ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 23 ::. ทิพยวิมาน .:: ฟ้าใสรู้สึกเหมือนถูกหมักอยู่ในโคลนเหนียวเหนอะหนะ พยายามดิ้นรนจนชูศีรษะโผล่พ้นโคลนขึ้นมาหายใจได้ก็ตะเกียกตะกายเอาตัวไต่ขึ้นจากขอบสระ ข้างบนฝั่งยังมืดมิด เมฆหมอกรอบตัวลงจัด บรรยากาศหนาวเหน็บนั้นทำให้หญิงสาวต้องทรุดลงกอดเข่าตัวสั่น จากนั้นพลันได้ยินเสียงที่เคยคุ้น “ฟ้าใส...มาทางนี้” ในความมืดที่มองไม่เห็นทาง ได้แต่คลานและคลำเปะปะไปตามเสียง  “ไม่...ไม่ใช่อย่างนั้น อย่าคิดว่าตัวเองกำลังซมซานอยู่ในภพมืด ตั้งจิตให้ดี...ลุกขึ้นยืน...ค่อยๆลืมตา นั่นล่ะ...แล้วค่อยๆเดินมาหาเค้า... ถูกแล้ว... เดินมาทางนี้” น้ำเสียงอบอุ่นและปลอบประโลมใจนั้น ขจัดความหนาวเหน็บรอบกาย ให้ฟ้าใสมีกำลังลุกขึ้นยืนและเดินไปตามทางที่เสียงเรียก จากนั้นแสงสว่างนวลก็ฉายเข้ามากระทบเปลือกตา ฟ้าใสลืมตาขึ้น สายตายังไม่เคยชินกับภาพตรงหน้า แต่แม้สิ่งที่เห็นจะปรากฏแค่รางเลือน แต่หญิงสาวก็พอคาดเดาได้ “รสา...” พอเดินเข้าไปใกล้และปรับภาพให้ชัดขึ้น ฟ้าใสก็เหมือนเห็นตัวเองในกระจก แต่บุคคลตรงข้ามมีรอยยิ้มตรึงตรา แววตาสดใส เนื้อตัวขาวสะอาด สวมใส่ด้วยเสื้อผ้าที่ดูแล้วสบายตา เดินเข้ามาจับมือเธอไว้หลวมๆ แล้วเธอเล่า ฟ้าใสก้มลงมองตัวเอง รสาเห็นปฏิกิริยาของฝาแฝดตนแล้วพอเข้าใจได้ “อยากทำความสะอาดเนื้อตัวไหม... เอ้า หลับตา... แล้วตั้งใจนึกถึงเสื้อผ้าสวยๆที่ฟ้าชอบไว้นะ” แม้จะไม่เข้าใจนัก แต่ฟ้าใสก็ทำตามอย่างว่าง่าย...หลับตาและนึกถึงชุดที่สวยที่สุดที่เคยอยากได้ เพียงครู่เดียวก็รู้สึกเหมือนมีน้ำทิพย์มาชโลมกาย ละอองของน้ำที่พร่างพรมลงมานั้นฉ่ำเย็น แต่ไม่เปียก ด้วยหยดน้ำนั้นไม่เกาะติดตามผิว ทั้งยังไม่ร่วงหล่นลงไปเปียกพื้น  ฟ้าใสก้มลงมองพื้นที่เธอยืนอยู่ ก็พื้นหญ้าธรรมดา แต่เขียวชอุ่มเย็น เงยหน้ามองรอบบริเวณเป็นพื้นที่โล่ง ตรงกลางมีต้นมณฑาต้นหนึ่งยืนเด่นเป็นสง่า  แล้วเราโผล่มาได้ยังไง ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น... “มานั่งนี่มา” รสาเข้ามาจูงมือฟ้าใสไปนั่งบนหินอ่อน จับมือของฟ้าใสวางบนตักแล้วบีบให้เบาๆ “ที่นี่ที่ไหน แล้วเค้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” ฟ้าใสยังคงหันไปรอบๆระหว่างที่เอ่ยปากถาม “เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน น่าจะเป็นเพราะต้นมณฑาวิเศษต้นนี้นะ” รสาชี้ไปที่ต้นมณฑาต้นนั้น ฟ้าใสมองตาม “อยู่ในนี้...แค่กำหนดจิตให้ดี รวบรวมสติ ทำสมาธิให้ตั้งมั่น เราก็อยู่อย่างมีความสุขได้ด้วยกายทิพย์ ไม่หิว ไม่ร้อน ไม่หนาว วันไหนนึกอยากจะแต่งตัวแบบไหน แค่คิด รูปกายก็เปลี่ยนไปตามนั้น แล้วถ้าคนที่เรากำลังคิดถึง เขากำลังขาดสติและยังมีความผูกพันกับเราอยู่ เราก็พาเข้ามาหาได้ เหมือนที่เค้าเรียกฟ้าตอนนี้ไง” “อ้อ...” ฟ้าใสเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้ เธอมีอาการประสาทหลอนจากฤทธิ์ของฝิ่นในน้ำที่โจรจับกรอก จากนั้นแม้จะพยายามเรียกสติคืนมาก็โดนตบจนหมดสติลงไปอีก ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ เธอก็กำลังมาอยู่ในเขตของวิญญาณอีกครั้ง แต่ไม่ได้เร่ร่อนหรืออาศัยอยู่ในร่างของคนอื่นอย่างคราวก่อน  ...นี่เรามาปรากฏตัวในที่พำนักพักอาศัยของรสา เป็นรโหฐานชั้นดีราวกับอยู่ในสวรรค์ เอ...หรือนี่คือสวรรค์จริงๆอย่างที่เคยมีคนกล่าวอ้าง...  ...ร่างทิพย์...อิ่มทิพย์...ตาทิพย์...  นี่รสาได้ของวิเศษขนาดนี้เลยหรือ? “เออ แล้วนี่ จะให้เค้ากลับออกไปยังไงล่ะ” ฟ้าใสทำเป็นเกรงใจ ที่จริงต้องการถามให้ได้ข้อมูลลึกลงไปอีก “อย่ากลับไปเลย ตัวโดนจับไปไม่ใช่เหรอ รู้ไหม ว่าเขาจะทำอะไรกับร่างของเราบ้าง” ฟ้าใสฟังแล้วอึกอัก ตอบไม่ถูก “ไม่... ไม่รู้เหมือนกัน” “เข้าร่างไป ก็คงโดนเขาจับไปทรมานนะ อยู่ที่นี่ก่อน ให้ร่างเราปลอดภัยแล้วค่อยกลับไปนะ คุณวินทร์กำลังจะไปช่วย” “คุณวินทร์กำลังจะไปช่วย? นี่รู้เรื่องกันตอนไหน?” “อืมม์ อย่าเพิ่งถามเลย เค้าว่าตัวพักก่อนดีกว่า” แสดงว่า วินทร์เคยมาที่นี่แล้ว? แล้วทำไมไม่เล่า? ฟ้าใสออกอาการอิจฉาตาร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ “ตลกดี ” ฟ้าใสพูดพลางหัวเราะเบาๆ “หืมม์?” รสาเลิกคิ้วแทนคำถามว่าตลกเรื่องอะไร “รู้แล้วใช่มั้ย ว่าเค้าต้องตายเพราะใคร” ฟ้าใสพูดทั้งที่หน้ายิ้ม แต่แววตาดุดัน “รู้แล้วใช่มั้ย ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง” น้ำเสียงนั้นตะคอกแรงขึ้น “ไม่เอาน่า...ฟ้า” รสาพยายามโอบไหล่ฟ้าใสเข้ามากอด น้องสาวฝาแฝดเบี่ยงตัวออก “เค้าตาย แต่รสากลับได้เรียนจนจบ ได้พบคนรักดีๆ ขณะที่เค้าถูกควักหัวใจออกไป ระเหเร่ร่อนไปอยู่ในร่างคนอื่น เค้าทำผิดอะไร รสาต่างหาก ทำไมจะต้องไปบริจาคอวัยวะบ้าบออะไรก่อนหน้านั้น?”   “ฟ้า...” รสากลายเป็นฝ่ายพูดไม่ออก ไม่นึกว่าฟ้าใสเก็บมาคิดแค้นจนถึงเวลานี้ แล้วทีตอนที่ฟ้าใสแย่งร่างของเธอไปเล่า.. “พอเค้าเข้าไปอยู่ในร่างของตัว ก็โดนพวกผู้ร้ายมันจับไปทรมาน ขณะที่ตัวมาเสวยสุขอยู่ในทิพยวิมานอะไรนี่” “ฟ้า...มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ” รสาละล่ำละลักบอก พยายามจับมือฟ้าใส อ้าปากจะเล่าถึงตอนที่ตัวเองก็ตกอยู่ในความทุกข์ทรมานไม่ต่างกัน ก็ถูกฟ้าใสปัดมือออกพร้อมตวาดเสียงดังลั่น “เพราะตัวนั่นแหละรสา เพราะตัวคนเดียว” “เค้าขอโทษ... ฟ้า... เค้าขอโทษ” รสาบอกเสียงสั่น ไม่รู้จะหาคำไหนมาแก้ไขสถานการณ์ได้ดีกว่านั้น “เค้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ฟ้าเป็นแบบนี้ เค้าถึงได้พยายามช่วยฟ้านี่ไงล่ะ” “ช่วย? ช่วยตรงไหน ด้วยการนั่งมองเค้าถูกต่อย ถูกตบ จากทิพยวิมานเนี่ยนะ” “โธ่... มันไม่ใช่อย่างนั้นฟ้า อย่าโกรธสิ จะให้เค้าทำยังไงล่ะ ฟ้าถึงจะยอมอภัยให้” “พิสูจน์สิ” ฟ้าใสเค้นเสียงหนัก “กลับไปอยู่ในร่างของตัว เค้าจะเฝ้าทิพยวิมานนี่ให้” ฟ้าใสสั่ง ทั้งที่ขณะก่อนสติสัมปชัญญะจะหายไป เจ้าตัวยังรู้สึกได้ ว่าถูกอุ้มไปวางกับพื้นกระเบื้องเย็น เสื้อผ้าค่อยๆถูกจับถอดออกทั้งหมด ฟ้าใสอยากรู้ว่า ถ้ารสาเข้าไปอยู่ในร่างของตนและฟื้นขึ้นในสภาพนั้นบ้าง เจ้าตัวจะรู้สึกอย่างไร?  จะยังตีหน้าเห็นอกเห็นใจ ทำตัวเป็นนางฟ้าเต็มไปด้วยความเมตตาปรานีอย่างตอนนี้ออกไหม?  รสาเริ่มหน้าถอดสี ส่ายหน้าลังเล “กลัวอะไรเล่า? ไหนว่าจะทำอะไรก็ได้ ให้เค้ายอมอภัยให้” ฟ้าใสกระตุกยิ้ม ขอร้องแกมบังคับ “ไปสิ... ถ้าตัวโดนทำร้ายจนทนไม่ไหว เค้าก็จะพาตัวกลับมาเองแหละ” ฟ้าใสจูงมือรสาไปจนสุดเขตต้นมณฑา รสาพยายามยื้อยุดดึงมือกลับ น้องสาวฝาแฝดก็ฉุดกระชากจนพากันมาถึงที่ปลายขอบเป็นบึงมืด ฟ้าใสดันตัวรสาออกไปยืนตรงขอบสระ เบื้องล่างเป็นโคลนสีดำส่งกลิ่นเน่าคละคลุ้ง รสาก้มมองแล้วเบือนหน้าหนี หันมาหาฟ้าใส ตั้งใจจะเจรจา “ฟ้า...” รสาหันมาไม่ถึงครึ่งตัว ฟ้าใสก็ผลักร่างนั้นอย่างแรงจนเซถลา รสากระเด็นไปสะดุดตอไม้และลื่นล้มลงไปในบึง ร่างนั้นร่วงหล่นกระแทกพื้นโคลนอย่างแรงและจมมิดลงไปในเวลาอันสั้น “ฮึ... ฮิๆๆ ฮ่าๆๆๆ” ฟ้าใสหัวเราะเสียงเล็กแหลม มองตามร่างที่จมลงไปด้วยความสาแก่ใจก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไปทิศเดิม  ต้นมณฑาดูเหมือนจะอยู่ห่างออกไปไกลกว่าเดิมหน่อย ไม่เป็นไรหรอก ค่อยๆเดินไป เดี๋ยวก็ถึง... ฟ้าใสหันหลังผละจากบ่อโคลนโดยไม่เหลียวกลับไปมองอีก ยิ้มพลางสาวเท้าเดินเข้าเขตสวรรค์ซึ่งยังปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตา ฟ้าใสกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ นี่ก็จะเป็นอีกชิ้น ที่เธอแย่งมันมาจากรสาได้อีกคราหนึ่ง... •.,¸,.•*¯`•.,¸,.•*  (มีต่อค่ะ) แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 54 08:33:19 แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 54 08:25:14 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 22:45:20

ความคิดเห็นที่ 2 ไตรรัตน์ไม่ได้ก้มลงมองเรือนร่างของหญิงสาว... สายตาเขาสอดส่ายมองหาอาวุธ มีดผ่าตัดที่จัดเตรียมไว้ยังอยู่ในซอง มันถูกวางแผ่ไว้ที่ขอบอ่างอาบน้ำอีกด้าน พอมือหนึ่งประคองหน้าหญิงสาวขึ้นมาและโน้มตัวลงใช้ปากประทับพวงแก้ม ไอ้เพ้งก็ขยับเข้ามาใกล้เพื่อถ่ายให้ชัดขึ้น มืออีกข้างหนึ่งไตรรัตน์คว้าเอามีดด้ามเล็กปลายตัดเป็นสามเหลี่ยมคว้าจับไว้ถนัดมือ จากนั้นปล่อยร่างรสาแล้วหันตัวกลับในฉับพลัน ไอ้เพ้งไม่ทันได้ตั้งตัวได้แต่ยืนตาค้าง ร่างของรสาจมลงไปในอ่างน้ำ... ไตรรัตน์เสียบมีดปักต้นคอใต้กกหูซ้ายจนมิดด้าม ปลายมีดปักทะลุไปหาต้นคออีกด้าน มีดตัดเส้นเลือดใหญ่ในลำคอ พอไตรรัตน์ดึงมีดออกเลือดก็ทะลักออกมาเหมือนน้ำก๊อก “อ่อก!” เพ้งพยายามเปล่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือแต่เลือดก็ท่วมคอ กล่องเสียงพลอยถูกปาดไปครึ่งท่อน มันทรุดตัวล้มพับโดยแทบไม่มีอาการทุรนทุราย กล้องวิดีโอหล่นจากมือ ไตรรัตน์คว้าไว้ทันและนำไปวางกับโต๊ะเครื่องมือ แต่ร่างไอ้เพ้งที่ล้มลงชนกับเก้าอี้ไม่วายส่งเสียงปังครั้งหนึ่ง ไตรรัตน์คว้าร่างไร้วิญญาณของมันเอนนั่งพิงผนัง เอาเศษผ้าพันคอหยุดเลือดไม่ให้ไหลนองลงกับพื้น ซ้งกับเดชาที่อยู่ข้างนอกได้ยินเสียงผิดปกติแต่แล้วก็เงียบลง “คงกำลังเข้าที่มั้งเฮีย ปัดโน่นปัดนี่ล้มเป็นเรื่องธรรมชาติ” ไอ้ซ้งสันนิษฐานหลังจากชะโงกหน้ามอง ไม่เห็นอะไรผิดปกติ “เออ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เอ็งก็เข้าไปดูมันหน่อย จะร่วมวงด้วยก็ได้ แต่ระวัง อย่าให้หน้าเข้ากล้อง” “โฮะ กำลังจะขอเลยครับเฮีย ให้ผมซักยกนึงนะเฮียนะ” ไอ้ซ้งไม่พูดเปล่าเอานิ้วโป้งกับนิ้วชี้จีบเข้าหากันแล้วยิ้มตะกละ “เออ...แต่อย่าให้นานมาก เสร็จแล้วลากมันไปขึ้นรถ เอาไปคืนให้ลูกค้า” เดชากำชับ “ได้ครับเฮีย เฮ่ย ไอ้หมอ หลีกทางให้รุ่นใหญ่หน่อยซิ” ไอ้ซ้งส่งเสียงแซวอย่างคึกคะนอง ผิวปากพลางเอามือสองข้างถอดเข็มขัดเดินเข้ามาหาห้องเล็ก ไตรรัตน์หลบอยู่ตรงริมประตู ถือมีดด้ามใหม่ด้วยมืออันสั่นเทา ร่างของรสากำลังจะจมลงทั้งตัว ศีรษะที่จัดวางพาดไว้ตรงขอบอ่างไพล่ตกและค่อยๆจมลงไปในอ่าง หากไตรรัตน์เอื้อมมือไปคว้าไว้ ไอ้ซ้งจะเดินเข้ามาเห็นร่างของไอ้เพ้งและทุกอย่างจะจบ ไตรรัตน์ต้องปล่อยให้ร่างของรสาจมลงไปทั้งอย่างนั้น ไอ้ซ้งเดินตรงเข้ามาถึงประตูแล้ว มันคงจะเดินเข้าไปหาคมมีดถ้าไม่บังเอิญมองลอดใต้ประตูเห็นปลายเท้าไอ้เพ้งที่กำลังชักกระตุกเสียก่อน ไอ้ซ้งชะลอฝีเท้าลง ย่างสามขุมและผลักประตูเข้าไปช้าๆอย่างโจรมืออาชีพที่ชำนาญการ ขณะเดียวกันเดชาก็กำลังผิดสังเกตที่ถนนปากทางเข้าโรงนา มีรถตำรวจขับเข้ามาในเส้นทางที่รถธรรมดาแทบไม่วิ่งผ่าน ถัดจากรถตำรวจยังมีรถซีดานขนาดกลางขับตามหลังมาแต่ไกล เดชาลุกไปยืนดูตรงหน้าต่าง ชั่ววินาทีนั้น ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ. - โปรดติดตามตอนต่อไป -  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 22:48:02

ความคิดเห็นที่ 3 = = = = = = = = = = = = = = Bonus Quote = = = = = = = = = = = = = = เวรย่อมไม่ระงับเพราะการก่อเวรตอบกัน นอกจากจะเป็นการส่งเสริมเวรให้ทวีรุนแรงยิ่งขึ้นถ่ายเดียว นี่แลเวรที่ก่อกันขึ้นด้วยการทำชั่วตอบกัน จึงไม่มีวันสิ้นสุดยุติลงได้ ถ้าต่างให้อภัยกัน อดกลั้น ขันติต่อกัน ความโกรธแค้นต่างๆ ที่เกิดขึ้นชั่วขณะก็ย่อมดับลงเอง เพราะไม่มีเครื่องส่งเสริมให้กำเริบได้อีก เรื่องก็เลิกแล้วกันไป ทีท่านทีเราย่อมมีทางพลั้งเผลอได้ด้วยกัน เพราะเป็นมนุษย์ปุถุชนด้วยกัน เมื่อต่างให้อภัยกัน ต่างก็อยู่ด้วยกันเป็นผาสุก หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน + + + + + + + + + + + + + +   ตัวหนังสือคุยกัน + + + + + + + + + + + + + + หลังน้ำลดในกระทู้ที่แล้ว เพื่อนๆเริ่มกลับมาพบปะพูดคุยกันคึกคักมากขึ้น คนเขียนตอบกลับทุกความเห็นแล้วในตัวกระทู้นะคะ ขอเพิ่มเติมนิดเดียวค่ะ ^____^ - เชิญคุณโส่ยมาจับของขวัญปีใหม่นะคะ ให้ของขวัญเป็นเรื่องสั้นก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเปิดเผยชื่อที่อยู่เลย - แฝดพี่ยังไม่มาอีกเหรอคะ? - ดีใจที่คุณจันทร์ชอบคำสอนของหลวงปู่ชาค่ะ ยังลุ้นอยู่ว่าจะตรงใจหรือเปล่า ^____^ ถัดมาก็ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจากทุกท่านผ่านกิ๊ฟน่ารักๆ ดังต่อไปนี้นะคะ น้องจ๋าวแอนู (NUAOFFYHUB), คุณ GTW, กีวี่ Kiwi_brown, คุณสามปอยหลวง, คุณแพรวดาว, คุณหอมเจียว (RTB), คุณ ravio, หนูปุ้ย (npuiy), คุณโส่ย (zoi), แม่กาแฟ (กาแฟเย็นเพิ่มช็อต), คุณเอริชา, คุณสีน้ำฟ้า, คุณจันทร์พันฝัน เดี๋ยวไปต่อเรื่องจับฉลากของขวัญปีใหม่กันข้างล่างค่ะ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 54 23:36:54 แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 54 22:51:17 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 22:50:10

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 22:54:19

ความคิดเห็นที่ 5 อัพเดทรัวๆ ก่อนนอน หมายเลข 00 คุณ psychic cat (แมวเหมียวพุงป่อง) หมายเลข 01 คุณ GTW หมายเลข 02 คุณ แพรวดาว หมายเลข 03 คุณ แอนู หมายเลข 04 คุณ รุริกะ หมายเลข 05 คุณ a r i t s u m e m o o n หมายเลข 06 คุณ KTH (KTHc)   หมายเลข 07 คุณ เจียวต้าย   หมายเลข 08 คุณ กาแฟเย็นเพิ่มช็อต หมายเลข 09 คุณ ninew@love หมายเลข 10 คุณ เอริชา หมายเลข 11 คุณ อรุสา (npuiy) หมายเลข 12 คุณ ravio หมายเลข 13 คุณ กาปอมซ่า หมายเลข 14 คุณ Kiwi_brown หมายเลข 15 คุณ สีน้ำฟ้า หมายเลข 16 คุณ จันทร์พันฝัน ยังคงเปิดรับนักเรียนจนกว่าจะถึงวันจับฉลากเลยค่ะ การจับฉลากนับเลขหลักวินาทีที่แต่ละคนโพสต์ในกระทู้จับของขวัญ ที่จะตั้งในวันที่ 21 ธ.ค. 54 นะคะ ^____^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 23:47:49

ความคิดเห็นที่ 6 มี 1 ท่านโชว์ของขวัญมาแล้ว ถ้าใครจับได้หมายเลข 07 จะไ้ด้ของขวัญชิ้นนี้จากคุณเจียวต้ายนะคะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 23:51:43

ความคิดเห็นที่ 7 พอเดินเข้าไปใกล้และปรับภาพให้ [ขัด] ขึ้น คุณงุงิ...ขอเสนออีกข้อ (เรื่องเยอะจริงๆ ^^') ให้เก็บของขวัญเป็นความลับ แล้วค่อยเอามาแปะโชว์อีกกระทู้นึง ตอนได้รับกันหมดแล้วดีมั้ย? แบบว่า ... อยากลุ้น...เอิ๊กๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 08:06:38

ความคิดเห็นที่ 8 ฮ่าๆๆๆ...มัวแต่ห่วงเรื่องของขวัญ ลืมเรื่องรสาไปเลย อ่านแล้วลุ้น แถมยังสั้นอีกต่างหาก...อิอิ แอบสงสัยว่า พาคนอื่นขึ้นไปบนวิมานตัวเองได้ด้วยเหรอเนี่ย? (อ้อ ... เจอคำว่าทิพย์วิมาน (มีการันต์) อยู่ 2 ที่นะคะ) จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 08:31:33

ความคิดเห็นที่ 9 แก้ไขเรียบร้อย ขอบคุณคุณแพรวดาวค่ะ ^_____^ โอ... เรื่องโชว์ของขวัญ เพื่อเป็นการชวนลุ้นและชวนให้อยากรู้ ท่านต่อไปยังไม่ต้องนำมาโชว์นะคะ ให้อุ๊บไว้ ส่วนคุณปู่โชว์ไปเสียแล้ว ไม่เป็นไรเนอะคะ อาจจะมีเซอร์ไพรส์แถมตอนหลังก็ได้ เหมือนใครบางคนแถมกอดให้ เป็นต้น :} จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 08:31:56

ความคิดเห็นที่ 10 มาตัดตอนจบซะงั้น ค้างเลย เง้อ ปล. อยากได้แถมกอดอ่ะ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 08:56:43

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:05:34

ความคิดเห็นที่ 12 เอิ๊กๆๆๆ ... ตกลงกอดนี้ น่าพิสมัย หรือน่าสะพรึงกันแน่??? ไม่รู้ล่ะ ... ใครได้ของเค้า เอา ไม่เอา ก็ต้องเอา !!!! ปูลู...ใครอยากได้ ลงชื่อไว้นะ เผื่อเปลี่ยนใจทีหลังจะได้มีหลักฐานมัดตัว...กรั่กๆๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:10:41

ความคิดเห็นที่ 13 มาปูเสื่อรอรับของรางวัลครับ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:29:08

ความคิดเห็นที่ 14 อรุณสวัสดิ์์...สายๆคร่ะ คุณรุริกะคะ...ทำเอานิๆวลุ้นตัวโก่งเลยนะคะ  ตอนแรกนึกว่ามีดปักคอรสา  มาทำให้ อยากแล้วจากไป...รอๆๆตอนต่อไป มาเร็วๆนะคะ ......เวรย่อมไม่ระงับเพราะการก่อเวรตอบกัน นอกจากจะเป็นการส่งเสริมเวรให้ทวีรุนแรงยิ่งขึ้นถ่ายเดียว นี่แลเวรที่ก่อกันขึ้นด้วยการทำชั่วตอบกัน จึงไม่มีวันสิ้นสุดยุติลงได้ ถ้าต่างให้อภัยกัน อดกลั้น ขันติต่อกัน ความโกรธแค้นต่างๆ ที่เกิดขึ้นชั่วขณะก็ย่อมดับลงเอง เพราะไม่มีเครื่องส่งเสริมให้กำเริบได้อีก เรื่องก็เลิกแล้วกันไป ทีท่านทีเราย่อมมีทางพลั้งเผลอได้ด้วยกัน เพราะเป็นมนุษย์ปุถุชนด้วยกัน เมื่อต่างให้อภัยกัน ต่างก็อยู่ด้วยกันเป็นผาสุก.... คำสอนนี้มีประโยชน์ต่อนิๆวมาก...เพราะตอนนี้นิๆวยังไม่หายขุ่นมัวกับอดีตที่ผ่านมา ..........ขอบคุณมากๆค่ะ................... จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:30:47

ความคิดเห็นที่ 15 คุณแพรดาว (ของนิๆว)...ไม่ว่าจะกอดแบบไหนนิๆวก็ลงชื่อไว้เป็นคนแรกแล้วนะคะ ...แล้ววันนึง คนที่ใช่และพร้อมจะอยู่กับเราก็จะก้าวเข้ามาเอง...นิๆวอยากให้วันนั้น มาถึงในเร็ววัน ...แต่ ณ.วันนี้นิๆวก็มีความสุขดี กับที่แห่งนี้ และทุกๆคนที่นี่  น่ารักค่ะ  อบอุ่นๆ ปูลู  ขอบคุณกาปอมซ่า  สำหรับเค้ก และน้ำใบบัวบกเมื่อคืนนี้นะคะ จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:41:25

ความคิดเห็นที่ 16 มาช่วยคุณ Ravio ลุ้น (แอบหย่อนก้นนั่งบนเสื่อ พร้อมจกป๊อบคอร์นในถัง และดูดน้ำเปล่า - ตังค์ไม่พอซื้อเป๊ะซี่...ฮี่ๆๆ) มอนิ่งจ้านิๆว ... ตัวอักษรทุกตัว ประโยคทุกประโยค และทุกคำสอน จะไม่มีความหมายเลย ถ้าเราไม่คิดที่จะปล่อยวางด้วยตัวของเรา ใจของเรา ความทุกข์ที่เกิดขึ้น ความขุ่นมัวที่ครอบคลุมตัวเองไว้ เกิดเพราะใจของเราทั้งนั้น เมื่อเขาจากไปแล้ว เขาไม่ได้ทำให้เราเจ็บ แต่เราเองต่างหากที่ผูกใจเจ็บไว้เอง เพื่อทำร้ายตัวเองก่อน และรอเวลาที่จะทำร้าย คนที่เราเคยรัก ให้เจ็บปวดตามกัน ผลคือ ... จะมีคนเจ็บปวดอย่างน้อยถึงสองคน และเราจะมีศัตรูเพิ่มขึ้นอีกหนึ่ง แต่.... ถ้าเรามองให้เห็นถึงความเป็นจริง ทุกชีวิตมีสิทธิ์กำหนดชีวิตตัวเอง ถ้าเขาอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข เขาก็ต้องอยากจากไป และถ้าเรารักเขาจริง เราก็ต้องอยากให้เขามีความสุข และทำใจยอมรับกับการตัดสินใจนั้นของเขาด้วย ถ้าเราทำได้แบบนี้ ผลคือ... จะมีคนมีความสุขอย่างน้อยหนึ่งคน และเราจะมีมิตรเพิ่มขึ้นอีกมาก จากนั้น ... เมื่อเราทำใจยอมรับได้ เราก็จะกลายเป็นคนที่มีความสุขเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน เพื่อรอเวลาที่จะพบกับคนที่เกิดมาเพื่อเป็นคู่เรา และแล้ว...ความสุขก็จะกระจาย รายรอบ เติบโต และเบ่งบาน จนบวม...เหมือนเค้าไง (แห่ะๆ...ไปไม่รอด ... มีบ้างมั้ยที่จะสาระให้ตลอด???) คัท ๆ ๆ ๆ เอาใหม่ เอาเป็นว่า ... คนดี คิดดี ทำดี พูดดี คบคนดี ไปสู่สถานที่ดี สิ่งดีๆ ก็จะเกิดกับชีวิตเราในไม่ช้า ... นะจ๊ะ สาธุ จ๊าก ๆ ๆ ๆ  แก้วตกน้ำหก จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:52:40

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ^ พี่สาวหนูเองคร่า จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 09:56:37

ความคิดเห็นที่ 18 มาลงชื่อรับรางวัล^^ ว่าแต่วันนี้คุณแมวดาวมาแปลก จากคุณ : Psycho man (Psycho man) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 10:15:06

ความคิดเห็นที่ 19 มาแย้วๆๆๆๆ โอย...ทำไมงานยุ่งขนาดนี้ ที่แรกว่าจะคิดหาของขวัญ แต่ไปๆมาๆเอาเป็นว่าขออนุญาตหาให้หลังจากที่ทราบว่าใครจะเป็นผู้โชคร้ายที่จะได้ของขวัญจากกาแฟก่อนดีกว่าค่ะ   จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 10:21:35

ความคิดเห็นที่ 20 เหลือบไปอ่านข้อความของลูกสะใภ้ แล้วก็ต้องพึมพำว่า "สาธุ!" อยู่หน้าจอ วันนี้มาแปลกจริงๆด้วย จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 10:23:48

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ...คุณแพรดาว(ของนิๆว) สำหรับสิ่งดีๆที่มอบให้ เกือบๆ7ปีกับอดีต ของนิๆวมันทำให้นิๆวได้เรียนรู้อะไรๆหลายอย่าง ตอนนี้นิๆวโตขึ้น มาก กับเวลา 3 เดือนกว่าที่ผ่านมา  นิๆวเข้าใจถึงสัจธรรม ว่าทุกอย่างเกิดขึ้นและดับไป นิๆวไม่ได้โกรธแค้นและชิงชังนะคะ  เราจากกันด้วยดี และยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ถึงยังไงนิๆวก็ยังเป็นปถุชนคนหนึ่งที่ยังมีความต้องการ...บอกตามตรงแบบไม่อายนะ คะ...นิๆวเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่นคะ  เมื่อเจอผู้ใหญ่ใจดีนิๆวจะอ้อนขอความรัก  นิๆว อยากได้คำสอนดีๆ ให้ช่วยชโลมและขัดเกลาจิตใจที่อ่อนไหวของนิๆว...ขอโทษนะคะ ถ้านิๆวเพ้อเจ้ออะไรที่มันไม่สมควรออกมา...ขอโทษค่ะ จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 10:24:52

ความคิดเห็นที่ 22 พี่แพรวดาวมาโหมดสาระ   จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 10:25:55

ความคิดเห็นที่ 23 ฮี่ๆๆ...หนูปุ้ยก็ ... อะไรๆ คุณไซฯ รางวัลอะไร? อ๋อๆ กระดาษทรายพันไม้หน้าสาม...เอิ๊กๆๆ นิๆว ... ที่แห่งนี้ เปิดกว้างสำหรับทุกคนนะจ๊ะ เราอยู่กันแบบพี่น้อง มีอะไรก็ตักเตือนกัน ถึงแม้จะไม่เคยเห็นหน้า แต่ถ้าเราจริงใจต่อกัน มันก็สื่อกันได้ทางตัวอักษรนี่ล่ะจ้ะ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องห่วงถ้าจะพูดคุย หรือระบายอะไรๆ (ที่นิๆว เรียกว่าเพ้อเจ้อนั่นล่ะ) เป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอ...เนอะๆ แม่กาแฟนฯ...ไม่ต้องหาอะไรให้วุ่นวายหรอกจ้า ยังไงๆ เค้าก็ต้องได้หมวดพร้อมเป็นรางวัลแน่นอน นอนแน่นิ่ง หนุงหนิง...งิงิ นู้นู...อะไร? เค้าจะมีสาระบ้างไม่ได้หรือไง หรือจะให้ทำแต่สาระไม่มี หน้าตาดีไปวันๆ ? ฮี่ๆๆ...โฮ่ๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 11:54:55

ความคิดเห็นที่ 24 พี่แพรวดาวก็สาระได้ค่่ะเพราะเค้าสาระไม่เป็น 555+ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 13:18:42

ความคิดเห็นที่ 25 นู้นู...หวัดดีค่ะ วันนี้ยังไม่เห็นแลบลิ้นเยย...เป็นไรป่าวววเอ่ยยย คริคริ...สงสัยวันนี้ไม่ง่วงนอน ...ลิ้นเลยแลบไม่ออก...555+ จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 14:07:43

ความคิดเห็นที่ 26 = = = = = = = = = = = = = Bonus Destiny = = = = = = = = = = = = = ทิพยวิมาน...สราญสุข แม้ชีวิตสุขเศร้า ... เคล้าสั่นไหว หากไตร่ตรองให้ดีวิมานนั่นที่ใจ ใช่แค่เพียงพูดไปไม่นำพา... ทำไมหนา เรากล้าว่าไม่ทุกข์ กล้าพูดสุขอย่างไรทั้งใจเศร้า นั่นเพราะรู้ว่าอะไรไม่ต้องเดา ผลความเศร้ามีเหตุเป็นปัจจัย หลักตรรกะ ลอจิกไซร้ใช่ว่ายาก หากไม่หว่านพืชพันธุ์ไว้ใยมีผล เหตุอดีตชาติใดบันดาลดล เตือนใจตนบรรเทาได้ให้หยุดลง ไม่มีอะไรหรอกหนาในชีวิต ที่ใครคิดพรากไปจากใจได้ หากสิ่งนั้นคือของเราจริงแท้ไซร้ โปรดทำใจเสียไปใช่ของเรา ที่ผ่านมาก็คิดได้แค่นี้ ทุกคนมีสิทธิ์เลือกทางเดินได้ อดีตชาติจงปล่อยวางมันลงไป หวังเอาไว้ทิพยวิมานไม่บานปลาย จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 19:52:56

ความคิดเห็นที่ 27 มาแย้ววววว คราวที่แล้ว คุณงุงิ ติดเรท COMAไว้..เลยไม่กล้าอ่าน....  แต่ไม่ใช่เพราะอายุไม่ถึงนะจ๊ะ..... ยกมาตอบคุณแพรวดาว..เค้กเมื่อคืน ข้างๆเป็นช็อกโกแลตขาวค่ะ วันนี้มาทาน DARK CHOCOLATE กันนะคะทุกท่าน..ทานแล้วอารมณ์ดีจ้า นิๆว   จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 19:53:38

ความคิดเห็นที่ 28   แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 54 21:42:19 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 20:25:32

ความคิดเห็นที่ 29 #10 หนูปุ้ยรอลุ้นต่อตอนหน้านะคะ ตอนอวสานพอดีเลยจ้ะ :) #11 นั่นแน่ แอนูเก่งนะ รอบนี้คว้าได้ทั้ง 11 ทั้ง 22 เลย ('',) #12 ยกมืออยากได้ค่ะคุณแพรวดาว (^____^)/ #13 คุณ ravio มาแล้ว ^____^ #14 ดีใจที่ชอบนะคะคุณนิๆว #16 สาธุด้วยคนค่ะคุณแพรวดาว -/\- #18 ไม่เหมือนบางคนที่แปลกทุกวันเนอะคะคุณไซ ^^' #19 ใช่จ้า พี่ก็กะทำเหมือนแม่กาแฟเลย ให้รู้ว่าคนจะมารับของขวัญจากเราเป็นใครก่อน(ค่อยหา) ^^ #26 ยังไม่ถูกฉันทลักษณ์จ้ะ เลยยังไม่ได้แอ้มกิ๊ฟจากจารย์แม่ :p~ #27 แงๆ คุณกาปอมซ่าพาหิวตอนดึกอีกแล้ว ^____^ ไหลย้อนกลับไป #23   เห็นคุณแพรวดาวช้อนสายตามองหาของขวัญจากแม่กาแฟ(หมวดพร้อม) แล้วนึกถึง mv นี้เลยค่ะ ตอนจบนางเอกหิ้วพระเอกขึ้นเครื่องบินกลับแบบ เอ่อ... น่ารักๆ ^^' จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 22:06:44

ความคิดเห็นที่ 30 ตะเอ้...ต๊ะเอ๋ ยามเย็น (จะสองทุ่มแล้ว ฟ้ายังสว่างอยู่เลยเนี่ย) ผู้คนหายไปไสกันเหมิดเน้ะ??? อุอุ ... อิอิ ... อุอิ ... อิอุ จดยิกๆ ใครลงชื่อไว้ห้ามเปลี่ยนใจภายหลังเด้อ วันนี้เพิ่งเข้าไปดูเพื่อนมารีวิวทริปไปตุรกี ทำให้อยากไปเที่ยวภูฏาน ... กร๊ากกกกก เกี่ยวกันตรงไหนนั่น? กลับไปเที่ยวภูจองนายอยก่อนดีกว่า...อิอิ วู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนน่ารักอยู่กันม้าย???? ออกมาๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 15:47:47

ความคิดเห็นที่ 31 อะไร... 2 ทุ่มได้ไง เอาเปรียบกันนี่นา...... เรายังทำงานอยู่เลย (แวบมาคุย แล้วไปลุยต่อ....) ^_^... อะไร จะไปเที่ยวภูกองจอง เหรอครับ คุณแมวดาว จากคุณ : Psycho man (Psycho man) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 16:18:09

ความคิดเห็นที่ 32 อยู่ค่ะพี่แพรวดาว คนน่ารักอยู่นี่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 16:28:05

ความคิดเห็นที่ 33 แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 16:35:41

ความคิดเห็นที่ 34 คืออะไรคะ ภูยองยอง? ^^.... จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 16:40:57

ความคิดเห็นที่ 35 สงสัยเหมือนกันค่ะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 16:46:06

ความคิดเห็นที่ 36 หัวฟูๆมารายงานตัวคร่ะ คิดถึง...ทุกกกคนนะคะ จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 17:23:02

ความคิดเห็นที่ 37 = = = = = = = = = = = = = Bonus Trip (1) = = = = = = = = = = = = = บทเมื่อวาน ไม่ผ่าน ฉันทลักษณ์ อิอิ..จัก ลองเล่าขาน อีกสักหน นะจารย์แม่ อย่าเชือนแช  แค่มายล สุดจะทน ก็ทน ทน กันไป .. จะขอเล่า เรื่องทาง จันทบูร วันก่อนนู้น ที่ไป กับสหาย เราเริ่มต้น สุขุมวิท ชิดติดไลน์ ช้าไม่ได้ เพราะทางไกล หลายร้อยโล เราขับผ่าน ผ่านไป ทุกที่เที่ยว ไม่ข้องเกี่ยว ที่ใด ไหนสถาน ได้แต่ขับ รถบึ่งไป ตะลึงลาน ไม่ช้านาน ขับผ่าน หาดรำพึง แม้จะถึง สวนสน แล้วใครสน เราทุกคน ไม่แวะหรอก บอกไม่ใช่ ก็เพราะแค่ นึกถึงที่ ที่จะไป สนไปใย แม้ขับไป ถึงบ้านเพ ในระหว่าง ทางยาว เม้าท์กันไป นั่นเขาให้ เลี้ยวขวา อย่าทำเฉย เดี๋ยวเดี๋ยวเถอะ ไม่เตือน คงจะเลย ขับไปเสย นั่นไง รีสอร์ทงาม สิบโมงเช้า เข้าเช็คอิน ใครจะว่า ก็รีบมา แล้วไง ใครจะสน ก็หนทาง มันไกล สุดจะทน จะไล่คน น่ารักไป หนักใจเอย พอใกล้เที่ยง เลี่ยงไป น้ำตกบ้าง อยู่ข้างทาง ผ่านมา ตอนวิ่งฉิว ถึงแล้วเรา เข้ามา น้ำตกพลิ้ว เดินลิ่วลิ่ว ปีนป่าย ไปยอดภู เราเดินผ่าน หินไปหลาย หลายก้อน ไม่นึกย้อน มองหา คนข้างหลัง อ้าวเมื่อกี้ ยังเดินตาม มาดังๆ แล้วนี่ยัง ไม่มา ปีนช้าเลย คว้ามือแกว่ง จับปลา น้ำหน้าหนาว เนื้อสาวสาว ถึงสะดุ้ง พุงสั่นไหว แม้โอ๊ะโอ น้ำทำมา จากอะไร หนาวจับใจ แต่ถึงไง ก็ซุกซน ได้ไปดู สถานพระ นางเรือล่ม ฝังรักจม ลงก้นบึ้ง ซึ้งหนักหนา อนุสรณ์ นั้นออกแบบ ปีระมิดมา ได้ไหว้สา พระนาง พลางคุ้มครอง ในคืนนั้น ข้างรีสอร์ท คือทรายขาว ที่ทอดยาว ทะเลข้าม งามนักหนา ทั้งยังมี จันทรคราส สาดลงมา ดวงดารา แจ่มกระจ่าง กลางชื่นชม ได้รู้แล้ว ว่าแพรวดาว สกาวใส สวยเพียงใด เมื่อมองไป ในเวหา ให้ดาหลิง กลิ้งไป กลางนภา ส่องแสงมา ทักทาย ไม่วายวาง จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 20:12:08

ความคิดเห็นที่ 38 เจ่ยยยยย....ภูอะไรกันนั่น? ง่วยยยย... แต่ละคน !!! ชิส์ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ดีจ้านิๆว ... หายไปไหนมาจ๊ะวันนี้ นู้นู...ไหนอ้ะคนน่ารัก ... ไม่เห็นมี...คริคริ กร๊ากกกกกกกก...หลิงๆ เค้ามีเอี่ยวด้วยหรือนั่น? แล้วนี่อะไร แต่งมาใหม่ก็ยังไม่มีสัมผัสนอกอยู่ดี กรั่กๆๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 20:28:10

ความคิดเห็นที่ 39 #37  ได้นิ้วโป้งไป 1 นิ้ว ซิวคะแนนไปได้ตอน "ถึงสะดุ้ง พุงสั่นไหว" กับ "ให้ดาหลิง กลิ้งไป กลางนภา" เป็นการบรรยายที่เห็นภาพมาก ^^" แต่สัมผัสนอกยังไม่ได้ ไปเขียนมาใหม่  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 21:07:36

ความคิดเห็นที่ 40 เค้านี่ไงคนน่ารัก ชิส์ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 21:07:45

ความคิดเห็นที่ 41 มาร่วมวงอ่าน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 21:08:28

ความคิดเห็นที่ 42 นิๆวงานยุ่งทั้งวันเลยค่ะ...คุณแพรวดาว จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 21:11:56

ความคิดเห็นที่ 43 บทเมื่อวาน ไม่ผ่าน ฉันน่ารัก อิอิ..จัก ลองเล่า เว้า..สักหน นะจารย์แม่ อย่าเชือนแช  แค่มายล สุดจะทน ก็ทน ปน กันไป .. จะขอเหล้า เรื่องทาง การบูร วันก่อนนู้น วันก่อนนี้  อ้าว.มีที่ไหน เราเริ่มต้น จากหมอชิต.. ว้ายๆไกล... ช้าไม่ได้ เพราะน้ำหนักน้อย หลายร้อยโล เราขับผ่าน ผ่านไป ทุกไทยเที่ยว ไม่ข้องเกี่ยว กับใครว้ายๆๆโอโห... ได้แต่ขับ รถบึ่งไป จนผอมโซ อพิโถ...ขับผ่านจนซานซม แม้จะถึง สวนสน แล้วใครสน เราทุกคน ไม่กินหรอก บอกว่าขม ก็เพราะแค่ นึกถึง..ก็จะเป็นลม นั่งหน้าก้ม ล้มลุกคลุกคลาน... ถึงบ้านเพ ในระหว่าง ทางยาว เม้าท์กันมันส์ แต่เขานั่น.. ให้เลี้ยวขวา อย่าทำเฉยเฉ เดี๋ยวเดี๋ยวเถอะ ไม่เตือน แล้วจะเซๆๆๆๆๆๆ ขับไปเซ่..... นั่นไง รีสอร์ทงาม สิบโมงเช้า เข้าเช็คอิน ใครจะว่า ก็รีบมา แล้วไง ใครจะหาม ก็หนทาง มันไกล ..จนต้องจาม จะไล่คน หน้าห่าม...ตามใจเอย พอใกล้เที่ยง เลี่ยงไปกิน น้ำตก แล้วก็กินซกเล็ก หน้าตาเฉย ถึงแล้วเรา เข้ามา จังหวัดเลบ......(กลอนพาไป) แล้วก็เลย ปีนป่าย ไปยอดภู เราเดินผ่าน หินไปหลาย หลายก้อน ไม่นึกย้อน มองหา และมองหู อ้าวเมื่อกี้ ยังเดินตาม ไม่ทันได้ดู แล้วหน้าบู่.. ไม่มา ปีนช้าเลย คว้ามือแกว่ง เท้าก็ไกว.. หน้าก็หนาว เนื้อสาวสาว  พุงสั่น จนหวั่นไหว แม้โอ๊ะโอ น้ำทำมา จากอะไร หนาวจับใจ แต่ถึงไง ก็ซุกซน ได้ไปดู สถานพระ นางเรือล่ม ฝังรักจมลงไป ใครจะสน อนุสรณ์ นั้นออกแบบจากหลายๆคน นั่งกินป่น. ปลาแซบหลาย ใครคุ้มครอง ในคืนนั้น ข้างรีสอร์ท คือทรายขาว ที่ทอดยาว ทะเลข้าม งามจนหน้าจ๋อง ทั้งยังมี จันทรคราส สาดชวนมอง ดารจ้องา แจ่มกระจ่าง กลางชื่นชม ได้รู้แล้ว ว่าแพรวดาว สกาวใส สวยเพียงใด เมื่อมองมา จนหน้าขม ให้ดาหลิง กลิ้งไป คล้ายจะเป็นลม นั่งหน้าก้ม ทักทาย ไม่วายวาง ไม่ได้กวน..ป่วนจิต..สักนิดนะ คุณรุริกะ มาทักสัมผัสนอก เลยลองสะสาง ถูกบ้างผิดบ้าง...จนขากาง แบบนี้บ้าง มั่วให้อ่าน วานอย่าเคือง แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 54 22:21:31 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 54 22:19:24 จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 22:17:50

ความคิดเห็นที่ 44 อยากจะไป  ภูฏาน  คลานขึ้นเขา อากาศก็  บางเบา  คงคางเหลือง กิ้งก่าตา  ละห้อย  กินกับเปลือง มีมะเฟือง  เอาไหม....ให้แบ่งกัน หรือจะกิน  ลิ้นจี่  ก็มีให้ มีมะไฟ  ไข่กวน   ชวนใฝ่ฝัน ชอบหม้อแกง   ครองแครง   ขนมมัน ขนมชั้น  มีไว้....ให้ได้ชิม ขอต่อกลอน จารย์จี นะคะ ------------------------------------------------------------------------ อยากไปภูฏานเช่นกันจ้าคุณแพรวดาว.... ....อยากไปมานาน...แสนนานแล้ว...แต่บ่จี๊... เฝ้าแต่ฝันหา....... ชอบพระบิดา ของกษัตริย์องค์ปัจจุบัน....พระองค์ทรงครองราชตั้งแต่ ....เป็นยุวกษัตริย์.....ทรงพระปรีชาสามารถอย่างยิ่ง มีหนังสือเกี่ยวกับประเทศนี้พอสมควร...... อ้อ..มีขนมชั้นมาฝากจ้า แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 54 23:34:36 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 54 23:11:00 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 23:08:24

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่อยากจะไป  ภูฏาน กลัวคลานขึ้นเขา กลัวจะเมา ภูฏาน  จนคางเหลือง เหล้าไม่กิน กินแต่กับ กลัวกับเปลือง มีมะเฟือง กับมะไฟ ไปกินกัน อยากจะกิน  ลิ้นจี่  ก็มีให้(แน่นะ...) มังคุ..ดละมุด...ลำไย... ใจพาฝัน แต่ก็ชอบหม้อแกง  หม้อข้าว.. กับทอดมัน ขนมชั้น  มีไว้...แต่ไม่ให้เธอ ขนมชั้น..สี่สิบสี่..มีสีสวย นวลเนียนด้วยสีใสให้ใจพลั้งเผลอ นอนแทะหมอน ตอนฝัน ตอนละเมอ นึกว่าเธอ ถือขนมชั้น มาให้ฉันกิน แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 54 23:58:10 จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 54 23:55:09

ความคิดเห็นที่ 46 คนข้างบนนั่นใบงานเสร็จแล้วเหรอ ถึงได้ว่างน่ะ...ชิส์ ๆ ๆ ๆ จิ้มข้ามไป 39 ... ยกนิ้วโป้งให้เหมือนกัน โป้ง ๆ ๆ ๆ  โทษฐานสนับสนุนเห็นด้วยว่าเค้าอ้วน ^^' จริงดินู้นู...ไม่บอกไม่รู้เลยนะเนี้ย....คริคริ แบร่ คุณ ravio บอกว่ามาร่วมวงอ่าน เพิ่งงัวเงียตื่นมาเห็นเป็น "มาร่วมวงอ้วน" ป้าดดดดดด...ดูซิคนเราเฝ้าฝักใฝ่ ... อิอิ นิๆว ... งานยุ่งดีกว่ายุ่งเพราะไม่มีงาน...เนอะๆ เทคแคร์นะจ๊า อย่าลืมแวะมาหม่ำขนมชั้นของกาปอมนะ อร่อยมว้ากกกกกกกก ...แผล่บๆ กาปอมจ๋า...ก่อนเผลอหลับไป เค้าซัดลิ้นจี่ฮงฮวยไป 9 ลูก ตื่นมาเจอกลอนนี้สะดุ้งเลย...เอิ๊กๆๆ ปูลู...เค้าก็ฝันถึงภูฎานตั้งแต่ตอนที่กษัตริย์จิ๊กมี ยังเป็นเจ้าชาย เสด็จมาร่วมงานฉลองของในหลวงครั้งโน้นล่ะจ้า ... คริคริ ละเมอมาชิส์ ปิดคอม แล้วนอนต่อ อรุณสวัสดิ์จ้าชาวโลก ที่รัก ... ม้วบๆ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 00:53:12

ความคิดเห็นที่ 47 ^ ทำใบงาน ทุกวัน ไม่มีวันจบ ตื่นเช้า พบใบงาน พาลสุขขี เดินไปส่ง..แล้วมาทำชุดใหม่..ให้ดูดี เป็นเช่นนี้ ทุกคืนวัน จนฉันเพลีย ว่าแต่คุณ แมวดาว ที่พราวแสง นอนตะแคง ตื่นมา ทำหน้าเสีย (ฝัน)ว่าโดนไก่จิก จนนัวเนีย แล้วเธอเชื่อ ว่าเป็นท่านจิกมี่..มาดีกับเธอ ฮี่ๆ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 05:29:57

ความคิดเห็นที่ 48 ภูฎานไม่เคยไป เคยไปแต่ภูหลวง ('v')~ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 07:22:37

ความคิดเห็นที่ 49 อรุณสวัสดิ์ค่า กลอนเต็มกระทู้เลยแฮะ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 08:54:43

ความคิดเห็นที่ 50 ตะเอ้อรุณสวัสดิ์จ้า ยังๆๆๆๆไม่เลิกชิมิ. หาๆ คุณไซ ปั๊ดดดดดดดดด คุณงุงิ. เค้ายังมะเคยไปภูหลวงเคยไปแต่ภูเรือ หนาวมว้ากกกกก เสียดายที่รูปมะได้อยู่ที่นี่มะงั้นจะเอามาหลอนคนแถวนี้แบบเปิดเผยให้หลอนกันจะๆ ไปเลย อิอิ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 09:00:29

ความคิดเห็นที่ 51 นั่นๆ โดนนู้นูตัดหน้ายามเช้า หม่ำไรยังจ๊า เค้าอยากหม่ำเหนียวหมูย่างง่ะ  แผล่บๆ ปูลู พิมมพ์จากไอแพดนี่ถึงจะเร็วกว่าไอโฟน แต่ก็ช้ากว่าโน้ตบุคเนาะ แอบสงสัยว่าที่เห็นๆคนอื่นขึ้นว่า"เขียนบนไอโฟน/ไอแพด" นั่นต้องพิมพ์กันเองหรือไร เพราะของเค้าไม่ได้พิมพ์มันก็มะขึ้น. แถมพิมพ์ช้าอย่างนี้จะแย่งเลขทันนู้นูได้ยังไง??????  อิอิ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 09:08:23

ความคิดเห็นที่ 52 เปิดกระทู้ เข้ามาดู ในยามเช้า ต้องร้องว้าว ประชันกลอน เต็มกระทู้ เข้ามาอ่าน ได้แต่นั่ง ทำหน้ายู่ มิอาจสู้ คิดประมือ กับใครใคร   เช้าวันศุกร์ แหงนหน้ามอง ขึ้นท้องฟ้า เมฆครึ้มมา เริ่มก่อตัว ไม่สดใส จึงเดินหน้า ตั้งใจสู้ ทำงานไป ทำจิตใจ ให้ผ่องใส ดังชื่อวัน   สุดสัปดาห์ บรรยากาศ ช่างเงียบเหงา งานซบเซา ปิดปากหาว ชวนหลับฝัน ผู้โดยสาร ห่างหายหน้า ไปไหนกัน คงนอนฝัน ซุกผ้าห่ม หลับสบาย   งานไม่มี ทำยังไง ให้หายง่วง น่าเป็นห่วง เล่นเกมซ่อน ตาดำหาย หากเจ้านาย เดินมาเห็น ใจคงวาย เงินเดือนหาย ถูกหักไป เป็นการเตือน จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 10:37:20

ความคิดเห็นที่ 53 เมื่อเช้าหม่ำไข่เจียวกุ้งสับไปค่ะพี่แพรวดาว อร่อย ฮี่ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 10:39:21

ความคิดเห็นที่ 54 จะได้มั้ย จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 10:40:09

ความคิดเห็นที่ 55 แอ่แฮ่ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 10:40:36

ความคิดเห็นที่ 56 สวัสดีค่ะ...ทุกๆคน หวัดดีค่ะ...นู้นู   วันนี้นู้นูไม่มีงาน แต่นิๆวยุ่ง...55 แต่งกลอนเป็นด้วยเหรอคะ...เก่งจัง...เยี่ยมๆๆ  นิๆวแต่งไม่เป็นเลย ปูลู  ยังไม่หายง่วงอีกเหรอ...เมื่อคืนนิๆวนอนไม่หลับทั้งคืน คิดอะไรก็ไม่รู้...เฮ้อๆๆ...เป็นกำลังใจให้หายง่วงละกันคร้าา แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 54 12:42:32 จากคุณ : นิๆวรักนะ... (ninew@love) เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 10:53:41

ความคิดเห็นที่ 57 ดีจ้า เค้ามานั่งหม่ำหอยทอดอยู่ที่เนดเฟิร์นจ้า จุ๊บๆ นู้นูกับนิ้ๆว. คริคริ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 11:53:25

ความคิดเห็นที่ 58 พี่อ้อฟัง 2 pm ด้วยหรอคะ O_O พี่ๆต่อกลอนกันเก่งจังเลยค่ะ นั่งอ่านเพลินเลย ^^ หนูแอบแว๊บเข้ามาอ่าน วันนี้งานยุ่งมากจนมึนเลยค่ะ ^^" T^T @พี่แพรวดาว อยากทานหอยทอดบ้างจังค่ะ ^^ ชอบกินหอยทอดแบบไม่ใส่หอย อิอิ (ยังไม่เคยสั่งได้สักทีเลย เคยสั่งคนขายไปครั้งนึง คนขายบอกให้เขี่ยหอยออกเอง ฮือๆ) แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 54 14:35:25 จากคุณ : a r i t s u m e m o o n เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 14:34:22

ความคิดเห็นที่ 59 วันหน้าวันหลัง...จะหาลิ้นจี่มาฝากจารย์จีนะจ๊ะ.....ชอบกลอนที่เขียนจัง วันนี้เอาหอยทอดมาฝากค่ะ.... มีความสุข..ในวันศุกร์ทุกท่านนะคะ ----------------------------------------------------------------------------------- * มาใหม่...ปะกี้ลืมบอกคุณแพรวดาวว่า..ปอมชอบภูฎาน ตอนที่ได้ดูสารคดีของประเทศนี้เมื่อสักสิบกว่าปีที่แล้ว...ดูปุ๊บ...ชอบปั๊บ...สงสัยแบบรักแรกพบง่ะ เมื่อวานไปเดินเล่น...เจอของถูกใจ...เลยซื้อมาไว้เป็นของขวัญ...ถูกใจคนให้..แต่จะถูกใจคนรับอ่ะเปล่า...อันนี้มิกล้ายืนยัน เป็นอะไรน่ะหรือ....... อุบไว้....อุบไว้ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 54 17:54:09 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 17:23:52

ความคิดเห็นที่ 60 เลื่อนลงมาเจอ "โปรดติดตามตอนต่อไป" แทบกรี๊ด T T ตอนหน้าอวสานแล้วเหรอค้า จากคุณ : จันทร์พันฝัน เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 18:19:33

ความคิดเห็นที่ 61 = = = = = = = = = = = = = Bonus Trip (2) = = = = = = = = = = = = = จะว่ากลอน ต่อไป อีกสักบท ไม่สลด จดสัมผัส มาแล้วหนอ ไปค้นหา เกิ้ลแล้ว อาจารย์อ้อ ดูเถิดหนอ จะขอเว่า เหลาอีกที แต่ก่อนเริ่ม ขอยิ้มมา หาคุณไซ :) ต้องยกให้ กลอนมันส์ แสนสดสี นี่อะไร ต่อกลอนกัน สนุกดี ท่านจิกมี รู้บ้างไหม ใครนินทา (<--- กลอนพาไปน้าตะเอง) ดาหลิงจ๋า มาต่อนะ จากเมื่อวาน ไปสะพาน เจ้าตากสิน สูงนักหนา มองลงไป ใช่ว่า จะเห็นปลา เห็นแต่น้ำ เบื้องหน้า ปากอ่าวไทย ขับรถล่อง คล่องแคล้ว แอ่วไปเรื่อย สายลมเอื่อย เลื้อยประทะ กระจกใส นั่นมันคือ ทิวเขาเขียว โอบล้อมใจ ขับต่อไป หาดจ้าวหลาว คราวชื่นชม หากไม่ไป เมืองแกลง แสลงอยู่ เราเคารพ สุนทรภู่ อยู่แต่ไหน เอาล่ะนะ วันนี้ ได้สมใจ เดินลงไป กราบไหว้ ท่านให้พร ที่พูดมา วันนี้ คือที่สอง เราจะล่อง เรือไป เสม็ดสมร ซื้อตั๋วเรือ แล้วรีบพา กันจากจร จอดรถก่อน นั่งซาเล้ง เร่งลงเรือ จะขอเล่า ถึงสหาย ในตอนนี้ ดูท่าที ชีจะเมา คลื่นร้ายเหลือ แหมไอ้เรา ใช่ว่า ไม่เมาเกลือ ทำใจดี สู้:-)ันต่อไป เรามาถึง ทรายแก้วบีช แล้วนี่โอ้ แหมโอ๊ะโอ ลาบยำ พลาดไม่ได้ ตำปลาร้า หมึกหนา มาเร็วไว สักพักไป โต้คลื่นแรง แสงรวี ทายซิว่า มะม่วงสุก ลูกเท่าไหร่ เล่นเอาใจ ของฉัน เกือบจะหยี รู้หรือไม่ บนเกาะนั้น ใช่สิบสี่ แต่มันคือ สี่สิบ อุบอิบเลย ในวันนั้น ฉันไม่ ได้นอนค้าง ด้วยรุ่งสาง ต้องทำงาน มารเขนย ไม่ปะไร กลับไปกิน ชีส-อบเนย นั่งเฉยเฉย อยู่ที่บ้าน ดูทีวี ที่เหลามา ถึงตอนนี้ ก็จบแล้ว คงโดนแซว ว่าจบลง แล้วหรือนี่ หรือจะให้ พูดต่อไป เจ้าชายดี ท่านจิกมี เมืองสวยสวย ไปด้วยคน จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 20:16:49

ความคิดเห็นที่ 62 สัมผัสนอกผ่าน ยอมให้กิ๊ฟกะได้  เสาร์-อาทิตย์นี้ได้ข่าวว่ามีทริปอีก พกสมุดปากกาไปด้วย กลับมาต้องมีรูป+กลอน (ไม่ใช่รูปกลอนเหมือนคุณไซกับคุณแมวดาวนะ - -*) รออ่านๆ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 22:16:28

ความคิดเห็นที่ 63 ^ ^ ไหลย้อนไปข้างบน #58 @หนูขวัญ ฟังจิ แปลไม่ออก ฟังไม่รู้เรื่อง แต่ชอบ mv จ้า ^___^ (เพลงนี้ประกอบหนังด้วยนี่ เคยดูแล้วด้วยล่ะ หนังยิ่งโรคจิตกว่าอีก ^^") #59 หอยทอดของคุณกาปอมซ่า คล้ายๆออส่วนหอยนางรมเลยค่ะ (พอดีเห็นชื่อแปลกดีเลยสั่งที่ร้าน เขาทำมาหน้าตาแบบนี้เลย ยังแอบสงสัยอยู่ ว่าแล้วหอยทอดกับออส่วนต่างกันยังไงน้อ ^^) #60 ตั้งใจว่าจะลง 24 ตอนจบค่ะคุณจันทร์ ^^ ตอนยังว่างๆ ก็คิดว่าจะต่อให้ยาวไปอีกหน่อยดีไหม ไปๆ มาๆ งานชักยุ่ง ตัดจบเลยดีกว่า พอจะตัดจบก็ใจหายเหมือนกันนะคะ T ^ T (เป็นคนเขียนที่เอาใจยากน่าดู เอิ๊กๆ ^^) *แก้ไข ตัดบรรทัดใหม่ค่ะ :p~ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 54 22:38:10 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 22:32:49

ความคิดเห็นที่ 64 สัมผัสนอก ยังไม่ผ่าน นะนะนะ ส่วนมากจะ ผ่านพ้น จนสุขขี คุณรุริกะ..โปรดอ่าน ดูให้ดี ว่าบทนี้ สัมผัสนอก มีไหม..ไปอ่านดู ----------------- ---ขับรถล่อง คล่องแคล้ว แอ่วไปเรื่อย สายลมเอื่อย เลื้อยประทะ กระจกใส นั่นมันคือ ทิวเขาเขียว โอบล้อมใจ ขับต่อไป หาดจ้าวหลาว คราวชื่นชม หากไม่ไป เมืองแกลง แสลงอยู่ เราเคารพ สุนทรภู่ อยู่แต่ไหน เอาล่ะนะ วันนี้ ได้สมใจ เดินลงไป กราบไหว้ ท่านให้พร ---------- ชื่นชม.....อยู่แต่ไหน ทั้งคุณรุริกะ คุณกีวี่......เอามือมาให้ตี.......เสียดีๆๆๆๆ โทษฐาน สมรู้ร่วมคิด อ่ะๆๆๆ ไม่ต้องเถียง จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 22:36:42

ความคิดเห็นที่ 65 อ้าว มองพลาดจริงๆค่ะ แบมือให้ตี ^______^ ... เป็นไงกีวี่ เจ็บป่าว? เอามือกีวี่ไปให้ตี 55555+ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 22:43:53

ความคิดเห็นที่ 66 โอ๊ะๆๆๆ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 54 22:45:01

ความคิดเห็นที่ 67 จะเขียนกลอนไม่ต้องใช้สัมผัสนอก อยากจะบอกเพื่อนไว้ให้จำหนา เขียนเป็นกลอนสองบทแบบสักวา แปดบรรทัดจัดมาลงที่เอย สักวาปีใหม่หัวใจชื่น นับวันคืนรอของขวัญอันใหญ่ใหญ่ รุริกะช่างฟิตคิดได้ไง จิตแจ่มใสมีความหวังนั่งเฝ้าลุ้น ของเรานั้นเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว ฝากเพื่อนแก้วให้อ่านก่อนตอนไม่วุ่น จะแจกจริงเมื่อขึ้นเผาเราขอบคุณ ที่การุณวางไม้จันทน์ให้ฉันเอย. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 06:21:55

ความคิดเห็นที่ 68 สักวา สายัณห์ พลันสวัสดิ์ ไม่รีบรัด ลงกลอน ตอนไปเที่ยว ทว่าขอ ทักทายกัน ท่านนั่นเชียว คุณเจียวต้าย เลยไป คุณไซโค หง่อยงุงิ หันไปทัก อาจารย์แม่ เราคงแย่ เป็นศิษย์คิด ดูซิโถ ไฉนดึงมือ หนูไปใกล้ ไม้เรียวโต รู้ไหมโอ้ หนูเจ็บนา เอายามา วันอาทิตย์ เราไปไหน ไปบางปู จู้ฮุกกรู ได้ดู นางนวลด้วย กระพือปีก โบยบิน รินระรวย โต้ลมฉวย มันหมูกิน บินร่อนไป ไม่ว่าโยน มันหมูไป ไกลนักหนา กี่องศา ใช่ว่ามัน งับไม่ได้ แหมทักษะ ร่อนลม เล็งฉับไว เพราะเหตุใด อยากรู้ ยืนดูเอง ยืนคิดไป ไม่เข้าใจ ไฉนมันเก่ง คิดมากเซ็ง เลยขับไป เลียบตรงเผง เลี้ยวอีกครั้ง ไม่รั้งรอ และไม่เล็ง นั่งฟังเพลง ทานอาหาร เมืองโบราณ เมื่อมาถึง โบราณ สถานจำลอง เราทั้งสอง ก็เข้าเเที่ยว บ้านโคมเขียว เรือนแม่ละออ โอ้เอ้ชม กันนักเชียว ยืนประเดี๋ยว ก็เรื่อยชม ตลาดเพลิน เราเข้าไป ในพระที่ นั่งสวรรค์ ทุกสิ่งสรรค์ ประดับไว้ ให้สรรเสริญ เราทุกคน เคารพทาง กษัตรย์ดำเนิน ผู้เผชิญ รักษาไว้ ให้ร่มเย็น คนสยาม นั้นคือข้า รักษ์แผ่นดิน แม้จะสิ้น กาลไป ไม่ทุกข์เข็ญ รักสถาบัน อยู่กัน อย่างไทยเป็น ไม่ละเว้น เคารพใน ใจกตัญญู ................................................. มีต่อนะ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 20:40:46 แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 20:37:55 แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 20:35:09 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 20:33:37

ความคิดเห็นที่ 69 ^ หง่อยงุงิ นี่มาจาก อ้อยอี๋เอียงหรือเปล่า  สัมผัสนอกยังไม่ผ่านอยู่ดี ตีมือๆ (ไม่ให้ยาด้วย)  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 20:45:20

ความคิดเห็นที่ 70 555555555555555555555555555 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 20:46:51

ความคิดเห็นที่ 71 อ้อยอี๋เอียง อิอิ ประมาณนั้นอ่ะแหละค่ะ คุงจารย์แม๊ จากคุณ : วงกลม.. (Kiwi_brown) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 20:58:45

ความคิดเห็นที่ 72 อ้อยอี๋เอียงแปลว่า??? จากคุณ : คนตัวกลมกำลังงง (NUAOFFYHUB) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:00:27

ความคิดเห็นที่ 73 ^ ^ นกกิ้งโครง โผลงมาเกาะโพรงนกเอี้ยง อ้อยอี๋เอียง เถียงกันตลอดเวลา :-)ับสิงห์ก็ข่มกัน ขอเป็นเจ้าป่า ต่างไม่ยอมจะพูดจาตกลงกัน~* เกิดทันป้ะเนี่ย !! ^_______^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:04:40

ความคิดเห็นที่ 74 โห ... พี่เบิร์ด 555555 :-)ับสิงห์ อยู่ใกล้กันไม่ได้จริงด้วยแฮะ จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:08:01

ความคิดเห็นที่ 75 ^ จะแซวจารย์แม่นะ แต่พิมพ์ผิดอีก ไม่ได้แฮะ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 21:09:40 จากคุณ : Kiwi_brown เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:09:10

ความคิดเห็นที่ 76 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:12:45

ความคิดเห็นที่ 77 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:13:47

ความคิดเห็นที่ 78 เพลงนี้เคยฟังนะพี่จ๋าว เสือ กับสิงห์ อยู่ด้วยกันมะด้ายเหรอ????? ทำไมล่ะ ??? ปูลู ไปอาบน้ำแป๊บเดียว พี่จ๋าวแฮปไปซะแระ แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 21:17:29 จากคุณ : แอ่อี๊แอ่ (NUAOFFYHUB) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:16:57

ความคิดเห็นที่ 79 ^ เค้าตัวใหญ่ วิ่งไว และก็มีเขี้ยวเล็บพอๆกัน  เลยแย่งกันเป็นเจ้าป่าเนะ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:28:31

ความคิดเห็นที่ 80 อ๋ออออออออออออออออออออออออออออ เข้าใจแระค่ะ แล้วพี่จ๋าวไม่ทำงานคืนเน้ช่ายป่าว จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:32:26

ความคิดเห็นที่ 81 ป่าวอยู่เวร แต่เขียนงานอยู่จ้า ^^ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:46:41

ความคิดเห็นที่ 82 ไปและๆ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 21:47:44

ความคิดเห็นที่ 83 อิอิ พี่จ๋าวสู้ ๆ จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:10:00

ความคิดเห็นที่ 84 พักนี้ลูกนูมือตกนะครับ อะไรๆก็ไม่ค่อยทัน :) จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:21:33

ความคิดเห็นที่ 85 อ้วนขึ้นค่ะ อะไร ๆ ก็เลยช้าไปหมด (เกี่ยวมั้ยคะ?) จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:26:49

ความคิดเห็นที่ 86 คำให้การของจำเลยฟังขึ้นมาก อ้วน ก็เร็วได้นะ กลิ้งเร็วไง ^__^ จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:53:46

ความคิดเห็นที่ 87 ใช่ๆ  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 23:24:02

ความคิดเห็นที่ 88 จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 23:24:34

ความคิดเห็นที่ 89 เช้าวันเสาร์ อยากจะนอน ตื่นสายสาย เขยื้อนกาย แหกขี้ตา มานั่งหง่าว เกือบหัวทิ่ม โขกขอบตู้ จนเห็นดาว ชั่งประด๋าว จึงหลับตา ล้มตัวนอน   หนึ่งชั่วโมง ผ่านพ้นไป จึงรู้สึก เพิ่งสำนึก ว่าตนเอง ยังกอดหมอน อากาศเย็น สบายจัง จึงน่านอน แนบลงหมอน ซุกผ้านวม สุขกายา   ความเป็นจริง ทำไม่ได้ อย่างใจคิด อาจจะติด นิสัยเสีย ขี้เกียจหนา คิดดังนั้น จึงรีบลุก ยืนขึ้นมา บิดซ้ายขวา ก่อนก้าวเท้า ลงบันได   ทำงานบ้าน ให้เรียบร้อย ก่อนออกเที่ยว ไม่ต้องเดี๋ยว ทำผลัดผ่อน เสียนิสัย งานเสร็จแล้ว หามื้อเช้า นั่งทานไป เอ๊ะ!นั่นใคร โทรเข้ามา จึงคว้าดู   มองหน้าจอ ชื่อปรากฎ แล้วอมยิ้ม หลับตาพริ้ม ก่อนกดรับ เสียงคุ้นหู มิใช่ใคร เสียงไพเราะ เพลินน่าดู คุยไปมา ต้องรีบวาง ไปแต่งตัว   เที่ยงสี่สิบ ออกจากบ้าน กลางแดดเปรี้ยง เดินหัวเอียง มือบังแสง แดดตรงหัว กลัวหน้าดำ รีบเดินจ้ำ หูตามัว เพราะเกรงกลัว ไปไม่ทัน จะโดนดี   เดินขึ้นไป สถานี รถไฟฟ้า เหมือนคนบ้า หัวเหอฟู วิ่งเร็วรี่ เวลาเดิน ไปข้างหน้า ทุกนาที ทั่วทุกที่ มีแต่คน เดินสัญจร   ถึงปลายทาง สถานี รีบจ้ำอ้าว เริ่มหิวข้าว ท้องส่งเสียง อย่างอุทธรณ์ แวะเซเว่น ซื้อไส้กรอก อย่างสังหรณ์ <--- (กลอนพาไปนะคะ แหะ แหะ) คงต้องอ้อน หากไปสาย กลัวถูกตี   บ่ายสองโมง ออกเดินทาง ไปที่แรก คงไม่แปลก ที่ทุกคน หน้ามีสี เพราะแต่งแต้ม เครื่องสำอาง ให้ดูดี งามทุกที่ สวยทุกคน มอง (เป็น) ตาเดียว   บ่ายสามโมง มาถึงแล้ว สนามรบ เพิ่งประสบ พบเห็นว่า น่าหวาดเสียว ยิงโป้งป้าง ดังตูมตาม ปานนี้เชียว อีกเดี๋ยวเดียว คงถึงคิว กลุ่มของเรา   มองเข้าไป ในสนาม เห็นกลุ่มคน ทั่วทุกหน เปื้อนเประสี บนเสื้อเขา เกมต่อไป สีคงเปื้อน บนตัวเรา ได้นั่งเกา แกะแคะสี ออกจากตัว   ก่อนลงเล่น บีบีกัน ต้องเปลี่ยนชุด ยกขามุด ใส่กางเกง ดึงขึ้นหัว ชุดรัดกุม แบบนี้สิ ไม่ต้องกลัว เสื้อผ้าเรา จะเลอะเทอะ ให้ปวดใจ   สี่โมงเย็น ได้ฤกษ์ ลงสนาม เกราะฟ้าคราม จะถูกเลือก ให้ฝั่งไหน หัวหน้าทีม เลือกให้แล้ว ไม่รอใคร สวมหัวไว เตรียมตัว ไปห้องปืน   คนบรรยาย แจ้งข้อห้าม การละเล่น หน้าทะเล้น บอกกล่าว ไม่ต้องฝืน เกราะกันตัว ช่วยอีกชั้น ยามถูกปืน ไม่กล้ำกลืน ลงเล่นได้ สบายใจ   บนใบหน้า จำเป็นต้อง สวมหน้ากาก ดูลำบาก แต่ปลอดภัย เป็นไหนไหน เมื่อรู้แล้ว จึงหยิบสวม อย่างเร็วไว ใครเป็นใคร ดูเอาเอง ก็แล้วกัน   เดินเข้าไป ในห้องปืน ดูหลากหลาย ปืนมากมาย วางเรียงราย อย่างพร้อมสรร ทั้งยังที ถังอัดแก๊ส ตั้งคู่กัน เหนี่ยวไกลั่น ลองปืนก่อน ส่งถึงมือ   รับมาแล้ว จึงเริ่มก้าว ลงสนาม ไม่ครั่นคร้าม เดินมั่นใจ ยึดปืนถือ หนักเหมือนกัน ถือไม่นาน เริ่มล้ามือ หัวเริ่มตื้อ แดดยังแรง แยงเข้าตา   พื้นสนาม ปูด้วยหญ้า เดินนุ่มเท้า ต้องร้องว้าว ประจำที่ ตามองหา ห้ามเงยหน้า แหงนมองเมฆ บนนภา เดี๋ยวจะหา ว่าไม่เตือน หากโดนยิง   เริ่มเกมแรก หาที่หลบ หลังบังเกอร์ เห็นภาพเบลอ ส่ายสายตา หาผู้หญิง เป็นเพราะว่า คงยิงได้ ง่ายจริงจริง ยืนแน่นิ่ง ให้เรายิง อย่างสะใจ   จบเกมแรก ยินดี ทีมชนะ ไม่ยี่หระ แข่งต่อ อย่างสดใส แพ้ชนะ เราไม่สนใจ ไม่เป็นไร แค่น้ำใจ สปิริต นักกีฬา   เริ่มเกมสอง ต้องเปลี่ยนฐาน ที่ตั้งมั่น วิ่งกระชั้น บุกขึ้นไป วิ่งเข้าหา เห็นคู่แข่ง วิ่งสลับ กันไปมา รีบมองหา บังเกอร์ เพื่อหลบภัย   มีคนบุก เข้ามา ในฐานทัพ นึกอยากหลับ แกล้งตาย จะทันไหม เห็นเขาวิ่ง เข้ามา อย่างเร็วไว จึงเหนี่ยวไก ยิงออกไป ไม่แม่นเลย   ลูกกระสุน ลอยเข้ามา แล้วเฉียดไป เหตุไฉน ใกล้แค่นี้ ยังยืนเฉย ดวลกระสุน กันสองคน โจทย์จำเลย แต่ไม่เคย ยิงถูกเขา สักนัดเดียว   จบเกมนี้ จึงถูกยิง เข้าสีข้าง เจ็บชาบ้าง เดินก้มหน้า มองหญ้าเขียว คิดเสียว่า มิใช่เรา เพียงคนเดียว ที่ถูกเหนี่ยว ลั่นไกปืน จนเจ็บกาย   เดินย่างก้าว ออกนอก พื้นสนาม แทบจะคลาน หมดแรง แรงหดหาย เดินออกมา นั่งพัก หอบเจียนตาย เริ่มตาลาย มองพร่ามัว จวนเป็นลม   จบเกมสาม รอบสุดท้าย ตัดสินผล คนหน้ามน เหงื่อโทรมกาย ร้องกันขรม นั่งนิ่งนิ่ง ให้ลมพัด หยิบลูกอม เม็ดกลมกลม อมใส่ปาก หวานชื่นใจ   แข่งเกมเสร็จ ล้างหน้าตา เตรียมไปต่อ จึงนั่งรอ รถมารับ หน้าสดใส คว้ากระเป๋า เสื้อแจ็คเกต อย่างเร็วไว ไม่รอใคร ก้าวขึ้นรถ ตากแอร์เอย ************************************** (โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ) แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 54 15:01:40 จากคุณ : NUAOFFYHUB เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 06:48:22

ความคิดเห็นที่ 90 โอ้อนาถ วาสนา ชะตาน้อย อ่านทุกถ้อย ไปเที่ยว เหิ่ยวใจแสน เราคนนอก ย้ายคอก ออกต่างแดน ไม่เหมือนแม้น อยู่ไทย ได้เที่ยวเพลิน กระซิก ๆ ๆ แก้ไขคำให้สละสลวย...อิอิ แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 54 07:19:36 จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:18:19

ความคิดเห็นที่ 91 ^ ไรอะ คนนึงไปบางปู อีกคนไปบางบี(บีกัน) ไปคนละทางเลยนี่ ^^' ปูลู น้องจ๋าวแต่งได้ตั้งยาวด้วย เก่งๆๆ แต่บทบ่ายสอง กับ บ่ายสาม สัมผัสนอกยังไม่ได้เนะ เอาแต่นิ้วโป้งไปก่อน  จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:24:30

ความคิดเห็นที่ 92 ต้องเป็นกลอนใช่ไหม เด๋วไปคิดมาก่อนนะคะ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:26:11

ความคิดเห็นที่ 93 ^ เมืองโบราณ สถานสวย เพลินหนักหนา บีบีกัน ลั้ลลา น่าสุขี เอ๊ะได้ข่าว ทิตย์ที่แล้ว ไปจัน(ทบุ)รี ออกเที่ยวได้ เที่ยวดี ไม่มีนิยาย ชิส์ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : รุริกะ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 07:35:27