ไม่น้าไอรีนอย่าหวั่นไหว สงสัยจะเป็นอยู่คนเดียวที่ไม่อยากให้กริชสมหวังกับไอรีน แต่ยัยฉวีนี่น่ากลัวจริงๆ
มิ้วแก้คำผิดบทที่ 20-21 ในกระทู้ของบทนั้นๆนะคะพี่ไก่ ไม่ได้เข้ามาอ่านเป็นอาทิตย์ๆตามอ่านไม่ทันเลยค่ะ ปวดท้องเป็นโรคกระเพาะ ปวดมากไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันจะปวดขนาดนี้นอนก็ไม่ได้เดินไม่ได้นั่งก็ไม่ได้มันปวดเกร็งไปหมด ทำร้ายตัวเองกินข้าวไม่เป็นเวลา ข้าวเช้าก็ไม่กินมาหลายปีแล้ว บางวันไม่กินอะไรทั้งวันมากินข้าวเย็นครั้งเดียว ตอนนี้ต้องมาเริ่มใหม่กินข้าวทั้ง 3 มื้อ กินอาหารอ่อนๆ ต้องฝืนกินมากๆเลยอาหารอ่อนๆรสชาติจืดๆ พอหายปวดนั่งได้บ้างแล้วเลยได้ตามอ่านทันบทนี้แล้วค่ะ
-นนท์เป็นคนตั้งข้อสังเกตว่าอย่างนั้น แม้น้องชายเธอจะไม่ใช่หมอ นนท์เป็นเภสัชกร แต่ไอรีนก็คิดว่าน้องคงรู้อยู่บ้างหรอก อาการของกริชหนักหนาจนน่าเป็นห่วง เขาเริ่มมีไข้ตั้งแต่มาถึงแล้ว บางทีอาจมีอาการมาก่อนหน้านั้นเสียด้วยซ้ำ เธอบอกให้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนพักเสีย คิดว่าจะหาน้ำมาให้เขาอย่างน้อยก็ได้ล้างหน้า อาจโกนหนวดเคราเสียด้วย แต่พอลงไปรองน้ำจากถังเก็บน้ำทางด้านหลังบ้านพักขึ้นมา เขาก็หลับไปก่อนแล้ว หลับไปทั้งๆ ที่ยังคงอยู่ในเสื้อผ้าชุดเดิม ร่างสูงล่ำสันนอนเหยียดยาวขวางเตียงอย่างหมดสภาพ ร่องรอยเครียดเคร่งและเหน็ดเหนื่อยยังคงฉายชัดที่สีหน้า ที่หัวคิ้วซึ่งยังคงขมวดมุ่น และที่รอยย่นบนหน้าผาก เธอจึงวางกาละมังใบเล็กและผ้าขนหนูซึ่งเตรียมมาด้วยไว้บนโต๊ะทำงานข้างหน้าต่าง คลี่ผ้าห่มคลุมให้ แล้วเฝ้าดูอาการของเขาอยู่ครู่หนึ่ง ===>กะละมัง
- หากทว่าอาการไข้ของเขากลับรุนแรงขึ้นอีกเมื่อใกล้สว่าง เธอลุกจากที่นอนเพื่อเข้าไปดู ก็เห็นว่าตัวเขาร้อนจัดทีเดียว จึงตัดสินใจใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำพอหมาดๆ แล้วเช็ดหน้าและซอกคอให้ทั้งๆ ที่เขายังหลับอยู่อย่างนั้น ดูเหมือนพอจะช่วยได้บ้าง ไข้ลดลง และกริชก็หลับต่อจนสว่าง ราวปล่อยวางความวิตกกังวลทั้งหมดได้แล้ว ภาระกิจจบสิ้นแล้ว และเขาก็หมดความจำเป็นต้องอดทนกับอาการบาดเจ็บของตัวเองต่อไปอีก ===>ภารกิจ
-อย่ากริช อย่าลุกเลยจ๊ะ กริชไม่สบายมากนะ เช็ดตัวที่นี่ดีกว่า ===>จ้ะ
-ไม่คอยให้เขามีโอกาสได้ค้านอีก เธอประคองอ่างน้ำบนโต๊ะทำงานมาวางบนเก้าอี้ซึ่งยกมาวางข้างเตียง จัดแจงถอดกระดุมเสื้อให้ แต่แม้จะทำใจให้จดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า ไอรีนก็ยังเห็นว่าปลายนิ้วของตัวกำลังสั่น ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใด และกริชจะสังเกตเห็นใหม ===>ไหม
ในฝั่งฝัน (บทที่ 22)
คุณพิมพ์นรา : ขอบคุณสำหรับกิฟต์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับกิฟต์ด้วยค่ะ
บทนี้อาจสั้นไปหน่อยนะคะ บทหน้าจะได้ไม่ยาวเกินไปค่ะ เพราะดูๆ แล้วถึงตัดแบ่งแล้วบทหน้าก็ยังยาวววมากอยู่ดีค่ะ
