ทางนี้คงเป็นอีกมุมนึง และเป็นมุมเดียวกับที่คุณโส่ยอยากจะสื่อ
(จะมีใครไหลย้อนกลับมาอ่านไหม แปะทิ้งไว้แล้วกันนะคะ ^^)
~* โถลูกแม่ ~*
คอลัมน์ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
แม่พระคงคาสอน..ไม่รู้สึก
จะน้อมนำสำนึกอะไรได้
ดูหนังดูละครย้อนดูไทย
เราทะเลาะกันได้แม้ภัยมา
ตบจูบตบจูบแล้วลูบเป้า
เศร้าหยุดเดี๋ยวเสียวปนเศร้าเสน่หา
ข่มขืนกันดื้อดื้อเรื่องธรรมดา
เดี๋ยวเยียวยาให้ก็ได้เป็นไรมี
น้ำท่วมแพ้น้ำใจที่ไหลหลาก
แบ่งปันความทุกข์ยากอย่างเต็มที่
ลำบากอยู่ข้างเดียวคงไม่ดี
จิตอาสามาทางนี้ช่วยแจกทุกข์
สร้างกำแพงกั้นน้ำสนุกจัง
มาเร็วเร็วช่วยกันพังสะนังจุก
ถุงยังชีพรีบลำเลียงเร่งรัดรุก
ฉุกละหุกเร่งกระจายระบายไป
ไม่กี่วันน้ำจะลดหมดทุกข์แล้ว
นางแจ๋วได้ขัดบ้านหน้าบานใส
เสร็จสรรพจับคุณหนูถูขี้ไคล
ระวังไฟฟ้าดูดเดี๋ยวตูดดำ
เหตุการณ์ผ่านร้ายย่อมกลายดี
ฝนซาฟ้าเปลี่ยนสีคงชื่นฉ่ำ
จูบปากกันให้ดูดดื่มลืมเคราะห์กรรม
ลืมประตูระบายน้ำที่บุกพัง
ประตูนั้นชื่อประตูอะไรหว่า
ลืมเถิดหนามาฟื้นฟูประตูหลัง
ลอยกระทงขอขมาน่ารักจัง
แม่พระคงคายังออกงงงวย
เพิ่งด่ากูไปหยกหยกมายกย่อง
แม่ไหลล่องลงทะเลยังเขวขวย
ผลักไสแม่แร่เร่งลูกเฮงซวย
แม่ยังอยากจะอยู่ด้วยกับลูกยา
เดี๋ยวเมษาหน้าแล้งก็แช่งชัก
ว่าแม่ไม่ฟูมฟักไม่รักษา
จะฟ่อดแฟ่ดฟูมฟายหน่ายระอา
ด่าว่าแม่คงคาให้ระคาย
แม่พระคงคาสอนไม่สำนึก
ไม่รู้สึกรู้สาก่อนจะสาย
แม่วิตกอกหวั่นถึงบั้นปลาย
ลูกคงฆ่ากันตายสลายใจ
อุทกภัยเรอะ เชอะกระจอก
ทำอะไรไทยไม่ได้หรอกจะบอกให้
สามัคคีคือพนังขังทุกข์ไทย
พังเถิดพังพนังให้ไทยร่วมทุกข์
= = = = = = =
เพื่อนบางคนบ่นให้ได้ยินว่า
ถึงขนาดนี้แล้ว คิดบวกไม่ไหว
ใครมาชวนคิดบวกไม่บวกด้วยหรอก
โลกมันร้ายก็ต้องมองตามจริง(ว่ามันร้าย)เข้าใจป่ะ
ก็(อ่าน)ฟังเฉยๆ ว่าอือ... (คิดในใจ)
คงต้องบวกให้มากขึ้นไป ไม่อย่างนั้นก็ฉุดลบขึ้นมาไม่ได้
ถึง(เขา)จะยังไม่เข้าใจก็ทำไปเถอะ
