โลกเท้าช้าง

           ในปี  ค.ศ.  2150  ในยุคสมัยที่โลกใบกลมที่เคยสีฟ้านั้นกลายเป็นโลกใบกลมสีน้ำตาลดำไปด้วยสีของ เขม่าควันและผืนดินอันแห้งแล้ง  ผู้คนต่างอพยพกันออกมาจากโลกที่เคยสีฟ้าแห่งนี้ไปอยู่ดาวดวงอื่นๆ  เหลือไว้เพียงกองขยะที่ถูกนำมาทิ้งจากดาวดวงต่างๆที่มนุษย์ได้อพยพไปอยู่  และมีหุ่นยนต์คอยทำงานในการจัดการกับขยะที่นำมาทิ้งเท่านั้น

           ในบรรดาดาวแต่ละดวงที่มนุษย์ต่างแยกย้ายกันไปอยู่นั้น  จะไม่เรียกกันว่าดาว  พวกเขานั้นจะเรียกดาวของเขาว่าโลก  เหมือนๆกับที่บรรพบุรุษของเขาเคยเรียกดาวที่อาศัยอยู่กันมานานนับพันปีว่า โลก  ขึ้นกับดาวที่เขาไปอยู่กัน

           ดาวบางดวงถูกตั้งเป็นโรงงานผลิตอุปกรณ์ไฮเทคก็เรียกกันว่าดาวไฮเทค  ดาวบางดวงเป็นดถูกกำหนดไว้เป็นดาวเลี้ยงสัตว์ก็เรียกกันว่าดาวปศุสัตว์  ดาวบางดวงก็เป็นดาวที่มีที่พักตากอากาศสวยๆอยู่มากมายก็ถูกเรียกว่าดาวพัก ร้อน  เป็นต้น

           ผู้คนสามารถเดินทางไปมายังโลกใบต่างๆของเขาเหล่านี้ได้ด้วยยานอวกาศความเร็ว กึ่งแสง  เครื่องเคลื่อนย้ายโมเมกุล  หรือ  รถไฟอวกาศนั่งนับดาวกันตลอดทางก็ยังคงมี

           บนโลกใบหนึ่งในมุมบางมุมของจักรวาล  เป็นโลกที่ผู้คนต่างพูดกันถึงเรื่องความรักและการใช้ชีวิตในแง่มุมต่างๆ  ซึ่งบนโลกใบนี้นั้นมักเปรียบความรักเป็นเหมือนเท้าช้าง  โลกใบนี้จึงถูกผู้คนเรียกกันว่า  “โลกเท้าช้าง”  คาดว่าคนพวกนี้คงมาจากประเทศนึงในแถวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นแน่แท้

โลกใบนี้มีผู้คนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก  และก็สามารถแบ่งกลุ่มของผู้คนบนโลกเท้าช้างใบนี้ได้  ออกเป็น  3  กลุ่ม

กลุ่มแรก  เป็นกลุ่มที่หนุ่มสาว  ยายปู่  อากู๋อากิ๋ม  มักจะเปรียบฝ่ายชายให้เป็นช้างเท้าหน้ากัน  ด้วยเหตุเพราะฝ่ายชายนั้นเป็นผู้ที่ออกไปนอกบ้านทำมาหากินนอกบ้าน  มีหน้าที่การงานที่ได้ค่าตอบแทนดี  โดยที่ฝ่ายหญิงเองอยู่คอยดูแลบ้าน  เป็นแม่บ้านที่ดี 

           หนุ่มบางคนก็ออกไปทำงานวิจัยให้อุลตร้าแมน  ว่าจะทำยังไงให้แปลงร่างได้เกินกว่า  5  นาที  ไม่ต้องแปลกใจก่อนหน้านี้มีคนวิจัยไปแล้วทำให้ครอบครัวอุลตร้าแมนแปลงร่าง ได้ถึง  5  นาที

           หนุ่มบางคนก็ออกไปทำงานกับมดเอ็กซ์ที่ปัจจุบันเปิดสถานพยาบาลรับเลี้ยง ไดโนเสาร์  โดยลงหุ้นกับกลุ่มมนุษย์กิ้วๆที่ตกงานจากหัวหน้าใหญ่  เพราะเบื่อที่จะตีกันแล้ว

           หนุ่มบางคนก็ออกไปทำงานขายไอเดียลับๆให้กับครอบครัวเนสซี่  ว่าควรจะออกไปหลอกให้มนุษย์ตกใจเล่นในหน้าตาแบบไหนดี  เพราะแบบเก่าๆเขาจับได้ไล่ทันหมดแล้ว

           หนุ่มบางคนก็ออกไปทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ให้กับโรงงานผลิตโดเรม่อน  ว่าจะพัฒนาโปรแกรมต่อไปยังไงดี  เวอร์ชั่น  Mark  III  25.4  ก็เริ่มถูกตีตลาดด้วยหุ่นยนต์อีทีที่ไฮแทคกว่าจากกาแลคซี่อื่น


กลุ่มที่สอง  ก็เป็นกลุ่มที่หนุ่มสาว  ป๊าม้า  อาเจ็กอาแจ้  มักจะเปรียบฝ่ายหญิงให้เป็นช้างเท้าหน้า  ด้วยเหตุที่เปี่ยมล้นด้วยความสามารถมากกว่าฝ่ายชาย  แม้ว่าทั้งคู่จะออกไปทำงานพร้อมกันก็ตามแล้วปล่อยให้ลูกเล่นกับโดเรม่อนไป

           บ้างก็เป็นสาวแกร่งไปทำงานเป็นคู่หูให้กับแบทแมนรุ่นที่  67  คอยออกไปปราบเหล่าโจรอันชั่วร้าย  แถมได้นั่งยานเหาะสีดำรุ่นใหม่ล่าสุดจากกาแลคซีอื่นด้วย

           บ้างก็เป็นสาวหวานไปทำงานโรงงานน้ำตาลสดแบบเม็ดอัดตราต้นสนที่คนไทยมาตั้งโรงงานไว้ที่โลกต้นตาลโน่น

           บ้างก็เป็นสาวนักคิดไปทำงานครีเอทีฟให้กับหนังสือพิมพ์ซิงเสียนเยอะเป้า  เพื่อออก  E-Book  มาตีตลาดแข่งกับมติชนสุดสัปดาห์  ในชื่อ  อาเป้าต้นสัปดาห์

           บ้างก็เป็นสาวนักพัฒนาไปทำงานอสังหาริมทรัยพ์ให้กับนินจาเต่าที่ดำมุดดำผ่าน จนเจอบ่อน้ำมัน  ร่ำรวยจนจากน้ำมันมาลงทุนสร้างคอนโดอวกาศ


กลุ่มที่สาม  จะเป็นกลุ่มที่ต่างฝ่ายต่างเท่าเทียมกัน  ไม่มีใครเก่งกว่าใคร  ไม่มีใครยอมเป็นช้างเท้าหน้าและช้างเท้าหลัง  แต่หนุ่มสาวกลุ่มนี้อยู่บนโลกเท้าช้างหนิหน่า  แล้วกลุ่มนี้จะได้ข้อสรุปอย่างไร

           ในเมื่อหนุ่มก็ทำงานให้กับ  Microsoft  ที่กำลังพัฒนา  “Winhole  รุ่นใหม่ล่าสุด  ฝ่ายสาวก็เก่งไม่พ้นกัน  ทำงานกับ  Apple  ที่เป็นตัวตั้งตัวตีออกพัฒนา  I-Board  อยู่เช่นกัน

           หรือในเมื่อหนุ่มก็แอบทำงานให้กับขบวนการห้าสีขี่หุ่นยนต์ชนสัตว์ประหลาด  ฝ่ายสาวก็แอบไปทำงานให้กับชาร์ลีแองเจิ้ลรุ่นที่หนึ่งร้อย  คอยเตะเหล่าร้าย

           และในเมื่อหนุ่มเองก็เป็นถึงนายกเด็กแว้นอวกาศ  ฝ่ายสาวเองก็เป็นนายกฝั่งเด็กสก๊อยซ์อวกาศด้วยเช่นกัน


           กลุ่มคนกลุ่มนี้มีทางออกคือ  ต่างคนก็ต่างไม่ยอมเป็นช้างเท้าหน้ากัน  ใช้ชีวิตกันไปตามปกติ  อยู่กันตามปกติ  ไม่มีใครเหนือใคร  จนถูกผู้ใหญ่หัวโบราณ  มองว่าไม่มีหลักไม่มีฐานอะไร  ครอบครัวต้องมีผู้นำสิ  

           แต่วันนึงระหว่างที่ผมนั่งทานโกโก้ปั่นไปเพลินๆ  ผมเองแอบได้ยินหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่ทำงานด้วยกันอยู่ที่ดาวปศุสัตว์หลังจาก เขาทั้งสองคนมานั่งทานอาหารเย็นหลังเลิกงานที่โต๊ะใกล้ๆผม  เขาสองคนคุยกันว่า

หนุ่มมั่งมี  :  เธอ  รู้ไหมว่าป๊ากับม้าเรา  อยากให้เราเป็นช้างเท้าหน้า
สาวศรีสุข  :  แล้วไม่ดีเหรอ  เราก็อยากให้เธอเป็นช้างเท้าหน้านะ
หนุ่มมั่งมี  :  ไม่เอาอะศรีสุข  เราไม่อยากเป็นช้างเท้าหน้าหนิ  เธอก็เก่งออก  เรายังต้องคอยให้เธอให้คำปรึกษาเราตลอดเลย
สาวศรีสุข  :  ไม่หรอก
หนุ่มมั่งมี  :  จริงๆ  เธอเองเก่งกว่าเรานะ  เธอเองก็น่าจะเป็นช้างเท้าหน้าให้ครอบครัวเรานะ
สาว ศรีสุข  :  ไม่ได้หรอกมั่งมี  ป๊ากับม้าเราเองก็บอกว่าเราเป็นผู้หญิง  จะเก่งมากแค่ไหนยังไงก็ต้องให้เกียรติผู้ชายเขาเป็นช้างเท้าหน้า
หนุ่มมั่งมี  :  เฮ้อ....  (  ถอดหายใจเหือกใหญ่  )

บริกรหนุ่ม  :  คุณสองคนจะรับอะไรดีครับ

หนุ่มมั่งมี  :  เราสั่งอาหารกันดีกว่า  ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลัง
สาวศรีสุข  :  งั้น...  เราทานหมูสี่ชั้นนึ่งมะนาวนะ  อยากทานมานานแล้วเห็นว่าร้านนี้ทำอร่อยมาก
หนุ่มมั่งมี  :  ดี...  งั้นเราสั่งผัดหมี่โคราชนะ  เห็นว่าร้านนี้เป็นเจ้าเก่า  เขาทำกันมาตั้งแต่โลกยังเป็นสีฟ้าเลยนะ
บริกรหนุ่ม  :  เราเป็นเจ้าเก่าที่สุดชุบแป้งทอดครับ
สาวศรีสุข  :  หือ  มีด้วยเหรอเจ้าเก่าที่สุดชุบแป้งทอด  

บริ กรหนุ่ม  :  มีสิครับ  ตอนแรกๆเราก็เป็นเจ้าเก่าแหละครับ  แล้วก็มีเจ้าอื่นมาเปิดทีหลังแต่ขึ้นชื่อว่าเจ้าเก่า  เถ้าแก่ผมเลยตั้งชื่อว่าเจ้าเก่ากว่า  
หนุ่มมั่งมี  :  แล้วก็มีเจ้าอื่นมาเปิดเป็นเจ้าเก่าที่สุดใช่ไหม  ??
บริ กรหนุ่ม  :  ใช่ครับ  เถ้าแก่ปวดหัวเลย  ไม่รู้จะทำไงดี  แกเลยไปทำกุ้งชุบแป้งทอด  แล้วหลานแกทักว่า  กุ้งชุบแป้งทอดใหญ่กว่าไม่ชุบ    แกเลยได้ไอเดียมาตั้งชื่อนี่แหละครับ
สาวศรีสุข  :  อ๋อ...  แล้วถ้ามีเจ้าใหม่มาเปิดอีกหละ  แบบว่า  เจ้าเก่าที่สุดชุปแป้งทอดสองชั้น  ??
บริ กรหนุ่ม  :  งั้น  คงปล่อยเขาไปเถอะครับ  เอ่อ...  เอาเป็นว่าสั่งหมูสี่ชั้นนึ่งมะนาว  กับ  ผัดหมี่โคราชเจ้าเก่าชุบแป้งทอดนะครับ  เครื่องดื่มหละครับ  ??
หนุ่มมั่งมี  :  ขอเป็นน้ำเปล่าสองละกันนะ
บริกรหนุ่ม  :  ขอเลยเหรอครับ  คงจะไม่ได้ครับ
หนุ่มมั่งมี  :  แหม  น้องนี่ก็  อารมณ์ขันเยอะนะเรา  ยังไงเดี๋ยวพี่มีอะไรจะเรียกมาสั่งเพิ่มนะ

....  เวลาผ่านไปสักครู่  ....

สาวศรีสุข  :  นี่มั่งมีเรานึกออกแล้ว
หนุ่มมั่งมี  :  นึกออกเรื่องอะไรเหรอศรีสุข
สาวศรีสุข  :  ก็เรื่องของเราไง  ว่าใครจะเป็นช้างเท้าไหน
หนุ่มมั่งมี  :  ยังไงเหรอ
สาวศรีสุข  :  ก็เราสองคนต่างก็ไม่อยากเป็นช้างเท้าหน้ากันใช่ไหมหละ
หนุ่มมั่งมี  :  ใช่  แล้วเธอมีทางออกยังไงเหรอ
สาว ศรีสุข  :  ก็  เราก็เป็นช้างเท้าซ้ายกับช้างเท้าขวาไง  เราเดินไปด้วยกัน  ทำอะไรไปพร้อมๆกัน  ใช้ชีวิตไปพร้อมๆกัน  จะว่าไปก็เหมือนข้างซ้ายกับข้างขวานี่แหละ
หนุ่มมั่งมี  :  เก่งจังศรีสุข  เธอนี่เก่งสมกับเป็นแฟนเราเลยนะ
สาว ศรีสุข  :  แหม  เธอก็  เราก็แค่อยากให้เราทั้งคู่สบายใจกัน  และก็คิดว่าพ่อแม่เราทั้งสองฝ่ายน่าจะเข้าใจได้นะ  ว่าเราไม่อยากมีใครเด่นดีกว่าใคร
หนุ่มมั่งมี  :  เราก็อยากให้เป็นแบบนั้นเหมือน  ว่าแต่เราขอเป็นช้างเท้าซ้ายนะ
สาวศรีสุข  :  ไม่เอาอะ  (  ศรีสุข  ทำเสียงไม่พอใจ  )
หนุ่มมั่งมี  :  ทำไมหละศรีสุข  ไหนว่าเราจะเป็นเท้าข้างกันไง
สาวศรีสุข  :  เปล่าหรอก  มั่งมีก็รู้ว่าเราถนัดซ้าย  เราต้องเป็นเท้าซ้ายสิ
หนุ่มมั่งมี  :  แหม  ก็นึกว่าอะไร  แบบนั้นก็ได้  ตกลงว่าเราเป็นช้างเท้าขวา  และ  เธอก็เป็นช้างเท้าซ้ายนะ
สาวศรีสุข  :  ไม่เอาอะ  (  เสียงไม่พอใจเกิดขึ้นอีกครั้ง  )
หนุ่มมั่งมี  :  คราวนี้อะไรอีกหละศรีสุข
สาวศรีสุข  :  ก็เราไม่อยากเป็นช้างเท้าซ้ายแล้ว
หนุ่มมั่งมี  :  อ้าว  แล้วเธอจะเปลี่ยนใจมาเป็นช้างเท้าขวางั้นเหรอ
สาวศรีสุข  :  เปล่าหรอก  มั่งมีก็  เธอก็รู้ว่าเราชอบแมว  เราเป็นแมวเท้าซ้าย  แล้วเธอก็เป็นแมวเท้าขวาละกันนะ  นะ  นะ  นะ  นะ  นะ
หนุ่มมั่งมี  :  หือ
สาวศรีสุข  :  นะ  นะ  นะ  นะ  นะ  (  เสียงอ้อนยังคงอยู่  )
หนุ่มมั่งมี  :  อะ  อะ  อะ  ก็ได้  แมวก็แมว
สาวศรีสุข  :  มั่งมีน่ารักที่สุดเลย

หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองคนก็จ่ายค่าอาหารแล้วก็เดินควงกันออกไปอย่างมีความสุข....



เขียนโดย... ตะวันบนดิน




รบกวนช่วยกันวิจารณ์ด้วยนะครับผม

แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 54 23:10:29

จากคุณ	: Cocopok
เขียนเมื่อ	: วันลอยกระทง 54 22:44:39