันมาจ้องหน้าภาพฝันอีกครั้ง “น้องฝันออกแบบรีสอร์ทสวยมากเลยครับ” “ขอบคุณค่ะ ที่จริงเป็นฝีมือฝันแค่ครึ่งเดียวค่ะ ต้องให้เครดิตปายด้วย” ภาพฝันยิ้มตอบพลางเอื้อมมือไปกอดคอเพื่อนรักพร้อมโยกไปมา พีรศิลป์นิ่งไปชั่วครู่ ก่อนหันไปกอดคอยิ้มให้กับเพื่อนรักบ้าง ทั้งสองผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันแทบทุกงาน ทั้งกิจกรรมที่มหาวิทยาลัย การท่องเที่ยวทั่วประเทศที่ทั้งสองตั้งปณิธานกันว่าจะไปให้ครบทุกจังหวัด งานที่พ่อปิงมอบหมายให้ รวมไปถึงโครงการสอนน้องในชุมชนที่เพิ่งจะเริ่มได้ไม่นาน แต่ภาพคู่ซี้ยืนยิ้มหวานกอดคอกันนั้น ทำให้อีกสองหนุ่มมองมาด้วยสายตาคนละแบบ แน่นอนว่าภาพที่เห็นพวกเขาเข้าใจตรงกัน แต่คนหนึ่งส่งสายตาจับผิด ส่วนอีกคนแอบผิดหวังเล็กๆ พี่ชายอยากจะบอกไปว่า ‘นี่หรือสายตาของเพื่อนสนิท’ แต่อีกหนุ่มคงอยากจะพูดกับตัวเองว่า ‘อกหัก ตั้งแต่เพิ่งรู้จักกัน’ จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 19:46:45

ความคิดเห็นที่ 3 มาแล้ว ๆ มาลงชื่อก่อน อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:01:41

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ บทที่ ๗ แล้ว ลงนิยายทุกครั้งทุกตอนก็ตื่นเต้นไปทุกทีสิน่า วันนี้มาลงก่อนเพราะหลังวันนี้คนเขียนจะไม่อยู่กับร่องกับรอย เอ้ย! ไม่อยู่หน้าจอคอมค่ะ เจอกันก็คงเป็นเสาร์หน้าเลย^^ อ่านแล้วมีความคิดเห็นอย่างไร ก็ฝากไว้เช่นเคยนะคะ ตอบจดหมาย @คุณ NUAOFFYHUB มาเร็วมากๆ เลยค่ะ พี่ปูนก็เป็นซะอย่างนี้ค่ะ ปากไม่ดี แถมเอาแต่ใจอีก เอ้อ ^^ @คุณ หมอนนุ่น พี่ปูนปากพาจนจริงๆ ค่ะ แต่ฝันก็พอเข้าใจค่ะ หรืออาจเป็นเพราะเป็นคนตรงไปตรงมาเหมือนกันก็ไม่รู้ เลยไม่โกรธค่ะ^^ @คุณ GTW ใช่แล้วค่ะ ตั้งวงกันได้ แต่ทางที่ดีก็อย่าถึงขั้นทะเลาะกันเลยใช่ไหมคะ^^ เอาให้พอกอดคอกันเดินไม่ตรงก็พอ 555 @คุณ กุลธิดา (kdunagin) บางครั้งอารมณ์คนเราก็ไม่มีตรรกะนะคะ แต่พี่ปูนนี่เรียกว่านำสิ่งที่ไม่ใช่เหตุผลมาเป็นเหตุผลค่ะ เหอๆ ตอบไปเกี่ยวกันไหมเนี่ย^^ เรื่องนี้ปูนกับป่อยเข้าขากันดีค่ะ @คุณ ห้าสิบป่าย พี่ปูนจะปากพาจน จนเข้าใจจริงค่ะ เพราะนางเอกอย่างภาพฝัน เค้าเป็นคนเข้าใจอะไรได้ง่ายค่ะ ^^ @คุณ :::อาราเร่::: ขอบคุณสำหรับพระจันทร์นะคะ ^__^.. ยิ้มหวานกลับไปค่ะ @คุณ อรุสา(npuiy) โหถ้าชอบพี่ปูน เดี๋ยวต้องผูกโบว์ส่งถึงบ้านค่ะ พี่ปูนฝากบอกว่าก็ไม่ได้จะปากเสีย แต่พูดไวไปหน่อยเลยไม่ได้คิดค่ะ ต่างกันไหมเนี่ย^^ @คุณ ดินสอสีน้ำ คู่นี้ใจจริงไม่ค่อยอยากมีเรื่องกันค่ะ แต่เจอหน้ากันทีไรอดใจแอบกัดอีกฝ่ายไม่ได้ทุกที 555 อาจเป็นเพราะนิสัยคล้ายกัน แต่ฝันไม่เอาแต่ใจเหมือนพี่ปูนนะคะ^^ @คุณ scottie จ๊ากกก ปายอ่านเม้นต์นี้แล้วคงหงายหลังตึง ปายฝากบอกว่าปายชอบผู้หญิงนะยะ เย้ย นะครับ^^ เพราะฉะนั้นเชียร์ปายต่อไปได้ค่ะ ^^... ขอบคุณกิฟกำลังใจดีๆ จาก อาจารย์จี พี่นุ้ย คุณวันหน้าผมจะเป็นนายช่าง คุณแอนู คุณห้าสิบป่าย คุณอาราเร่ คุณดินสอสีน้ำ และคุณ ravio ด้วยนะคะ ขอบคุณนักอ่านเงาทุกคน เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ ..^__^.. จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:18:46

ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:19:43

ความคิดเห็นที่ 6 โห คุณแอนูมาเร็วมากๆ อีกแล้ว Good evening!! นะคะ ^^ ที่จริงปอพิมพ์ช้ามากกว่า เนอะๆ ..^__^.. จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:20:59

ความคิดเห็นที่ 7 พอดีกดรีเฟรชแล้วเห็นพอดีค่ะ แหะ แหะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 54 20:26:04

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับประโยคนี้เลยค่ะ "อกหักรักคุดไม่เท่าไร แต่ดวงกุดนี่สิแย่หนัก" เห็นด้วยค่ะเห็นด้วย ท่าทางธีรภัครจะติดใจภาพฝันเอามากๆ นะคะเนี่ย จะกลายมาเป็นคู่แข่งพระเอกหรือเปล่า กิฟต์หมดหลายวันแล้วค่ะ ให้กิฟต์ไม่ได้จนเดือนหน้าโน่นแหละค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 03:44:31

ความคิดเห็นที่ 9 อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 06:15:08

ความคิดเห็นที่ 10 กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ปูนขรา น่ารักที่สุด จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 09:21:16

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านจบแล้ว พี่ปูนจะรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่น้า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 10:21:26

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาอ่านค่ะ :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 12:55:18

ความคิดเห็นที่ 13 แฝดพี่ อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 54 13:36:40

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบจัง ..............อกหัก ตั้งแต่เพิ่งจะรู้จักกัน จากคุณ : ห้าสิบป่าย เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 00:14:35

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านจบแล้วจ้า รอติดตามบทบาทของคุณพีทต่อไป ว่าจะเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาหรือเปล่า อิ อิ จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 19:44:44

ความคิดเห็นที่ 16 จากคุณ : :::อาราเร่::: เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 20:23:36

ความคิดเห็นที่ 17 ปายชอบผู้หญิงจริงหยอ จะได้ปักหลักเชียร์ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 23:47:25

ความคิดเห็นที่ 18 พี่ปูนเริ่มน่ารักแล้วนะเนี่ย จากคุณ : =FriEnDiY= เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 01:41:10