ความคิดเห็นที่ 1 ๐๐  กลบทสร้อยคู่สะคราญ  ๐๐ ...... รักเอย ...... ๏ เมื่อความรัก ทักถาม..............มาตามฝน ไอน้ำบ่น พ่นพรำ......................มาตามฝัน สื่อห่วงหวง ห่วงใย....................ไม่เว้นวัน ซุกกระสัน ซ่านเซ็น..................ไม่เว้นวาย ๏ ต้นกล้าน้อย พลอยผลิ............มิหันเห ลมกล่อมเห่ ห้อมพลาง...............มิห่างหาย หยาดฝนหยด รดริน..................หอมกลิ่นอาย ก่อเกิดสาย- ใยถวิล..................หอมกลิ่นอวล ๏ เกรงกล้าน้อย ผล็อยพลัด .......ลมพัดหาย อย่าได้หมาย กรายข่ม...............ลมพัดหวน จะเก็บรัก สลักไว้......................ให้นิ่มนวล เพาะดินพรวน...รักไว้.................ให้นิ่มนาง   ๚ะ๛ โอย.........  มดขึ้นคีย์บอร์ดครับ  คุณ chanjit ขอมาร่วมโหมดหวานๆดูมั่ง กระทู้นี้   เยี่ยมยอดเลยครับท่าน   คุณ chanjit ออกจะละมุนละไมอย่างนี้  ไม่เชื่อครับ  ไม่เชื่อว่าจะขาดคู่ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 11:45:39

ความคิดเห็นที่ 2 อยากเรียงร้อย ถ้อยวาง ....อำพรางรัก ให้ตระหนักจักพร่ำ..........อำพรางร้อย ที่แว่วหว่านหวานวาบ.......ฉาบสำออย หวังคนอ่อยคอยอาบ......ฉาบสำอางค์ เมื่อวางเกมส์เปรมปรีดิ์........มีเสริมสุข ไม่เป็นทุกข์ปลุกฤดี...........มีเสริมสร้าง ร้อนหรือเย็นเป็นคู่............อยู่แนบนาง ไม่อ้างว้างวางดู................อยู่แนบเนา ร่ายรินร่ำลำนำ................เล่นคำข้อง เข็นร้อยกรองมองเห็น......เล่นนคำเขา บรรเลงรับปรับเสียง.........สำเนียงเคล้า คอยหยอกเย้าเคล้าเคียง..สำเนียงครวญ อยากเขียนกลอนซ่อนรัก...ถักสายสร้อย ที่อ่อนช้อยถ้อยทัก..........ถักสายสรวล คมอักษรอ้อนวาง...........อย่างเย้ายวน กลิ่นไออวนชวนสร้าง......อย่างเย้าเยือน.. พี่เปลวฯ.. ออกอาการเชียวนะคะ แหม้...สุว่า พี่โขง..กะพี่เปลว อีกหน่อย คงต้องร่วมทุนสร้าง โรงงานน้ำปลา เอ๊ย...น้ำตาลซะล่ะม๊ง.. สุมาร่วมด้วยช่วยแจม ความหวานค่ะ..หุหุ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 54 20:19:35 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 14:04:21

ความคิดเห็นที่ 3 รักเอย..จริงหรือ... คือความหวาน คือน้ำตาลฉาบใจให้สุขสม หรือคือเล่ห์ลิ้นจากชายที่หมายชม หรืออารมณ์พาไปให้รำพัน รักเอย..จริงหรือ...คือ...เสน่หา ความรักใดในหล้าจะพาฝัน ถ้อยคำรักเกินกว่าจะจำนรรจ์ เกินเสกสรรคำกล่าวใดให้ได้ฟัง แต่ที่ผ่านพบมาคราหนึ่งนั้น รักแสนสั้นปันใจให้ผิดหวัง ความรักที่เคยวาดไว้ได้ภิณฑ์พัง แล้วรักยังจะหวานขม...หรือตรมกัน มีด้วยหรือรักแล้ว...มิแคล้วคลาด มีด้วยหรือ...ปูลาดพรม..ด้วยใจฝัน มีด้วยหรือ...รักรื่นรมย์...สมชีวัน แล้วตัวฉัน....ไยจึงโศกวิโยคครวญ ฉันคงมีแต่กรรม..มานำจิต เพียงแค่คิดก็เศร้าเฝ้ากำสรวล คงไม่มีรักพาใจให้รัญจวน คงไม่หวน...คิดหา...รักมาครอง........ สวัสดีค่ะ คุณchanjit กิ่งขออนุญาตแจมกลอนด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 54 00:36:50 แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 54 14:21:49 แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 54 14:20:03 จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 14:18:25

ความคิดเห็นที่ 4 ......"เมื่อความรักพาไป" ให้ขื่นขม แม้หกล้มก็ต้องลุกขึ้นสู้ใหม่ อย่าปล่อยให้คนคอยร้องไห้ไป เฉิดหน้าไว้ซ้อนน้ำตา......กลางอกเรา....... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 19:52:44

ความคิดเห็นที่ 5 ตอบคุณเปลวอัคคี ครับ โอ้รักเอยรักเคย .......เชยชื่นสอง ต่างตระกองปองเขนย.......เชยชื่นสม ส่งสายตามองซึ้ง......ตรึงใจชม แสนสุขสมกลมกลึง......ตรึงใจชาย มาลีหอมดอมดม........ชื่นชมสุข สองกายซุกระรื่น......ชื่นชมสาย กระซิบคำพร่ำรัก......สลักลาย ดำเนินหมายแน่นหนัก.....สลักลง รักหวานซึ้งตรึงใน.....หัวใจหลับ รักซึมซับกับตัว......หัวใจหลง รักเพียงหนึ่งซึ้งนัก.....ปักใจปลง รักอนงค์แน่นใน.....ปักใจปอง. ................... ผมเข้ามาช่วยเติมหวาน ให้มดติดตาลตาย...อิอิ (ล้อเล่น) เปลี่ยนบรรยากาศเครียด ๆ จากข่าวสารภาวะน้ำท่วมครับคุณเปลวอัคคี จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 20:52:15

ความคิดเห็นที่ 6 ตอบคุณ กิ่งฟ้า ครับ ฟังความรักสาวเจ้าช่างร้าวจิต ฟังความคิดห่วงหาคราหม่นหมอง ฟังรักเก่าที่ผ่านหวานจับจอง ฟังร่ำร้องระทมตรมแดดวง อันความรักเหมือนอะไรที่ใคร่รู้ เหมือนเป็นครูเป็นศิษย์ติดแสนหวง เหมือนมาลีมาลัยให้คล้องควง เหมือนเล่ห์ลวงบ่วงบาศปาดชีวัน ถึงจะเป็นอะไร..ใครยังรัก ถึงเจ็บหนักรักคุดสุดเหหัน ยังเสาะหารักหนึ่งพึงรำพัน วอนสวรรค์บันดาลให้หวานชม รักเหมือนกันแต่ต่างทางสร้างฝัน “กิ่งฟ้า” นั้น วันหวังไยนั่งขม รักไม่เป็น..เช่นเปลือก เกลือกโคลนตม... เลยซานซมบ่มเศร้า...เหงาชีวา หรือว่าเลือกเกินไป....จนใจฝ่อ นั่น-นี่-หนอ ก็ไม่...ให้ผวา เลือกจากสาว-จนแก่..แม่ระอา ชี้บอกทาง..ข้างหน้า ..ว่าคานรอ.. เถอะ..ขอซึ้ง หนึ่งคน ที่ตนรัก สองสมัครสลักมั่น..วันร่วมหอ.. บนสวรรค์ ประตูเปิด..เลิศลออ ว่า..ยังรอ..กิ่งฟ้า...มาแง้มชม..อิ อิ ขอแซวคุณกิ่ง  พอขำ ๆ นะครับ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 54 21:32:55 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 21:31:52

ความคิดเห็นที่ 7 หรือว่าเลือกเกินไป....จนใจฝ่อ นั่น-นี่-หนอ ก็ไม่...ให้ผวา เลือกจากสาว-จนแก่..แม่ระอา ชี้บอกทาง..ข้างหน้า ..ว่าคานรอ.. เถอะ..ขอซึ้ง หนึ่งคน ที่ตนรัก สองสมัครสลักมั่น..วันร่วมหอ.. บนสวรรค์ ประตูเปิด..เลิศลออ ว่า..ยังรอ..กิ่งฟ้า...มาแง้มชม........คุณchanjit ความรักใดในหล้าที่ว่านี้ หากรักมีความหวานไม่พาลขม รักไม่ทำให้เศร้าและเฝ้าตรม แทบซานซมล้มดิ้นสิ้นชีวัน ก็คงรักมากมายทุ่มเทให้ แล้วคงไม่หวาดระแวงเหมือนแสร้งสรรค์ คงจะไม่หันหลังให้ในทุกวัน คงจะกล้าฝ่าฟันมั่นรักไป เป็นเช่นนี้จึงลี้หลบไม่พบรัก ไม่ได้มักเลือกมากอย่างสงสัย ไม่ได้ติเตือนตนคนทั่วไป แต่เพราะไร้หัวใจใฝ่รักครอง ถึงจะขึ้นคานทองครองนิเวศน์ เป็นเพราะเหตุเข็ดรักที่มักหมอง จึงไม่อยากฝากใจให้ใครปอง ยอมอยู่บนคานทองครองตนมา...........แหะ แหะ อยู่คนเดียวสบายใจกว่าค่ะ สวัสดีค่ะคุณchanjit  มาตอบกลอนเล่นขำๆเช่นกันค่ะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 23:10:35

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อความรักพาไป ....จนใจปวด แสนร้าวรวดทรวงใน...จนใจแปร่ง เดินหารักจริงใจ.........แทบหมดแรง เจอแต่รักเสแสร้ง........แทบหมดลม จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 23:26:54

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบคุณสุนันยา ครับ อยากเขียนกลอนซ่อนรัก...ถักสายสร้อย ที่อ่อนช้อยถ้อยทัก..........ถักสายสรวล คมอักษรอ้อนวาง...........อย่างเย้ายวน กลิ่นไออวนชวนสร้าง......อย่างเย้าเยือน.. สุนันยา ............................. กลบท  หวานเยิ้ม ...เพิ่มรักฉ่ำ ฝากลำนำ หวานเติม ....เพิ่มรักเฉือน วางอารมณ์ คมรัก .....มาพักเตือน ดุจเสมือน  มองหา.....มาพักตน   อยากเขียนกลอน วอนรัก.....สักพันห้อง อยากร่ำร้อง สนองกัน....สักพันหน อยากเอออวย ด้วยซึ้ง.....ถึงหนึ่งคน อยากมายล จนตรึง....ถึงหนึ่งใคร แต่รู้เลย เคยคิด....ติดด้วยหวั่น แต่รู้กัน ด้วยผิด...ติดด้วยไหว แต่รู้เธอ เผลอหวาด...ประหลาดใจ แต่รู้ใน..ใดวาด.....ประหลาดจัง เถอะ..หากมั่น หมายใจ...ไม่หมดเว้น รักไม่เร้น หลบลด....ไม่หมดหวัง บุพเพมี ที่สร้าง....วางรักยัง คงได้ดัง ใจปัก....วางรักยืน.. จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 03:56:29

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบคุณ ป.ปาแปง "เมื่อความรักพาไป" ให้ขื่นขม แม้หกล้มก็ต้องลุกขึ้นสู้ใหม่ อย่าปล่อยให้คนคอยร้องไห้ไป เฉิดหน้าไว้ซ้อนน้ำตา......กลางอกเรา.......ป.ปาแปง ....................... หวังเก็บงำไหวหวาม...ยามรักขื่น เก็บรักรื่นอื่นตาม...ยามรักเขา ผิดหวังมาเก็บตรม...จนงมเงา พลาดรักเฝ้าระทม...จนงมงาย... สวัสดีครับคุณ ป.ปาแปง   กลอนสั้น ๆ แต่ความหมายเศร้า ๆ นะครับ ขอบคุณครับที่แวะมาเยือน จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 04:09:44

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบคุณ ลำน้ำ C เมื่อความรักพาไป ....จนใจปวด แสนร้าวรวดทรวงใน...จนใจแปร่ง เดินหารักจริงใจ.........แทบหมดแรง เจอแต่รักเสแสร้ง........แทบหมดลม......ลำน้ำ C ……………………………. เก็บรักไว้ กับตน....จนหวานขาด รักไม่อาจวาดสาน...จนหวานขม รักเอ๋ยรักมอบใคร....ไม่ชื่นชม รักผมตรม  มอบใคร...ไม่ชื่นเชย....เฮ้อ..! หวัดดีครับ คุณ ลำน้ำ C  เคยเจอรักเสแสร้งมาก่อนหรือครับ ผมเจอแต่รัก เซ..สม. (สมน้ำหน้า) แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 54 04:50:09 จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 04:22:36

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบคุณ กิ่งฟ้า ครับ ถึงจะขึ้นคานทองครองนิเวศน์ เป็นเพราะเหตุเข็ดรักที่มักหมอง จึงไม่อยากฝากใจให้ใครปอง ยอมอยู่บนคานทองครองตนมา......กิ่งฟ้า ........................... แบบสำเร็จ เสร็จเขา เจ้าคานนี่ ทำไงดีอยากพังคาน งานเข้าหนา เจ้าอยู่เฉยสาวสาว พริ้งพราวตา แวะเวียนหามาอยู่เป็นคู่เคียง ตัวฉันเองหามาตาละห้อย มองเป็นร้อย แต่หงอย ลอยลับเสียง คำคะ-ขา ไม่ชิน ยินสำเนียง มีแต่เพียงเรียงร่อน..วอนฝากลม หรือขอแบ่ง จากคาน มาสานฝัน หรือขอปัน จากเจ้า..เฝ้าสุขสม หรือขอเช่า เคล้าคลึง..รำพึงชม หรือขอเพียง ดอมดม...สมแล้วลา เพิ่งรู้จักเพื่อนใหม่...ใจก็เศร้า เพราะว่าเขา ปองคาน...นานแล้วหนา ชายอย่างฉัน..นับวัน..จะหลั่นล้า.. คานเจ้าขา..แลกทุกสิ่ง...ขอ.   “กิ่ง” นะ. ขอจริง ๆ นะครับ กิ่งไผ่ ทำไม้เรียว...หุ หุ จากคุณ : chanjit เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 04:49:02

ความคิดเห็นที่ 13 กลบท  หวานเยิ้ม ...เพิ่มรักฉ่ำ ฝากลำนำ หวานเติม ....เพิ่มรักเฉือน วางอารมณ์ คมรัก .....มาพักเตือน ดุจเสมือน  มองหา.....มาพักตน     อยากเขียนกลอน วอนรัก.....สักพันห้อง อยากร่ำร้อง สนองกัน....สักพันหน อยากเอออวย ด้วยซึ้ง.....ถึงหนึ่งคน อยากมายล จนตรึง....ถึงหนึ่งใคร   แต่รู้เลย เคยคิด....ติดด้วยหวั่น แต่รู้กัน ด้วยผิด...ติดด้วยไหว แต่รู้เธอ เผลอหวาด...ประหลาดใจ แต่รู้ใน..ใดวาด.....ประหลาดจัง   เถอะ..หากมั่น หมายใจ...ไม่หมดเว้น รักไม่เร้น หลบลด....ไม่หมดหวัง บุพเพมี ที่สร้าง....วางรักยัง คงได้ดัง ใจปัก....วางรักยืน................chanjit   ***   กลบท  ซ่อนรัก ...ไม่อยากฝัน กลัวถึงวัน หวั่นไหว ....ไม่อยากฝืน อารมณ์เหงา เศร้าสม .ตรมกล้ำกลืน มีแต่ยื่น ขื่นขม ตรมกล้ำกราย   หากเขียนกลอนอ้อนรัก.....ฝากพันห้อง หากแม้นต้อง เสียหลัก .....ฝากเสียหาย หากเอออวย ด้วยซึ้ง.....คงถึงตาย หากแม้ชาย คลายคะนึง....คงถึงตรม   เมื่อ คำเผย เอ่ยพราง....หวังเพียงให้ เมื่อ ดวงใจ ใสบาง......หวังเพียงห่ม เมื่อ รักลอย ปล่อยขาด...พลาดทางลม เมื่อ ระทม ขมอาจ ...พลาดทางเรา   รัก แบบซ่อน อ้อนหา...มาเมื่อง้อ รัก แบบรอ เวลา....มาเมื่อเหงา รัก ที่มี ใจวาง....อย่างบรรเทา รัก แนบเนา เข้าทาง ...อย่างบันเทิง.....หุหุ   "สุนันยา"      จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 09:36:40