ความคิดเห็นที่ 1 ......ธรรมชาติเอาคืนพร้อมดอกเบี้ย แสนละเหี่ยหัวใจสุดถาถม ทั้งน้ำเน่าส้วมเต็มสุดโสมม ปลดทุกข์ขมออกไป......จากใจเรา....... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 14:53:48

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะ คุณ ป. ปาแปง ขอบคุณที่มาแจมกลอนค่ะ กิ๊ฟหมดแล้วค่ะมีแต่น้ำใจ ให้แทนนะคะ อิอิ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:44:36

ความคิดเห็นที่ 3 ดอกไม้แทนคำขอบคุณและกิ๊ฟจากทุกท่านค่ะ กิ๊ฟ จขกท.หมดแล้วค่ะ แหะ แหะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:47:40

ความคิดเห็นที่ 5 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 54 15:52:51 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 54 15:51:40 จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:48:22

ความคิดเห็นที่ 6 ส่งดอกไม้แทนใจและแทนกิ๊ฟค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:55:25

ความคิดเห็นที่ 7 และอีกดอกค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:56:39

ความคิดเห็นที่ 8 และอีกช่อสวยๆ คลายเครียดน้ำท่วมค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 15:57:43

ความคิดเห็นที่ 9 .....ความระทมขมข้องในท้องน้ำ ได้ตอกย้ำความตรมสุดข่มฝืน ไร้แผ่นดินให้เห็นเป็นที่ยืน ที่เคยชื่นก็ช้ำ..กรรมคนไทย. ....มาร่วมแจมด้วยครับ คุณกิ่งฟ้า จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 18:19:59

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะคุณchanjit ขอบคุณมากค่ะที่มาร่วมแจมกลอนด้วยกัน ....ความระทมขมข้องในท้องน้ำ ได้ตอกย้ำความตรมสุดข่มฝืน ไร้แผ่นดินให้เห็นเป็นที่ยืน ที่เคยชื่นก็ช้ำ..กรรมคนไทย......................คุณchanjit เฝ้าแต่รอวันแรงใจได้คืนกลับ น้ำลาลับแห้งหายไม่รี่ำไหล อีกกี่วัน..กี่คืนหนอ..รอเท่าใด ทนฝืนทุกข์ทำใจแกร่งเข้มแข็งรอ หากวันนั้นมาถึงคงซึ้งหนัก ความพร้อมพรักสามัคคีนี่แหละหนอ จะทำให้รอดพ้นจนเกินพอ จงอย่าท้อขอจงทนเพื่อพ้นภัย....... จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 21:36:51

ความคิดเห็นที่ 11 @  ไ อ น้ำ เ ยี ย บ    เ น้ น ย้ำ    ใ ห้ ร่ำ ห า ก า ล เ ว ล า    เ วี ย น ล่ ว ง    ห้ ว ง ล ะ ห า น ผื น ดิ น แ ห้ ง    ดำ ห า ย    ใ ต้ ช ล ธ า ร แ ล้ ง เ ป ลี่ ย น ผ่ า น    แ ป ร ผั น    ม หั น ต ภั ย @  น้ำ ก ริ้ ว โ ก ร ธ    เ ก รี้ ย ว ก ร า ด    ซั ด ส า ด โ ถ ม ว า ยุ โ ห ม    ย้ำ ห อ บ    ก อ บ ม า ด ห ม า ย ก ว า ด ส ร ร พ สิ่ ง    ส า ป ส่ ง    ป ล ง ว อ ด ว า ย ป ร ะ ห นึ่ ง ค ล้ า ย    ห น่ า ย  . . " ค น " . .    ป ล้ น พ ฤ ก ษ์ ไ พ ร   ๚ะ๛   มาร่วมแจมด้วยครับ คุณครู   จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 23:58:45

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะคุณเปลวอัคคี ขอบคุณนะคะที่มาร่วมแจมกลอนเพราะๆ ไ อ น้ำ เ ยี ย บ    เ น้ น ย้ำ    ใ ห้ ร่ำ ห า ก า ล เ ว ล า    เ วี ย น ล่ ว ง    ห้ ว ง ล ะ ห า น ผื น ดิ น แ ห้ ง    ดำ ห า ย    ใ ต้ ช ล ธ า ร แ ล้ ง เ ป ลี่ ย น ผ่ า น    แ ป ร ผั น    ม หั น ต ภั ย @  น้ำ ก ริ้ ว โ ก ร ธ    เ ก รี้ ย ว ก ร า ด    ซั ด ส า ด โ ถ ม ว า ยุ โ ห ม    ย้ำ ห อ บ    ก อ บ ม า ด ห ม า ย ก ว า ด ส ร ร พ สิ่ ง    ส า ป ส่ ง    ป ล ง ว อ ด ว า ย ป ร ะ ห นึ่ ง ค ล้ า ย    ห น่ า ย  . . " ค น " . .    ป ล้ น พ ฤ ก ษ์ ไ พ ร   ๚ะ๛.....คุณเปลวอัคคี @ ถึงเวลา  แล้วหรือ   คือความสัตย์ มาชี้ชัด  ให้ถึงยุค   ที่รุกไล่ เคยโค่นล้ม  ถากถาง  อย่างกว้างไกล ในดงไพร  ป่าเขา  ลำเนาเนิน @ ถึงเวลา  แล้วสิหนอ..ไม่รอช้า น้ำไล่ล่า  ลาดลง  ตรงโขดเขิน หมดรากไม้  ไร้กิ่งก้าน  กั้นส่วนเกิน น้ำผนึก  บ่าเผชิญ  หลั่งไหลแรง........ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 00:59:07

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณกิ๊ฟที่ให้จากคุณ  นกโก๊ก, คุณป.ปาแปง, คุณchanjit, คุณนุ้ย นารีจำศีล, และคุณเปลวอัคคี ค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 01:03:25

ความคิดเห็นที่ 14 เข้าเมืองตาหลิ่ว ไม่หลิ่วตาตาม ... อยู่กับธรรมชาติ ไม่ปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติ ดันคิดปรับธรรมชาติให้เข้ากับตัวเอง ... ไม่เจ๊งวันนี้ จะเจ๊งวันไหนกันเล่า ธรรมชาติเอาคืน  คืนสู่ธรรมชาติ ... วัคซีนหวัดนกกี่เข็มหนอ ที่จะพอกันโรคกลัวน้ำได้ เข้าใจธรรม ... เป็นคำที่เข้าใจยากหนักหนา กิ่งฟ้าและสหายกวีใจ เข้าถึงธรรมได้ ย่อมรอดปลอดภัย ขอคารวะด้วยใจนกผี กวีคำผวน -------------------------------------------------------------------------- วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 82     07.54 น. (คำโคลงกล-คนโคลงกรรม) ๏ ปล้ำหนัก ป้กษ์น้ำทุ่ง ....... โถมเมือง นัดคลั่ง นั่งขัดเคือง ............ คู่ค้าน ต่างคิด ติดข้างเหลือง ......... แดงเร่า ร้อนแล ทำต่าง ทางต่ำด้าน ............. เด่นด้อยดักดาน ๏ กันน้ำ กรรมนั้นซัด .......... ใส่ใคร มีทุ่ง มุ่งทีไร ..................... ล่มซ้ำ น้ำท่วม น่วมถ้ำใด .............. ถ้ำท่าน ท่วมโวย วายนั่น วันหน่ายน้ำ ............ ท่วมแล้วแลทำ ๏ ปล้ำหนัก ปลักน้ำเน่า ....... นองเหม็น ซ้ำหนัก ศักดิ๋น้ำเห็น ........... ต่ำล้น ศักดิ์ชั่ว สั่วชักประเด็น ........ ด่าดัก ดานแล ไปหลู่ ปูไล่พ้น ................. เกาะแพ้น้ำนา ๏ น้ำมา นาหม่ำน้ำ ............. เกินพอ ล้นปรี่ รี่ป่นหอ ................... กล่องแก้ว แข็งได้ ไข่แดงหนอ ........... อ่อนนิ่ม กันอยู่ กู่ยันแห้ว ................ ห่อนรู้ใครแหล ๏ แท้เพียง เถียงแพ้เพศ ...... ภัยพาล ช้ำนาฎ ชาติน้ำหวาน ........... ว่าเปรี้ยว ช้ำแน่ แช่น้ำนาน ............... เน่าเปื่อย ปล้ำหน่อย ปล่อยน้ำเลี้ยว ..... ผ่านเข้าอ่าวไทย ๏ ใช่เล่น เช่นไล่ล้ม ............ นายก ใช่พลาด ชาติไพร่ผก .......... ผล่านร้อง หยั่งสู้ อยู่สั่งปก ................ ป้องอู่ น้ำแล อ้าวขู่ อู่ข้าวน้อง ................ พี่ป้องปกใคร ๚ะ๛ 08.59 น. โดย: นกโก๊ก  วันที่: 24 ตุลาคม 2554 เวลา:9:11:47 น.     ---------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 54 09:54:11 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 09:52:09

ความคิดเห็นที่ 15 ๐๐ กลบทกบเต้นต่อยหอย ๐๐ ....สะใจเจ้า เศร้าใจจริง.... @ เจ้าหลากไหล ใจลุ่มเหลิง ซัดเจิ่งท่วม โอบล้อมรวม อ่วมแล้วรอบ- ขอบพัสถาน แสนเกรี้ยวกราด สาดกริ้วโกรธ เกินทดทาน พร้อมแหวกผ่าน พาล...วกผัน มิหวั่นใด @ เหมือนใจร้าย หมายจ้องเร้น เข้าเข่นขืน โหมซัดครืน หื่นซัดโครม โถมหลั่งไหล สะใจเจ้า เศร้าใจจัง ช่างกระไร เจ้าโหดร้าย ใจหายรับ ....กับเภทภัย ๚ะ๛ บทนี้.... มาจากเมื่อตอนเช้า  ไปแจมที่บล็อกคุณพันวัตต์มาน่ะครับ เห็นว่าเข้ากับกระทู้ของคุณครู  เลยนำมาฝากที่นี่ด้วย จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 11:51:54

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะคุณนกโก๊ก ขอบคุณโคลงผวนเพราะๆค่ะ กำลังหัดซุ่มแต่งอยู่เลยค่ะ แฮ่..แฮ่.. กรุณาช่วยตรวจให้หน่อยนะคะกิ่งแต่งโคลงผวนถูกต้องแล้วยังคะ ขอบคุณท่านปรมาจารย์งามๆค่ะ ๏ ใช่เล่น เช่นไล่ล้ม ............ นายก ใช่พลาด ชาติไพร่ผก .......... ผล่านร้อง หยั่งสู้ อยู่สั่งปก ................ ป้องอู่ น้ำแล อ้าวขู่ อู่ข้าวน้อง ................ พี่ป้องปกใคร ๚ะ๛ ..........คุณนกโกีก @ ยี้นาม ยามนี้ต้อง             จำทน ซ้ำหนาย สายน้ำ จน              ไหลหลั่ง อ้าวหนก อกหนาวตน             เจ็บเจ้า  เจียนตาย อะรุ อุระดั่ง                          ไฟเผาแผดทรวง..... จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 12:04:14

ความคิดเห็นที่ 17 เพราะมากค่ะคุณเปลวอัคคี ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 12:08:26

ความคิดเห็นที่ 18 เฝ้าแต่รอวันแรงใจได้คืนกลับ น้ำลาลับแห้งหายไม่รี่ำไหล อีกกี่วัน..กี่คืนหนอ..รอเท่าใด ทนฝืนทุกข์ทำใจแกร่งเข้มแข็งรอ หากวันนั้นมาถึงคงซึ้งหนัก ความพร้อมพรักสามัคคีนี่แหละหนอ จะทำให้รอดพ้นจนเกินพอ จงอย่าท้อขอจงทนเพื่อพ้นภัย....... คุณกิ่งฟ้า เป็นทุกฝนปนทุกฝ่าย หมายป้องปัด น้ำแรงพัดนัดแรงพา ข้าฯ หวั่นไหว เกินกว่าแรงแกร่งกว่าเรา เร้าเกินไป ทะลุไหลไทยระร่ำ ระกำเกิน กว่าจะผ่านกาลจะพ้น ชนคงสิ้น กว่าชีวินกลิ่นชีวา ฝ่าขาดเขิน ต้องลำบากตากลำบน ทนเผชิญ ก่อดำเนินเกินดันน้ำ ลามล่มเมือง ปลอบใจตนปนจำต้อง วอนร้องขอ อย่ารีรอยอร่ำไร ให้มากเรื่อง เสริมช่วยกันสรรชูก่อ ต่อรุ่งเรือง ใดคุยเขื่องเดื่องเคยข้อง...ซร้องไมตรี. ....ขออนุญาตต่อเติมอีกครั้งครับ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 15:01:31

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณค่ะคุณ chanjit ที่มาต่อกลอนเพราะๆด้วยกันค่ะ กิ่งอ่านแล้วเพราะมากค่ะ หวังว่าเราคงได้มาต่อกลอนด้วยกันอีกนะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 11:08:22

ความคิดเห็นที่ 20 ได้เห็นใจ ไทยทั่วถ้วน ต่างล้วนช่วย มาร่วมด้วย อวยไออ่น จุนน้องพี่ น้ำไหลหลั่ง เหมือนสั่งช้ำ ดุจย่ำยี พร้อมปราณี ใจที่เอื้อ เจือการุณ น้ำตาพร่าง ล้างสองนัยน์ ร่ำไห้โหย ลมพัดโชย ฝนโปรยซ่าน ดังม่านฝุ่น อุทกใหญ่ ภัยธรรมชาติ ขาดสมดุล ช่วนกันหนุน ลุ้นกันเหลือเพื่อคนไทย... สวัสดีค่ะคุณครูกิ่ง สุมาร่วมแจมด้วยค่ะ ดัใจจังเจอพี่รืมโขงที่นี่..(ครูกิ่ง รู้ไหม พี่ชายสุ อยู่ในทู้นี้ 3คน เลยค่ะ...อิอิ) พี่นก พี่เปลวฯ  ก็ชอบกลบท ค่ะ พี่ริมโขง มาบ่อยๆนะคะ.... แต่สุ ...ยังเขียนได้ไม่มากค่ะ เป็นประเภท สอนยากสอนเย็นค่ะ...พอไปไม่ได้ ก็มั่ว เอาค่ะ...หุหุ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 18:24:26

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะคุณสุ ขอบคุณมากนะคะ ที่มาร่วมแจมกลอนด้วยกัน เสียดายจังกิ๊ฟกิ่งหมดแล้วค่ะ แหะ แหะ ขอส่งดอกไม้แทนใจให้นะคะ ได้เห็นใจ ไทยทั่วถ้วน ต่างล้วนช่วย มาร่วมด้วย อวยไออ่น จุนน้องพี่ น้ำไหลหลั่ง เหมือนสั่งช้ำ ดุจย่ำยี พร้อมปราณี ใจที่เอื้อ เจือการุณ น้ำตาพร่าง ล้างสองนัยน์ ร่ำไห้โหย ลมพัดโชย ฝนโปรยซ่าน ดังม่านฝุ่น อุทกใหญ่ ภัยธรรมชาติ ขาดสมดุล ช่วนกันหนุน ลุ้นกันเหลือเพื่อคนไทย.....................คุณสุนันยา เหม่อมองไปเห็นสายน้ำไหลหลั่งหลาก จำต้องพรากจากบ้านย่านอาศัย ต้องทิ้งถิ่นที่เคยพักพำนักไกล ทั้งอาลัยไม่อยากจากจำพรากเลย เมื่อน้ำไหลหลั่งมาไฟฟ้าดับ เหมือนตกอับรับชะตาฟ้่าเจ้าเอ๋ย จึงจำเป็นต้องละทิ้งถิ่นที่เคย หัวอกเอยไม่เคยเห็นเช่นก่อนมา................... ขอแจมต่อนิดหน่อยค่ะคุณสุ.... จากคุณ : กิ่งฟ้า (กิ่งฟ้า) เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 19:38:48

ความคิดเห็นที่ 22 ดอกมะลิหอมๆให้คุณสุค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 19:39:57

ความคิดเห็นที่ 23 บทนี้ตั้งใจเขียนเพื่อกระทู้คุณครู จริงๆนะครับ ๐๐  กลบทกบเต้นต่อยหอย  ๐๐ ...เจ่าจดร้าว  เจ้าใจร้าย... ๏  ผ่ า น โ ช ก โ ช น    โ ผ น ชึ ก ชั ก    ม า ก ห ล า ย ห น้ า เ บี ย ด คุ้ ง,ท่ า    บ่ า ค ลึ ง,แ ท ะ    เ อ อ แ ฮ ะ . . . เ จ้ า ร ะ ริ ก รั้ น    ร้ า น ร ว ง เ รี ย บ    เ งี ย บ ไ ร้ เ ง า จ า ก ป่ า เ ข า    เ จ้ า ปี น ข้ า ม    ล้ำ ห น้ า ม า ๏  จิ ต ใ ฝ่ ต่ำ    จ้ำ ฝั น ต า ม    ล า ม ห ลั่ ง ไ ห ล ศิ วิ ไ ล ซ์    ใ ส วิ ล า ส    บ า ด ใ จ ห น า ผ่ า น ร้ อ ย เ อ็ ด    เ ผ็ ด ร้ อ น เ อ ย    เ ฉ ย ด้ า น ช า เ บิ ก บ่ า ย ห น้ า    บ้ า ใ บ้ ห น อ    ห้ อ . . . สู่ ก รุ ง ฯ ๏  ค น เ ค้ า เ ก ลี ย ด    เ ค รี ย ด เ ค ร่ ง ก่ น    บ่ น ว่ า เ จ้ า "น้ำ" เ ค ย ส า ว    เ น่ า ค ลุ้ ง เ สี ย    เ นี่ ย  !!  เ ห ม็ น ฟุ้ ง อี ก น า น โ ข    โ อ้  "น้ำ"  ข้ า ฯ    ก ว่ า จ ะ ป รุ ง ต อ น นี้ ยุ่ ง    ตุ ง นั ง แ ย่    แ ก่ เ จ้ า ไ ง ๏  ที่ ท า ง เ จ้ า    เ ท่ า ที่ จ้ อ ง    พ อ ม อ ง เ ห็ น น่ า จ ะ เ ป็ น    เ น้ น เ จ้ า เ ป ลี่ ย น    เ วี ย น เ ล า ะ ไ ห ล โ น่ น คุ้ ง ต่ำ    "น้ำ" ค ว ร ต้ อ ง    ล่ อ ง ไ ห ล ไ ป ป า ก อ่ า ว ไ ท ย    ไ ป เ อ่ อ ท่ ว ม    เ ก า ะ ก ว ม ไ ป๊ . . .   ๚ะ๛ เขียนจากอารมณ์ที่ปลดปล่อย ละวาง  จากสถานการณ์ที่เป็นไป เชื่อว่า   หลายท่านคงต้องอ่านซ้ำสองนะครับ แล้วจะรู้ว่าผมไม่ได้ก้าวร้าว และสาปแช่ง "น้องน้ำ" โดยไร้ซึ่งความเป็นสุภาพบุรุษ เพียงแค่ต่อว่าต่อขาน จิ๊ด !! เดียวเอง    ใช่มั๊ยครับคุณครูกิ่ง     ###  คุณ chanjit ครับ   ยอดเยี่ยมมากครับ  ###    จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 21:55:49

ความคิดเห็นที่ 24 เพระมากค่ะคุณเปลวอัคคี เข้าใจความรู้สึกของผู้แต่งจริงๆ...... กลุ้มกลัด ..อึดอัดกลุ้ม...รุมเร้าอก สุดหยิบยก..ย่องหยิบย้าย...หนีหายสูญ มาไหลหลั่ง...หลากล้ำ...ตามเพิ่มพูน ทวีคูญ..มิหายเหือด...สุดเดือดดาล......เฮ้อ..... เป็นแบบนี้หรือเปล่าคะ คุณเปลวอัคคี อิอิ น้องน้ำ ไม่ไปสักที.. เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ประสบภัยนะคะ อดทนอีกนิดนะคะแล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ ดอกมะลิหอมๆชื่นใจดีกว่านะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 23:18:30

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณท่าน เปลวอัคคี  เป็นอย่างยิ่ง ผมก็หัดเขียนตามท่านแหละครับ ยังไงก็แนะนำด้วยนะครับ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 54 11:29:58