นิทานความรัก จากคนนอก...หัวใจ

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว
แต่ไม่แคล้ว เกินจดจำ
ในจักรวาล ที่แสน มืดดำ
ยังคงตอกย้ำ ให้เปล่าเปลี่ยวใจ

หนอนผีเสื้อ ตัวหนึ่ง อายุน้อยนัก
ทุกเช้า ตื่นทัก สรรพสิ่งรอบกาย
ต้นน้ำ ลำธาร ยอดหญ้าเรียงราย
แต่สิ่งที่หมาย มีเพียง หนึ่งเดียว

ทานตะวันดอกสวย เกรงขามน่ามอง
เฝ้าคอย จับจ้อง ไม่เคยลดเลี้ยว
ความรักมั่นคง หนักแน่น จริงเชียว
ใจรักเพียว-เพียว มอบไว้แด่เธอ

ยิ่งมองยิ่งหลง สบตาไหวหวั่น
นับคืน รอวัน ให้ได้พบเจอ
แต่แล้ว แต่รอด ต้องคอยจนเก้อ
คนสวยไม่เผลอ หันมา สักครา

ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่ามีตัวตน
มีใครเดินวน อยู่ข้างกายา
หนอนยังเฝ้ารอ สักวันเถิดหนา
ทานตะวันเมตตา เปิดใจให้กัน

ยิ่งรอยิ่งช้า ยิ่งเดินยิ่งไกล
เฝ้ารอเท่าไร ก็ตามไม่ทัน
หลายเสียงต่างบอก อย่าได้คิดฝัน
หลงลืมคืนวัน ทิ้งความเป็นจริง

ไม่แคร์ ไม่คิด ว่าไม่คู่ควร
เพราะรักล้วน – ล้วน มิอาจหยุดนิ่ง
จะทำทุกทาง ที่จะช่วงชิง
ให้ได้แอบอิง เชยชมแนบใจ

แต่แล้วต้องช้ำ เมื่อได้รับรู้
ทานตะวันมีคู่ เป็นอาทิตย์หนุ่มใหญ่
เจ้าหนอนน้อยนิด จะว่ากระไร
ได้แต่ร่ำไห้ หัวใจระกำ

ทานตะวันดอกสวย ไม่เคยเหลียวมอง
หนอนน้อยยิ่งหมอง เนื้อในชอกช้ำ
หลบไปก็เห็น แววหวาน ตอกย้ำ
ตะวันหนุ่มพร่ำ สาดแสงบังตา

แต่แล้ววันหนึ่ง หนุ่มใหญ่หายไป
เจอะเจอสาวใหม่ ใสสดสวยกว่า
ทานตะวันดอกเก่า เศร้าตรมหนักหนา
ชอกช้ำอุรา น้ำตาไหลริน

หนอนน้อยใจหาย สงสารยิ่งนัก
อยากไปทายทัก ให้คลายโศกสิ้น
ตะโกนเท่าไหร่  ก็ไม่ได้ยิน
อยู่ติดเศษดิน ใครจะสนใจ

เจ้าหนอนสู้ตาย ไม่คลายย่อท้อ
ไม่คิดรั้งรอ เร่งปีนขึ้นไป
กระดึ๊บ กระดึ๊บ ค่อยเกาะค่อยไต่
ใกล้ก็เหมือนไกล ไม่ถึงสักที

แวะคุยกับราก กิ่งก้านใบดอก
ทุกส่วนต่างบอก สู้-สู้นะพี่
ก้าวไปข้างหน้า ไม่คิดหน่ายหนี
ขอเพียงคนดี เข้าใจเป็นพอ

ทานตะวันได้รู้ ตื่นเต้นหนักหนา
เฝ้ารอเวลา หนอนมาสานต่อ
ใจหนอนก้าวไป ไม่คิดย่อท้อ
รักเธอมากพอ จะทำทุกทาง



เรื่องยังไม่จบ อยากรู้ใช่ไหม
จะจบอย่างไร จึงคลายกระจ่าง
เหมือนฉันนี่ไง เฝ้ามองห่าง-ห่าง
รอเติมช่องว่าง…ให้เธอทุกวัน

ถึงแม้ตอนจบ จะเป็นเช่นไร
ก็ไม่สนใจ แค่มีเธอในฝัน
เธอไม่เคยคิด ไม่รู้เท่าทัน
หนอนไม้ตัวนี้ ก็ยังยืนยัน จะสู้เพื่อเธอ
(ซึ้งไหม คนดี)

จากคุณ	: หม่าม๊าขาหมู
เขียนเมื่อ	: 15 ต.ค. 54 02:23:08