 |
 คุยกะคนอ่านค่า 
 จากคุณPsycho man : ยินดีด้วยนะครับ กลับบ้านได้แล้ว
ผมยังกลับไม่ได้เลย ปากซอยน้ำยังสูงพอสมควร
 ตอนนี้ที่บ้านเรียบร้อยดีแล้วค่ะ แต่ก็เตรียมพร้อมไว้แล้วเผื่อท่วมอีก ไม่ได้เชื่อปลาบู่นะคะ แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้เมื่อมีปาปริก้า 555 เกี่ยวกันไหมเนี่ย ^^ เป็นกำลังใจให้อาจารย์เช่นกันค่ะ ถ้ามีเชื้อราอย่าลืมซื้อสเปรย์มาพ่นฆ่าเชื้อโรคด้วยนะคะ
จากคุณกุลธิดา : ดีใจด้วยค่ะที่น้ำลดกลับบ้านได้แล้ว
อ้าว ธุวชิตคิดสั้นขนาดฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังจากผู้หญิงแค่นี้เองเหรอ
ธุวชิตแค้นพระเอกเพราะเรื่องนี้จริงๆ ค่ะ แต่ไม่ได้ฆ่าตัวตายเพราะเรื่องแค่นี้ ยังมีเงื่อนงำบางอย่างซ่อนอยู่อีกค่ะ
จากคุณ pormare : คุณพระช่วย เอ้ย คุณพระฆ่าตัวตาย
แล้วทำไมคุณพระต้องอับอายถึงขั้นต้องฆ่าตัวตายกันล่ะนี่
คุณหลวงหวานมากเลยค่ะ แพ้ท้องแทนเมียด้วย ^^
คุณพระไม่ได้ตายเพราะอับอายค่ะ แค่แค้นเฉยๆ ส่วนจะยังไงนั้นก็ต้องรออ่านต่อจนจบนะจ๊ะ เรื่องนี้ไม่ค่อยมีบทรัก พอสบช่องก็ต้องให้หวานกันหน่อย อิ อิ
จากสามปอยหลวง : ยินดีด้วยนะครับ ได้กลับบ้านเสียที ไปแม่สอดคราวนี้ อาจจะได้พลอตสำหรับเรื่องใหม่ๆด้วยหรือเปล่าครับคุณนุ้ย?
ช่วงน้ำท่วมเป็นช่วงคิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ แต่ก็ได้เก็บบรรยากาศมาไว้เผื่อใช้บรรยายในเรื่องค่ะ ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมาทักทายกันนะคะ
จากคุณ nasa nasa : ดีใจด้วยค่ะที่ได้กลับบ้าน แต่กว่าจะเก็บกวาดเสร็จก็หลายวัน เหนื่อยแย่ ขอบคุณที่มาส่งนิยายต่อ รออยู่ว่าใครจะเป็นคนปราบผี แล้วจะทำยังไง
ตอนนี้เก็บกวาดบ้านเสร็จแล้วค่ะ ดีใจที่เห็นคอมเม้นท์จากคุณnasa นะคะ ตามอ่านทั้งสองเรื่องเลยขอบคุณมากๆ ค่ะ
จากคุณกิ่งฟ้า : สวัสดีค่ะคุณนุ้ยกิ่งมาอ่านแล้วค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่ได้กลับบ้านแล้ว
พักนี้คุณนุ้ยคงเหนื่อยแย่เลยแถมไม่สบายอีก หายไวๆนะคะ
มาอ่านตอนนี้หวานมากถูกใจจัง เรื่องเริ่มคลายปมลงบ้างแล้วนะคะ
ยังอยากรู้ว่าผีจะถูกทำลายได้ยังไง แล้วจะคอยอ่านตอนต่อไปนะคะ
สวัสดีค่ะคุณกิ่งขอบคุณที่เอากลอนปีใหม่เพราะๆ ไปฝากในบล็อกนะคะ ช่วงนี้นุ้ยยุ่งมากเลยยังไม่ได้แวะเข้าไปทักทายเลยค่ะ ขอเวลาอีกนิดนะคะจะแต่งกลอนไปฝากคุณกิ่งที่บล็อกบ้างค่ะ อิ อิ
จากคุณsuilen : เดาว่าการตายต้องมีเงื่อนงำบางอย่างอีกแน่
ถูกต้องที่สุดเลยค่ะ เงื่อนงำนั้นเกี่ยวกับคำสัญญาตามชื่อเรื่องเลยค่ะ ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ
จากคุณmaneekan : รออ่านนิยายอยู่ค่ะ ดีใจด้วยที่กลับบ้านได้แล้ว
ทำไมฆ่าตัวตายแล้วต้องเกิดอาเพศด้วย ดาบเล่มนั้นชักน่าสงสัย
ดาบเล่มนั้นก็เกี่ยวกับเงื่อนงำที่ทำให้ธุวชิตต้องฆ่าตัวตายค่ะ รอลุ้นกันต่อนะคะ
จากคุณ Travel to the moon : ยินดีด้วยนะคะ ได้กลับบ้านแล้ว ^^
คุณพระธุวชิตตายน่ากลัวนะคะ >< เจอแบบนี้ในงานแต่งงานคงหลอนน่าดู
ขอบคุณค่ะ เพราะธุวชิตตายแบบนี้ก็เลยเฮี้ยนไงคะ แต่ก็ยังดีที่งานแต่งงานไม่ต้องล้มเลิกไปค่ะ
จากคุณ scottie : อ้าว อยู่ๆ ไปอาฆาตเขาแบบนี้ได้ไงอะ
ก็ตามประสาคนเจ้าคิดเจ้าแค้นอ่ะค่ะ ความจริงก็แค้นกันมาก่อนอยู่แล้ว พอจะตายยิ่งแค้นหนัก จะได้เฮี้ยนๆ ไงคะ
จากคุณอรุสา (npuiy) : คู่นี้ น่าจะต้องผจญวิบากอีกนาน
ปล. สู้ๆ นะคะคุณนุ้ย ทำความสะอาดบ้านกัน ปล่อยให้น้องน้ำเธอผ่านไปแล้วก็ผ่านไป อย่าไปนึกถึงอะไรอีก พรุ่งนี้ย่อมสดใสเสมอค่ะ
ใช่เลยค่ะ จากที่เขียนนิยายมาคิดว่าพระนางเรื่องน่าสงสารที่สุดแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ด้วยนะคะคุณปุ้ย
จากคุณเอริชา : เข้ามาอ่านนิยายของคุณนุ้ยช้าไปหลายวันเชียวค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณเอ เห็นภาพดอกไม้ของคุณเอแล้วสวยมากเลยค่ะ รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
จากคุณTyra : คุณแม่ขจีรัตน์จะเป็นไงบ้างน่ะ ผี มันมาแล้วนะ
ปอลอ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ตอนนี้คุณขจีรัตน์ยังไม่เป็นไรค่ะ แค่โดนหลอกใช้อย่างเดียว ผียังไม่หักคอเธอตอนนี้แน่ๆ ค่ะ สบายใจได้ อิ อิ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ
จากคุณสุชาดาวดี : อ่านตอนนี้แล้วสงสัยเกี่ยวกับพิธีแต่งงานค่ะ เลยลองไปหาตะลุ่มที่เขียนไว้ในเรื่องมาดู ใช่แบบในภาพนี้หรือเปล่าคะ?
แล้วก็การสวดพระมาไลย์นั้น เคยได้ยินว่าใช้สวดในงานศพนะคะ เลยงงๆ ที่มาเห็นเป็นเพลงกล่อมหอพระเอกนางเอก พิธีซัดน้ำเหมือนรดน้ำสังข์ในสมัยนี้ไหมคะ? วิวาหพระสมุท ไม่ได้สะกดว่า วิวาห์พระสมุทร หรอกเหรอคะ? อ่านตอนที่คุณพระถูกฆ่าแล้วรู้สึกเหมือนโดนฆ่ามากกว่าจะฆ่าตัวตายน่ะค่ะ คหสต.นะคะ
ตะลุ่มคือภาชนะมีเชิงสำหรับใส่ของแทนถาดหรือพานค่ะ ส่วนภาพที่คุณสุชาดาวดีเอามาน่าจะเป็นเตียบมากกว่านะคะ เพราะว่ามีฝาครอบด้วย
ประเพณีแต่งงานแต่เดิม ไม่ส่งตัวเจ้าสาวในวันแต่ง แต่จะรอจนกว่าจะถึง "ฤกษ์วันเรียงหมอน" เจ้าบ่าวต้องมานอนเฝ้าหอคนเดียว 3-7 วัน หรือนานกว่านั้นก็มี ระหว่างนอนเฝ้าหอ พ่อแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาวจะช่วยกันจัดหาบัณฑิตผู้รอบรู้ฝ่ายละ 2 คนมาสวด "พระมาลัยสูตร" ให้ฟังจนถึงเวลายามหนึ่ง การสวดเป็นทำนองลำนำต่างๆ โอดครวญโหยหวนอย่างที่นิยมกันว่า "ไพเราะน่าฟัง"
จุดประสงค์ในการสวดพระมาลัยกล่อมหอบ่าว-สาว ก็คือ
1. สอนบาปบุญคุณโทษให้บ่าว-สาว
2. เพื่อความรู้ บันเทิง ในโอกาส "งานพิธีมงคล"
พระยาอุปกิตศิลปสาร ประพันธ์ไว้ว่า
"การขันหมากยุคเก่าท่านเล่ากัน มีสวดฉันท์เรียกว่า สวดมาไลย์
เค้าก็คือท่านหวังจะสั่งสอน แต่ผันผ่อนตามนิสัยสมสมัย
มีเฮฮามาสนุกเครื่องปลุกใจ สมกับได้มีงานการมงคล"
ส่วนพิธีซัดน้ำจะต่างกับการหลั่งน้ำพระพุทธมนต์ในปัจจุบัน ตรงที่พระสงฆ์จะใช้ขันตักน้ำแล้วซัดใส่บ่าวสาวเลยค่ะ ไม่ได้ใส่หอยสังข์อย่างในปัจจุบัน
ส่วนคำว่าวิวาหพระสมุท น่าจะสะกดแบบนี้นะคะ เพราะดูมาจากหนังสือเก่าค่ะ
ส่วนคุณพระก็ไม่เชิงว่าฆ่าตัวตายนักหรอกค่ะ จะค่อยๆ เฉลยปมไปเรื่อยๆ ค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกันจนจบนะคะ ^^
ขอบคุณกิฟจากคุณสุชาดาวดี, อาจารย์จี Psycho man, พี่ไก่ kdunagin, น้องปอ pormare, อาจารย์หนุ่ม สามปอยหลวง, คุณเอิร์ธ กาแฟเย็นเพิ่มช็อต, คุณกิ่งฟ้า, คุณTravel to the moon, คุณsuilen, คุณmaneekan, คุณปุ้ย npuiy, คุณเอ เอริชา ด้วยค่ะ 
***
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 55 14:07:21
แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 22:24:57
| จากคุณ |
:
นารีจำศีล   
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ธ.ค. 54 22:23:41
|
|
|
|
|
ห้วงแห่งคำสัญญา ตอนที่ ๑๓
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ เฮงๆ รวยๆ สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนนะคะ 
