ความคิดเห็นที่ 1 06.53 น. ๏ น้ำเข้า เน่าคล้ำเขลอะ ...... ขัดใส ช้ำนั่ง ชั่งน้ำใจ .................. พระเจ้า จอร์จกู่ จู่กอดไห ............... ให้แน่น นะพี่ กล้วยทอด กอดถ้วยเหล้า .... รับน้ำยาดอง ๏ น้ำคลอง นองคล้ำชั่ง ....... หัวมัน ย้ำนะ ยะน้ำจัณฑ์ .............. จิบแก้ โรคไข้ ไร้โคกทัณฑ์ .......... ที่ลุ่ม หลงแล รับทราบ ลาภทรัพย์แท้ ....... ที่น้ำ'ปรีดา' ๏ มีท่า มาที่น้ำ .................. 'ปลาดี' จับเถอะ เจอะทัพพี ............. อย่าทิ้ง ปิ้งทอด ปอดทิ้งมี ............... ท่าอยู่ โชคแหละ แฉะโลกกลิ้ง ....... เกาะล้วนโรคกลัว-น้ำจืดแห้งแล้งดื่มน้ำทะเลฤๅ แลนาบารนี ๚ะ๛ (งิงิ) 07.48 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 07:54:57

ความคิดเห็นที่ 2 ความรู้สึกเราไม่ต่างกันเลยค่ะ อดที่จะขำไม่ได้ เขียนน่ารักมากค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 08:02:56

ความคิดเห็นที่ 3 .....น้ำท่วม แทบเป็นบ้า แถมระอา ส้วมดันเต็ม ต้องทน จนตัวเกร็ง ทุกข์ลำเข็ญ.....เหม็นจริงจริง...... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 54 14:35:49

ความคิดเห็นที่ 4 น้ำท่วมอ่วมระบม คนซานซมตรมเช้าค่ำ เปียกปอนนอนระกำ แรงกระชากฝากร่องรอย ภัยเอยไม่เคยเห็น คือภัยเย็นคอยเข่นสอย ชีวิตปลิดหลุดลอย ความเย็นเจ้าเข้าบาดทรวง ภาพหลอนนอนสะดุ้ง โคลนคละคลุ้งพุ่งดั่งป่วง บ้าคลั่งยังทะลวง ไม่ยั้งหยุดสุดโกรธา ยากนักจักลืมได้ มันเซาะใจให้ผวา คลาคล่ำส่ำประชา น้ำนองหน้าอุราครวญ... ครับคุณ รมย์รวินท์  ไม่ทราบว่ามีวัคซินแก้หรือยัง โรค "คนกลัวน้ำ" นี่ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 54 05:40:01