๖. เซเว่น – นัมเบอร์เทอร์ทีน [ 7 – No.13 ]
คืนนี้บริเวณถนนวัดมะนาวเปรี้ยวไม่สงบเงียบเหมือนทุกคืน ไฟสปอร์ตไลท์ส่องไปทั่วบริเวณโดยเฉพาะท่อที่เปิดฝาอยู่ ที่กำลังวุ่นวาย!! โฮ่งงงงงง!! ๆๆ ทันใด!! สุนัขตำรวจทั้งสองตัวก็วิ่งไล่อะไรบางอย่างใต้ถนนไปทางท่อน้ำที่เพิ่งโยนเนื้อสดๆลงไปพร้อมกัน!! “เฮ้ยยย!!” ลูกน้องเสี่ยที่ถือสลิงตะโกนลั่น !! สลิงถูกกระชากอย่างรุนแรง!! จนลูกน้องเสี่ยเซเสียหลัก “เร็ว!! ช่วยดึงที!!” เจ้าหน้าที่หลายคนเข้ามาช่วยจับสายสลิง!! สายสลิงที่ม้วนกองอยู่ที่พื้น ถูกดึงออกจากขดที่ม้วนอยู่อย่างรวดเร็ว เสี่ยตะโกนสั่งให้ลูกน้องอีกคนเอาปลายสลิงอีกด้านไปคล้องกับรถที่จอดอยู่ ลูกน้องเสี่ยรีบวิ่งปลายสลิงไปที่รถที่ห่างพอสมควร “โอ้ยยย!! ซีดดด” สลิงถูกดึงลงไปในท่อด้วยแรงกระชากมหาสาร ทำให้ลวดสลิงหลุดมือและบาดมือไปหลายคน สุนัขก็ไล่เห่าห่างออกไปจากท่อไปเรื่อย “แรงแมร่งเยอะจังวะ!!” เสี่ยเหงื่อซึม หมวกคาวบอยเปียกชุ่ม “เอาผ้ามาจับไว้ เอาผ้าจับไว้!!” ท่านรองตะโกน บางคนใช้ชายเสื้อมาจับสลิง บางคนถอดเสื้อออก อู๊ดกับเพื่อนๆ อาสา อปพร ออกแรงดึงกันสุดแรงแต่ดูไม่ได้ไหว ไม่ทันไรไทยมุงผู้มีจิตอาสาก็รีบเข้ามาช่วยดึง รวมกันอีกหลายสิบแรง “เอ้าฮุ้ย!! ๆ ๆ ๆ” ลวดสลิงค่อยๆถูกดึงขึ้นเข้ามาเรื่อยๆ “เอ้าฮุ้ย!! ๆ ๆ ๆ” เหมือนครั้งนี้จะเอามันอยู่ด้วยแรงคนที่เพิ่งขึ้น สลิงกระชากกระตุกสั่นไหวส่ายไปส่ายมาในท่อน้ำนั้น ภาพที่เห็นเหมือนดูสารคดี แอนนิมอล เพลนเน็ตที่ตกปลาสู้กับฉลามยักษ์ ที่มันดิ้นรนต่อสู้!! ลูกน้องเสี่ยก็เอาสายสลิงไปเกี่ยวกับรถกระบะที่หลังคาเปิดไฟสปอร์ตไลท์ส่องทาง และก็ดึงไอ้ตัวที่อยู่ในท่อให้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฮึบ ๆ ๆ ลูกน้องเสี่ยที่ถือหน้าไม้ที่ลูกธนูที่สายติดกับรอกตั้งท่าเตรียมพร้อม ทั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เล็งลูกซองไปที่ท่อน้ำ สุนัขทั้งสองเห่ากรรโชกจนมาใกล้บริเวณปากท่อ และเจ้าหน้าที่ก็กระชากเจ้าสุนัขทั้งสองตัวให้ออกจากแนวที่มีการเล็งอาวุธ!! เหมือนอย่างที่บอกหากเคยดูสารคดี เย่อกับปลาฉลามตัวบิ๊กๆโหดๆ ยิ่งเวลาใกล้จะได้ตัวมันมันก็จะดิ้นอย่างสุดกำลัง ด้วยแรงเฮือกสุดท้าย!! “เฮื่ออออ!!” ทุกคนออกกำลังสุดแรง สู้กับไอ้ตัวในท่อที่ดิ้นรนสุดกำลัง “เกือบได้แล้ว!! ๆ” ลูกน้องเสี่ยตะโกน ตัวในท่อยิ่งดิ้นแรงขึ้นนนนน!! น้ำในท่อก็มีกระเซนเท่ากับว่ามันมาถึงแล้ว... จู่ๆ สายเอ็นก็นิ่ง... “เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น?” เหมือนดึงง่ายขึ้นหลังจากที่เย่อกันมานาน หลายคนมองหน้ากัน เจ้าหน้าที่ก้มลงส่องไฟฉายไปในท่อ “ตะขอหลุด หรอออ...?” โครม!!! แรงกระชากมหารสาร สายสลิงสะบัดอย่างแรงฟาดเจ้าหน้าที่หัวทิ่มลงไปในท่อ!! “เชี้ยแล้ว!!” สองสามคนปล่อยมือจากสายสลิงเพื่อช่วยเจ้าหน้าที่ๆ ตกลงไปในท่อ ทันใดไอ้ตัวในท่อดิ้นรุนแรงอีกเฮือก!! ตูม!!น้ำกระจาย ส่วนขาที่ชี้ขึ้นมาจากปากท้อดิ้นอย่างทุรนทุราย ยิ่งดิ้นกี่ยิ่งช่วยให้ออกจากท่อน้ำยากยิ่งขึ้น “ อย่าดิ้น!!ๆ” สองสามคนช่วยกันดึงเจ้าหน้าที่ที่ตกลงไปอย่างสุดกำลัง ฮื่ออออออ!! ขึ้นมาเกือบพ้นท่อ แต่มีสายสลิงพันหัวและแขนอยู่! “โอ้ยยยย!!ๆ ๆ” คนที่ถูกสลิงพันร้องด้วยความเจ็บปวด เจ้าหน้าที่ที่ถือปืนลูกซองวางปืนแล้วรีบมาช่วยแกะสลิง “เอื่อยยยย แน่นมาก!!” เลยตะโกนบอกคนที่กำลังช่วยกันดึงสลิงให้ผ่อนแรง “พี่ๆ ๆ อย่าดึงแรงขอแกะสลิงก่อน” แต่ โครม!!! เหมือนไอ้ตัวในท่อมันจะรับรู้ว่าแรงที่ดึงมันลดลงมันยิ่งสะบัดดิ้นสุดฤทธิ์ ตูม!! “อ๊ากกกกกกกก!! เจ็บบบบบ!! อ๊ากกกก!!” มันยิ่งดิ้นหนักสายสลิงยิ่งรั้งให้เจ็บมากยิ่งขึ้น “ตัดสาย ๆ!!” เสี่ยตะโกนแล้วสั่งลูกน้องที่ถือหน้าไม้ให้เล็ง รอจังหวะไว้!! ลูกน้องเสี่ยอีกคนเอามีดสปาร์ต้าคมยาวที่สามารถตัดเหล็กออกจากปลอกหนังแล้วรีบตัด! “ฉั๊ว!! ๆ ๆ ๆ” ลูกน้องออกแรงตัดหลายที ลวดเล็กๆที่ถักรวมเป็นเส้นสลิงเริ่มขาดออกบางส่วน “อืดดดด!!!ได้แล้ว!!ๆ สลิงหลุดแล้ว!”ตำรวจที่แก้ลวดสลิงที่พันอยู่ตะโกนลั่น ซูมมมม!!!!!!! ครึมโครม!!!! น้ำในท่อกระจายออกอย่างแรง สุนัขเห่าระงม!! “เห็นตัวมันแล้ว!!” ลูกน้องเสี่ยตะโกน คนเริ่มมุงเข้ามาดู!! “ยิงเลย!!” เสี่ยหมูสั่งลูกน้องที่ถือหน้าไม้ ฟิ้ววว!! ลูกธนูที่ติดลวดสลิงแหวกอากาศพุ่งทะลวงเจ้าตัวที่อยู่ในท่อ !! น้ำยิ่งกระจายมันยิ่งดิ้นหนักมากขึ้น เสี่ยหมูรีบหยิบปืนลูกซองที่วางอยู่ แกร๊ก!! เสี่ยขึ้นลำปืนแล้วกดไปที่ไอ้ตัวที่อยู่ในท่อ ตูม!! แกร๊ก!! ตูม!!! แกร๊ก!! ตูม!!! “ฤทธิ์เยอะนักหรอเมิง!” แกร๊ก!! ตูม!!! ดูว่ามันจะเริ่มดิ้นเบาลง ๆ ๆ ท่านรองบอกให้ทุกคนดึงอีกครั้ง“เอาดึง!!” ทกคนพร้อมใจกันดึงอีกครั้ง!! “เฮื่ออออ!!!” ดึงกันสุดแรง!!
ในเสี้ยววินาทีเดียวกันนั้นเหมือนกับในสารคดีสัตว์ สัญชาตญาณของนักล่าในการเอาชีวิตรอดก็คือถ้าไม่ยอมจำนนก็จะเข้าจู่โจม!! และวิธีที่มันเลือกคือ...!!
ซูมมมมม!! อะไรบางอย่างกระโดดออกจากท่อสูงสองสามเมตรอย่างรวดเร็ว เฟรี้ยววววว!! โอ๊ยยยยย!! เห้ยยยยยย!! เสียงสลิงขาด!! แฟร๊บบบบบ!! ปลายสลิงที่ขาดคมตวัดไปมา โดนที่หน้าของลูกน้องเสี่ยที่ถือหน้าไม้และเจ้าหน้าที่คนอื่นล้มลง อ๊ากกกกก เลือดดดดด สลิงที่ขาดทำให้หลายคนที่ดึงสายสลิงเสียหลักล้มลงชนกองกันที่พื้น!!! อ้า!!! สายสลิงที่ติดอยู่กับไอ้ตัวที่เพิ่งกระโดดออกจากท่อยังคงตวัดไปมา “เชี้ยยยแล้ว!!” เสียงตะโกนจากไทยมุงที่มามุงดูวิ่งหนีกระจาย วิ่ง กรี๊ดดดดดด!! เปรี้ยง!!ๆ ๆ ๆ ๆ เสี่ยหมูซัดกระสุนแม็กนั่มไปทางตัวอะไรสักอย่างที่กระโดดลอยอยู่กลางอากาศ แปร้ง!!! แปร๊ง!! กระสุนไปโดนไฟสปอร์ตไลท์ ที่หลังคากระบะดับวู๊บ วูบบบบบบ!! ทั่วบริเวณ เหลือเพียงไฟไซเรนซ์แสงสลัวๆกระพริบเท่านั้น ในแสงกระพริบไซเรนซ์สีเลือด เห็นเป็นร่างเงาตัวอะไรสักอย่างใหญ่ขนาดสองสามเมตรกำลังพุ่งกลับมาที่กลุ่มคนหลายสิบคนที่อยู่บริเวณท่อน้ำที่มันเพิ่งกระโดดออกมา “นี่มันตัวเชี้ยไรเนี้ย!!” เจ้าหน้าที่กดลูกซองไปที่มัน แกร๊กๆ ตูม!! แกร๊กๆ ตูม!! แต่ดูว่าโดนบ้างไม่โดนบ้างเพราะมันทั้งมืดและไอ้ตัวนี้มันก็ว่องไวมาก แช็ค! ๆ ๆ กระสุนหมด!! เจ้าหน้าที่รีบเปลี่ยนกระสุน ปั้ง!! ๆ ๆ เจ้าหน้าที่คนอื่นก็ยิ่งเพื่อที่จะหยุดมัน แต่มันไวกว่ามันก็พุ่งเข้ามางับและกระชากที่แขนเจ้าหน้าที่คนที่กำลังใส่กระสุน สวบบบบ!! เจ้าหน้าที่ที่โดนงับล้มลงเอามือกุมแขนที่ไม่มีแขนเสียแล้ว อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก!! :-)ประหลาดกระโดดลงไปในพงหญ้าและก็พุ่งกลับมาเข้าโจมตีอีกหลายหน ชิ้นส่วนอวัยวะมนุษย์ปลิวว่อน หลายคนวิ่งหนีเอาตัวรอด ปั้ง!!ๆ ๆเจ้าหน้าที่มีอาวุธยังคงยิงต่อสู้!! ปั๊ง!! ตูม!! อ๊ากกก!!
ไทยมุง พระ เณร มูลนิธิอาสาต่างๆ วิ่งหนีกระจาย บรื่นนนน!! บางคนสตาร์ทรถหนีทัน บางคนทิ้งรถวิ่งไม่คิดชีวิตรวมทั้งอู๊ด อู๊ดวิ่ง ๆ ๆ ๆ วิ่งไปน้ำตาไหลไป อุ๊ดวิ่งไปทางวัดใส่ตีนหมาสุดกำลัง อ๊ากกกกก!! อู๊ดวิ่งแซงทุกคนไปเรื่อยๆหลายสิบคน อู๊ดวิ่งแซงสุนัขตำรวจตัวที่หนึ่ง วิ่งแซงตัวที่สองที่ทั้งสองตัวหางจุกตูด เอ๋งๆๆ .. อู๊ดวิ่งแซงไปอีกหลายคน จนมาแซงเสี่ยหมูที่กำลังวิ่งอยู่เช่นกัน “โห๊ะ!!” อู๊ดอุทานหันไปถามเสี่ยด้วยความประหลาดใจว่า... “แฮก!!ๆ ๆ เสี่ยวิ่งเร็วมากเลยอะ ผมวิ่งแซงมาหลายคนแล้ว แฮก ๆ ๆ” “อืมมม” ...เสี่ยไม่ตอบแค่หันไปพยักหน้าให้อู๊ดแล้วคิดในใจว่า “กูวิ่งหนีมาตั้งนานแล้ว สาสสสส!!” และทั้งสองก็ยังคงวิ่ง ๆ ๆ ไปในถนนที่มืดสลัว
22.13 เสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ชิ้นส่วนอวัยวะมนุษย์ เลือด เสียงตะโกน เสียงไทยมุงซึ่งกลายเป็นผู้เคราะห์ร้ายเสียเอง เสียงผู้คนวิ่งหนี เสียงกรีดร้อง เสียงปืน ยังคงดังอย่างต่อเนื้อที่เบื้องหลังของทั้งสองที่วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตอยู่ ปัง ๆ ๆ ๆ !!
22.13.05 ปั๊ง!!ๆ ๆ กรรร เอ๋ง ๆ ๆ ปังๆ ๆ เสียงปืน และเสียงร้องอันโหยหวนของสัตว์ดังขึ้นไปทั่วโกดัง “จัดการโกดังที่ห้าเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้กำลังเริ่มเข้าไปเคลียร์โรงงานที่หก เปลี่ยน” เสียงวิทยุสื่อสารผู้หมวดรัฐดังขึ้น “จัดการต่อให้เรียบร้อย อย่าลืมหละเล็งที่สมองนะ เสร็จแล้วมาสมทบที่โกดังเจ็ดเปลี่ยน” “รับทราบ!!” พูดเสร็จทหารในชุดคอมมานโดก็เอาวิทยุสื่อสารเหน็บไว้ที่หัวไหล่ใส่หน้ากากกันก๊าซ แล้วก็เดินไปที่คอมมานเดอร์ที่กำลังยิงสัตว์ที่อยู่ในกรง ทีละตัว ทีละตัว ปัง! ๆ ๆ ๆ
22.13.13 หน้าโกดัง No.7 ตุ๊ด!!ๆๆ คุณหมอสาวกดรหัสประตู ประตูอัตโนมัติบานใหญ่เปิดออก ไอเย็นและกลิ่นเหม็นอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกลิ่นขี้หมูเน่ามากๆ กระจายออกมาจากห้อง ทุกคนที่อยู่หน้าประตูสวมหน้ากากทันที!! เมื่อก้าวเข้ามาข้างในโกดังหมายเลขเจ็ด ก็จะเห็นประตูเหล็กบานใหญ่อีกหลายบาน ที่แยกเขียนหมายเลขที่หน้าประตูตั้งแต่ประตูหมายเลข 7- 1 ถึงประตู 7-12 แครกกก!! เสียงวิทยุสื่อสารดังขึ้น เป็นเสียงจาก ดร. ปีเตอร์ ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้กลางห้องควบคุมหน้าจอมอนิเตอร์มากมาย “ผู้หมวด เห็นประตูทั้งหมดตั้งแต่หมายเลข 1 ถึง 12 แล้วใช่ไหม” “เห็นแล้ว ดร.” ผู้หมวดตอบ “อืมมมม จิงๆไม่ใช่มีแค่นี้หรอก เรายังมีประตูหมายเลข 13 อยู่ด้วยนะ 7-13 อะ” ดร. ลุกจากเก้าอี้มาที่แผงควบคุม “และนี่คือ ...สิ่งที่รอพวกคุณอยู่” ดร. กดปุ่มหน้าคอนโทรลและแล้วประตูหมายเลข 7 – 1 ก็ค่อยๆเปิดขึ้น เสียงสัญญาณเตือนดังขึ้นพร้อมกับไฟไซเรนซ์สีแดงสดหน้าประตูกระพริบ !! ผู้หมวดและลูกทีมขึ้นไกลปืน แกร็ก ๆ พร้อมจะพบสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า
จากคุณ |
:
Knokz
|
เขียนเมื่อ |
:
13 ธ.ค. 54 00:45:07
|
|
|
|