พ่อผมเป็นฮีโร่ (เอาความเรียงที่ผมเขียนมาฝากอ่านนะครับ)

……พ่อผมเป็นฮีโร่

พ่อผมเป็นลูกชาวสวนที่เก่งและรู้เรื่องการเกษตร
พ่อผมเป็นช่างไม้และนักประดิษฐ์ที่สามารถทำวัสดุใช้เอง
ต่อไม้และยังทำโครงไม้ไว้ให้ผมวาดรูปเมื่อตอนเด็กๆ
พ่อผมเป็นคุณครูที่ใจเย็นและอารมณ์ดี จนเด็กๆ ต่างชื่นชอบ

พ่อผมเป็นนักหาปลาที่ชอบเย็บแหไว้เองเพื่อนำไปทอดแหจับปลา
และได้ปลามาเป็นอาหารที่ชวนโอชะเป็นอาหารหลักของครอบครัวอยู่เสมอ
และพ่อของผมก็ ยังเป็นพ่อครัวที่ทำอาหารอร่อยมากมาย
พ่อผมเป็นนักฟังเพลงลูกกรุงที่ทำให้ผมได้รับการถ่ายทอดในความอ่อนโยน
ของศิลปะและเสียงเพลง
พ่อผมเป็นยังป็นนักศิลปะทั้งการเขียนป้ายเขียนตัวหนังสือ
ที่คนในหมู่บ้านนำมาให้ช่วยเขียนเมื่อมีงานเสมอๆ

พ่อผมเป็นม้าก้านกล้วยที่พาผมขี่คอเมื่อตอนเด็กๆ ที่น้ำท่วมทางเดิน
และพ่อผมก็ ยังเป็นครูสอนผมว่ายน้ำที่จับผมโยนลงน้ำ
และช่วยประคองพาผมหัดว่ายไปพร้อมกับแม่ ในวันนั้น

พ่อผมเป็นสามีที่สุดแสนจะใจเย็นของแม่
และพ่อก็ ยังเป็นคุณครูคนแรกที่สอนให้ทั้งความคิดคำสอนไปพร้อมๆ กับแม่
พ่อสอนทั้งการใช้ชีวิตและชอบบอกในคำสอน  ที่ผมจำได้อยู่เสมอว่า
ให้จำไว้เสมอว่า เราเคยเป็นก้อนกรวด ก้อนดิน  ….ที่เติบโตมาพร้อมกับความจน
และให้เรารู้จักชีวิตอยู่เสมอ

…….พ่อผมเป็นฮีโร่  
ที่ผมได้รับสิ่งที่พ่อมีและเป็น  ได้มาเพียงนิดหน่อย
ไม่เท่าในสิ่งที่พ่อมี
แต่สิ่งที่ลูกรับไว้ได้เสมอ   คือสิ่งดีๆ  ที่ลูกจดจำไว้ได้อย่างแม่นยำ
ต่อให้แม้สมุดบันทึกที่ผมชอบเขียน…ก็ยังเขียนเล่าได้ไม่แม่นยำ
เท่าที่ในหัวและความรักที่ลูกได้รับจากพ่อคนเก่งคนนี้…..

เอก(5 ตุลาคม 2554)

จากคุณ	: akemusic80
เขียนเมื่อ	: 6 ต.ค. 54 09:46:27