คุณ MidNite : เอาเรื่องคนที่บ้านมาเล่าในห้องถนนนักเขียนก็เพื่อว่าอาจมีคนสนใจเอาไปแต่งเป็นเรื่องน่ะค่ะ ว่าไปแล้วแต่งเป็นเรื่องผีก็พอใช้ได้นะคะเนี่ย ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
น้องมิ้ม (รพิชา) : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พี่เป็นประเภทชอบเรื่องผีอยู่แล้ว แต่พอมาเจอเข้าจังๆ แบบนี้บางทีก็ไม่อยากรู้ แต่ก็ยังอยากฟังค่ะ เอ๊ะ ยังไง มันอดไม่ได้น่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
คุณรัชนีกานต์ : หมอบอกว่าผ่าตัดสมองนี่มีผลต่อการมองเห็นด้วยค่ะ แต่แบบนี้จะทำให้มองเห็นดีเกินไปหรือเปล่าก็ไม่ทราบ
อาจารย์จี (GTW) : เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสทุกวันเลยค่ะ คือให้เขารายงานทุกวันว่าเห็นอะไรบ้าง เขาก็อธิบายได้ละเอียดทุกวันเลยนะคะ เผื่อจะได้พล็อตนิยายเรื่องใหม่ค่ะ ไม่ใช่อะไร มีแผนแม้จนนาทีสุดท้ายแหละค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
คุณเรียวรุ้ง : ส่วนตัวแล้วไม่คิดว่าเป็นจิตหลอนหรือเห็นไปเองเพราะผลข้างเคียงจากยาอย่างที่หมอบอก (ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ลูกหมอนะคะ ปกติหมอว่าอะไรจะเชื่อหมด) เพราะเขาอธิบายสิ่งที่เห็นได้ชัดเกินไปค่ะ ปกติจิตหลอนไม่น่าจะชัดขนาดนั้น ตอนนี้ฟังเขาเล่าจนชักจะเฉยๆ แล้วค่ะ ในเมื่อเขาไม่กลัว มาคิดว่าแล้วเราจะกลัวไปทำไม เอามาสร้างพล็อตแต่งเป็นเรื่องท่าจะดีกว่า อิอิ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
น้องมน (Setakan) : เรื่องลัดดาแลนด์เป็นหนังผีหรือคะ น่าสนใจ ต้องหามาดูบ้างแล้ว คงมีออกมาเป็นดีวีดีแล้วนะคะ ที่จริงเรื่องแบบนี้ถ้าข้ามขั้นกลัวไปได้แล้วนี่พี่ว่าน่าสนใจดีค่ะ หมายถึงตราบใดที่เขาแค่มาให้เห็นและไม่ทำอะไรเรานะคะ แหะๆ มีข้อแม้ด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
น้องแพรว (thezircon) : ตอนนี้ไม่ค่อยรู้สึกหลอนแล้วค่ะ เริ่มชินแล้ว ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
คุณ nasa nasa : กริชมีโอกาสก็ตรงที่ไอรีนเหมือนตัวคนเดียวแถมมีมารผจญนี่แหละค่ะ อยู่แต่ที่ว่าไอรีนจะโอนเอนตามไปด้วยหรือเปล่าเท่านั้นเองค่ะ
คุณ ravio : ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
คุณระรินใจ : ไม่มีอะไรเศร้าแล้วค่ะ มีแต่เรื่องของรักต้องห้ามค่ะ จริงๆ ด้วยค่ะ ถ้าเป็นเมืองไทยคงมีคนมาขูดตรงนี้ตรงนี้หาตัวเลขแล้วมั้งคะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
คุณ Hermosa : ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
อาจารย์หนุ่ม (สามปอยหลวง) : ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
คุณ Travel to the moon : กริชก็พยายามเก็บอะไรเล็กๆ น้อยๆ ที่ไอรีนแสดงออกกับตัวไปไว้ฝันอยู่คนเดียวแหละค่ะ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
น้องมิ้ว (mimny) : พี่ก็สงสัยเหมือนกันค่ะว่าทำไมบ้านพี่ถึงได้มีคนเยอะขนาดนั้น สงสัยคงเป็นคนที่เคยอยู่หลายรุ่นหลายสมัยมั้งคะ ประเภทหลายยุคมารวมๆ กัน หือ...แต่อะไรที่เกี่ยวกับลิฟต์นี่น่ากลัวค่ะ สมัยพี่เล็กๆ โรงพยาบาลที่คุณพ่อพี่ทำงานเคยมีหมอด้วยกันตาย แล้วมีคนขึ้นลิฟต์ตึกที่หมอคนนั้นทำงานไปเห็นหมอคนที่ว่าเข้าตอนประตูลิฟต์เปิด สมัยก่อนโน้นบรรยากาศตามโรงพยาบาลมันทึบๆ ทึมๆ เป็นใจให้เสียด้วย คนที่เจอเขาเล่าให้ฟังว่าจะเดินออกจากลิฟต์ก็ไม่กล้าเพราะหมอแกเล่นยืนอยู่หน้าลิฟต์เลย บรื๋อออ ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
น้องนุ้ย (นารีจำศีล) : อึ๋ย ฝันเห็นผู้หญิงนั่งจ้องหน้านี่ตื่นขึ้นมาพี่คงจำอะไรไม่ได้แล้วเพราะมัวแต่กลัว เสียงแปลกๆ นี่เคยได้ยินนะคะสมัยเรียนหนังสือแล้วเช่าห้องพักเก่าๆ แต่ก็พยายามคิดว่าน่าจะเป็นเสียงฮีทเตอร์ทำงาน หรือไม่ก็เสียงน้ำไหล ที่แน่ๆ เอามาใส่ในนิยายที่เคยเขียนด้วยค่ะ เปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาสอย่างอาจารย์จีว่า ขอบคุณสำหรับกิฟต์นะคะ
คุณ pormare : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เรื่องเหนือธรรมชาตินี่อะไรไม่อะไรก็เชื่อไว้ก่อนดีที่สุดนะคะ มีจริงไม่มีจริงค่อยว่ากันอีกที  ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
คุณรุ้งปลายฟ้า : ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ อยากบอกว่าแอบอ่าน เก็บรักฝากตะวัน อยู่เหมือนกันค่ะ แต่เป็นแบบอ่านเงียบๆ ไปนิด ต่อไปนี้จะอ่านแบบส่งเสียงให้รู้ว่าอ่านบ้างแล้วค่ะ
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 54 01:07:08
จากคุณ |
:
กุลธิดา (kdunagin)
|
เขียนเมื่อ |
:
21 พ.ย. 54 22:21:34
|
|
|
|