ตอนที่ 6
ณ คอนโดของเพชร เขานั่งมองกระดาษเปล่า ๆ มาเกือบชั่วโมง เขาพยายามแต่งเพลงรักเพลงหนึ่ง ให้เสร็จทันภายใน 3-4 วันนี้ นอนก็แล้ว นั่งก็แล้ว ยืนก็ทำแล้ว เขาก็ยังคิดไม่มีแม้แต่ตัวอักษรเดียว
พี่เพชร พักก่อนไหมคะ เห็นพี่นั่งมองกระดาษมาเกือบชั่วโมงแล้ว แพรถามด้วยความเป็นห่วง
ปวดหัวจัง คิดยังไงก็คิดไม่ออก เวลาก็บีบเอาบีบเอา เขาเปลี่ยนท่าทางจากนั่งไปเป็นนอนลงบนตักเธอ
แพรว่า พี่เพชรต้องพักสักหน่อยแล้วละ นอนพักสักนิดไหมคะ เผื่อจะคิดอะไรออก
อืม ดีเหมือนกัน แต่พี่ไม่ง่วง แพรเราไปเที่ยวกัน
ไปไหนคะ
เดี๋ยวก็รู้
เพชรขับรถป้ายแดงที่ได้จากการยอดดาวโหลดเพลงประกอบภาพยนตร์ มาที่สวนสนุกแห่งนึง
สวนสนุก!? แพรอุทานแบบงง ๆ
ใช่จ๊ะ สวนสนุก
ตลอดทางเขาและเธอ เดินไปถ่ายรูปไป จนมาถึงไวกิ้ง แพรลากมือเพชรไปที่เครื่องเล่น แต่เธอ ต้องหยุดชะงักเพราะเพชรหยุดเดิน
แพรไปเล่นเถอะ เดี๋ยวพี่รออยู่ข้างล่าง
กลัวหรือ แพรยิ้ม ๆ และหยอกเขา
ไม่ได้กลัว แต่พี่ไม่ชอบเครื่องเล่นที่ไม่รู้ว่าจะจบเมื่อไหร่ เขาแก้ตัวไปน้ำขุ่น
แถวบ้านแพร เขาเรียกว่ากลัว
รถไฟเหาะพี่ก็เล่นได้นะ แต่อันนี้พี่ขอบาย นะ นะ
ถ้าพี่เพชรไม่เล่น แพรก็ไม่เล่น งั้นเราไม่เล่นอย่างอื่น
เพชรนึกถึงตอนเขาอยู่ ป.5 ที่เขาเล่นไวกิ้งครั้งสุดท้าย เขาชั่งใจอยู่สักพักก่อนจะลากแพรไปที่เครื่องเล่นไวกิ้ง
แพรทำไมต้องขึ้นมาอันบนสุดท้าย
ตรงนี้แหละค่ะ สนุกสุดแล้ว
เขาจับมือถือไว้เธอไว้ เมื่อเครื่องเล่นเริ่มเดินเครื่อง หลังจากเล่นจบ เขาลงมาด้วยอาการหน้าแดงผิดหูผิดตา
พี่เพชร เป็นอะไรหรือเปล่าคะ หน้าแดงมากเลย
ไม่เป็นไร แต่ขอพี่นั่งพักแป๊ปนะ
แพรนั่งยิ้ม คิดในใจ เธอไม่คิดว่าผู้ชายสูงใหญ่ กล้ามเป็นมัดอย่างเขาจะกลัวไวกิ้ง น่ารักไปอีกแบบ อิอิ
แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 54 15:46:25
แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 54 15:43:39
จากคุณ |
:
พ่อมดกระป๋อง
|
เขียนเมื่อ |
:
5 พ.ย. 54 14:54:37
|
|
|
|