ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 19 ::. JIGSAW .:: “จริงๆแล้ว ทุกอย่างเริ่มขึ้นจากวันนั้น วันที่พี่รสาไปบริจาคหัวใจไว้กับโรงพยาบาลที่พี่ไปฝึกงาน พี่รสาต้องจำได้ ว่ามีใครรู้เห็นเรื่องนี้บ้าง” “หมอไตร...” รสาเพิ่งนึกได้ นึกเจ็บใจว่าทำไมจำหน้าไตรรัตน์ไม่ได้ตั้งแต่แรก “อื้อ คุณหมอคนนี้แหละค่ะ ที่ตามมาเยี่ยมแอนี่ตอนที่แอนี่ไปเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่เป็นโรงเรียนแพทย์ มีทั้งอาจารย์ระดับอาวุโส หมอประจำบ้าน และแพทย์ฝึกหัดหลายคน มากดโน่นนี่ คุยกัน ยืนอภิปรายด้วยภาษาที่แอนี่ฟังไม่รู้เรื่อง ส่วนคุณหมอไตร แอนี่จำได้ เพราะเขายืนนิ่งๆ สนอกสนใจ แต่ด้วยอาการเย็นชาอย่างไรพิลึก” “แต่แอนี่ก็ไม่รู้อยู่ดี ว่าเขาทำอะไร” “ไม่แน่ใจนะคะ ถ้ามีอะไรบางอย่าง ถ่ายทอดจากฟ้าใสมาหาแอนี่ได้ ก็คงเป็นความเกลียดชังหมอคนนี้นี่แหละ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน” “แล้วกับพี่ล่ะ?” รสาถามอย่างไม่มั่นใจ “พี่สาจำวันที่เราพบกันครั้งแรกได้ไหมคะ” “อื้ม แอนี่ถามพี่ว่า เกิดอะไรขึ้น พี่บอกว่าเกิดอุบัติเหตุที่มีคนมาโรงพยาบาลพร้อมกันทีละเยอะๆ” “ใช่ค่ะ แล้วแอนี่พูดต่อว่าอะไร” “แอนี่ขอไปกับพี่” คนถามพยักหน้า “นั่นเป็นครั้งแรก ที่ตัวตนของฟ้าใสโผล่ออกมา แต่อาการที่แสดงออกมีแค่หัวใจที่เต้นแรงเวลาเห็นหน้าพี่สา และอยากจะอยู่ใกล้กับพี่สาไปเรื่อยๆ โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่า มันเป็นความรัก ชอบ ชัง หรือเกลียด แต่พอได้คลุกคลีกับพี่สา ด้วยความรู้สึกนึกคิดของแอนี่เอง แอนี่สบายใจ เวลาที่คุยกับพี่ เลยไม่อยากอยู่ห่างพี่ไปไหน” “โธ่...ตอนนั้นพี่ก็นึกว่า แอนี่อยากจะหนีคุณน้า แล้วหาเรื่องลงไปกับพี่ ตามประสาแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงที่ไม่ค่อยถูกกัน” “อื้อ... จริงๆก็ไม่ถูกกันค่ะ แต่แอนี่ไม่ได้จำเป็นจะต้องหนี เขาเป็นแม่เลี้ยงคนที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ของแอนี่ แต่คนนี้ คุณพ่อดูจะถูกใจเขามากที่สุด ขณะเดียวกัน ก็ปากโป้งที่สุด” “ยังไง? เขาพูดไม่ดีกับแอนี่หลังจากพี่ลงไปเหรอ” “เปล่าค่ะ เขาไม่ได้พูดกับแอนี่ เพราะแอนี่ไม่ยอมพูดกับเขา เขาเลยออกไปตรงระเบียงแล้วคุยโทรศัพท์กับเพื่อน วันนั้น เขาคุยหลายเรื่อง เสียงมันผ่านผนังห้องเข้ามาเบาๆ เขาคงหันมองแอนี่ทางกระจกกั้นหน้าต่างเป็นพักๆ แต่แอนี่แกล้งนอนเฉยๆ เขาเลยคิดว่าแอนี่ไม่ได้ยินเขา” “เขาคุยเรื่องอะไร?” “พูดเรื่องอาการของแอนี่ที่แย่ลง หัวใจเต้นผิดจังหวะบ่อยๆ และกินอะไรนิดอะไรหน่อยก็แพ้ ไม่ได้มาจากปฏิกิริยาในร่างกายของแอนี่เอง แต่เป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากหัวใจดวงที่เอามาใส่ให้ใหม่ มาจากผู้บริจาคผิดคน” ผิดคน...  ใช่สิ ผู้ต้องการบริจาคหัวใจจริง ๆ เป็นรสา ไม่ใช่ฟ้าใส ถึงจะเป็นฝาแฝดกันก็เถอะ แต่พอตรวจเลือดอย่างละเอียดแล้ว รสากับฟ้าใสมีกรุ๊ปเลือดเดียวกัน แต่คนละ Rh! ในวันที่ฟ้าใสประสบอุบัติเหตุ จึงเกิดการเข้าใจผิดว่าฟ้าใสเป็นรสา มีการผ่าตัดเอาหัวใจของฟ้าใส่ไปใส่ให้อนัลยานี!! “ตอนนั้น แอนี่รู้แค่ว่า มีความผิดพลาดทางเทคนิคเกิดขึ้น แต่ทุกฝ่ายพยายามปกปิดเอาไว้ เพราะเหตุผลอะไรบางอย่าง แต่แล้ววิญญาณก็หลุดออกจากร่างไปคอยเดินตามพี่สาต้อยๆ นานวันเข้า ถึงรู้สึกว่า ในร่างกายของแอนี่ มีจิตวิญญาณของคนถึง 2 คน และอีกคนนั้น ก็คือฟ้าใส ฝาแฝดของพี่สาที่ตายไป” “แอนี่รู้เรื่องพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไร... ทำไมไม่บอกพี่” “แอนี่บอกพี่สาไม่ได้ บางครั้งบางคราว ฟ้าใสเขาก็มีอิทธิพลมากกว่าแอนี่ บางที พอนึกอยากจะบอกแอนี่ก็เหมือนถูกผลักเข้าไปอยู่ในกรงขัง เหมือนที่พี่รสาเคยอยู่ แต่ขณะเดียวกัน ฟ้าใสเขาก็ยังแสดงออกกับพี่สาว่าตัวเองเป็นแอนี่ เพราะเข้าใจว่าตัวเองเป็นแอนี่จริงๆ” “นั่นน่ะสิ วันนั้นพี่ก็แปลกใจ ว่าต่อให้แอนี่เป็นวิญญาณที่อ่านใจคนอื่นได้ แต่ก็ไม่น่าจะรู้เรื่องกรณีเร้ดแมนซินโดรม ที่พี่เจอบนวอร์ด นอกจากจะเป็นคนที่มีความรู้เรื่องเภสัชวิทยาลึกๆ” “เขาก็พอใจจะเป็นแอนี่อยู่อย่างนั้นค่ะ จนกระทั่ง วันที่พี่สาถูกรถชน เป็นการกระตุ้นครั้งสุดท้าย ให้ฟ้าใสรับรู้ถึงการมีตัวตนของตัวเอง และเข้าไปอยู่ในร่างของพี่สา” “อือ...” ยังมีอีกเงื่อนไขที่ซับซ้อน...และยากที่จะเป็นไปได้... “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ อันที่จริง ก่อนที่จะมีการผ่าตัดเปลี่ยนอวัยวะ ที่พี่ได้ยินมา มันมีขั้นตอนตั้งมากมายนะ ผู้บริจาคอาจจะประสบอุบัติเหตุมา แต่กว่าจะเอาอวัยวะไปได้ แพทย์จะต้องทำการวินิจฉัยว่าสมองตายไม่ต่ำกว่า 2 คน มีผอ.โรงพยาบาลเซ็นรับ ญาติจะต้องทราบและยินยอม แล้วทีมที่ผ่าตัดก็ต้องคนละทีมอีกต่างหาก” “แอนี่ก็เพิ่งรู้เรื่องพวกนั้น หลังจากเป็นอิสระ และแอบหายตัวไปสืบทางนั้นทีทางนี้ที ช่วงที่พี่สาอยู่ที่วัด” “อ้อ...”  แอนี่ไม่ได้หายไปไหน แต่แค่ไม่ปรากฏตัวให้เธอเห็นเท่านั้น “ทำไมแอนี่ไม่มาหาพี่บ้างเลยล่ะ” “พอไม่มีพลังงานของฟ้าใสอยู่ด้วย แอนี่ก็ติดต่อกับพี่สาไม่ได้อีก เราจะเชื่อมโยงกันได้อีกที ก็เฉพาะช่วงเวลาที่พี่สาอยู่กับความเป็นความตาย แอนี่ก็ได้แต่รอเวลา ระหว่างนั้น แอนี่ก็ตามไปสืบเสาะหาที่มาเท่าที่จะทำได้” “อือ...” รสานิ่งฟังอย่างตั้งใจ “แอนี่รู้อะไรบ้าง เล่าให้พี่ฟังด้วยได้ไหม” “พี่สาลองนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสี่ปีก่อนดีๆสิคะ” รสาย้อนนึกไปถึงช่วงเวลาที่เกิดเหตุ กว่าตนจะรับรู้ข่าวการตายของฟ้าใส ก็ผ่านไปไม่ต่ำกว่า 2 วัน ช่วงเวลานั้น รสาใช้เพียงบัตรนักศึกษาในการแสดงตนภายในมหาวิทยาลัยและเงินค่าอาหารกลางวันที่เหลือติดตัวเพียงเล็กน้อย ไหนจะต้องเข้าสอบและขึ้นวอร์ดต่อ ชีวิตตัดขาดจากโลกภายนอก ก่อนจะออกมาพบข่าวร้ายที่ว่าน้องสาวฝาแฝดตาย และแม่กลายเป็นคนเลอะๆ เลือนๆ “ตอนที่พี่โทรกลับบ้านหลังจากลงวอร์ด แม่ละล่ำละลัก ร้องไห้ เรียกพี่ว่าฟ้าใส ทำไมไม่ยอมรับสายแม่” “เพราะตอนแรก คนจากโรงพยาบาลติดต่อไปทางแม่ของพี่สา ว่าคนที่ตายคือรสาไงคะ” จิ๊กซอว์เติมเต็มขึ้น รสาเพิ่งจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ หลังจากแอนี่ค่อยๆให้ชิ้นส่วนทีละน้อย “ทุกอย่างทำตามระบบ ตามขั้นตอน แม่พี่สาได้รับการแจ้งว่าพี่สาทำการบริจาคหัวใจไว้ เข้ากันได้พอดีกับแอนี่ ลูกสาวของรัฐมนตรีที่จะสร้างชื่อเสียงและนำเงินเข้าโรงพยาบาลอย่างมหาศาล แพทย์สองคนที่วินิจฉัยว่าสมองตาย หนึ่งในนั้นคือคุณหมอไตร ที่ก็ต้องการเงินไปรักษาแม่ของตัวเอง” “ส่วนแม่ของพี่... ก็กำลังเสียใจเรื่องพ่อ ช็อกเรื่องการตายของลูกสาว แล้วพอพี่ที่เป็นรสาตัวจริงกลับไปหาแม่ ก็กลายเป็นว่า ทำให้สติและสัมปชัญญะของแม่ขาดกระจุยกระจาย กลายเป็นคนสมองเลอะเลือนไป” อนัลยานีพยักหน้า “อย่างที่บอกค่ะ แต่ละคนที่ทำงานตามขั้นตอน อยู่กันคนละภาค คนละส่วน ในเมื่อผลแล็ปก็ยืนยัน ว่ากรุ๊ปเลือดของผู้บริจาคและผู้รอรับบริจาคคือแอนี่ตรงกัน ทีมผ่าตัดก็ผ่าตัดกันไป แม้ภายหลังทีมนิติเวชจะลงชื่อผู้ตายผิดคน คนที่แก้ไขให้ก็เป็นฝ่ายเวชระเบียน และตอนแจ้ง ก็แจ้งกลับไปยังญาติอีกทางคือพ่อของพี่สา ให้ไปรับศพของฟ้าใสไปฌาปนกิจ และทำเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น” “พี่และพ่อก็เลยได้รับรู้แค่ว่าฟ้าใสเกิดอุบัติเหตุและเสียชีวิต ขณะที่แม่ กลายเป็นคนที่สับสนอยู่คนเดียว ว่าลูกคนไหนอยู่ คนไหนไปกันแน่” แอนี่ถอนหายใจหนัก สบตารสาที่กำลังมีหยดน้ำรื้นขึ้นมาบนขอบตา พอกระพริบตาครั้งหนึ่งน้ำตาก็ร่วงเปาะลงกับเข่าที่ชันขึ้นมากอดไว้ “พี่สา...แอนี่ก็เสียใจ พอรู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุเคราะห์กรรมของครอบครัวพี่ แอนี่ก็เลยอยากจะไถ่โทษ” “ไม่หรอกแอนี่” รสารีบดึงเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตา พยายามบอกด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง “อย่าโทษตัวเองสิ ใครจะอยากเป็นคนป่วยล่ะ จริงไหม” คราวนี้แอนี่เป็นฝ่ายน้ำตาคลอบ้าง “ช่างมันเถอะ พี่ยกโทษให้” เวลานั้น วิญญาณของเด็กสาวเข้าไปซบกับอกของรสา ถึงจะไม่ใช่ร่างกายแบบมนุษย์ รสาก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่เธอพอจะโอบกอดได้ “ถ้าพี่สาเข้าร่างตัวเองไม่ได้ จะอยู่ในร่างของแอนี่ตลอดไปก็ได้นะคะ” “ไม่ได้หรอกแอนี่ แม่ชีบอกพี่ว่า ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง และเมื่อกี้หนูก็เพิ่งบอกว่า ร่างกายของหนูมีปฏิกิริยาต่อต้านหัวใจดวงนี้ แปลว่าหนูเองก็จะอยู่ได้อีกไม่นานใช่ไหม” แอนี่พยักหน้า ผละจากอ้อมกอดและบอกรสาเสียงเศร้า “ค่ะ... ที่จริงพี่สากับแอนี่ เรามีทั้งกรุ๊ปเลือด และ Rh ที่ตรงกัน แต่กับของฟ้าใส เป็นคนละ Rh กับแอนี่ ปฏิกิริยาต่อต้านระหว่าง Rh จะเกิดขึ้นน้อยมาก แต่มันก็มีโอกาสเกิดขึ้นเมื่อมีการผ่าตัดหรือรับเลือดครั้งใหม่ แอนี่ต้องรับเลือดใหม่อีกจนได้ ตอนเป็นไข้เลือดออกเมื่อปีที่แล้ว” “อาการของหนูก็เลยทรุดหนักลง” “ค่ะ... พ่อก็เลยสั่งการให้ใครบางคนไปหาหัวใจดวงใหม่มาให้แอนี่อีก” “พ่อของแอนี่...?” “ใช่ค่ะ พ่อเป็นคนบงการทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่องติดต่อ จัดหา จัดซื้อ จ้างวาน แอนี่คงไม่มีโอกาสรู้เรื่องพวกนี้ ถ้าไม่ได้เป็นวิญญาณไปแอบดูพฤติกรรมของพ่อ ล่าสุด พ่อรู้แล้ว ว่าหัวใจที่ควรนำมาเปลี่ยนให้แอนี่จริงๆ ยังมีชีวิตอยู่” คำว่ามีชีวิตอยู่ของแอนี่ เวลานี้ หมายถึงฟ้าใส ในร่างรสา หญิงสาวเข้าใจได้ในทันที แต่เช่นกัน นั่นเป็นความจริงที่น่าตื่นตระหนก “ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า... ตอนนี้ฟ้าใสก็ตกอยู่ในอันตรายน่ะสิ!” รสาแทบจะเหวี่ยงตัวออกจากที่นอน แต่แล้วก็เซวูบ แค่จะยืนยังทำไม่ไหว “อย่าฝืนเลย พี่สาจะไปช่วยน้องสาวได้ยังไง ในเมื่อสภาพร่างกายแอนี่เป็นอย่างนี้” รสาค่อยๆยันตัวลุกจากเตียงและกดกริ่งเรียกพยาบาล “พ่อหนูไง แอนี่” รสาส่งสายตาบอกเด็กสาว “ช่วยพี่อีกสักครั้งนะ เรามาช่วยฟ้าใสกัน” แอนี่ขมวดคิ้วมุ่น แต่เมื่อเห็นแววตามุ่งมั่นของพี่สาว ก็ใจอ่อน ยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดี “...สวัสดีค่ะ ต้องการความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือเปล่าคะ ” เสียงอินเตอร์คอมบนหัวเตียงดังตอบรับ รสากดปุ่มเพื่อติดต่อกลับ “คุณพยาบาลช่วยติดต่อให้พ่อมารับแอนี่ให้เร็วที่สุดด้วยค่ะ” “เอ่อ... ทางเราจะลองดูนะคะ” “ไม่ได้ค่ะ พ่อต้องมา เดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น แอนี่จะฆ่าตัวตาย” คราวนี้เป็นเสียงของแอนี่ตัวจริงเสียงจริง รสากับเด็กสาวใช้ร่างนี้พร้อมกันได้โดยไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน มิหนำซ้ำ ยังคิดเห็นตรงกันโดยมิได้นัดหมาย คือพร้อมจะทิ้งร่างนี้ไปเพื่อรักษาชีวิตคนที่เหลืออยู่... •.,¸,.•*¯`•.,¸,.•* (มีต่อค่ะ) แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 13:04:14 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 08:33:56 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 20:45:11

ความคิดเห็นที่ 2 <ต่อ> “หมอไตรรัตน์?” ฟ้าใสเน้นเสียง ไม่ใช่คำทักทาย แต่เป็นอาการหวาดระแวง... ‘นี่น่ะเหรอ หมอไตรรัตน์? คนที่แม่ชมนักหนาว่าดีแสนดี นี่มันไอ้บ้าที่เอาหัวใจเราไปชัดๆ’  แต่ยังก่อน... ฟ้าใสบอกกับตัวเองให้ตั้งสติรับมือ ด้วยสายตาที่มองมา เขาอาจยังคิดว่าเธอเป็นรสา ไตรรัตน์รีบรุดเดินมาจนถึงระยะประชิด “เราต้องไปด้วยกันตอนนี้เลยครับ” ฟ้าใสมองหาทางหนีทีไล่ รถกระบะสีขาวพาดด้วยสีกรมท่ามีตราตำรวจขับผ่านมาหนึ่งคัน รถคันนั้นชะลอไปจอดอยู่ริมรั้ว เอาล่ะ อย่างน้อย เขาคงไม่กล้าทำอะไรเธอตรงประตูหน้าบ้านและยังมีตำรวจอยู่ใกล้ๆ “เอ่อ ดิฉันว่า คุณหมอมาผิดเวลาแล้วล่ะค่ะ ที่ดิฉันโทรไปนัด มันพรุ่งนี้เช้านะคะ” พูดพลางถอยหลังไปหนึ่งก้าว เอื้อมมือไปดึงประตูรั้วมาปิด ไม่เชิญแขกเข้าบ้าน โดยไม่ทันคาดคิด ไตรรัตน์กลับคว้าข้อมือนั้นไว้ พลางกระซิบเสียงหนัก “ฟ้าใส ถ้าคุณไม่อยากตายซ้ำสอง คุณต้องมากับผม” ประตูรั้วถูกผลักออก ไตรรัตน์ยื้อยุดฉุดมือฟ้าใสให้ไปที่รถของตน “ไม่ ปล่อยชั้นนะ ไอ้สารเล....” หญิงสาวไม่ทันได้ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ ไตรรัตน์ตรงเข้ามาเอามืออุดปากไว้ ฟ้าใสกรอกตาและโบกมือขอความช่วยเหลือ ไตรรัตน์มองไม่เห็นด้านหลัง ชายฉกรรจ์ 3 คนลงมาจากรถตำรวจ คนหนึ่งพุ่งเข้ามาดึงตัวผู้บุกรุกและปล่อยหมัดซัดเข้าไปที่ชายคาง ไตรรัตน์หงายหลังและล้มไป ผู้มาใหม่ไม่ได้ใส่ชุดสีกากี แต่ฟ้าใสเข้าใจว่าคงเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบ “คุณตำรวจคะ จับมันไปเลยค่ะ นี่มันผู้ร้ายฆ่า...” ฟ้าใสพูดไม่ทันจบประโยค ก็ถูกกำปั้นหนักอัดเข้าไปที่ใต้กระบังลม  “อั่ก....” ความจุกแน่นแล่นปราดไปทั่วหน้าท้องพร้อมๆกับเข่าที่ทรุดลงอย่างหมดแรง ร่างบางทรุดฮวบแต่ก็มีแขนของชายแปลกหน้ามารองรับ   จากนั้นฟ้าใสจึงมองเห็นหลังคาบ้านพลิกหงาย ในสายตาปรากฏภาพรางเลือน เธอเห็นแม่วิ่งเข้ามาช่วย แต่ออกมาได้ไม่กี่ก้าว ก็ถูกผู้บุกรุกใช้อาวุธฟาดเข้าที่ศีรษะ ร่างของมารดาร่วงลงไปกองกับพื้นพร้อมๆ กับการรับรู้ว่าร่างของตนกำลังลอยสูงขึ้นและถูกโยนเข้าไปในรถ   หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบ... •.,¸,.•*¯`•.,¸,.•*  “คุณพ่อมาช้าจังค่ะ” อังกูร  ลียานุวัตร เดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยด้วยรอยยิ้ม อนัลยานีรู้ดีว่าพ่อเดินเข้ามาด้วยท่าทางสบายๆ แต่แท้จริงแล้วไม่ได้มาคนเดียว มีบอดี้การ์ดอีกหลายคนรออยู่ด้านนอก ด้วยชายสูงวัยผู้นี้เป็นนักการเมืองอาวุโสที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีและผลัดเปลี่ยนตำแหน่งไปอยู่ในหลายๆกระทรวง ไม่เว้นแม้แต่กระทรวงสาธารณสุขซึ่งตนไม่มีความชำนาญการใดๆในทางการแพทย์เลย แต่ด้วยอิทธิพลจากกิจการเบื้องหลัง คือนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมโรงงานผลิตยาและวัสดุทางการแพทย์นับร้อยเครือข่าย บวกกับบารมีที่สั่งสมมานาน ก็ทำให้ได้รับโควตาและถูกจัดสรรให้เข้าไปรับตำแหน่งแบบขึ้นหิ้ง  เป็นเรื่องธรรมดาของนักการเมืองที่ยิ่งอยู่นาน ยิ่งเต็มไปด้วยเขี้ยวเล็บ อังกูรเก็บซ่อนของมีคมเหล่านั้นได้มิดชิดเสมอเมื่ออยู่ต่อหน้าลูกสาว  ‘อนัลยานี’ เป็นชื่อที่แม่แท้ๆของเด็กสาวตรงหน้าตั้งให้ แปลว่า หญิงที่ไม่มีความอาลัย ภรรยาของเขาตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น การมีลูกในวัยสูงอายุทำให้พบปัญหาหลายอย่าง ผู้เป็นภรรยารู้ตัวว่าตนจะอยู่ดูแลลูกได้ไม่นาน อีกทั้งทราบดีตั้งแต่ก่อนหน้าว่าเด็กน้อยที่อยู่ในครรภ์ไม่สมบูรณ์นัก อาจจะต้องทำการขูดมดลูกเอาเด็กออกไปเพื่อรักษาแม่ อังกูรถูกภรรยาปฏิเสธโดยสิ้นเชิง เธอต้องการให้อนัลยานีลืมตาออกมาดูโลกและฝากฝังลูกสาวให้อังกูรเป็นแก้วตาดวงใจที่เขาต้องดูแลอย่างดีที่สุด เมื่อกลางดึกพยาบาลโทรศัพท์มาแจ้งเหมือนเป็นเรื่องใหญ่ ให้เขาเข้ามาพบลูกสาวด้วยตนเอง เช้าวันนี้แก้วตาดวงใจของเขาอยู่ในชุดสีขาวเรียบร้อย ผมหยักศกที่ฟูฟ่องถูกมัดรวบไว้ด้านหลัง ใบหน้าขาวซีดของลูกสาวถูกแต้มด้วยรอยยิ้มละไม ไม่คล้ายเด็กมีปัญหาแม้แต่น้อย อนัลยานียื่นสองแขนออกมาข้างหน้า พอพ่อเข้าใกล้ก็ดึงแขนไปกอด มือสีขาวสองมือนั้นรวมกันยังใหญ่ไม่เท่าฝ่ามือข้างเดียวของพ่อ ‘เปราะบางอย่างนี้ไงเล่า เราถึงต้องทำทุกทาง เพื่อให้ลูกได้หัวใจดวงใหม่’ อังกูรครุ่นคิดถึงความคืบหน้าที่สั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาดำเนินการ “คุณพ่อคะ” อนัลยานีเรียกซ้ำ ผู้เป็นพ่อค่อยหลุดออกมาจากความคิด “ว่าไงลูกพ่อ คุณหมอไม่ได้บอกหรือว่าลูกต้องเตรียมตัวเข้าห้องผ่าตัด รึใครมาแกล้งขู่ให้ลูกกลัว พ่อจะได้ไปจัดการให้” “เปล่าค่ะ” อนัลยานีส่ายหน้า จับมือพ่อแล้วมองตา ครั้งนี้อังกูรได้เห็นแววตาที่สงบนิ่ง อ่อนโยน และไร้รอยอาลัยใดๆอีก “แอนี่อยากจะไปวัดค่ะ คุณพ่อพาแอนี่ไปหน่อยได้มั้ยคะ” ผู้เป็นพ่อตาค้าง อุทานอย่างแปลกใจในลำคอ ก่อนจะหัวเราะเจื่อนๆ “วันนี้เป็นอะไร พิกลจริงลูกพ่อ อยากทำบุญก็ฝากลูกน้องพ่อใส่บาตรให้ก็ได้” “แอนี่อยากไปเองนี่คะ อยากพาคุณพ่อไปด้วย... นะคะ พาแอนี่ไปตอนนี้เลยนะคะ” ไม่รู้ว่าด้วยนิสัยตามใจลูกหรือแรงดึงดูดบางอย่างในสายตาคู่นั้นผลักดันให้ชายสูงวัยไม่กล้าปฏิเสธ “อืม ก็ได้” อนัลยานีและรสายิ้มพร้อมกัน เมื่ออังกูรรับคำในที่สุด -โปรดติดตามตอนต่อไป- แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 13:04:59 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 20:46:56

ความคิดเห็นที่ 3 = = = = = = = = = = = = = = Bonus Quote = = = = = = = = = = = = = = ถ้าไม่เคยรู้รสของเมตตามาก่อน ว่าให้ความชุ่มชื่นแก่จิตใจเพียงไร ก็พึงลองให้จริงจัง ก่อนอื่นก็ลองนึกถึงเมตตาที่เคยได้รับจากผู้อื่น แม้สักครั้งเดียว ในยามที่ปรารถนาความช่วยเหลือจากใครสักคนเป็นที่สุด ยิ่งเป็นในยามคับขันมากเพียงใด จะยิ่งเห็นความชุ่มชื่นของเมตตา ที่ได้รับจากผู้เข้ามาช่วยเหลือ เมตตาให้พ้นความคับขันเพียงนั้น สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (via Dharma@Hand Lite ธรรมะใสใส ใกล้ตัวคุณ) + + + + + + + + + คุยนอกเรื่องล่ะ ('',) + + + + + + + + + ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนมาพบปะพูดคุยกันนะคะ และที่ขาดไม่ได้ ขอบคุณคุณ Psycho man ที่ชะแว้บมาเป็นคนแรกเลยค่ะ ^^' ขอบคุณคุณแพรวดาว(แฝดน้อง) คุณดินสอสีน้ำ(แฝดพี่) คุณกีวี่ คุณ mamahuhu ที่วิ่งกรูกันมา ตัดหน้าแอนูอย่างไม่เหลือเยื่อใย ขอบคุณหนูปุ้ย ที่ให้โอกาส ได้ร่วมบุญกับกองทุนคุณทหาร ให้รั้วของชาติแข็งแรงและแนวหลังอยู่สุขสบาย กันไวๆ นะคะ :) อันนี้ปลอบใจแอนูที่รอบที่แล้วมาช้ามาก รอบนี้แก้ตัวได้แล้ว ('',) ขอบคุณคุณ ravio และคุณสวนใส นักอ่านเงาใจดี ที่ติดตามเสมอค่ะ ^__^ แอบตอบคุณเซโก้นิดนึง คนเขียนก็แอบกลัวความคิดและจุดจบของฟ้าใสอยู่หลายเฮือกเลยค่ะ ^^' แอบตอบหนูกาแฟ หลุดจากเนื้อเรื่องก็ไม่เครียดแล้วนะ ต้องแยกกันเนอะ ^__^ ขอบคุณคุณจันทร์พันฝันสำหรับทุกคำถาม มีอาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวว่า คำตอบบอกทาง คำถามบอกทิศ ให้คิดเอาว่าอย่างไหนสำคัญกว่า แต่ที่จะลืมไม่ได้ คือถ้าตอบไปพร่ำเพรื่อ แม้ถูกทาง แต่หลงทิศ ยิ่งมีแต่เสียกับเสีย ดังนั้นคุณจันทร์ถามอีกเยอะๆนะคะ ไม่ต้องกังวลเลย ^____^ ( และเฉลยคำถามล่าสุด อยู่ในตอนนี้แล้วนะคะ (^_^)v ) ขอบคุณโดนัทท่านเปาจากคุณโส่ยค่ะ ตอนนี้จะมีภาคต่อไหมคะ ^^ และตอนที่แล้ว มีติดค้างภาพบรรยากาศงานเลี้ยงอาหารเย็นน้องๆ โรงเรียนสอนคนตาบอด เดี๋ยวรอให้คนอ่านขาประจำแวะมาพบปะทักทายกันก่อน ค่อยนำมาลงต่อนะคะ ^^ และสุดท้าย(ไม่ท้ายสุด) ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปันมาให้ด้วยกิ๊ฟน่ารักๆ จากคุณๆ ดังนี้นะคะ : คุณ Psycho man, คุณดินสอสีน้ำ, คุณ Kiwi_brown, คุณแพรวดาว, คุณ ravio, แอนู (NUAOFFYHUB), คุณโส่ย (zoi), คุณจันทร์พันฝัน, คุณเซโก้4, คุณสามปอยหลวง, และคุณสวนใสค่ะ ขอบคุณค่ะ ^_______^ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 54 22:37:20 แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 54 22:29:57 แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 54 22:28:39 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 20:48:52

ความคิดเห็นที่ 4 หมายเหตุ บทที่ 20 ยังไม่เรียบร้อย  ก็เลยลง 2 ตอนติดให้แฝดพี่อ่านไม่ได้นะคะ ^^ และปรับแต่งอะไรไปมา รสาเลยยังไม่ได้เข้าร่างในตอนถัดไปค่ะ ต้องให้ถอนหายใจอีกสองเฮือกใหญ่ถึงจะได้กลับ แฮะๆ ^^' จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 20:58:04

ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:11:11

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านจบแล้วค่ะจารย์แม่ เป็นจิ๊กซอว์ที่แยบยลเหลือเกิน ชอบมาก หายใจเข้าเฮือกเดียว อ่านจนจบแล้วนึกได้ว่า ยังไม่ได้หายใจออก 555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:20:12

ความคิดเห็นที่ 7 มาเร็วๆ นะคะ จากคุณ : สวนใส เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:30:51

ความคิดเห็นที่ 8 ไปวัดด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:33:58

ความคิดเห็นที่ 9 เอ่อ...ที่รัก อ่านจบก็หน้าเขียวพอดี ไม่หายใจเลยเหรอคะนั่น หรือว่าเค้าอ่านช้าเอง จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:38:52

ความคิดเห็นที่ 10 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 21:58:33

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:00:18

ความคิดเห็นที่ 12 หายไปนอนกันหมดแล้วเหรอ ??? จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:28:52

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนแรกไม่หาย พอแอนูทักก็เออใช่ ไปนอนดีกว่า (แอบสอยเลขนี้แทนแฝดพี่เลยนะคะ ^^) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:47:43

ความคิดเห็นที่ 14 ใครจะไปวัด อย่าลืมไม้บรรทัด หรือสายวัดระยะ ไปด้วยนะ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:47:53

ความคิดเห็นที่ 15 ^ เค้าจะหิ้วแมวตัวข้างบนไปปล่อยวัด ใครจะช่วยค่าน้ำมันบ้าง --* จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 22:50:12

ความคิดเห็นที่ 16 เค้าช่วยค่ะ ช่วยลากด้วย แฮ่!!!!!!!!!!! จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 54 23:19:10

ความคิดเห็นที่ 17 ก่อนปล่อย...ตัดหางก่อนนะ...เอิ๊กๆๆๆ แฮ่ๆ อรุณสวัสดิ์ชาวโลกที่รักทุกคนค่ะ...ม้วบๆ -------------------------------------------- อ่านจบแล้ว (ต้องรีบอ่านก่อนตาจะเมื่อย อ้อนให้ยายนวด !!) มีเก็บตกมาฝากค่ะ ... “จริงๆแล้ว ทุกอย่างเริ่มขึ้นจากวันนั้น วันที่พี่รสาไปบริจาคหัวใจไว้ [...] โรงพยาบาลที่พี่ไปฝึกงาน ... ชีวิตตัดขาดจากโลกภายนอก ก่อนจะออกมาพบ [ข่าวราย] ที่ว่าน้องสาวฝาแฝดตาย เดี๋ยวพอจบเรื่อง จะย้อนไปอ่านตั้งแต่บทแรกอีกครั้ง น่าจะเข้าใจง่ายกว่าการเดาสุ่มแบบไม่รู้อะไรมาก่อนแน่ๆ การเขียนนิยายแบบสลับระหว่างปัจจุบันกับเล่าย้อนอดีตด้วยนี่ รู้สึกว่ายากมากๆ เพราะต้องระวังปมที่ซ่อนไว้ให้ดี เพื่อดึงให้คนอ่านร่วมลุ้นและเดาไปด้วยว่าอะไรจะเกิดขึ้นในตอนต่อไป (โดยการร้องแง้วๆ ทวงยิกๆ จะอ่านครั้งละ 2-3 บท...อิอิ) และการคลายปมก็ต้องสมเหตุสมผลเป็นอย่างมาก จึงจะทำให้นิยายเรื่องหนึ่งสมบูรณ์ที่สุดและประทับอยู่ในใจคนอ่านตลอดไป แม้จะยังไม่จบก็เชื่อว่าคุณรุิกะต้องทำได้ดีด้วยค่ะ...(แอบกดดัน..ฮี่ๆ) เก่งจังนะตัวแค่เนี้ย....อิอิ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 06:47:00 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 06:21:29

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณค่ะคุณแพรวดาว ^____^ ปูลู ขออนุญาต แปะ link ประชาสัมพันธ์การพิมพ์หนังสือ เมจิกมิงค์ (ครั้งที่ 2) นะคะ คุณแพรวดาว แฝดพี่ เคยสั่งไว้ ว่าจะพิมพ์ใหม่ให้บอกค่ะ ^^ http://larndham.org/index.php?showtopic=42265 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 07:36:03

ความคิดเห็นที่ 19 morning! จารย์:-)ุงิ ดาหลิง อิง อิง ค่ะ แหะ จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 07:41:56

ความคิดเห็นที่ 20 หลังจากอ่านนิ่งๆ อยู่หลายตอน บอกได้คำเดียวว่า มันส์ แหล่ม มาก กับปมของเรื่องที่ผูกกันเอาไว้ พึ่งมาคลำทางได้ในช่วงหลังๆ นี้เอง เมื่อผู้เขียนปล่อย ของ ที่ขยักเอาไว้ออกมาได้อย่างแยบยล จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 07:51:39

ความคิดเห็นที่ 21 หลิงๆ พูดคำหยาบ...โดนพี่พันดูดเยย...คริคริ อย่าเอา "แม่" กับ "ง" อยู่ต่อกันจิ ...จำไว้ๆ คุณงุงิ...รับทราบค่ะ เดี๋ยวให้เลขาส่วนตัวจัดการให้ อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ คุณสร้อย ... อ่านแล้วเหมือนคุณงุงิเป็นครูเพยียเลยแฮะ มีปล่อยของด้วย...เอิ๊กๆๆ ปูลู ... ของรางวัลติดไว้ก่อนนะค้า ช่วงนี้ไม่ได้ออกไปลั้นลาเลยเนื่องจากสังขารไม่อำนวย...อิอิ แต่รับรองไม่เกินปีนี้ ได้แน่...แฮ่ๆ ปูลูลู ... ชอบโดนัท "ล่า" มากมาย ไว้มาล่าต่อภาคสองที่ Commonwealth Park น้า ขอบคุณล่วงหน้าหนึ่งจ๊วบ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 08:44:46

ความคิดเห็นที่ 22 คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 08:44:59

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ pd จ๊วบ มีแผน แล้วผมจะตามไป ล่า แน่ครับ พร้อมกับตอนจบที่คุณจะนึกไม่ถึง(เพราะผมยังไม่ได้นึกเลย) แต่อาจต้องรอเขียนวันหยุดนี้นะครับ เห็นงานวันต่อๆ ไป แล้วได้แต่นั่งถอนใจ ทำไมเยอะอย่างนี้ จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 09:03:16

ความคิดเห็นที่ 24 อรุณสวัสดิ์ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 09:10:56

ความคิดเห็นที่ 25 โห...ทำไมนู้นูตื่นสายจัง...ม้วบๆ อิอิ...คุณสร้อย แผนอะไร? ไม่มี๊ๆๆๆๆๆ โอเค...จะรอวันเสาร์นะคะ รีบมาล่าด้วยล่ะ...ตื่นเต้นๆ ปูลู...เค้าช่วยทำมะงานน่ะ...นั่งว่างตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 10:35:33

ความคิดเห็นที่ 26 เมื่อคืนดูตีสิบค่ะ แปลกดี เลยนอนตื่นสาย อากาศเย็นด้วย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 10:49:59

ความคิดเห็นที่ 27 วันนี้วันพระ เพิ่งไปวันกลับมา ทานข้าวที่วัดมาพร้อม อิ่มเลย 555 ขอบคุณสำหรับ เรื่องหนังสือค่ะ เดี๋ยวจัดการก่อน ปิดรับ 20 ตุลาฯ ส่วนเรื่อง รสา นี่ เยี่ยม! ยกนิ้วโป้งให้คนเขียน เก่งมากคับ :)  แต่มันสั้นไป อิ อิ สัปดาห์ หน้า เบิ้ล 2 ตอน นะคุณริกะ  :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:22:14

ความคิดเห็นที่ 28 ช่วงนี้ไม่เปิด ทีวี มา 3 อาทิตย์ล่ะ ไม่รู้ว่าไปเปิดอีกที มันจะเดี้ยงไปหรือยัง 555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:23:22

ความคิดเห็นที่ 29 แฝดน้อง  แฝดพี่จัดส่งที่อยู่ ไปให้หลังไมค์ แล้วนะคะ ตอนนี้ ก็คงได้แต่เฝ้ารอ pc  ล่ะ อิ อิ ขอบใจหลายๆ เด้อ น้องรัก :-) จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:24:48

ความคิดเห็นที่ 30 ไปไหนกันหมดแล้วนี่ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:25:18

ความคิดเห็นที่ 31 ไปทานข้าวกันแน่เลย จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:25:48

ความคิดเห็นที่ 32 ดีล่ะ งั้นจะเอา จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:26:04

ความคิดเห็นที่ 33 33 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:26:20

ความคิดเห็นที่ 34 หวัดดีค่ะแฝดพี่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:26:21

ความคิดเห็นที่ 35 แอ่ก...คอมเค้าดีเลย์ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:27:51

ความคิดเห็นที่ 36 อิ อิ   หวัดดีหนูนู  เกือบเสีย 33 ให้หนูนูไปล่ะ แค่ 1 วินาทีเอง อิ อิ เมื่อคืนดู ตีสิบ เหรอ เค้าเอาอะไรมาคุยล่ะ เล่าให้ฟังหน่อยได้ปะ ไปทานข้าวมายัง จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:32:36

ความคิดเห็นที่ 37 แฝดพี่...เค้าก็ตีกลับหลังไมค์ไปแล้ว จัดการใหม่เลย...อิอิ เดี๋ยวลุงไปรฯ ส่งให้ไม่ถูกนะนั่น ไว้ส่งมาหาเค้าค่อยเว้าปะกิต...เอิ๊กๆๆ นู้นู...อด...คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:33:07

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้านู้นูไม่เสียเวลาเลือกสี กับจัดกลางหน้า ก็ได้ไปและ...เอิ๊กๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:34:02

ความคิดเห็นที่ 39 ตอกย้ำกันเข้าไป ชิส์ แฝดพี่ เมื่อคืนตีสิบเค้านำเสนอเรื่องที่คนที่เค้าเป็นกระเทยมาตั้งแต่จำความได้ พอได้ลองมีอะไรกับผู้หญิงก็เลยกลับใจมาเป็นผู้ชาย เหอ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:36:26

ความคิดเห็นที่ 40 ผิดคน...  ใช่สิ ผู้บริจาคหัวใจจริงๆเป็นรสา ไม่ใช่ฟ้าใส ถึงจะเป็นฝาแฝดกันก็เถอะ ------------------------------------------------ น่าจะเป็น "ผู้ที่ต้องการบริจาคหัวใจจริง ๆ เป็นรสา" จากคุณ : เซโก้4 เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:37:03

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีค่ะคุณเซโก้ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:41:55

ความคิดเห็นที่ 42 ^ ^ เรียบร้อย แล้วแฝดน้อง รอบ 2   แบบว่า แฝดพี่หวังดี เลยเล่น ปะกิต เลย 555 ที่นู้นนนนนน  เป็นยังไงบ้าง  บ้านเรา น้ำท่วมไปทั่วเลย เห็นแล้วก็หดหู่ เศร้า สงสาร  ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะกลับมาสภาพเดิมได้ ที่แย่ไปอีก ก็ ตลาดหุ้น นี่แหละ กรีซ ทำพิษ เห็นแล้วอยากจะเป็นลมหลายๆรอบ 555 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 12:46:00 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:43:49

ความคิดเห็นที่ 43 อ่ะ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:46:23

ความคิดเห็นที่ 44 44 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:46:36

ความคิดเห็นที่ 45 แฝดพี๊๊๊๊๊๊ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:48:26

ความคิดเห็นที่ 46 ^ ^ อิอิ อีกรอบ หนูนู  -  เหรอ  น่าแปลกดีนะ แต่ก็ดีใจกับเค้าด้วย ที่ได้เป็นชายแท้ :D จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:48:45

ความคิดเห็นที่ 47 5555 หนูนู  รองาบ 55 นะ (ถ้าทัน)  555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:50:06

ความคิดเห็นที่ 48 แฝดพี่คิดจะงาบอีกใช่มั้ยล่ะ ชิส์ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 12:54:56

ความคิดเห็นที่ 49 กลับไปทำงานกันหมดแล้วสิ คริคริ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:06:49

ความคิดเห็นที่ 50 ปรับปรุงข้อความตามคำแนะนำของคุณแพรวดาวและคุณเซโก้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณทั้งสองคนเลยนะคะ ขอบคุณทุกเสียงชื่นชมด้วยค่ะ (โค้งรอบวง) ^____^ สวัสดีรอบกลางวันทุกคนค่ะ เลิกงานแล้วจะแวะมาคุยด้วยใหม่นะคะ ไปเข้างานก่อน >.<~ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:10:57

ความคิดเห็นที่ 51 ยัง  แฝดพี่ยังอยู่  ไปอ่าน หลอนฯ มา เดี๋ยวจะแวะไปอ่าน คนกับหนังสือคุยกัน ก่อน ว่าแล้ว ก็ไปเลย ทำเวลา อิอิ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:11:33

ความคิดเห็นที่ 52 สนุกกับการทำงานนะคะ คุณริกะ :) จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:15:53

ความคิดเห็นที่ 53 หนูนู  หายไปไหนอ่ะ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:16:20

ความคิดเห็นที่ 54 อ่ะ จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:16:32

ความคิดเห็นที่ 55 พี่จ๋าวโค้งได้เหรอ มีแต่กระดูก เค้าได้ยินเสียงดังกร้อบนะ คริคริ แฝดพี่กำลังเดินสาย อิอิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:16:33

ความคิดเห็นที่ 56 ^ ^ 555 จากคุณ : ดินสอสีน้ำ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:16:56

ความคิดเห็นที่ 57 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ได้มาเฉยเลย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:21:55

ความคิดเห็นที่ 58 นู้นู...ปั่นไว้นะ เดี๋ยวเค้ามางาบ 55....55555555 แฝดพี่...ได้เลย เดี๋ยวว่างเมื่อไหร่จัดการให้ ว่าแต่ว่าส่งบิลค่าใช้จ่ายไปที่อยู่นี้เลยชิมิ?...คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:26:11

ความคิดเห็นที่ 59 ปั่นอะไรคะ แฝดพี่โน่น คนปั่น แบร่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 13:30:40

ความคิดเห็นที่ 60 งานเข้า...เข้างานกันหมดแล้ว แฮ่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 14:07:02

ความคิดเห็นที่ 61 แวะมาลงชื่อว่าอ่านแย้ว ^^ จากคุณ : a r i t s u m e m o o n เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 16:32:56

ความคิดเห็นที่ 62 กลับบ้านและ ม้วบๆ หนูขวัญจ้า จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 16:38:46

ความคิดเห็นที่ 63 หวัดดีจ้าน้องขวัญ พี่แพรวดาวถึงบ้านยังคะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 18:21:32

ความคิดเห็นที่ 64 อิจฉาคนได้หยุดงานยาว... คุณแพรวดาวแปร๊นๆอยู่บ้านแม่กาแฟแล้วไง บ่นปวดตาแต่ก็ยังซ่าส์อยู่นั่น ^^ + + + + แวะมาฝากข้อความนอกเรื่องถึงคุณ mamahuhu นิดนุงสิคะ บางคำถามที่เราตอบคุณมาม่า เราว่า เราอาจจะตอบไม่รัดกุม และ "อาจ" ทำให้บางคนเข้าใจผิดน่ะค่ะ :) จำได้ว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ^^ - คุณมาม่าบอกว่า เดี๋ยวจะรออ่านเป็นเล่ม เราตอบว่า อย่ารอเป็นเล่มเลย อ่านในนี้โลด ไม่รู้จะได้รวมเล่มหรือเปล่า - คุณมาม่าอุตส่าห์ให้กำลังใจว่า โหย น่าจะได้ตีพิมพ์ เราตอบอีกทีว่า เคยมีสนพ.มาติดต่อพิมพ์นา เพราะเคยมีคนไปอ่านที่เว็บนึงเต็มเลย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พิมพ์นะคะ ถ้าอ่านไล่มาจนครบ ก็จะรู้ว่าไม่มีอะไรเนอะคะ แต่คงต้องตอบย้ำอีกที ว่าช่างมันเถอะค่ะ :) เราได้ค่าลิขสิทธิ์นิยายเรื่องนี้จากการลงนิตยสารแล้ว ที่เหลือเราก็เอามาแปะให้เพื่อนๆ อ่านเป็นกำไรนะคะ ไม่ต้องซีเรียสเรื่องได้พิมพ์ขายหรือเปล่า เขียนเอามิตรภาพ และเชื่อว่าเพื่อนๆ หลายคนในถนนนักเขียน ก็คิดอย่างนี้ ^^ ส่วนคุณภาพงานเขียน รวมไปถึงประวัติคนเขียน รบกวนอ่านในนี้เลยค่ะ เผื่อเราจะได้รู้จักกันมากขึ้น :) http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=wila&month=23-01-2011&group=6&gblog=2 บ่นงุ้งงิ้งอีกล่ะ ขออภัยที่รบกวนเวลาค่ะ กลับๆๆๆ ('',) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 18:47:36

ความคิดเห็นที่ 65 พี่จ๋าวววววววววววววววววววววววววววววว คิดถึงจัง จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 18:53:58

ความคิดเห็นที่ 66 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 18:54:18

ความคิดเห็นที่ 67 ^ อะไรนั่นน่ะ ภาษาพระนะ เค้าจะเรียกว่าคิดถึงแบบมีอามิส แต่ก็จุ๊บๆ จ้า  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 19:21:34

ความคิดเห็นที่ 68 555+ แปลว่าอะไรคะพี่จ๋าว จุ๊บ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 19:59:38

ความคิดเห็นที่ 69 อิอิ :) จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 20:05:12

ความคิดเห็นที่ 70 แปลว่า สินจ้าง หรือ เครื่องล่อ ในที่นี้หมายถึง นู้นู บอกคิดถึงพี่จ๋าว เพื่อจะงาบ 66 ไง คริคริ ใครหาว่าเค้าซ่าส์กันนะ? เปล่าซ่าส์ซะหน่อย อ่านจบแล้วก็หลับไปงีบหนึ่ง พักสายตา แล้วก็ตื่นมานี่ไง จะไปจ๋อมแจ๋มแล้วนอนล่ะ ไนท์ๆ ม้วบๆ ค่ะชาวโลกที่รัก จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 20:06:09

ความคิดเห็นที่ 71 แล้วอามีทิสล่ะคะ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย ฝันดีค่ะพี่แพรวดาว พรุ่งนี้มากลิ้งใหม่นะคะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 20:38:56

ความคิดเห็นที่ 72 แล้วอามีทิสมาจากไหนเนี่ย  คุณแพรวดาวพักผ่อน หายไวๆนะคะ ให้หายชัวร์ก่อน แล้วเค้าจะช่วยลากไนท์มาให้  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 21:10:50

ความคิดเห็นที่ 73 อามีทิส มาจากไหนเค้าก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า อาเมซิส น่ะชื่อฟาโรห์ในโอเอซิส เค้าเอง เฮื่อ ฮ่ะๆๆๆๆ ล้อเล่ง ต้องจ่ายค่าโฆษณาให้จารย์แม่ป่าว?? อิอิ จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 21:33:10

ความคิดเห็นที่ 74 จ่ายมาๆ ZEN 1 มื้อ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 21:55:52

ความคิดเห็นที่ 75 กินด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่จ๋าวพาหิวกลางดึก จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 22:10:18

ความคิดเห็นที่ 76 ที่รัก เค้าอยากอ่านตอนต่อไปแล้วง่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 22:11:17

ความคิดเห็นที่ 77 งาบก่อนนอน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 22:11:37

ความคิดเห็นที่ 78 Morning ja อิอิ ขอบคุณจ้าคุณรุิกะ เค้ามีวิธีจัดการเองค่ะ ไม่ต้องเปลืองแรงด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปขึ้นเขียงตรวจตาและ ให้ยายเฝ้าบ้าน 55555 ม้วบๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 05:50:05

ความคิดเห็นที่ 79 กรี๊ดดดดดดดเวลาเท่มาก จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 05:50:58

ความคิดเห็นที่ 80 อรุณสวัสดิ์ค่ะ เวลาสวยมากพี่แพรวดาว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 06:31:00

ความคิดเห็นที่ 81 morning! ดาหลิงคนน่ารัก จารย์แม่  นู้นู คนน่า.... 5555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 07:25:28

ความคิดเห็นที่ 82 เหมือนจิ๊กซอว์จะยังไม่ครบ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 09:29:38

ความคิดเห็นที่ 83 นู้นู หายไปแหล่ว ไม่ยอมมาเดาว่า นู้นู น่า ....<---- คือ อะไร ไม่มาเดา ขอเฉลย เลยได้ป่ะ อิอิ นู้นู น่า หม่ำ 555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 10:45:32

ความคิดเห็นที่ 84 งานเข้าแต่เช้าเลย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 10:51:42

ความคิดเห็นที่ 85 กล้าหม่ำเค้าเหรอ แบร่ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 10:55:11

ความคิดเห็นที่ 86 มีเรื่องให้ปวดหัวแต่เช้าเลย งือออออออออออออ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 11:34:02

ความคิดเห็นที่ 87 กว่าจะหม่ำหมดคงหลายวันนะหลิงๆ...คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 11:35:03

ความคิดเห็นที่ 88 88 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 11:35:19

ความคิดเห็นที่ 89 เครียดอ่ะ ใครก็ได้มาอยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 11:37:07

ความคิดเห็นที่ 90 87 ดาหลิง แล้วส่วนที่เก็บไว้หม่ำวันหลัง จะสด และ หวานเหมือนวันแรกป่าว ถ้าไม่ ต้องหม่ำให้หมดวันเดียว555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 12:16:29

ความคิดเห็นที่ 91 วันแรกก็หม่ำของสดไปก่อนจิ แล้วก็เก็บของแห้งๆ เช่น เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ ไว้กินวันหลัง....อิอิ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 12:52:01

ความคิดเห็นที่ 92 อ้าว....นู้นูเป็นไรจ๊ะ? เครียดเพราะหยุดงานหลายวัน ทำงานไม่เป็นแล้วชิมิ?... คริคริ เป็นไรๆ บอกมา เดี๋ยวให้พี่จ๋าวไปเคลียร์...เอิ๊กๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 12:54:12

ความคิดเห็นที่ 93 เค้าทำที่ลูกค้าหาย ต้องตามที่กลับมาให้ได้ง่า จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:26:52

ความคิดเห็นที่ 94 เช็คดีๆ ถ้าไม่เจอ ลองปรึกษาหัวหน้าก่อน เผื่อมีทางออกอื่น เช็คเอเจ้นท์ด้วยว่ามีที่เหลือมั้ย? สุดท้าย...ไปบนเจ้าพ่อทัพ...แห่ะๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 13:32:10

ความคิดเห็นที่ 95 นู้นู สู้ สู้ บอกลูกค้าไปเลยที่นั่งไม่มีก็มานั่งตักเค้าก็ได้ นั่งไม่กี่ชั่วโมง เค้าทนได้ 555 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 15:16:46

ความคิดเห็นที่ 96 งืออออออออออออออออออ เค้าเครียด จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:01:40

ความคิดเห็นที่ 97 ฝรั่งนะที่รัก ตัวไม่ใช่เล็ก ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:20:21

ความคิดเห็นที่ 98 เตรียมกับบ้านดีกว่า ปวดจิต จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:44:31

ความคิดเห็นที่ 99 บ๋ายบายนะคะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:46:36

ความคิดเห็นที่ 100 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:48:30

ความคิดเห็นที่ 101 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 16:51:03

ความคิดเห็นที่ 102 เครียด - เล็ง - งาบ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 17:56:54

ความคิดเห็นที่ 103 พี่จ๋าว...เค้าเครียดจริงนะ งือออออ!!! จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 19:29:44

ความคิดเห็นที่ 104 งานก็งี้แหละ มีไว้ให้เครียด  จำเพลงนี้ได้ป่าว... (เพิ่งอัพเสร็จเมื่อกี้ ^ ^) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 20:40:15

ความคิดเห็นที่ 105 เนื้อเพลงจ้า... * ~ * ~ เพลง หนึ่งในร้อย ~ * ~ * คำร้อง : แก้ว อัจฉริยะกุล  ทำนอง : สง่า อารัมภีร พราวแพรวอันดวงแก้วแวววาม  สดสีงามหลายหลากมากนามนิยม  นิลกาฬมุกดาบุษราคำคม  น่าชมว่างามเหมาะสมดี  เพชรน้ำหนึ่ง  งามซึ้งจึงเป็นยอดมณี  ผ่องแผ้วสดสี  เพชรดีมีหนึ่งในร้อยดวง  ความดี คนเรานี่ดีใด  ดีน้ำใจที่ให้แก่คนทั้งปวง  อภัยรู้แต่ให้ไปไม่หวง  เจ็บทรวง หน่วงใจให้รู้ทน  รู้กลืนกล้ำ  เลิศล้ำความเป็นยอดคน  ชื่นชอบตอบผล  ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย   จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 20:49:05

ความคิดเห็นที่ 106 หนูอิ๊ก หนูปอมม์ หนูนู :) คนกลางเป็นเจ้าภาพในงานนี้นะคะ วันเกิดเจ้าตัวค่ะ ^____^ (ขอบคุณและอนุโมทนากับกีวี่ ที่โอนเงินมาสมทบด้วยจ้า) จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 20:55:32

ความคิดเห็นที่ 107 ใครบอก คนกลางคือสโรชินต่างหากล่ะ ฮ่า ๆ นั่งร้องไห้อยู่หน้าคอม เป็นบ้าไปแล้ว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 21:27:08