นักเขียนมือใหม่ กับ " ล้อควาย" หนังสือวรรณกรรมพื้นบ้านครับ

รบกวนนักอ่านทั้งหลายติ ด้วยนะครับ...

" ไอ้เผือก ควายเผือกพันธุ์ไทย นอนเคี้ยวเอื้องอยู่ริมหนองน้ำที่ริมทุ่งอย่างมีความสุข วันนี้มันว่างงาน เพราะเป็นวันที่ 13 เมษายน ซึ่งเป็นวันสงกรานต์หรือวันขึ้นปีใหม่ของไทยเรา
  เสียงคนเอะอะตึงตัง บ้างร้องรำทำเพลง บ้างกินดื่มกันอย่างสนุกสนาน ญาติพี่น้องกลับมาบ้านเพื่อจะได้อาบน้ำให้ผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้คนวุ่นวายกัน เตรียมวัสดุ อุปกรณ์ บ้างเตรียมอาหาร บางพวกก็จับกลุ่มกันเล่นการพนัน ขณะที่เด็กๆวิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน ในมือมีขันน้ำที่ดีหน่อย มีปืนพลาสติกฉีดน้ำ มีทั้งกระบอกไม้ไผ่เจาะรูสูบเอาน้ำเข้าไปแล้วฉีดพ่นออกมา วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน
  ที่ข้างกอไผ่ตงมีผู้หญิงคนหนึ่งแอบยืนร้องไห้ เพราะสามีไม่กลับมา สามีไปทำงานที่ต่างจังหวัดและมีเมียใหม่ ไม่ยอมกลับบ้านรดน้ำดำหัวพ่อแม่ เธอยืนร้องไห้อยู่คนเดียวเป็นเวลานาน
  ไม่นานนักกลุ่มที่เล่นการพนันกันสนุกสนาน เกิดเสียงดังเอะอะโวยวายหาว่าถูกโกง ลุกขึ้นยืนทำท่าจะตีกัน แต่มีคนห้ามเอาไว้ทัน จึงได้แต่ส่งเสียงด่าทอกันไปมา
   ไม่นานท่าไรได้ยินเสียงหมูตัวอ้วนพี ร้องเสียงแหลมยาวนาน ก่อนจะขาดใจตาย เสียงตะโกนดังๆว่า เอาน้ำร้อนมาเร็วๆ ลวกหมูได้แล้ว อีกเสียงหนึ่งตะโกนว่า เร็วๆหน่อยกูหิวแล้ว
  เหตุการณ์เหล่านี้ดูแล้วสุขหรือทุกข์ก็ไม่รู้ ไอ้เผือกมองอย่างไม่เข้าใจเรื่องของคน มันคงนอนแช่โคลนเย็นสบาย เอาหางตวัดไล่แมลง ปากของมันก็เคี้ยวเอื้องอยู่ตลอดเวลา นัยน์ตาและอาการของไอ้เผือกในขณะนี้ดูแล้วมีความสุขแน่แท้
   ไอ้เผือกมีความสุขกับการที่ไม่ต้องปรุงแต่งทางตา ไม่ต้องปรุงแต่งทางหู ไม่ต้องปรุงแต่งทางลิ้น ไม่ต้องปรุงแต่งเรื่องกลิ่นหอมหรือเหม็น ไม่ต้องปรุงแต่งเรื่องสัมผัส และไม่ต้องคิดมากว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะรวยหรือจน ไม่ต้องคิดอะไร ดูแล้วมันรู้จักปล่อยวางแบบธรรมชาติให้มาและรู้จักอยู่กับธรรมชาติอย่างมีความสุข "        
     
       ( เทียบ มุกดารักษ์ )

จากคุณ	: plasalid
เขียนเมื่อ	: 16 ธ.ค. 54 16:47:15