หอมดอกไม้จากป่าพาให้ฝัน ท่ามตะวันฉานฉายอาบไออุ่น ละอองหมอกกระจายไปละไมละมุน เคยวายวุ่นในชีวิตคล้ายปลิดปลง
เพียงแค่เดินเข้ามาสู่ป่าเขา ท่ามกลางเงาแมกไม้ชวนใหลหลง มนต์เสน่ห์ธรรมชาติในพฤกษ์ไพรพง ยังดำรงคงอยู่คู่โลกไป
เพียงค้นหาสภาวธรรม ณ ธรรมชาติ แสงธรรมสาดส่องทางสว่างไสว แท้โลกนี้โลกที่แสนยาวไกล ชีวิตไซร้แสนสั้นชั่ววันเวลา
แค่เที่ยวท่องชั่วขณะ ณ ธรรมชาติ แค่หวังวาดชมความงามตามปรารถนา ณ ห้วงกาลที่แสนสั้นแบ่งปันมา ก็ซึ้งค่าโลกนี้ช่างมีมนต์
ยามเมื่อพรากจากโลกนี้ดุจธุลีผง ชีพลับลงดับมืดไปในทุกหน ก็แค่นี้และเท่านี้ชีวิตคน ทุกข์สุขล้นชั่วขณะ ณ ห้วงกาล
เสพสุขในธรรมชาติปรารถนา สืบเสะหาความหมายใช่เพียงผ่าน ลึกซึ้งถึงปรัชญาธรรมดุจธรรมธาร ไหลรินผ่านชีวิตนี้ที่มาเยือน.
----------------------
เกรียงไกร หัวบุญศาล ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๔
จากคุณ |
:
huaboonsan
|
เขียนเมื่อ |
:
21 ธ.ค. 54 02:40:25
|
|
|
|