ความคิดเห็นที่ 1 แผนผังโคลงสาม จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 54 23:28:27

ความคิดเห็นที่ 2 07.16 น. ๏ ยามรอคอยลอยคลอ ....... คลำพอหายพ่ายห้อ หนีต่อแลแตรล้อ ............... เป่าสู้ปูสาว ๏ นายกหนาวยาวนก .......... ตกเย็นตรองย่องเต้น ตามเล่นคลำรำเคล้น .......... ท่าให้ไทยหา ๏ นาวารัฐวัด-รา ................ คา-คำนับขับน้ำ นางพร่ำขอพอค้ำ .............. อยู่ได้ไยดู ๏ แคลนปูนาปลาหนู .......... คูคลองแลแค่ร้อง ไปย่องจับยับจ้อง .............. แต่ร้ายตายแหล ๚ะ๛ (งิงิ) 08.06 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 08:09:01

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อใจยอมรอคอย...................มีไม่น้อยไม่สู้ แม้นว่าในใจรู้...........................เกิดร้อนวุ่นวาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 11:54:58

ความคิดเห็นที่ 4 ใจลอยในอากาศ...................เหมือนจะขาดที่เฝ้า จนจิตในความเร้า..................ขาดสิ้นอุบาย ชอบกลกับความหมาย............เหมือนใจพ่ายทุกข์ร้อน ใครเอ่ยคร่ำมาสะท้อน............ก่อไหม้คราชม จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 12:03:37

ความคิดเห็นที่ 5 คอยรอด้วยใจถวิล...................แทบเดือดดิ้นจักเศร้า ในอกเหมือนใดเข้า..................สุดแค้นเงียบเหงา ขานหากับความเขลา............เหมือนใจเราล่องแล้ว เห็นงดงามพรายแพร้ว............กลับสิ้นอาลัย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 12:20:43

ความคิดเห็นที่ 6 ยามรอคอยสิ่งใด...................เหมือนหัวใจรับรู้ คิดอ่านถึงการสู้.....................ลึกซึ้งเกินไข หนาวเหน็บเข้ามาหา............ไร้ปัญญาลบทิ้ง แม้นฝากฝันแสนสะอิ้ง............บ่พ้นครวญคราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 12:31:43

ความคิดเห็นที่ 7 ยามรอหัวใจเหงา...................ใดมาเผาท่วมร้อน คิดตรึกตรมมาต้อน..................ก่อร้อยร้าวราน ใจเอยไยเกรงกลัว......................จนลือทั่วเกือบล้น ลืมเริ่มมาแต่ต้น.........................ใช่แพ้คำใคร จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 12:41:19

ความคิดเห็นที่ 8 นานหนอการเฝ้ารอ...................ปัญญาพอเหนื่อยแท้ คิดทั่วถึงรอยแพ้.........................จิตเศร้าฉับพลัน เหมือนพลาดโดยทำนอง.............ไร้ทางปองขับข้าง รอร่ายมาเริ่มร้าง.........................คร่ำได้แต่หมอง จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 12:56:19

ความคิดเห็นที่ 9 ระกำในตอนรอ..........................คอยแต่จ่อวาดย้ำ ความคิดมาลอยล้ำ.....................ขับแจ้งใจคอย ประหลาดใจนัยแคลง...................มิอาจแจงคิดได้ คิดใช่อยากเคียงใกล้.....................กลับลี้แต่เผา จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 13:03:42

ความคิดเห็นที่ 10 การรอไม่เคยหวาน.....................มีแต่กาลขื่นไข้ ผะผ่าวมาเรียกใช้.....................รับแจ้งทุกข์คอย สงบหวังในความเงียบ...................มิอาจเปรียบคิดได้ ใจเร่ามีแต่ไหม้..............................หมกแล้วยังหา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 13:49:56

ความคิดเห็นที่ 11 รอด้วยใจทนทุกข์.....................ไม่รู้ลุกดั่งไข้ ฤทธิ์พรากพาใจไหม้...................ซึ่งซึ้งยากหาย ไร้แววในความหวัง...................มีแต่ชังขับข้าง ขมขื่นมาพาคว้าง......................สุดสิ้นทางหนี จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 14:14:15

ความคิดเห็นที่ 12 อารมณ์ยามเคียงรอ.....................ไม่มีพอหยุดยั้ง รอเกิดในทุกครั้ง...........................ซึ่งซ้อนความหวัง หวังรอในโชคดี.............................ทุกนาทีกลับเศร้า รอตื่นอย่างใจเฝ้า.........................สุดท้ายเพียงเหงา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 14:38:14

ความคิดเห็นที่ 13 มันเป็นฝันของฉัน.....................ทีรอวันรื่นล้ำ อยู่ร่ำไปเฝ้าย้ำ...........................อุ่นนั้นที่ใจ หวังรอทุกนาที.............................หวังฤดีอย่านึกร้าว ดังเม็ดฝนห่วงข้าว.........................แทบไห้ยามมอง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 14:53:53

ความคิดเห็นที่ 14 รินหลั่งของสายฝน.....................ในทุกหนเงียบรั้ง ทุกอย่างดูสิ้นทั้ง..........................เงียบคล้ายสิ้นคน ปรอยฝนที่หล่นริน.........................ชวนถวิลในก่อนนี้ ใครหนึ่งมาเฝ้าชี้.............................ส่งยิ้มชวนมอง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 15:11:36

ความคิดเห็นที่ 15 ดาษดากับดาวไสว.....................พริ้งไปในฟากฟ้า เดือนแจ่มที่เบื้องหน้า...................ดั่งยิ้มทักทาย รอด้วยหัวใจถวิล.........................พร้อมยินยอมนั่งเฝ้า ไร้ข่าวใจอาจเศร้า.........................แต่พร้อมติดตาม จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 15:30:41

ความคิดเห็นที่ 16 การรอลำบากกาย.....................เหนื่อยยากหมายจากครื้น ในอกเต็มสะอื้น........................คร่ำล้วนระโหย ยืนเคียงรอทุกยาม......................ให้เกรงขามทั่วร้าว ตาหลับมิอาจก้าว........................อย่างพร้อมหยุดครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 15:52:33

ความคิดเห็นที่ 17 หลับฝันดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน ~โคลงสามสุภาพ~ โปรยดอกฝนละอองสาย..............บรรจบปลายใคร่คว้าง ดอกหนึ่งหลงเลือนร้าง.................ผ่านฟ้าหงอยเหงา ม่านหมอกล่องลอยเบา.................หันเหเกลาโสรจหล้า ดวงเด่นยังลอยฟ้า.........................เลื่อนซ้อนประกายหมอง ผืนนภาวังเวงครอง........................ขมทำนองหม่นเศร้า พิศหวั่นวับวอมเย้า........................ยั่วแล้วเลือนถอย หว่างกระซิบนัยคอย.....................แว่วเวียนรอยวกข้อง ตาเงียบประสบพ้อง......................จิตเว้นมองสมัย เพียงหยาดซับขวัญหทัย.................แนวสงสัยลากล้ม รอนะใจยังก้ม...............................ย่ำเวิ้งรอคอย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 23:20:15

ความคิดเห็นที่ 18 รอนานผิดสังเกต.....................เหมือนอาเพศยังกริ่งได้ สารพัดล้วนเหลือใช้.................สุดรู้คอยรอ ความเงียบใช่เรียบสงบ...............ยากคอยครบกลับย้อน ใจคิดมีแต่อ้อน............................ทุกข์ร้อนทอนแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 11:10:13

ความคิดเห็นที่ 19 ใจครวญกายระทม.....................จวนจักจมดุจล้อม น้ำรุกดังพรั่งพร้อม...................ทุกหน้าต่างตรม น้ำเจิ่งมาท่วมรอ........................ไม่มีพอรอบน้ำ ทุกส่วนพบแต่ช้ำ......................ฝ่าข้ามเป็นไฉน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 12:09:24

ความคิดเห็นที่ 20 ท่าสองฝั่งไร้ทาง...........................รอยน้ำวางตัดร้าง ทุกอย่างที่เคยสร้าง.........................ดุจน้ำล้างพลัน รอหวังในชีวี..................................แววยินดีห่างได้ รอแว่วตามใจให้............................หว่างร้อนทุรนทุราย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 12:28:28

ความคิดเห็นที่ 21 รอน้ำลดเลิกลา.........................หมดปัญญาตระหนักแจ้ง วันร่ำรอน้ำแห้ง.........................ตอบร้องเมื่อไร หวังรอด้วยมานะ........................ไม่ลดละทุกข์ร้อน เห็นเหนื่อยรอยสะท้อน...............อยู่พร้อมกระแส จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 13:24:18

ความคิดเห็นที่ 22 รอสิ้นสุดสายฝน.........................ยากเห็นหนหยดแต้ม ทุกอย่างดูแยกแง้ม.......................หลุดสิ้นหนทาง หยาดฝนที่เย็นเยียบ.......................เกินจะเทียบทุกข์ร้าว ในหนึ่งที่จะก้าว.............................ล่วงเศร้าพิสมัย จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 14:04:04

ความคิดเห็นที่ 23 ยามสายฝนล่องลอย.....................น้ำก็พลอยท่วมท้น ทางทรุดจวนจมล้น......................บีบเค้นมาดหมาย เมื่อน้ำมาท่วมรอ.........................พร้อมรอยท้อหวั่นสะท้าน ใจขุ่นยากเกินค้าน.......................กับร้าวมากมาย จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 15:24:20

ความคิดเห็นที่ 24 น้ำเต็มใจเริ่มระทด.....................ทุกข์เศร้าสลดที่ตั้ง ในคร่ำแต่ละครั้ง........................แน่วรู้คอยรอ จิตจารในทุกยาม......................ให้ใจตามจดร้อย ความคิดในทุกถ้อย...................กลับช้ำอีกหน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 15:51:00

ความคิดเห็นที่ 25 รอมั่นคงมิสงสัย...................แม้นอาลัยพร่ำร้อง ความหม่นในขุ่นข้อง............หว่างละห้อยมองเห็น รอด้วยกริ่งเกรงจิต.................ไม่อาจคิดกล่าวอ้อน ยามย่ำเงาสะท้อน....................ย่อมรู้ใจเหงา จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 16:42:32

ความคิดเห็นที่ 26 โศกเอยโศกยามรอ................ไม่เคยพอแต่งแต้ม เหมือนเร่าไม่รู้แย้ม................ ยากแท้กังขา น้ำตานัยเฝ้าคอย.....................บ่มีคล้อยร่ำอ้าง นัยทุกข์ดังจะล้าง....................เร่าร้อนเกินสลาย จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 17:18:20

ความคิดเห็นที่ 27 รอด้วยหัวใจพะนอ...................คอยแต่คลอกริ่งช้า นัยขื่นที่เห็นหน้า.......................มากน้อยประเมินผล คร่ำครวญแต่รอยถวิล................หลั่งรวยรินหวั่นร้าง กายจิตเริ่มแคว้งคว้าง..................อยากรู้ความหวัง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 19:15:38

ความคิดเห็นที่ 28 การรอยามดึกสงัด...................สารพัดให้วุ่นแท้ รอยพ่ายไม่อาจแก้..................เหนื่อยนั้นใจเห็น อ้อนเหงาใจรำพัน....................ไร้ดวงขวัญอกนี้ เช้าค่ำไม่อาจชี้..........................ชื่นล้ำอยู่ไหน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 19:37:22

ความคิดเห็นที่ 29 นานเอยเคยเฝ้ารอ.......................ใจพะนอเลื่อนล้อม ตาตื่นจักคอยพร้อม.....................ส่งร้อยคิดถึง ผ่านคืนวันด้วยประโลม.............แม้นห่างโสมมากโพ้น รอยแผ่วครั้งกะโน้น...................หยั่งซึ้งในภวังค์ จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 20:13:40

ความคิดเห็นที่ 30 รอนรานในตอนรอ....................ใจก็ท้อลวกร้อน ความคิดดังซุกซ้อน.....................ขับแจ้งแทรกหทัย เหงาเหงาใจหมดแรง...................ได้แต่แฝงฝากรู้ ใจจิตไม่คิดสู้.................................กับร้าวคราวคอย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 20:34:45

ความคิดเห็นที่ 31 เมื่อน้ำมายุง เชื้อโรคคงเยอะ ระวังสุขภาพหน่อยนะคะ หลับอย่างมีความสุข..ฝันแต่วันน้ำลดนะคะพี่,เพื่อนทุกคน ~โคลงสาม~ วันคืนแห่งสายฝน...............สบว่ายวนแวดล้อม วัฏฏะแปรเปลี่ยนพร้อม.........จิตต้องมองเห็น อนาถกับลำเค็ญ..................มองเห็นเพ็ญสว่างฟ้า วิชชุครืนคร่ำหน้า..................เหนื่อยร้าวไฉนเหมือน วังเวงคราโสมเลือน................ทะยานเคลื่อนบอกรู้ เงียบสงัดยากกล่อมกู้.............ข่มร้ายคราเหงา รอเรื่ออรุณแผดเผา...............ให้น้ำเบาเหือดแห้ง ลมเอ่ยจงจดแจ้ง...................เหตุนี้หวั่นไหว จ่อมจมในน้ำไกล...................มอดหัวใจสุดยั้ง ใครเล่าจะมารั้ง......................รับรู้ช้ำหา จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 54 23:48:47

ความคิดเห็นที่ 32 ระลอกคลื่นสาดซัด.................ลมคอยพัดเปลี่ยนข้าง ล้มลุกใจอ้างว้าง......................อยู่ข้างใดหนอ น้ำมาคราวร้าวเงียบ..................ไม่อาจเทียบในเหตุต้อง ใจคิดมีแต่ร้อง.........................ทุกข์นั้นร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 15:03:23

ความคิดเห็นที่ 33 น้ำมาในวันฝัน.............................ท่ามล้าหวั่นหยุดสะท้อน ฤๅโลกสมัยพลอยย้อน..................ก่อร้างพรากเห็น คล้ายฝันน้ำมาจม..........................ตรองระทมฉาบอ้าง ขมขื่นมาพัดคว้าง.........................ฝากฟ้าอย่าไกล จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 15:26:45

ความคิดเห็นที่ 34 ยามน้ำไหลเข้ามา.........................หมดเวลากับเรื่องร้าย ขวัญหล่นใจดังย้าย.......................ออกแล้วผวาฝัน หวังวอนเทพยดา...........................โปรดลงมาช่วยบ้าง อย่าปล่อยน้ำมาล้าง.........................โลกนี้สิ้นสูญ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 15:59:25

ความคิดเห็นที่ 35 รอฟ้าว่างรอยฝน.....................มีกี่หนเหือดแล้ว มองคร่ำในดวงแก้ว................. อุ่นให้ตรงไหน หนาวใจคราวขื่นขม...................ระทมหวังนึกไห้ สบรูปดังขุ่นไข้.........................กลบแล้วยังเหงา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 20:39:47

ความคิดเห็นที่ 36 สายฝนตรงริมทาง.....................ยากจะพรางจิตพร้อย ทุกอย่างดูโศกสร้อย...................เมื่อน้ำมาถึง สายฝนที่หล่นออ.........................ไม่มีท่อรับรั้ง ใดหวั่นมาคอยครั้ง........................ตื่นแล้วทุกข์หา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 20:58:13

ความคิดเห็นที่ 37 ฝนลงดังหวั่นไหว.....................หรือว่าใครทุกข์ร้อน น้ำเอ่อไม่อาจช้อน......................มากแท้น่ากลัว เมื่อน้ำมาท่วมถึง.........................ใจไม่ดึงห่างแล้ ใจขุ่นเกิดพ่ายแพ้.........................แตกย้ายหนทาง จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 21:12:50

ความคิดเห็นที่ 38 น้ำท่วมใจรอนรอน.....................เหมือนอาทรหลบสิ้น ในคร่ำไม่อาจดิ้น........................สืบรู้อาลัย น้ำท่วมใจก็ทุกข์.........................ลืมความสุขเหนื่อยแท้ ความคิดในการแก้.....................ยากได้กลับคืน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 21:34:20

ความคิดเห็นที่ 39 เมื่อน้ำเข้ามารุม......................ใจก็กลุ้มสุดช้ำ ความขุ่นมาคอยย้ำ...................บอกรู้ใจราน มองเห็นน้ำไกลไกล.................ในหัวใจหวั่นเศร้า เหม็นมากใจยิ่งเร้า....................ยากลี้หนีหาย จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 21:45:19

ความคิดเห็นที่ 40 วาบโศกในการรอ................ยังเหมือนคลอเกาะแกล้ง เหมือนจิตไม่รู้แจ้ง................ยื่นหน้าเข้าหา น้ำท่วมอ่อนกำลัง...................ไม่เห็นหลังที่กลุ้ม นัยทุกข์ที่เข้าคุ้ม......................ก่อร้าวเห็นไหม จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 21:58:42

ความคิดเห็นที่ 41 ทรมานคราวรอ.........................ได้แต่ท้อหวั่นน้ำ ลอยเลื่อนมาเข้าล้ำ.......................หวั่นไห้ท่วมหนอ คร่ำครวญบนรอยราน................ใจประสานจักไห้ อ้อนออดกำลังไว้.......................ต่อสู้อีกหน จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 22:16:01

ความคิดเห็นที่ 42 ปรับปรุงกับการรอ...................แม้ใจท้อสู่กลุ้ม อกตื่นคราถูกอุ้ม.........................ใคร่นั้นหดหาย รอพ่ายในครรลอง......................ไร้แรงสนองตอบรู้ รอร่างหมดทางสู้.........................ร่ำร้องรอคอย จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 22:32:04

ความคิดเห็นที่ 43 โศกเศร้ายามเฝ้ารอ.....................ราวขมต่อแต่งแต้ม นัยร่ำหมดสิ้นแย้ม.....................เจ็บซ้อนใจถวิล คงกรรมมาขับแคลง...................คอยเฝ้าแต่งจิตเศร้า คิดใคร่อยากเคียงเฝ้า....................กลับล้มมลาย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 13:57:14

ความคิดเห็นที่ 44 รอคอยด้วยใจรอน..........................ยามจากจรดุจแกล้ง ถ้วนบทเหมือนเหือดแห้ง..................บาปร้อนเวียนวน หรือกรรมเข้ามาเทียบ......................ไม่อาจเปรียบโสตให้ เห็นทุกข์มาเคียงใกล้........................โศกแท้ทอนแรง จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 21:58:26

ความคิดเห็นที่ 45 รอลดเหนื่อยใจหาย...................ไม่มลายบอกอ้าง ใจขุ่นรอยรอนร้าง.......................อ่อนแพ้โลกา ร่ำไห้กับความหมาย....................เหมือนจะตายต่อฟ้า ใครเอ่ยช่างอ่อนล้า......................กอดคว้าความหวัง จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:08:12

ความคิดเห็นที่ 46 แสนช้ำกับการรอ.................ใจก็ท้อล่วงไข้ เหมือนหวั่นมาเรียกใช้...........เจ็บสะอื้นทรวงวาย น้ำท่วมที่มากมาย...................สาดกระจายเนิ่นช้า นัยทุกข์ยากเข้าคว้า.................สิ่งแล้วลอยไกล จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:20:02

ความคิดเห็นที่ 47 ชอุ่มน้ำนัยน์ตา.............................หมดปัญญาล่วงคล้อย ใจเอ่ยเหลือกี่น้อย..........................ท่ามน้ำยังไหล ครวญครวญด้วยลำบาก................หมดสิ้นปากและท้อง สุดกลบนัยคำร้อง.........................เจ็บร้าวคราวเห็น จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:26:51

ความคิดเห็นที่ 48 คืนวันที่เฝ้ารอ............................ไม่เคยพอกับม้วย ดาษด่าวทำเจ็บด้วย.....................ส่งน้ำล้นถึง หมองหม่นครองกาลรอน.............ดังละครแอบอ้าง รอยแผ่วมาเสริมสร้าง...................เจ็บเค้นกมลดวง จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:33:03

ความคิดเห็นที่ 50 รอท่วมหมดความหมาย.....................เหมือนจะตายดับร้อน ใจเก็บคอยแต่ย้อน..............................ยากลี้หนีทัน ท่วมมาใจหม่นหมอง.........................น้ำในคลองผนึกคล้อย ความคิดไม่เกิดถ้อย............................ส่งแล้วเสียงหาย จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:44:38

ความคิดเห็นที่ 51 น้ำมาปลาก็หาย.........................ทีว่ายไปผ่านรู้ ใจอยากแต่ไม่สู้..........................อดแล้วหนอเรา สงบได้แต่คิดหวัง........................ถ้าจะพังหวั่นแท้ น้ำล่องยากจะแก้..........................จ่อมทั้งบ้านเขา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:52:16

ความคิดเห็นที่ 52 เหงารอข้างใจทุกข์.....................ไม่เคยสุขผ่านช้อย น้ำพรากหมดคำถ้อย...................ตอบรู้ความหวัง ไร้หวานดังที่คิด...........................มีแต่ชิดโศกไห้ ขมขื่นมากักไว้..............................สุดสิ้นทางสวรรค์ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:01:33

ความคิดเห็นที่ 53 น้ำท่วมใจก็รอน...........................รอแต่อ้อนโลกหล้า เกิดเหนื่อยในอ่อนล้า...................ยากแท้เป่าหาย หนึ่งเดียวคือคอยรอ.......................ใจคิดขอหว่างว้าง ครวญคร่ำตอนแอบข้าง..................ใครนั้นจะเห็น จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:07:14

ความคิดเห็นที่ 54 ยามน้ำล้นขึ้นมา...................ในอุราร่ำไห้ ใครนะจะรู้ได้.......................เจ็บนั้นเป็นไฉน คอยมองโอกาสสุข.................กลับต้องทุกข์สะอึกสะอื้น ยามย่ำพบแต่ชื้น.....................หยดน้ำเรียงราย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:11:49

ความคิดเห็นที่ 55 ฝนยังมาไม่หยุด..........................ไม่มีสุดเงียบข้าง ใจเร่าชักเกิดบ้าง..........................ใคร่รู้ความหมาย สายฝนที่หล่นไหล........................ผลักหัวใจเจ็บแท้ ความคิดกับพ่ายแพ้.......................ชักเข้ามาหา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:18:17

ความคิดเห็นที่ 56 จิตพร้อมจะหวั่นไหว..................คิดแต่ไปสุดสู้ น้ำเอ่อไม่อาจรู้.............................หยุดนั้นตรงไหน เมื่อน้ำมาท่วมถึง.........................พารำพึงกระหวัดคว้าง ใจขื่นยากลบล้าง.........................แตกแล้วมีแผล จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 23:23:23

ความคิดเห็นที่ 57 แสนนานเกินบรรเทา.............อยู่กับเศร้าบาปร้อน ทุกข์คร่ำบนบทอ้อน...............จิตต้องสิ้นสูญ เห็นโศกมาตรานาบ..................หวังจะกราบหลุดล้อม หากจิตไม่เคยพร้อม...................ปล่อยร้าวใจสลาย จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 54 00:43:54

ความคิดเห็นที่ 58 รอประดาหน้าหลัง.....................ใจไม่ฟังสั่งต้อน ขมขื่นพาเร่าร้อน.........................รีบเข้าปลอบขวัญ ไร้หวานใจคิดหนี.........................ไม่มีที่ทอดสร้าง รอนลึกเหมือนแอบคว้าง............... ชอบล้อมแอบถาม จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 54 00:52:08

ความคิดเห็นที่ 59 น้ำท่วมพาใจราน...........................บ่ผสานบีบเน้น ใจอ่อนคอยแต่เว้น.........................สุดเข้าถึงขวัญ เข้าไปสู้คอยรอ...............................ขมใจหนอเจ็บนั้น ทางทอดหมดทางกั้น.....................แย่นี้ใครเหมา จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 54 00:58:22

ความคิดเห็นที่ 60 ขอขอบคุณ คุณนกโก๊ก, ป.ปาแปง, ฝากซึ้งใส่ฝัน, แก้วกลมกลม, ravio, ขวดแก้วสีฟ้า, วาดฝันมธุรพจน์, โลกของหนึ่งคน, รสรวยริน, เกรียงไกรกวีฝัน, ขอฝากแค่ฝัน, ขุนพลน้อยโค่วจง, คืนฝันปีศาจน้อย, พระรามหัดท่องเน็ท, เมืองมานะ, สุดสาครท่องสมุทร, หนึ่ง [ ๑ ], ร่มไม้เย็น ที่มาแจกกิ๊ฟมี่นะคะ และขอบคุณพี่,เพื่อนที่ลุยน้ำมาเล่นกันค่ะ อิอิ ไปค่ะไปเล่นที่ทู้ใหม่นะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11199220/W11199220.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 54 23:31:01