Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
อีกข้างของดวงจันทร์ [1] ติดต่อทีมงาน

สวัสดีครับ ผมเพิ่งเขียน คงมีอะไรผิดพลาดเยอะ อยากจะฝากนิยายเรื่องนี้ให้พี่ ๆและทุกคนช่วยติดตาม มีส่วนไหนควรแก้ไขก็บอกได้นะครับ
^^  


----------------------------------------------------------------------------------------------------

[1]



    เสียงดังสนั่น ตึก ตึก ตึก ฟังเป็นจังหวะกลองและแสงไฟกระพริบวิบวับหลากสีสัน เร่งเร้าอารมณ์ของกลุ่มชายหญิงที่ต่างบรรจงสรรเลือกใส่เสื้อผ้าอันทันสมัยและโดดเด่น
แสดงความเป็นตัวเองเพื่อนดึงดูดคนต่างเพศและเพศเดียวกัน ทั้งกลุ่มหญิงล้วน ชายล้วนหรือสห ต่างจดจ้องอยู่กับแก้วน้ำสีเหลืองอำพันใส สีหน้าแววตาบ่งบอกถึงความสนุก
สุดเหวี่ยงเต็มกำลัง…


“ชน ไม่เมาไม่กลับ” เจนิตา หญิงร่างบาง ผมยาว ขาวสวย เปล่งขึ้นขณะยกแก้วขึ้นจะดื่ม  ผองมิตรรายรอบทำท่าเหมือนกับเธอ


    เมื่อความวุ่นวายจบไป แสงไฟสว่างจ้าส่องให้เห็นสภาพที่แท้จริงของเหล่านักล่าความสุขยามค่ำคืน สารร่างแต่ละคนยุ่งเหยิงไม่ชวนมอง บางคนเอาสิ่งที่เพิ่งดื่มคืนกลับออกมา
ช่างน่ารังเกียจต่อสายตาคนรอบข้าง ผู้ชายผุ้หญิงหลายคนยืนกอดกันสัมผัสเรือนร่างอย่างไม่เขินอาย


“ ไป ไม่ต้องมาอีก ผมไม่ต้องการคุณ” พีธา เด็กวัยรุ่นใกล้ยี่สิบผละจากหนุ่มแปลกหน้า ที่อยู่ ๆก็โผล่มากอดเขา


ทั้งสองคนมองหน้ากัน คนนึงรู้สึกรังเกียจ อีกคนมีไฟแห่งกามมารมณ์อยู่เต็มที่


“ใครเหรอพีธ” เจนิตา พี่สาวสุดสวยของพีธาถามเสียงดังแต่ยานคาง เธอหมดสติที่จะจดจำใครได้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์

“คนเลว” คำสั้น ๆที่พีธาพูดก่อนเขาจะเดินออกจากห้องกระจกอันแออัดแห่งนี้ไปยังรถคันหรูที่จอดอยู่ด้านข้าง


    ความเมามายค่อย ๆเลือนรางไปกลายเป็นความตื่นตัวเมื่อโดนด่าอย่างรุนแรง ชายหนุ่มกำแก้วแน่นแทบจะแตกพลางดื่มของเหลวใสจนหมด เขาสะอึกอยู่เป็นระยะ ๆ
นัยน์ตามีน้ำคลอปริ่มแทบล้นทะลักออกมา


…



    เดือนพฤศจิกายนเมื่อหกเดือนที่แล้ว ฤดูหนาวเทศกาลของคนเหงา เด็กหนุ่มนั่งจ้องคอมพิวเตอร์ตอนห้าทุ่ม แสงไฟสลัวจากหน้าจอส่องให้เห็นผิวหน้าอันเกรอะไปด้วยสิว
เม็ดแดง ๆประปรายบริเวณโหนกแก้มและหน้าผาก แว่นตากลมโตกรอบขาวเข้ากับใบหน้าอันเป็นที่กำลังนิยมสะท้อนภาพตรงหน้า  ในจอกรอบสี่เหลี่ยมนั้น เต็มไปด้วยตัว
อักษรมากมายซึ่งมีคำพูดหวานหยด ประโยคเด็ดโดนใจ เป็นการสนทนาที่สรรหาแต่สิ่งอันพึงพอใจของแต่ละคน หนุ่มน้อยยิ้มออกมาเป็นระยะ สายตาจ้อง
นิ้วพิมพ์อย่างคล่องแคล่วชำนาญ


“ดีครับ”

“ชื่ออะไร”

“น่ารักจัง”

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

“ชอบ”

“อิอิ”


    เข็มสั้นนาฬิกาวนมาได้หลายรอบ หนุ่มน้อยยังคงจดจ่อแต่อักษรสัมผัสอยู่อย่างนั้น  เขาเปลี่ยนอิริยาบถเท่าที่คนๆนึงสามารถทำได้ทั้งนั่ง นอน นอนคว่ำ นอนหงาย



…….

แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 54 00:17:13

จากคุณ : ธันวาธาวิน
เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 54 00:02:01




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com