|
สวัสดีค่ะ มาต่อบทก่อนเคารพธงชาตินะคะ ฝนตกหนักมากค่ะ อากาศหนาวได้ใจไปจริงๆ เพือนทุกท่านรักษาสุขภาพกันถ้วนหน้านะคะ
ขอบคุณเพื่อนทุกท่านที่ติดตามอ่านเป็นกำลังใจค่ะ
คุณให้เพียงเธอหมดใจ ขอบคุณคำชมค่ะ กับรูปน่ารักๆ ค่ะ
คุณ NUAOFFYHUB ขอบคุณค่ะ
คุณ BabyRed เข้าใจถูกแล้วค่ะ ผู้เขียนจะบรรยายความคิดรวบยอดเหล่านั้น เพื่อดึงจุดสำคัญออกมาฉายให้คนอ่านเห็นและเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดในช่วงนั้นๆ ได้มากยิ่งขึ้น เพราะภาพรวมเหล่านี้ ตัวละครบอกเองไม่ได้ค่ะ พวกเขาจะรับรู้เฉพาะเหตุการณ์ที่เกิดและเกี่ยวข้องกับตัวเองเท่านั้น
แต่การบรรยายลักษณะนี้ ต้องหาจังหวะแทรกให้เหมาะสมค่ะ ถ้าแทรกพร่ำเพรื่อหรือเยอะเกินไป ก็จะกลายเป็นผู้เขียนเล่าเรื่องแทนตัวละครไป ส่วนว่าจะแทรกตรงไหน และรู้ได้ยังไงว่าเหมาะสม ดิฉันบอกไม่เป็น แต่ดิฉันจะรู้สึกได้เองในขณะที่เขียนค่ะ
ก็เหมือนกับตัวอย่างที่คุณยกมา ดนัยดลคงไม่ชมตัวเองว่าเป็นคนคิดการณ์ 'ลึก' และเขาก็ตั้งใจอยู่แล้วที่จะปกปิดกลร้ายไม่ให้ใครรู้ จึงต้องลบเบอร์คนโทรเข้าทุกครั้ง
กรณีนี้ ผู้เขียนเพียงแต่ดึงจุดนี้ออกมาฉายให้ชัดๆ อีกทีว่า การทำอย่างนี้ของเขา มันเท่ากับสะท้อนนิสัย 'ลึก' ที่เขามีแต่ไม่ค่อยดึงออกมาใช้ และแทบจะไม่มีใครเคยรู้หรือเคยนึกเสียด้วยซ้ำว่าเขาจะเป็นคนอย่างนั้นได้ ขณะเดียวกัน การลบเบอร์ทิ้ง ก็เท่ากับเป็นการกลบฝังเบาะแสทำให้ผู้กองตั้นทำงานได้ยากขึ้น
ก็อธิบายได้ทำนองนี้ค่ะ ถ้างงก็คุยมาใหม่นะคะ
คุณ Aneem นั่นสิคะ แม้ดนัยดลจะเผยตัวว่าเป็นเจ้าของกลร้าย แต่ปริศนาก็ยังมีอยู่ให้ทั้งตัวละครและคนอ่านค้นหาคำตอบกันต่อไป
คุณ mimny นั่นสิคะ และโดยปกติดนัยดลก็เอ็นดูอคินเหมือนน้องนุ่งอยู่แล้ว จะว่าไปตามเนื้อเรื่องนี้ ถ้าไม่นับผู้กองตั้น ดนัยดลก็อาวุโสกว่าใครแล้วนะคะ เพราะอายุของเขาจะอยู่ในระหว่าง 44-45 ปี สังเกตว่าตอนแต่งงานกับพุธชมพู เขาก็สี่สิบเศษแล้ว นี่ก็แต่งกันมาตั้งห้าปีแล้วด้วย
คุณอรุสา (npuiy) ยังพลิกได้อีกค่ะ
| จากคุณ |
:
รัชนีกานต์  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ธ.ค. 54 08:37:07
|
|
|
|
กลร้ายในเงารัก - บทที่ 17
