ความคิดเห็นที่ 1 <ต่อครับ> ในดินแดนแห่งความเป็นความตาย พรมแดนระหว่างโลกของคนเป็นและคนตาย ยังมีพื้นที่พิเศษ อาณาเขตพิเศษเล็กๆ แต่พิสดารมีประกายแห่งความร่มเย็นและสงบ อันมาจากบารมีของนักบวชลึกลับ เฟรี่นั่งเข้าสมาธิรอคอยอย่างสงบ ซึ่งไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเพราะเคยฝึกมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว การเฉียดใกล้โลกแห่งความตาย ทำให้เกิดความรู้สึกเยือกเย็นชนิดหนึ่ง การความจำเสื่อมชั่วคราวทำให้จิตใจสงบนิ่งลงไปอีก ไม่ฟุ้งซ่านเพราะความทรงจำในอดีตมาหลอกหลอนรบกวน ปล่อยให้สายธารแห่งกาลเวลาไหลผ่านไปอย่างเชื่องช้า มีเสียงบางอย่างดังเข้ามากระทบความรู้สึก เสียงเหมือนสายลม เหมือนสายน้ำ  เหมือนฝูงแมลงจำนวนมากมายมหาศาลหลั่งไหลผ่านมาในระยะไม่ไกล หญิงสาวค่อยถอนจิตออกจากสมาธิลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ กวาดตามองไปโดยรอบ ห่างออกไปประมาณห้าหกวาเห็นสายธารแห่งความตายมืดดำค่อยๆไหลผ่านไปเป็นสายน้ำ หญิงสาวมองอย่างประหลาดใจและไม่เข้าใจ ไหลมาจากความมืดสุดขอบฟ้าและไหลไปยังพรมแดนแบ่งแยกจักรวาล หูเหมือนจะได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญอย่างแผ่วเบาราวสิ้นแรง ในม่านหม่นมัว ประกายตาแดงลุกโชนจัดจ้าเขี้ยวแสยะเห็นปากแดงฉานราวมีเปลวเพลิงนรกเผาผลาญอยู่ข้างใน ความมืดปั่นป่วนจากการดิ้นรนเอาตัวรอดแต่ดูจะไร้ความหวัง สายธารมรณะไม่มีใครหรืออะไรดิ้นรนหลุดรอดออกมาได้ นั่นเป็นแมวปีศาจ ซึ่งตกอยู่ในสายธารแห่งความตาย ความจริงแล้วเจ้าแมวสีดำตัวนั้นก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างไปจากแมวธรรมดา นอกจากขนสีดำสนิทตาเป็นประกายลุกโชนและเปลวไฟพวยพุ่งออกมาจากปากเป็นระยะ เสียงร้องของมันอาจเป็นเพียงสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดเท่านั้น แต่มองแล้วทำให้เกิดความรู้สึกสงสารขึ้นมาทันที ถ้าปล่อยไปมันต้องถูกสายธารแห่งความตายลากลงไปสู่โลกอีกโลกหนึ่ง เป็นแมวไม่น่าจะมาอยู่ในสายธารนรกแบบนี้ มันจะต้องมีอะไรผิดปกติ ถึงความจำจะเสื่อมแต่ก็รู้ว่านั่นเป็นแมวไม่ใช่หมา มองซ้ายมองขวา เอาล่ะ... เจอท่อนไม้แห้งขนาดข้อมือยาวประมาณสองวาเศษๆ อาจจะพอช่วยได้ เฟรี่หยิบไม้ท่อนนั้นขึ้นมา แล้วรีบวิ่งไปยื่นปลายท่อนไม้ด้านหนึ่งไปยังเจ้าแมวเคราะห์ร้ายตัวนั้น มันใช้อุ้งเท้าหน้าตะปบเอาไว้แนบแน่น ปากงับกิ่งไม้พยายามสุดชีวิตในการเอาตัวรอด “ขึ้นมา เจ้าเหมียว” ปากร้องแบบเอาใจช่วยเมื่อเห็นความพยายามของแมวตัวนั้น แต่เจ้าแมวก็ทำได้แค่เกาะกิ่งไม้ไว้แน่น หญิงสาวเลยลองค่อยๆ ดึงกิ่งไม้ออกมาอย่างช้าๆ และระมัดระวัง ลากเจ้าแมวผู้น่าสงสารออกมาจนได้ พอเห็นว่าหลุดรอดออกมาจากสายธารแห่งความตายได้ เจ้าแมวดำก็แยกเขี้ยวคำรามจนประกายไฟปะทุพวยพุ่งออกมาจากปากตามวิสัยของแมวพันธุ์ปีศาจ “ไม่กตัญญูเลยนะ” นางฟ้าพลัดถิ่นทิ้งท่อนไม้ลงกับพื้น เอามือกอดอก มองหน้าเจ้าแมวอย่างโล่งอกและขุ่นเคืองกับอาการไม่เป็นมิตรของเจ้าแมวตัวนั้น ดูเหมือนมันไม่ได้มีท่าทางรู้คุณเลยสักนิด “แบบนี้ปล่อยให้ตายไปเสียดีกว่า” ความจริงบ่นกับตัวเอง แต่ก็มีเสียงดังในหัวขึ้นมาอีกแล้วว่า “มันเป็นแมวปีศาจ เป็นส่วนหนึ่งของโลกปีศาจ มันไม่รู้จักกตัญญูรู้คุณใครหรอก ตราบใดที่ยังมีหัวใจปีศาจ” คราวนี้เฟรี่ไม่ติดใจสงสัยอะไรอีกแล้วว่าจะเป็นเสียงของใครมาจากไหน จะเป็นเสียงมาจากไหนก็ช่าง รู้ว่าไม่เป็นอันตรายก็พอแล้ว “แล้วเจ้าแมวปีศาจตัวนี้ทำไมถึงมาอยู่ในสายธารแห่งความตาย ถ้าเป็นแมวปีศาจมันก็ควรจะตายแล้วไม่ใช่หรือ” หญิงสาวพูดออกมาดังๆ เพราะไม่อยากให้ใครมาอ่านความคิดของตนเอง “สัตว์โลก ไม่ว่าจะโลกไหน ก็เป็นไปตามกรรม เจ้าแมวตัวนี้พลัดหลงเข้ามาเพราะกรรม แต่มันยังไม่ถึงวาระสุดท้ายเพราะเจ้ามาอยู่ที่นี่ มาช่วยมัน นี่ก็เป็นกรรมเช่นกัน” ข้าไม่อยากให้ใครมาอ่านใจข้า..... พอคิดแบบนั้น ก็ไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นมาในใจอีก หญิงสาวถอนใจอย่างโล่งอก ถึงจะความจำเสื่อมไม่สมประกอบก็ไม่อยากให้ใครมาวิ่งเล่นเพ่นพ่านในหัว หันไปมองเจ้าแมวปีศาจสีดำ เห็นมันมองแยกเขี้ยวขู่ฟ่อๆ อยู่พักหนึ่งแล้วถอยห่างออกไป แต่ยังเดินวนเวียนอยู่แถวนั้นไม่ยอมไปไหน เห็นหน้าแมวแล้วนึกอยากจะเอาก้อนหินปาหัวให้หายหมั่นไส้ บริเวณลำคอพลันมีความรู้สึกอุ่นๆอย่างประหลาด ยกมือจับดูอย่างไม่ตั้งใจ เป็นพลังอะไรบางอย่างแผ่ออกมาจากก้อนหินที่ห้อยสวมคอเอาไว้ เป็นก้อนหินของไนท์ซึ่งให้ติดตัวเอาไว้ตลอดเวลานั้นเอง ดูเหมือนหมอนั่นจะพยายามติดต่อสื่อสารบางอย่าง ทำไมไม่วาร์ปมาก็สิ้นเรื่อง ทำตัวเป็นคนเรื่องมากอยู่ได้.. “กลับมาได้แล้ว อย่างมัวแต่โอ้เอ้..”   เสียงห้วนๆ ดังอยู่ในหัวอีกแล้ว แต่คราวนี้เป็นเสียงของนักรบปีศาจอย่างไม่ต้องสงสัย ขนาดอยู่ไกลแบบไม่เห็นหน้า ยังมาวางอำนาจสั่งโน่นนี่อีก คิดพลางขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเท่าไร แต่อีกใจก็รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด “ก็..มารับข้าสิ” หญิงสาวนึกตอบในใจ แต่ดูเหมือนจะไม่มีผลอะไร เพราะอีกฝ่ายเงียบเฉยเหมือนกำลังรอคำตอบอยู่ เฟรี่กัดฟันทำหน้าครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วนึกในใจแรงๆว่า “คนบ้า คนบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ” เงียบเฉย แบบนี้ก็บอกอะไรบางอย่างได้ แต่เพื่อความแน่ใจเลยร้องออกมาดังๆว่า “คนบ้า คนบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ” ได้ผล..คราวนี้เสียงของนักรบปีศาจโต้ตอบกลับมาอย่างขุ่นเคืองทันที “เจ้ามาว่าข้าทำไม” “นึกแล้วเชียว.....” เฟรี่หัวเราะชอบใจอยู่คนเดียว “เจ้าอ่านใจข้าไม่ได้” “อ่านใจอะไรกัน...ใครจะทำแบบนั้นได้” “มีก็แล้วกันน่า..ว่าแต่ทำไมไม่มารับข้า” “พลังของข้าตอนนี้ไม่พอ เจ้าต้องตั้งสติตั้งจิตกลับมาเอง” “ไหนบอกถ้ามีอันตรายจะรีบไปหาข้าทันที” “แล้วเจ้ามีอันตรายอะไรตอนนี้” “มีหรือไม่มีก็น่าจะมารับข้ากลับ แล้วข้าจะกลับยังไง ไม่รู้ล่ะ ไม่มารับข้ากลับข้าก็จะอยู่ที่นี่ล่ะ” ว่าพลางก็ลงนั่งบนโขดหิน เอามือท้าวคางเงยหน้ามองท้องฟ้านิ่งเฉย รู้ว่ามีคนคอยห่วงใยก็ไม่ต้องวิตกกังวลอะไรมาก ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรหมอนั่นต้องมาช่วยอยู่แล้ว เจ้าแมวปีศาจยังคงเดินส่งเสียงขู่อยู่แถวนั้นไม่ยอมไปไหน ทั้งขำทั้งฉุนเฉียวกับเจ้าแมวจอมอกตัญญู แต่ดูไปดูมาก็เพลินดีเหมือนกันกับพฤติกรรมอันไม่อาจคาดเดาของเจ้าแมว หรือมันจะหิวเลยมาร้องข่มขู่อยู่แบบนี้ เสียใจนะเจ้าเหมียว...ข้าไม่มีอาหารให้เจ้าหรอก มีก็ไม่ให้ มาร้องขู่กวนประสาทแบบนี้ แต่อะไรวางอบู่บนโขดหินใกล้ๆตัว พอมองให้ดีก็พบว่าเป็นปลาย่างตัวใหญ่ อะไรกัน....อยู่ดีๆ มามีปลาย่างได้อย่างไรกัน  มองปลาย่าง มองหน้าแมวไปมาอยู่เช่นนั้น ไม่รู้ล่ะ...ไม่ให้หรอก มาร้องขู่แบบนี้ ทำไมไม่ทำเสียงอ้อนๆเล็กๆ ตามแบบฉบับแมวน่าสงสารมาขู่แบบนี้ไม่มีทางจะให้กิน ถึงใจจะคิดแบบนั้น แต่มือก็หยิบปลาโยนไปให้เจ้าแมวดำตัวนั้นจนได้ เจ้าแมวกระโดดหนีไปไกลราวกับเห็นระเบิดตกลงมาใส่ ออกไปยืนตั้งหลักอย่างไม่ไว้ใจในสถานการณ์ก่อนหันมองปลาย่างอย่างหวาดระแวง แล้วค่อยๆ ย่องเข้ามาอย่างระมัดระวัง “เจ้าแมวบ้า..” เฟรี่นั่งหัวเราะกับพฤติกรรมผวาของเจ้าแมวโรคประสาทซึ่งแสดงท่าทางหวาดระแวงจนเกินเลย ขนาดปลาย่างแสนหอมยังไม่ไว้ใจ แต่แล้วก็เห็นเจ้าแมวปีศาจคาบปลาย่างและกระโดดหายไปในพุ่มไม้ ทั้งปลาทั้งคน  นับว่าหายห่วงไปหนึ่งเปลาะ เจ้าแมวคงเอาตัวรอดได้ คงถึงเวลากลับร่างเสียที แต่จะกลับยังไงล่ะ...นายคนนั้นก็ไม่ได้บอกวิธีชัดเจนเอาไว้ เป็นความผิดเต็มๆ สำหรับคนไม่ยอมบอกรายละเอียด เกือบจะเอามือกุมก้อนหินซึ่งห้อยคออยู่ แล้วถามว่า ข้าจะกลับได้ยังไง..แต่แบบนั้นมันเสียอาการ เพราะได้บอกไปแล้วว่าจะอยู่รอที่นี่ ไม่มารับก็ให้รู้ไป สายธารแห่งความตายจางหายไปแล้ว มันเหมือนเป็นปรากฏการณ์พิเศษซึ่งนานๆ จะเกิดขึ้นสายธารอันเกิดจากความผิดพลาดหรือส่วนผิดเพี้ยนของความเป็นและความตาย ลุกขึ้นบิดตัวไปมาให้คลายเมื่อย ไม่มีสมาธิจะนั่งดูจิตดูกายตัวเองต่อไป ลองเดินให้ห่างจากบริเวณนี้ไปสักหน่อยคงไม่เป็นอะไร ถึงบรรยากาศจะดูมืดครึ้มน่ากลัวก็ตาม ข้างพุ่มไม้ เจ้าแมวปีศาจนั่งเลียเท้าหน้าอยู่ พอเห็นหญิงสาวเดินผ่านไปก็แยกเขี้ยวขู่ฟ่อพ่นเปลวไฟออกมาจากปากเป็นสายยาว ทำให้ต้องมองอย่างอ่อนใจ ตัวเท่านี้ยังมาทำขู่อีก แต่พอเฟรี่เริ่มเดิน มันก็เดินตามมาห่างๆไม่ยอมไปไหน “ตามมาทำไม เจ้าเหมียว” เจ้าเหมียวตอบด้วยเสียงขู่ฟ่ออีกตามเคย อยากขู่ก็ขู่ไป..ฉันไม่สนใจแกล่ะ..แต่พอขยับจะออกเดินเจ้าเหมียวปีศาจก็วิ่งมาพันแข้งพันขาจนน่ารำคาญ  ยังมองหน้าร้องฟ่อๆ เหมือนเดิม ยืนคิดพักหนึ่งหญิงสาวยิ้มออกมาได้ ก้มตัวลงไปคว้าเจ้าแมวมาอุ้มเอาดื้อๆ เจ้าแมวปีศาจกลับยอมให้อุ้มขึ้นมาโดยดี  ก็นี่มันแมวปีศาจ มันก็ต้องมีพฤติกรรมแบบปีศาจอยู่แล้ว ไม่เห็นแปลกอะไร ความจริงมันไม่ได้ร้องขู่ หากเป็นการร้องทักทายร้องอ้อนแบบปีศาจต่างหาก หัวใจแบบปีศาจของมันคงถูกปลาย่างละลายหายไปหมดแล้ว “เฟรี่!” เสียงเรียกดังลั่นอยู่ในหัว แล้วพลังงานมหาศาลก็กระชากร่างของเธอหายวูบไปอย่างกะทันหันก่อนจะตั้งตัวหรือรู้ตัวด้วยซ้ำ +++++++ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 19:11:27

ความคิดเห็นที่ 2 บุ๋งๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 19:13:21

ความคิดเห็นที่ 3 ... จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 19:31:07

ความคิดเห็นที่ 4 หายไปตั้งนานเลยนะคะ พี่ชาย ^^ จากคุณ : อินทรายุธ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 20:19:20

ความคิดเห็นที่ 5 ความทรงจำของใคร ก็ควรเป็นของคนนั้น ...แต่บางครั้งก็อยากมีอีกหลายคนมาร่วมแบ่งปัน ไม่สำคัญว่าจะอยู่สั้นหรืออยู่ยาว แต่สำคัญว่าอยู่อย่างไรให้มีความหมาย...กด Like... จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 21:11:10

ความคิดเห็นที่ 6 เลขกระทู้สวยเชียวค่ะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 22:23:09

ความคิดเห็นที่ 7 ตรงที่ว่า "ทำไมไม่วาร์ปมาก็สิ้นเรื่อง" วาร์ป หมายถึง warp หรือเปล่าคะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 54 09:18:43 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 22:31:00

ความคิดเห็นที่ 8 "สำคัญคือเรายังคงอยู่ ถึงจะไม่อยู่นิรันดร์ตลอดกาล แต่การอยู่นานอยู่สั้นไม่สำคัญเท่าไร สำคัญว่าอยู่อย่างมีความหมายแค่ไหนเท่านั้น” ==>> ไลท์ล้านครั้งค่ะ ปล. ช่วงนี้ปิดเทอมแล้ว พี่ชายขรามาลงวันละตอนเลยนะคะ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 04:24:47

ความคิดเห็นที่ 9 อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 06:34:53

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านจบแว้ว เย้ ๆ เฟรี่จะกลับมาแล้ว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:29:23

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 12:50:53

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีครับ : คุณ แมวดาว ภาพประกอบงามสวยมากเลย ชอบจัง บรรยากาศในภาพก็จ๊าบๆๆ มาก เลย ขอบคุณหลาย ๆ กับ  Fairy in Psycho hell ^__^... .......... คุณหนูอิน : อินทรายุธ อะไรกันจ๊ะ ตัวเองไม่ใช่หรือที่หายไปนาน ไม่รู้ว่างานนิยายไปถึงไหนแล้วนะ ......... คุณ : pormare ใช่แล้วครับ ความจำดีๆควรมีคนมาแบ่งปัน จะได้รู้สึกดี ด้วยกัน อยู่นาน ไม่นาน ไม่เป็นไร ขอให้ช่วงเวลานั้นเป็นเวลาที่ดีมีความหมายก็ OKเนอะ^__^ --------- คุณ : รุริกะ เลขกระทู้สวย อาจมีตนเอาไปซื้อหวย แล้วถูก ถูกแล้วอย้่าลืมจ่ายค่าใบ้หวย เด้อ^_^ --------- คุณ : กุลธิดา (kdunagin) .ใช่แล้วครับ warp นั่นเอง เพราะสวรรค์และนรกในเรื่องนี้ ไม่ได้หมายถึงสวรรค์และนรกในความหมายของศาสนาใดๆ แต่เป็นอีกจักรวาลหนึ่งเท่านั้น ขึงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องโดยตรงกับ  สวรรค์และนรก ตามความหมายทั่วไป ดังนั้น เฟรี่จึงต้องเรียนหนังสือ ขับยานอวกาศ มีคนรับใช้ที่ผ่านการฝึกงานกับชาวโลกมาก่อน(เชร่าถึงได้พูดจาแบบพวกเรา) หลุดโลกอีกต่างหาก ^__^... -------- คุณ : อรุสา (npuiy) ลงวันละตอน อิม ได้นะ ตอนละ 10 บรรทัด ฮา ว่าแต่แถวบ้านน้ำคงยังไม่ท่วมต้นมะพร้าวนะครับ ไม่งั้นนายมะพร้าวและหนูหยาคงไม่มีที่ไป ^__^ -------- คุณ : NUAOFFYHUB อะไร.. ได้ข่าวว่าตอนนี้บ้านน้ำท่วมใช่ไหมครับ แนะนำว่าให้ลูกนุซื้อกาละมังซักผ้าไว่ใช้ ราคาถูกกว่าเรือ (เรือพลาสติกมีคนเอามาขาย 7000 กว่า หน้าเลือดแท้) จะไปไหนมาไหน นั่งกาละมังพายออกมา ดีกว่าเรือด้วย หมุนซ้ายหมุนขวาได้รอบตัว แค่คิดก้สนุกแล้ว เนอะๆ ---------- คุณ : แพรวดาว ได้ข่าวว่า แว่น อันใหม่ ใช่ไม่ได้ ใช่ไหมครับ เพราะช่างตัดแว่นสายตาไม่ดี เลยไม่ได่ใส่กระจก(เลนส์) ของแว่นให้ มีแต่กรอบแว่น มิน่า..เนอะๆ....ใส่แล้วยังบอกว่าสายคาแย่เหมือนเดิม กว่าจะรู้ว่าแว่นมีแต่กรอบแว่น ก็เลยระยะประกันแว่น ไปแล้ว เสียใจด้วยนะครับ.. ---- ขอบคุณหัวใจงามๆๆน่ารักๆๆๆจากคุณ : นารีจำศีล, pormare, รุริกะ, kdunagin, Setakan, npuiy, NUAOFFYHUB, กาแฟเย็นเพิ่มช็อต มากๅๅ ครับ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 13:13:06

ความคิดเห็นที่ 13 คาดว่านั่งกะละมังแล้วจะจมเพราะ...เอ่อ... จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 13:42:39

ความคิดเห็นที่ 14 อ้วน ! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 15:57:18

ความคิดเห็นที่ 15 พูดดังไปป่าวคะพี่แพรวดาว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 16:17:24

ความคิดเห็นที่ 16 อ้วน !   (เบาพอหรือยัง?)   จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 16:34:54

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ไม่ได้ยินเลย..เบามาก จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 17:20:26

ความคิดเห็นที่ 18 ^ อะไร? ไม่ได้ยินเสียงจากหัวใจเลยหรือ? กรั่กๆๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 20:32:48

ความคิดเห็นที่ 19 โอ้ แมวพ่นไฟได้ มาอ่านค่ะอาจารย์ จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 22:12:59

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ ^ พี่แพรวดาว พ่อจี จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 22:30:09

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีวันหยุดจ้าชาวโลก...ม้วบๆ คริคริ...เจ็บหัวทั้งคืนเลยนะเนี้ย !! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 07:13:37

ความคิดเห็นที่ 22 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 07:16:20

ความคิดเห็นที่ 23 ชิส์!!! พี่แพรวดาวแกล้งเค้า อะฮึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 08:51:00

ความคิดเห็นที่ 24 อะไร? แกล้งได้ไง? เค้าโดนทุบหัวทั้งคืนจนน่วมอยู่นี่ ไหนบอกซิ ใครโดนแกล้งกันแน่? ฮึ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 10:51:43

ความคิดเห็นที่ 25 คุณแอดาว แกล้งคุณแพรวนู ฮี่ๆๆ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 15:03:08

ความคิดเห็นที่ 26 ง่า...นอนทั้งวันเลยแฮะ เอิ๊กกกกกกกก คิดถึงทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 16:33:12

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ ปั๊ดดดดด !!! จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 16:34:06

ความคิดเห็นที่ 28 อะไรง่า เค้าไม่ได้หายไปไหนซักกะหน่อย แค่เอาพีเรียดไปไว้ในบลอค แล้วเอาแมวมาไว้ในถนน เท่านั้นเอ๊ง 55+ จากคุณ : หนูอิน (อินทรายุธ) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 16:37:51

ความคิดเห็นที่ 29 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 09:41:17

ความคิดเห็นที่ 30 อะคิ อะคิ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 19:45:02

ความคิดเห็นที่ 31 หนีน้ำท่วมตามมาอ่านค่ะ ตัดจบซะงั้นเลยนะคะ แง้ อยากอ่านยาวๆๆๆ จังเลย รีบมาต่อนะคะ ปล อย่าลืมอัพที่เด็กดีนะคะ มีน้องๆ หลายคนรออ่านที่โน้นด้วยค่า จากคุณ : Magic of Azure เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 21:14:41

ความคิดเห็นที่ 32 อรุณสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 06:24:50

ความคิดเห็นที่ 33 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 06:25:01

ความคิดเห็นที่ 34 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 06:51:30

ความคิดเห็นที่ 35 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 19:52:58

ความคิดเห็นที่ 36     น้ำท่วมยัง? จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 54 09:42:22

ความคิดเห็นที่ 37 ปลาย่างช่างมีอิทธิฤทธิ์นัก ละลายหัวใจปีศาจได้ด้วย ^_^ จากคุณ : จันทร์พันฝัน เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 54 18:56:53